0115-KDIT1-1.4012.673.2018.1.AJ - Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Prawo do odliczenia VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-1.4012.673.2018.1.AJ Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Prawo do odliczenia VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania odpłatnego udostępnienia automatycznej toalety publicznej jako czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie odpłatnego udostępniania automatycznej toalety publicznej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na jej zakup, uruchomienie i utrzymanie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania odpłatnego udostępnienia automatycznej toalety publicznej jako czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie odpłatnego udostępniania tej toalety oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na jej zakup, uruchomienie i utrzymanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: "Gmina" lub "Wnioskodawca") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT"). Realizując zadanie własne, określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, poz. 1000 i poz. 1349) tj. w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sprawach utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych i utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Gmina zakupiła w miesiącu czerwcu 2018 r. toaletę publiczną WC-Mini model BASIC. Miejsce posadowienia toalety: ul. X dz. nr... w obr..... Toaletę podłączono do sieci wodno-kanalizacyjnej i energetycznej. Rozruch toalety rozpoczęto w dniu 14 sierpnia 2018 r. W tym samym dniu podpisano umowę na serwisowanie toalety publicznej. Serwis obejmuje: wymianę i uzupełnianie mydła oraz papieru, dezynfekcję miski sedesowej oraz przewijaka, usunięcie zgromadzonych odpadów raz dziennie oraz generalne posprzątanie toalety 2 razy w tygodniu. Koszty serwisowania, zużycia wody i ścieków oraz energii elektrycznej będą stanowiły wydatki Gminy... na utrzymanie czystości.

Toaleta publiczna jest automatyczną toaletą wyposażoną we wrzutnik monet, przez co nie wymaga obecności osoby, która pobierałaby opłaty za udostępnienie toalety. Toaleta otwiera się automatycznie, po wrzuceniu monety o odpowiednim nominale, toaleta zamyka się również automatycznie. Nie ma możliwości bezpłatnego skorzystania z automatycznej toalety.

Na najbliższej sesji Rady Miejskiej w... w dniu 27 września 2018 r. zostanie podjęta uchwala w sprawie powierzenia Burmistrzowi... uprawnienia do ustalenia wysokości opłaty za korzystanie z gminnego obiektu użyteczności publicznej - toalety miejskiej. Na podstawie tej uchwały zostanie przygotowane Zarządzenie Burmistrza... w sprawie ustalenia opłaty za korzystanie z obiektu użyteczności publicznej - toalety miejskiej, stanowiącej własność Gminy... oraz Regulamin pobierania opłat z wpłatomatu wrzutowego zainstalowanego w obiekcie użyteczności publicznej - toalecie miejskiej.

W ww. akcie prawa miejscowego zostanie określona:

* wysokość opłaty w złotych (planowana opłata 1,00 zł),

* sposób jej pobierania (wpłatomat wrzutowy zainstalowany w toalecie miejskiej),

* zasady wybierania gotówki z wpłatomatu wrzutowego (zespół składający się z pracowników Urzędu, na podstawie upoważnień wydanych przez Burmistrza... będzie wybierał minimum raz w miesiącu gotówkę z zastrzeżeniem, że ostatnie opróżnianie kasety musi odbywać się ostatniego roboczego dnia miesiąca, którego dotyczy pobierana opłata),

* dalszy sposób postępowania z gotówką (przeliczenie gotówki, sporządzenie protokołu oraz dokonanie wpłaty gotówkowej na rachunek bieżący Gminy...).

Opłaty za korzystanie z toalety miejskiej będą stanowiły dochód Gminy....

Faktury VAT, dokumentujące wydatki związane z inwestycją polegającą na zakupie i uruchomieniu toalety publicznej oraz wydatki związane z jej bieżącym utrzymaniem, wystawione są i będą na Gminę....

Gmina... nie będzie prowadzić ewidencji za pomocą kasy rejestrującej, usług odpłatnego udostępniania automatycznej toalety publicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy odpłatne udostępnianie toalety publicznej przez Gminę stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług?

2. Czy w związku z odpłatnym udostępnianiem automatycznej toalety publicznej Gmina jest zobowiązana do ewidencji uzyskiwanych przychodów za pomocą kasy rejestrującej?

3. Czy Gmina ma pełne prawo odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na zakup i uruchomienie automatycznej toalety publicznej oraz wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem przedmiotowej toalety?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 15 ustawy o VAT - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej i osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i w pewnym zakresie wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i spełnia w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania, na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Gmina uważa, że udostępnianie toalety publicznej dokonywane będzie na podstawie umów cywilnoprawnych, mających charakter umów wzajemnych. W przedmiotowej sytuacji, Gmina jako jedna ze stron, zobowiązała się do udostępniania toalety publicznej, natomiast druga strona -

do uiszczania zapłaty za tę usługę.

W tym przypadku zatem Gmina świadczy odpłatne usługi, działając w charakterze podatnika VAT. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy usługi te podlegają opodatkowaniu VAT.

Zatem opłaty za korzystanie z toalety publicznej będą stanowić wynagrodzenie za świadczenie usług mieszczących się w zakresie wykonywanych zadań własnych Gminy na podstawie umowy cywilnoprawnej. W związku z powyższym, usługa udostępniania przez Gminę toalety miejskiej za wynagrodzeniem będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu wg zasad obowiązujących dla tej czynności.

Ad. 2

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokumentujący sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jednocześnie, stosownie do brzmienia § 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 41 ww. załącznika zawierającego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie jeżeli z dokumentów jednoznacznie wynika jakiej transakcji zapłata dotyczyła.

Zdaniem Gminy, w przedmiotowej sytuacji Gmina nie jest obowiązana do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu świadczenia usług udostępniania toalety publicznej za pomocą kasy rejestrującej. Toaleta publiczna jest bowiem wyposażona w automatyczny, bezobsługowy system wrzutników monet. Gmina uważa, że na powyższe nie ma wpływu fakt, że automatyczny mechanizm pobierania opłat, w który wyposażona jest toaleta publiczna, nie posiada funkcji wydawania biletów, czy jakichkolwiek potwierdzeń płatności. Gmina bowiem regularnie, minimum raz w miesiącu, po opróżnieniu wrzutnika monet, sporządzać będzie protokół dokumentujący wartość wyświadczonych w przedmiotowym zakresie usług. Z dokumentu tego jednoznacznie będzie wynikało, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, bowiem we wrzutniku monet znajdować się będą wyłącznie płatności za korzystanie z toalety miejskiej. W konsekwencji, w przedmiotowej sytuacji spełniona jest przesłanka warunkująca możliwość korzystania przez Gminę ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu świadczonych usług udostępniania toalety publicznej za pomocą kasy rejestrującej.

Ad. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Gmina uważa, że w przedmiotowej sytuacji powyższe przesłanki są spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup i uruchomienie automatycznej toalety publicznej oraz od wydatków związanych z jej bieżącym utrzymaniem. W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, że poniesienie wydatków na zakup, uruchomienie oraz utrzymanie automatycznej toalety publicznej jest bezpośrednio związane z jej odpłatnym udostępnieniem. Bez ich poniesienia, świadczenie przez Gminę usług udostępniania toalety nie byłoby możliwe. Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu odpłatnego udostępniania toalety publicznej, powinna mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tych usług. Gmina, nie powinna być traktowana mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonując sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystając w związku z tym prawem do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast z art. 2 pkt 22 ustawy wynika, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów opodatkowaniu podatkiem VAT - co do zasady - podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonywanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1289, z późn. zm.), utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy. Gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności zapewniają budowę, utrzymanie i eksploatację własnych lub wspólnych z innymi gminami szaletów publicznych.

Na gruncie niniejszej sprawy należy zatem wskazać, że utrzymanie czystości i porządku w Gminie należy do jej obowiązkowych zadań własnych, a opłaty za korzystanie z toalety publicznej stanowią dochód Gminy. Udostępnienie toalety publicznej za opłatą stanowi umowę wzajemną, gdzie dwie strony zobowiązują się do wzajemnego świadczenia. W przedmiotowej sytuacji jedna ze stron zobowiązała się do spełnienia pewnej usługi (udostępnienie toalety), a druga strona do uiszczenia zapłaty za tę usługę, która jest pobierana automatycznie. Powyższego nie zmienia fakt, że przedmiotowa usługa nie jest skierowana do konkretnego odbiorcy, jak również to, że nie jest zawierana w formie pisemnej. W analizowanym przypadku mamy do czynienia z typową umową adhezyjną, czyli umową zawieraną przez samo przystąpienie bez negocjowania jej postanowień. Postanowienia takich umów są przygotowywane przez jedną ze stron - druga strona może jedynie przyjąć zaproponowane jej warunki lub odmówić zawarcia takiej umowy. Ze względu na swój charakter przedmiotowe umowy często zawierane są jedynie ustnie, występują w tzw. obrocie masowym; np. komunikacja autobusowa, korzystanie z publicznego aparatu telefonicznego itp.

Zatem opłaty za korzystanie z toalety publicznej będą stanowić wynagrodzenie za świadczenie usług mieszczących się w zakresie wykonywanych zadań własnych Gminy na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że odpłatne udostępnianie przez Gminę toalety publicznej będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, realizowane przez Gminę w ramach działalności gospodarczej, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad obowiązujących dla tych czynności.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Przepisy ustawy, jak również przepisy rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Gminę usług udostępniania szaletu miejskiego.

Podsumowując, w analizowanej sprawie świadczenie w zakresie udostępnienia przez Gminę toalety miejskiej będzie stanowić odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia od tego podatku.

Tym samym stanowisko Gminy w ww. zakresie uznano za prawidłowe.

Odnośnie kwestii prawa do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w związku z odpłatnym udostępnianiem automatycznej toalety publicznej należy wskazać, co następuje.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących do końca 2018 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454, z późn. zm.).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak, w załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 42 (a nie jak wskazano w przedstawionym we wniosku stanowisku własnym - w poz. 41) usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1.

w bilonie lub banknotach, lub

2.

innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystać z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 42 załącznika do rozporządzenia muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: po pierwsze sprzedaż odbywa się przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, po drugie urządzenia te również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub też w innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Należy podkreślić, że zgodnie z § 4 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 nie stosuje się w określonych w nim przypadkach.

Natomiast z przepisu § 8 ust. 3 rozporządzenia wynika, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2018 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 36, 41 lub 42 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Ograniczenia wymienione w ww. przepisach nie mają jednak zastosowania w niniejszej sprawie.

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że w zakresie usługi odpłatnego udostępniania toalety miejskiej, skoro - jak wskazano we wniosku - jest ona wyposażona w automatyczny wrzutnik monet, a tym samym należność przyjmowana jest w systemie bezobsługowym, to do dnia 31 grudnia 2018 r. w zakresie ww. czynności Gmina będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 42 załącznika do rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Gminy w ww. zakresie uznano za prawidłowe.

Odnośnie kwestii prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego od nakładów poniesionych na zakup i uruchomienie automatycznej toalety publicznej oraz od wydatków związanych z bieżącym jej utrzymaniem należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina - czynny podatnik podatku od towarów i usług poniosła i ponosi wydatki na zakup, uruchomienie i utrzymanie automatycznej toalety publicznej. Jak już wcześniej wskazano, czynność odpłatnego udostępniania automatycznej toalety publicznej będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystające ze zwolnienia od tego podatku.

W świetle powyższego, będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina, będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków na zakup, uruchomienie i utrzymanie automatycznej toalety publicznej, pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Gminy w ww. zakresie uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1300) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłość prowadzonego postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl