0115-KDIT1-1.4012.166.2019.1.MM

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), uzupełnionym w dniach 22 i 26 marca 2019 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. "..." -jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 22 i 26 marca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. "...".

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina zamierza zrealizować następującą inwestycję pn.: "...".

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji zadania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa VIII: Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, Działanie 8.6 Inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego, Priorytet inwestycyjny 9.4 Inwestycje dokonywane w kontekście strategii na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.

Jedynym beneficjentem dofinansowania będzie Gmina.

Zadanie planowane do zrealizowania przewiduje przebudowę budynku kina z myślą o utworzeniu centrum aktywności artystycznej. W ramach robót budowlanych zaplanowano przebudowę zadaszenia, wykonanie elewacji wentylowanej z wykończeniem płytami HPL w obrębie parteru oraz z blachy na rąbek w okolicach górnej części dachu, poszerzenie otworów wejściowych, likwidację części schodów zewnętrznych i montaż w to miejsce platformy przyschodowej dla niepełnosprawnych. Poza tym zakłada się przebudowanie sceny znajdującej się w Sali widowiskowej, bowiem istniejąca jest w bardzo złym stanie technicznym. W celu umożliwienia występowania na scenie osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich przewidziano także platformę pionową dla niepełnosprawnych.

Przewidziane prace, w tym przede wszystkim modernizacja sceny pozwoli na zdecydowaną poprawę oferty kulturalno-artystycznej i skierowanie jej również do mieszkańców gminy zagrożonych wykluczeniem społecznym.

Beneficjent będzie utrzymywał projekt i nie podda go znaczącym modyfikacjom przez co najmniej 5 lat od chwili zakończenia jego realizacji. Gmina zobowiązana będzie w zakresie projektu do uzyskania odpowiednich zezwoleń na realizację przedsięwzięcia, sporządzenia odpowiedniej dokumentacji projektowej, wyłonienia wykonawcy, zakupu instalacji oraz jej montażu, ponoszenia wszelkich kosztów niezbędnych do utrzymania zakupionych urządzeń i prawidłowej ich eksploatacji.

Realizacja projektu będzie finansowana z dwóch źródeł. Z dotacji (95%), z środków własnych Gminy (5%) zabezpieczonych w uchwałach budżetowych na rok 2019. Dotacja nie będzie stanowiła dochodu Gminy. Będzie to - łącznie z wkładem Gminy - dochód wykonawcy wyłonionego w przetargu. Gmina nie osiąga korzyści finansowych w wyniku realizacji projektu i świadczenia usług w tym zakresie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994, 1000, 1349,1432, 2500), zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 9) kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, zadania własne gminy obejmują sprawy: 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Realizacja projektu uzależniona jest od uzyskania dofinansowania w ramach RPO, w sytuacji w której Gmina nie otrzyma dofinansowania nie będzie realizowała całego przedsięwzięcia. Dotacja otrzymana z RPO jest przekazywana na pokrycie ogólnych kosztów inwestycji. W przypadku nieotrzymania dotacji, Gmina odstąpi od realizacji projektu w ogóle, a co za tym idzie, nie doszłoby do dostawy towarów/usług.

Realizacja zadania w zakresie przebudowy kina odbywać się będzie na mieniu będącym własnością Gminy - zakres inwestycji objęty 23% stawką VAT.

W ww. wniosku o udzielenie dotacji, podatek VAT od inwestycji został ujęty jako koszt kwalifikowalny i wykazany do objęcia dotacją w zakresie robót budowlanych i pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego (stawka VAT 23%).

Po zakończeniu inwestycji, infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu stanowić będzie własność Gminy. Nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Gmina wykonuje w ten sposób zadania własne z zakresu kultury i utrzymania obiektów gminnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje zwrot podatku naliczonego, związanego z wydatkami na realizację przedmiotowego projektu w zakresie przebudowy kina na potrzeby stworzenia centrum aktywności artystycznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje zwrot naliczonego podatku VAT, gdyż podatek VAT, znajdujący się w kosztach inwestycji w zakresie przebudowy budynku kina oraz świadczenia usługi nadzoru inwestorskiego ujęty jest we wniosku o dofinansowanie projektu jako koszt kwalifikowalny i nie może być odzyskany. Gmina oświadczyła we wniosku o dofinansowanie, iż w przypadku otrzymania dofinansowania na realizację Projektu nie naruszy zakazu podwójnego finansowania oznaczającej niedozwolone zrefundowanie całkowite lub częściowe danego wydatku dwa razy ze środków publicznych (unijnych lub krajowych).

Podatek VAT poniesiony przy modernizacji budynku kina nie będzie podlegał odliczeniu, ponieważ wybudowana infrastruktura nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Zmodernizowany budynek będzie wykorzystywany po upływie 5 lat od momentu rozliczenia projektu w taki sam sposób jak w okresie przed jego realizacją, czyli nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Po zrealizowaniu projektu budynek będzie ogólnodostępny, nie będzie przynosił żadnych wpływów zarówno do budżetu gminy, jak i do Ośrodka Kultury. W obiekcie są i będą organizowane ogólnogminne imprezy kulturalne, ogólnodostępne i nieodpłatne.

Realizacja projektu będzie finansowana z dwóch źródeł. Z dotacji (95%) oraz ze środków własnych Gminy (5%).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994, 1000, 1349, 1432, 2500), zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 9) kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy zadania własne gminy obejmują sprawy: 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Gmina realizując zadania własne wymienione powyżej, po zrealizowanej inwestycji nie będzie wykorzystywać ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 i art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Mając na względzie powyższe Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina nie będzie mogła odzyskać podatku VAT, zatem podatek VAT realizowanej inwestycji jest kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.) wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - dokonywane zakupy towarów i usług na potrzeby realizacji projektu, o którym w nim mowa, nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te zakupy. Gminie także nie przysługuje/nie będzie prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ okoliczności sprawy wskazują, że dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.

Wobec powyższego stanowisko zawarte we wniosku uznano za prawidłowe.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika m.in., że dokonane zakupy nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.