0115-KDIT1-1.4012.70.2019.1.KM - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu, w ramach którego przedsiębiorstwo zakupiło sprzęt związany z prowadzoną działalnością gospodarczą (unit stomatologiczny, waga dla niemowląt, waga lekarska ze wzrostomierzem).

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lutego 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-1.4012.70.2019.1.KM Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu, w ramach którego przedsiębiorstwo zakupiło sprzęt związany z prowadzoną działalnością gospodarczą (unit stomatologiczny, waga dla niemowląt, waga lekarska ze wzrostomierzem).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo M. Spółka Jawna, świadczy w szczególności usługi w zakresie praktyki lekarskiej dentystycznej (PKD 86.23.Z) oraz praktyki lekarskiej ogólnej (PKD 86.21.Z).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 oraz pkt 19 ustawy o VAT, działalność w zakresie opisanym powyżej jest zwolniona z VAT (zwolnienie przedmiotowe).

W ramach poddziałania 19.2. "..." z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, przedsiębiorstwo złożyło wniosek związany z rozwojem działalności we wskazanych obszarach PKD.

W ramach planowanej operacji, przedsiębiorstwo zakupiło sprzęt związany z prowadzoną działalnością gospodarczą (unit stomatologiczny, waga dla niemowląt, waga lekarska ze wzrostomierzem).

Z uwagi na fakt, iż przedsiębiorstwo nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT 7, może zaliczyć poniesione wydatki w kwocie brutto w całości w koszty uzyskania przychodu, bez możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT. Przedsiębiorstwo uwzględniło więc cały koszt zakupu (łącznie z podatkiem VAT) w koszty kwalifikowane operacji, co będzie skutkowało uwzględnieniem kosztów całkowitych zakupu (łącznie z podatkiem VAT) jako podstawy do uzyskania dofinansowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedsiębiorstwo ma możliwość odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu w ramach poddziałania 19.2. "..." z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Przedsiębiorstwo nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, co wynika z art. 43 ust. 1 pkt 18 oraz pkt 19 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, przedsiębiorstwo prawidłowo uwzględniło pełną kwotę zakupu sprzętu jako koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności.

Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest niezbędne celem złożenia jej jako załącznika do dokumentacji projektowej w Urzędzie Marszałkowskim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są spełnione, ponieważ - jak wynika z treści wniosku - Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupiony sprzęt nie będzie wykorzystywany do sprzedaży opodatkowanej, tj. będzie związany wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT.

W konsekwencji - o ile realizowana inwestycja nie posłuży sprzedaży opodatkowanej -Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu, w ramach wskazanego we wniosku programu.

Wobec powyższego stanowisko zawarte we wniosku uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie uznania pełnej kwoty zakupu jako kosztu uzyskania przychodu, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, a także nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostaną określone odmienne okoliczności sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl