0115-KDIT1-1.4012.372.2018.2.BS - Przekroczenie limitu zwolnienia z VAT a rozszerzenie zakresu działalności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 lipca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-1.4012.372.2018.2.BS Przekroczenie limitu zwolnienia z VAT a rozszerzenie zakresu działalności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 29 czerwca i 1 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 29 czerwca i 1 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność brokerską (ubezpieczenia) i zajmuje się wyłącznie dystrybucją ubezpieczeń, z których przychody są co do zasady zwolnione z VAT-u. Wnioskodawca w 2017 r. przekroczył przychód 200.000 zł z pośrednictwa ubezpieczeniowego. Wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność, w ramach której sprzedawałaby swoim Klientom usługi jednego podmiotu medycznego jako jego przedstawiciel (produkt - opieka medyczna dla pracowników).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że chciałby rozpocząć współpracę z M., która polegałaby na sprzedaży ich usług (opieki medycznej). W ramach zawartej umowy jako przedstawiciel Wnioskodawca zobowiązałby się do stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów z Klientami o świadczenie usług medycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tej sytuacji Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że nowa działalność będzie jedynie dodatkowa, okazjonalna oraz fakt, że pośredniczenie przy zawieraniu umów z Klientami o świadczenie usług medycznych będzie realizowane tylko w imieniu jednego podmiotu medycznego, to w ocenie Wnioskodawcy powinno przysługiwać zwolnienie z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych,

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z powyższych przepisów wynika, że do obliczenia limitu wartości sprzedaży - przekroczenie którego powoduje utratę zwolnienia podmiotowego - nie wlicza się m.in. usług przedmiotowo zwolnionych z podatku VAT z wyłączeniem m.in. usług, ubezpieczeniowych jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, w szczególności działa jako broker ubezpieczeniowy. Jednocześnie Wnioskodawca planuje rozpocząć świadczenie usług pośrednictwa w sprzedaży usług medycznych. Wartość świadczonych usług pośrednictwa ubezpieczeniowego w 2017 r. przekroczyła kwotę 200.000 zł. Na tle przedstawionych okoliczności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, z tytułu pośrednictwa w sprzedaży usług medycznych.

Aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy należy rozpatrzyć, czy usługi brokerskie są usługami zwolnionymi, a jeśli tak to czy nie zostały wymienione w art. 113 ust. 2 ustawy

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Jak stanowi art. 43 ust. 15 powołanej ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usług doradztwa;

3.

usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "usług ubezpieczeniowych" ani "usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych". Takiej definicji nie podaje również Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r.s. 1, z późn. zm.) mimo że w art. 135 ust. 1 lit. a przewiduje zwolnienie z VAT transakcji ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych (art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację tego przepisu Dyrektywy).

Mając powyższe na uwadze, należy odwołać się do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2077 z późn. zm.). zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 tej ustawy. Pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, zwane dalej "czynnościami brokerskimi", polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Czynności wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego dotyczą czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (agencyjne) oraz czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (brokerskie).

Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu finansowego. Usługa pośrednictwa ubezpieczeniowego to usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

Natomiast zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Uwzględniając powyższe, wskazane we wniosku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych w tym usług brokerskich, świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny należy zauważyć, że przepis art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy wymienia tylko usługi ubezpieczeniowe (nie odwołuje się do art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy w której mieszczą się usługi brokerskie). Natomiast usługi brokerskie jako takie nie zalicza się stricte do usług ubezpieczeniowych tym samym należy uznać, że nie zostały one wymienione jako te, które wlicza się do limitu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

A zatem do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnego świadczenia usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego w tym usług brokerskich.

Wątpliwości Wnioskodawcy wyrażone w pytaniu dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z rozpoczęciem świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży usług medycznych.

Odnosząc powołane przepisy prawa do opisu sprawy stwierdzić należy, że słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z podjęciem dodatkowej działalności w zakresie pośrednictwa w sprzedaży usług medycznych, skoro nie został przekroczony limit, o którym mowa w tym przepisie (obrotu z działalności brokerskiej zwolnionej przedmiotowo - jak wcześniej wywiedziono - nie wlicza się do limitu 200.000 zł). Zwolnienie będzie możliwe do momentu przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje fakt, że - jak wskazano - "nowa działalność będzie jedynie dodatkowa, okazjonalna (...) oraz "pośredniczenie przy zawieraniu umów z klientami o medycznych będzie realizowane tylko w imieniu jednego podmiotu medycznego).

Zatem pomimo podzielenia stanowiska Wnioskodawcy co do możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego, z uwagi na przedstawioną argumentację, stanowisko to uznano za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-400 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl