0115-KDIT1-1.4012.219.2017.1.IK - Sposób opodatkowania usług najmu miejsc noclegowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu 12 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług najmu miejsc noclegowych - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług najmu miejsc noclegowych.

W we wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na wynajmie pokoi mieszkalnych.

Wnioskodawca posiada budynek dopuszczony do użytkowania przez Starostwo Powiatowe w W. nr pisma A.... jako "budynek mieszkalnictwa zbiorowego" (12 umeblowanych pokoi: jedno-, dwu-i trzy-osobowych oraz wspólne: 3 łazienki, 1 kuchnia, 2 toalety, hol) - budynek stanowi środek trwały firmy, a także dwa samodzielne lokale mieszkalne - zaświadczenie nr XXX/2008 (w każdym z nich: cztery-dwu i trzyosobowe pokoje, kuchnia, łazienka, toaleta, korytarz), które także stanowią środek trwały w firmie.

Wnioskodawca dotychczas wynajmował pokoje osobom prywatnym np. studentom i uczniom uczącym się w tutejszych uczelniach oraz pracownikom pracującym w miejscowych zakładach pracy.

Wnioskodawca zawierał umowy na czas określony, a faktury wystawiał ze stawką podatku w wysokości 8% VAT (PKWiU 55.20.19.0) na podstawie otrzymanej kwalifikacji Urzędu Statystycznego w Łodzi, (pismo X z dn. 30 września 2003 r.) w której napisano że ww. usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55.23.13-00.00 "Usługi wynajmu pozostałych umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania" - "usługi polegające na udostępnieniu lokali, przy czym celem tego typu usług nie jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, ale potrzeb związanych z pobytem np. w celu nauki, zdobywania wykształcenia".

W dniu 15 czerwca 2016 r. Wnioskodawca zawarł z kontrahentem (zwanym dalej najemcą) umowę o świadczenie usługi wynajmu miejsc noclegowych dla pracowników tej firmy zatrudnionych na kontrakcie: budowa obwodnicy miasta W.

Zakwaterowanie pracowników nastąpiło w budynku mieszkalnictwa zbiorowego, jak i w samodzielnym lokalu mieszkalnym.

Szacunkowa liczba pracowników najemcy zakwaterowanych w obiektach mieszkalnych wynosić będzie od 27 osób, w dalszym okresie do około 40 osób.

W ramach umowy pracownicy najemcy mają możliwość korzystania z kuchni wyposażonej w podstawowy sprzęt oraz łazienek mają zapewnioną czystą pościel oraz wynajmujący obowiązany jest do utrzymania porządku w częściach wspólnych.

Umowa zawarta jest na czas nieokreślony z jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia.

Przedmiotem umowy nie jest najem nieruchomości jako całości, a jedynie wynajem określonej ilości miejsc noclegowych. Nocują i przebywają we wskazanych pokojach osoby zatrudnione jako pracownicy Najemcy, przy czym jest duża rotacja zakwaterowania, często nie są to, te same osoby w poszczególnych miesiącach.

Za zrealizowaną usługę Wnioskodawca wystawia fakturę, w tytule której znajduje się informacja: zakwaterowanie.....osób, za m-c..... Umowa nr........ wraz z naliczonym 8% podatkiem VAT (usługa wg PKWiU 55.20.19.0), zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką należy zastosować stawkę VAT? czy zastosowana obniżona stawka podatku VAT 8% w tym przypadku jest prawidłowa? Czy powinna być stosowana stawka podstawowa, czy ewentualnie zwolnienie od podatku dla wyżej wymienionej usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy należy stosować stawkę podatku w wysokości 8%, zgodnie z klasyfikacją PKWiU 55.20.19.0, dlatego że działalność Wnioskodawcy nie polega na zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych osób, które nie mają gdzie mieszkać. Wnioskodawca świadczy usługi wynajmu miejsc noclegowych osobom czasowo przebywającym - delegowanym do pracy poza swoim miejscem zamieszkania. Działalność ma charakter podobny do usług hotelowych, ale nie jest to usługa hotelowa, w budynku brak całodobowej recepcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy określaniu zakresu stosowania preferencyjnych stawek podatku i zwolnień przedmiotowych od podatku w niektórych przypadkach odwołują się m.in. do grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) zwanej dalej: PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy w zakresie VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

W tym miejscu należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi najmu miejsc noclegowych dla pracowników firmy, delegowanych do wykonywania pracy poza miejscem zamieszkania. Wnioskodawca klasyfikuje świadczoną usługę w grupowaniu PKWiU 55.20.19.0.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanych przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę.

To wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

* świadczenie usługi na własny rachunek,

* charakter mieszkalny nieruchomości,

* mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich ww. przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy - stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Zgodnie z pkt 1 objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że w przypadku gdy towar lub usługa wymieniony w załączniku nr 3 do ustawy, jednocześnie na mocy innego przepisu korzysta ze zwolnienia od podatku lub podlega opodatkowaniu stawką niższą niż 8%, to zapis załącznika nie znajduje dla danego towaru lub usługi zastosowania.

Uwzględniając zatem powołane wyżej przepisy w odniesieniu do zagadnienia przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że wynajmowane przez Wnioskodawcę określone miejsca noclegowe kontrahentowi, z których korzystają pracownicy firmy oddelegowani do wykonywania pracy poza miejscem zamieszkania, jak wskazano nie służą celom mieszkaniowym wynajmujących. Zatem, jeżeli świadczone usługi zakwaterowania mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55, podlegają one opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, jako wymienione w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano ze prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego tj. przy założeniu, że świadczone usługi są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55 jako "usługi związane z zakwaterowaniem". Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Podkreślić bowiem należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym tutejszy organ, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z poz. 7.3. Zasad Metodycznych Polskiej klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU 2008, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana klasyfikacja przez usługodawcę nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu towaru (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów tej klasyfikacji określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.