0115-KDIT1-1.4012.679.2017.2.AJ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.), uzupełnionym w dniu 5 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* sposobu opodatkowania obciążeń z tytułu dostawy mediów do:

* lokali użytkowych,

* lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe,

* lokali mieszkalnych wykorzystywanych na cele prowadzonej działalności gospodarczej,

* dostawy wody dla innych Wspólnot Mieszkaniowych,

* dostawy energii elektrycznej na potrzeby węzła ciepłowniczego

* - jest prawidłowe,

* sposobu opodatkowania zaliczek na utrzymanie nieruchomości wspólnej oraz obciążeń z tytułu kosztów wynikających z utrzymania lokalu użytkowego garaż,

* dokumentowania dostawy mediów na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych, w których prowadzona jest działalność gospodarcza

* - jest nieprawidłowe

W dniu 27 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania i dokumentowania dostawy mediów.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Wspólnota Mieszkaniowa - w swoich zasobach mieszkaniowych ma 111 lokali mieszkalnych, 25 lokali użytkowych, gdzie jeden z lokali jest halą garażową z 90 miejscami postojowymi stanowiącymi współwłasność.

Wspólnota zawiera umowy na dzierżawę części wspólnych, od których odprowadza podatek dochodowy wynikający z CIT-8. Dzierżawy dotyczą umów pod reklamę, pod działalność gospodarczą np. dzierżawę terenu pod ogródek w sezonie letnim. Zawiera również umowy na dzierżawę pomieszczeń z przeznaczeniem na komórki.

Wspólnota od miesiąca sierpnia 2017 r. została "płatnikiem" podatku VAT z uwagi na przekroczenie limitu kwoty 200.000 zł - sprzedaż mediów.

Wspólnota Mieszkaniowa na potrzeby właścicieli dokonuje zakupu mediów takich jak: woda, centralne ogrzewanie, Internet.

Media te są dostarczane do lokali mieszkalnych i użytkowych przez Wspólnotę, ponieważ nie ma możliwości technicznych, aby umowy na ten rodzaj mediów zostały zawarte przez właścicieli lokali. W tym przypadku Wspólnota świadczy usługę pośredniczenia bez możliwości uzyskania wartości dodanej - zysku.

Z uwagi na jedno wspólne urządzenie pomiarowe wody dla dwóch wspólnot, Wspólnota odsprzedaje również wodę Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul...., w której zasobach są tylko lokale mieszkalne. W tym przypadku odsprzedaż wody z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe Wspólnota stosuje stawkę VAT 8%.

Energia elektryczna, dotycząca węzła ciepłowniczego, którą Wspólnota ujmuje w kosztach zarządzania nieruchomością wspólną, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jest częściowo refakturowana przy zastosowaniu stawki 23% dla zakładu ciepłowniczego z tytułu wykorzystania tej energii na potrzeby węzła cieplnego będącego własnością zakładu ciepłowniczego. Zakład energetyczny obciążając Wspólnotę zużyciem energii elektrycznej w węźle CO w swojej fakturze wyodrębnia ją w innej pozycji.

Wspólnota odsprzedaje media właścicielom lokali użytkowych i stosuje takie same stawki tj. 8% za wodę i 23% za centralne ogrzewanie i ciepłą wodę - a w przypadku lokali mieszkalnych - stawkę VAT zwolnioną.

Wspólnota za dzierżawę części wspólnych pod reklamę, szyldy, potykacze, dzierżawę terenu pod ogródki, z przeznaczeniem na pomieszczenia gospodarcze (komórki) stosuje stawkę VAT 23%.

Dla lokali użytkowych i za dzierżawę części wspólnych wystawiane są przez Wspólnotę faktury VAT. Nie określono w przepisach obowiązku wystawiania faktur za media dla lokali mieszkalnych, w przypadku gdy właściciel zażąda faktury.

Wspólnota obciąża współwłaścicieli miejsc postojowych zaliczką na utrzymanie nieruchomości wspólnej oraz kosztami wynikającymi z utrzymania lokalu użytkowego garaż (koszty napraw, energii elektrycznej oraz innych kosztów związanych z bieżącą eksploatacją tego lokalu). W przypadku zaliczki na pokrycie kosztów bieżącej eksploatacji stosowana jest stawka 23% VAT.

Nie określono w przepisach również obowiązku wystawienia faktury za media dla lokali mieszkalnych, w których jest prowadzona działalność gospodarcza np. biuro nieruchomości lub kancelaria adwokacka (o tym fakcie, że lokal zmienił sposób użytkowania Wspólnota nie jest informowana). W przypadku dostarczania mediów do tych lokali Wspólnota nie obciąża tych lokali podatkiem VAT, jak przy lokalach użytkowych tj. 8% lub 23%, a traktuje je jak zwolnione z VAT.

Ponadto wskazano, że zużycie mediów w całej Wspólnocie rozliczane jest poprzez indywidualne opomiarowanie według faktycznego zużycia. Lokale posiadają wodomierze na zimną i ciepłą wodę i ciepłomierze na centralne ogrzewanie.

Właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych za energię elektryczną są bezpośrednio obciążani przez zakład energetyczny z pominięciem Wspólnoty (umowy zawarte indywidualnie).

Tylko w jednym przypadku Wspólnota refakturuje koszty zużycia energii elektrycznej - dotyczy to węzła ciepłowniczego (urządzenia w tym pomieszczeniu są własnością przedsiębiorstwa cieplnego a pomieszczenie jest wspólnoty i wspólnota obciążana jest kosztami zużycia energii elektrycznej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowym jest zastosowanie, w przypadku lokali użytkowych takich samych stawek VAT za media, jakie stosuje sprzedający Wspólnocie tj. 8% za wodę i 23% za centralne ogrzewanie i ciepłą wodę, a w przypadku lokali mieszkalnych stawki VAT zwolnionej?

2. Czy Wspólnota ma obowiązek wystawiania faktur VAT dla lokali mieszkalnych, w których jest prowadzona działalność gospodarcza np. biuro nieruchomości lub kancelaria adwokacka? W przypadku dostarczania mediów do tych lokali, Wspólnota ma obowiązek obciążyć te lokale podatkiem VAT jak przy lokalach użytkowych tj. 8% lub 23%, czy jak lokale mieszkalne zwolnioną stawką podatku VAT?

3. Czy Wspólnota, obciążając współwłaścicieli miejsc postojowych zaliczką na utrzymanie nieruchomości wspólnej oraz kosztami wynikającymi z utrzymania lokalu użytkowego garaż (koszty napraw, energii elektrycznej oraz innych kosztów związanych z bieżąca eksploatacją tego lokalu), w przypadku zaliczki na pokrycie kosztów bieżącej eksploatacji winna stosować stawkę 8% czy 23%VAT?

4. Czy z uwagi na jedno wspólne urządzenie pomiarowe wody dla dwóch wspólnot, Wspólnota Mieszkaniowa przy ul.... odsprzedając wodę Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul...., w zasobach której są tylko lokale mieszkalne, ma obowiązek stosować stawki wynikające z faktury zakupu wody przez Wspólnotę Mieszkaniową... tj, 8%?

5. Czy faktura za energię elektryczną, którą Wspólnota ujmuje w kosztach zarządzania nieruchomością wspólną niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, częściowo refakturowana dla zakładu ciepłowniczego z tytułu wykorzystania tej energii na potrzeby węzła cieplnego, który jest własnością zakładu ciepłowniczego winna być opodatkowana stawką 23% VAT? Zakład energetyczny obciążając Wspólnotę zużyciem energii elektrycznej w węźle CO, w swojej fakturze wyodrębnia ją w innej pozycji.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy refakturowaniu mediów dla lokali użytkowych należy stosować stawki takie same, jak stosuje je sprzedający media Wspólnocie tj. 8% za wodę i 23% za centralne ogrzewanie, ciepłą wodę i energię elektryczną, a w przypadku lokali mieszkalnych stawki zwolnione (art. 8 ust. 2a Ustawy o VAT).

Ad. 2.

W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w lokalu mieszkalnym, stawki podatku VAT za media winny wynosić 8% za wodę i 23% za ciepłą wodę i centralne ogrzewanie. A właściciel powinien mieć obowiązek powiadomienia Wspólnoty o prowadzonej działalności gospodarczej. Fakturę dla właściciela lokalu mieszkalnego prowadzącego działalność gospodarczą Wspólnota wystawia tylko na prośbę właściciela lokalu.

Ad. 3.

Zaliczka na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania miejsc postojowych znajdujących się w garażu podziemnym winna być zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Ad. 4.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku odsprzedaży wody Wspólnocie przy ul.... na cele mieszkaniowe winna być stosowana stawka VAT wynikająca z faktury zakupu wody tj. 8%.

Ad. 5.

Wnioskodawca uważa, że zużycie energii elektrycznej przy funkcjonowaniu węzła ciepłowniczego pomimo, że dotyczy głównie lokali mieszkalnych, powinno być refakturowane i opodatkowane 23% podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe w zakresie sposobu opodatkowania obciążeń z tytułu dostawy mediów do:

* lokali użytkowych,

* lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe,

* lokali mieszkalnych wykorzystywanych na cele prowadzonej działalności gospodarczej,

* dostawy wody dla innych Wspólnot Mieszkaniowych,

* dostawy energii elektrycznej na potrzeby węzła ciepłowniczego

* nieprawidłowe w zakresie sposobu opodatkowania zaliczek na utrzymanie nieruchomości wspólnej oraz obciążeń z tytułu kosztów wynikających z utrzymania lokalu użytkowego garaż oraz dokumentowania dostawy mediów na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych, w których prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ponadto, jak stanowi art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są między innymi wszelkie postacie energii, w tym energii elektrycznej, gazu i energii cieplnej oraz chłodniczej. Oznacza to, że w przypadku wykonywania świadczeń dotyczących tych mediów na gruncie podatku od towarów i usług będziemy mieć do czynienia z dostawą towarów. Jeśli chodzi o inne media (objęte zakresem opodatkowania), będzie to świadczenie usług.

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem "odsprzedaży" lub "refakturowania" usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane, niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W niniejszej sprawie należy wskazać, że prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r. poz. 1892 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Z kolei z art. 6 tej ustawy wynika, że ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Przepis ten nadaje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Wspólnota Mieszkaniowa jest odrębnym od członków Wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Jak stanowi art. 14 ww. ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Wyżej cytowane przepisy art. 13-15 ustawy o własności lokali, wskazują na dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty: jedne związane z nieruchomością wspólną i drugie, związane z odrębną własnością lokalu. Tym samym właściciele lokali zobowiązani są uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną, na pokrycie których uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat oraz ponoszą wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali (m.in. za wodę, ciepło, odprowadzanie ścieków, gaz, energię elektryczną).

W świetle powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, wspólnota mieszkaniowa, realizując wspólny interes właścicieli, występuje w odmiennych rolach, w przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną oraz w przypadku nabycia towarów i usług na potrzeby utrzymania poszczególnych lokali właścicieli.

Należy zatem wskazać, że wspólnota mieszkaniowa, nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej, nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli lokali. W takiej sytuacji działa ona w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali, mających udziały w nieruchomości wspólnej - m.in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ustawy o własności lokali. Tym samym, odbiorcą nabywanych towarów i usług jest - jako odrębny od jej członków podmiot prawa - Wspólnota Mieszkaniowa. Ponieważ występuje ona jako ostateczny konsument, nie świadczy więc w tym zakresie żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali, a zatem nie występuje jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług (tj. głównie mediów) celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli. Nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu, jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy dokonują na poczet tych zakupów stosownych wpłat.

W sytuacji takiej środki, które są uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali na ich utrzymanie, stanowią zapłatę za odsprzedawane im przez wspólnotę towary i usługi. W związku z tym, w odniesieniu do rozliczania wydatków związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali (ponoszonych m.in. z tytułu zakupu przez wspólnoty towarów i usług do tych lokali) zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Wspólnota, dokonując odsprzedaży (zakupionych uprzednio w tym celu) towarów i usług, związanych wyłącznie z utrzymaniem poszczególnych lokali, właścicielom tych lokali (będącym członkami tej wspólnoty), działa jako podatnik podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do kwestii opodatkowania należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. - stawką podatku w wysokości 8%, ustawodawca wymienił:

* w poz. 140 "usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych" - PKWiU 36.00.20.0,

* w poz. 141 "usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych" - PKWiU 36.00.30.0.,

Przy czym, na mocy art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z kolei, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r. poz. 736, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, za które pobierane są opłaty, wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli tych lokali, tworzących w określonej nieruchomości tę wspólnotę.

Podkreślić należy, że zwolnienie od podatku na podstawie ww. przepisu możliwe jest wyłącznie w odniesieniu do opłat pobieranych przez wspólnotę od jej członków.

Ponadto zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu uzależnione jest od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru danego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia tego lokalu (cel mieszkaniowy).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że odsprzedaż przez Wnioskodawcę - Wspólnotę mediów takich jak woda, centralne ogrzewanie i ciepła woda właścicielom lokali mieszkalnych, w przypadku, gdy lokale te wykorzystywane są wyłącznie na cele mieszkaniowe, korzysta ze zwolnienia od VAT na mocy § 3 ust. 1 pkt 10 wyżej powołanego rozporządzenia.

Natomiast dostawa ww. mediów do lokali użytkowych, podlega opodatkowaniu według stawek podatku właściwych dla danego świadczenia. Zatem do dostawy wody znajdzie zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, natomiast dostawa energii cieplnej podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej - 23% stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Te same zasady opodatkowania - według stawek właściwych dla danego świadczenia - znajdą zastosowanie do lokali mieszkalnych, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, jak również do dostawy mediów na rzecz podmiotów trzecich - zarówno do odsprzedaży wody dla dwóch innych Wspólnot Mieszkaniowych, jak i energii elektrycznej zużywanej przy funkcjonowaniu węzła ciepłowniczego.

Jak bowiem wynika z regulacji zawartej w powołanym wcześniej § 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., zwolnieniem określonym w tym przepisie objęto tylko towary i usługi związane z lokalami mieszkalnymi wykorzystywanymi wyłącznie na cele mieszkaniowe. Użyty przez ustawodawcę w ww. przepisie zwrot "wyłącznie" wskazuje, że warunkiem koniecznym do zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest wykorzystywanie lokali na cele mieszkaniowe. W związku z tym, zwolnieniu nie podlega dostawa towarów i usług związanych z lokalami innymi niż mieszkalne oraz lokalami mieszkalnymi wykorzystywanymi na cel inny niż mieszkaniowy. Zwolnieniu od podatku nie podlega również dostawa towarów i usług na rzecz osób trzecich, nie będących właścicielami lokali mieszkalnych i nie będących członkami Wspólnoty.

W świetle powyższego - stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznano za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania otrzymywanych przez Wspólnotę zaliczek na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania miejsc postojowych znajdujących się w garażu podziemnym i stanowiących współwłasność należy wskazać, że jak wynika z powołanego wcześniej art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciele zobowiązani są do uczestnictwa w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną - na ich pokrycie uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat.

Zatem będąca Wnioskodawcą Wspólnota Mieszkaniowa, nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej, nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli lokali. W takiej sytuacji działa ona w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali, mających udziały w nieruchomości wspólnej - m.in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ustawy o własności lokali. Z powyższego wynika zatem, że odbiorcą nabywanych towarów i usług jest - jako odrębny od jej członków podmiot prawa - Wspólnota Mieszkaniowa. Ponieważ występuje ona jako ostateczny konsument, nie świadczy więc w tym zakresie żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali.

Tak więc uiszczanie należności przez członków wspólnoty tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie są objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a Wspólnota nie jest z tego tytułu podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym zaliczka na utrzymanie nieruchomości wspólnej oraz kwoty na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania znajdujących się w garażu podziemnym miejsc postojowych stanowiących współwłasność jest objęta zwolnieniem od podatku.

Wobec powyższego, stanowisko w zakresie objętym pytaniem nr 3 uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zapytania oznaczonego we wniosku pytaniem nr 2 - zdanie drugie, należy wskazać co następuje.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:

Z powołanych przepisów zatem wynika, że rozliczając opłaty z tytułu dostawy mediów do poszczególnych lokali mieszkalnych, wspólnoty dokonują odsprzedaży (zakupionych uprzednio w tym celu) towarów i usług, związanych wyłącznie z utrzymaniem poszczególnych lokali, właścicielom tych lokali i tym samym działają jako podatnicy podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynności te, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług według stawki właściwej dla danego towaru lub usługi. W konsekwencji - co do zasady - czynności dokonywane przez wspólnoty powinny być dokumentowane fakturami, wystawianymi zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106a-106n ustawy, w tym w szczególności w przypadku, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. w przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Należy jednak zauważyć, że w sytuacji gdy przedmiotem odsprzedaży są media (wymienione w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy) dostarczane do lokali stanowiących własność osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy Wspólnota Mieszkaniowa nie jest obowiązana do wystawienia faktury nawet na żądanie nabywcy, w tym również w przypadku, gdy czynności te będą korzystały ze zwolnienia na mocy przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy (z uwagi na wyłączenie expressis verbis w art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy obowiązku wystawiania faktur na żądanie dokumentujących czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, tj. tzw. media).

Mając natomiast na względzie to, że wynikające z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy wyłączenie obowiązku wystawiania na żądanie nabywcy faktur dokumentujących czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, odnosi się tylko do sytuacji, gdy nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (obowiązek wystawienia faktury dokumentującej takie czynności dla podatnika VAT wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy), należy wyjaśnić, że w przypadku, gdy wystawienia faktury dokumentującej czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, zażąda podatnik VAT, sprzedawca jest obowiązany wystawić taką fakturę stosownie do regulacji wynikającej z zapisu art. 106b ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego, odnosząc przytoczone wyżej przepisy do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wspólnota Mieszkaniowa będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT rozlicza koszty mediów dostarczanych do lokali mieszkalnych w których - jak wynika z wniosku - prowadzona jest działalność gospodarcza, i jak wcześniej wskazano czynności te nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia, to jest zobowiązana do wystawienia faktur dokumentujących dostawę mediów na rzecz właścicieli tych lokali.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym uznano za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii będących przedmiotem zapytania, natomiast nie dotyczy innych kwestii poruszonych we wniosku, w szczególności ewentualnego obowiązku powiadamiania Wspólnoty przez właścicieli lokali mieszkalnych o fakcie prowadzenia w nich działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.