0115-KDIT1-1.4012.163.2017.1.AJ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 21 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posługiwania się skróconą nazwą "K..." w wystawianych i otrzymywanych fakturach - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posługiwania się skróconą nazwą "K..." w wystawianych i otrzymywanych fakturach.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy " art. 1 pkt 4" ustawy z dnia 26 stycznia 2017 r. o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 245), w art. 41 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1910, z późn. zm.), dalej: "ustawa o SKOK", dodano ust. 3 w brzmieniu: K. może posługiwać się nazwą "K.".

Powstała wątpliwość, co do możliwości posługiwania się przez K... ww. nazwą, jako nazwą skróconą, na fakturach VAT.

W pierwszej kolejności, wskazać należy, że K..., działająca na podstawie przepisów ustawy o SKOK, powstała, w wyniku dokonanego ex lege z mocy przepisu art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2 z późn. zm.), przekształcenia K..., działającej od 1992 r. na podstawie ustawy - Prawo spółdzielcze. Dniem jej powstania jest zatem dzień wejścia w życie ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, tj. 5 lutego 1996 r.

To ustawowe przekształcenie, spowodowało przeistoczenie podmiotu, który osobowość prawną uzyskał w wyniku złożonego zdarzenia prawnego - założenia spółdzielni - na które składają się przede wszystkim podpisanie statutu przez założycieli, czyli zawarcie umowy i konstytutywny wpis do rejestru sądowego, w podmiot istniejący z mocy samej ustawy. Nie zmienia tej sytuacji okoliczność, że K..., jako spółdzielnia osób prawnych, do której od chwili powstania stosuje się przepisy ustawy - Prawo spółdzielcze oraz przepisy innych ustaw, dotyczące spółdzielni osób prawnych, pozostaje wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego. Funkcją wpisu w rejestrze sądowym nie jest nadanie osobowości prawnej wpisanemu podmiotowi, lecz jego formalna i materialna jawność. Również dla tych podmiotów, które uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru sądowego, źródłem ich powstania nie jest wpis, lecz złożona czynność prawna, w której skład wchodzi przede wszystkim umowny akt założycielski. K... jest osobą prawną utworzoną na mocy ustawy.

Ustawa o SKOK jest, w odniesieniu do K..., aktem prawnym generalnym, lecz jednostkowym, zawierającym abstrakcyjne normy kształtujące organizację kasy i normujące jej zadania. Sytuacja jest tu zatem inna niż w przypadku ustawowego unormowania zasad tworzenia i zadań innych spółdzielni, które ma zawsze charakter ogólny i abstrakcyjny, dotyczy bowiem całych kategorii spółdzielni danego rodzaju.

Reasumując: K... jest podmiotem, który istnieje z mocy ustawy. Jej Statut nie jest więc aktem ją tworzącym. W przypadku takich podmiotów, jak określone spółki handlowe, czy SKOKi, statut stanowi akt niezbędny do ich istnienia, zaś normy dyspozytywne, dające podmiotowi możliwość korzystania z danego uprawnienia, winny być inkorporowane do statutów tych podmiotów.

W przypadku K..., która istnieje z mocy ustawy o SKOK, przepisy tejże mogą być, wedle Wnioskodawcy, bezpośrednio stosowane przez podmiot. W konsekwencji, z uwagi na uprawnienie wynikające z art. 41 ust. 3 ustawy o SKOK, K... posiada możliwość posługiwania się nazwą "K...", od dnia 14 lutego 2017 r., czyli od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 26 stycznia 2017 r. o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 245). Ponadto, beneficjentem przedmiotowego zapisu jest wyłącznie K.... Żaden inny podmiot nie ma możliwości posługiwania się przywołaną nazwą. Uprawnienie może być więc wykonywane przez K... wprost z ustawy.

Wydaje się więc jasnym, iż K... może, stosując bezpośrednio przepis art. 41 ust. 3 ustawy o SKOK, posługiwać się w obrocie prawnym również krótszą nazwą "K...".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca i jego kontrahenci mogą, w tym z zachowaniem prawa do odliczenia podatku należnego i bez potrzeby późniejszego wystawiania korekt faktur posługiwać się na fakturach nazwą "K...", jeśli Wnioskodawca dokona rejestracji tej nazwy, jako nazwy skróconej (VAT-R i NIP-8), zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 2301, dalej "Rozporządzenie")?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawa VAT, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Rozporządzenie, w § 1, określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). W części B1 tego zgłoszenia - "Dane identyfikacyjne", w poz. 11 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 12 nazwę skróconą podatnika. Z powyższych przepisów wynika zatem, jakie dane podatnik jest zobowiązany podawać w składanych dokumentach rejestracyjnych, czy identyfikacyjnych. Obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zawierają żadnych wskazówek, które regulowałyby kwestię tworzenia nazw skróconych firm. Żaden przepis ustawy VAT nie uzależnia prawa do odliczenia podatku naliczonego, od sposobu wskazania nazwy podatnika na fakturze.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei art. 88 wskazuje przypadki, w których obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się. Z przesłanek wskazanych w tym przepisie nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług zawiera skróconą nazwę sprzedawcy lub nabywcy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa o VAT wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik dokona nabycia towarów czy usług, które będą służyły czynnościom opodatkowanym i jednocześnie nie zajdą okoliczności wyłączające to prawo do odliczenia wynikające z art. 88 ustawy VAT, to będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady jednakże, celem wypełnienia dyspozycji wynikających ze wskazanych wyżej przepisów odnośnie zgłoszenia rejestracyjnego i identyfikacyjnego, należy podać jakimi nazwami skróconymi Wnioskodawca będzie się posługiwał.

W związku z powyższym, jeśli nazwa skrócona zostanie wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym (VAT-R) i jest znana organowi podatkowemu, to posługiwanie się zarówno pełną, jak i nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych na (przez) podmiot, należy uznać za prawidłowe. Tym samym, o ile wystawione przez kontrahentów lub Wnioskodawcę faktury, w których użyta zostanie nazwa skrócona podmiotu, wedle zgłoszenia rejestracyjnego, będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług i odzwierciedlać będą rzeczywiste transakcje handlowe, stanowić będą podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że art. 41 ust. 3 ustawy o SKOK przewiduje możliwość posługiwania się przez K... nazwą "K...".

Przedstawione powyżej stanowisko, znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, m.in.:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 grudnia 2012 r. znak IPPP1/443-1118/12-2/MP: W sytuacji, gdy nazwa skrócona została wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym i jest znana organowi podatkowemu, to posługiwanie się zarówno nazwą pełną, jak i nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych na (przez) Spółkę jest prawidłowe. Tym samym, o ile wystawione przez dostawców faktury VAT, w których użyta zostanie nazwa skrócona Wnioskodawcy, będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług i odzwierciedlać będą rzeczywiste transakcje handlowe, stanowić będą podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur.

2. Dyrektora Izby w Bydgoszczy z 21 lipca 2015 r. znak ITPP1/4512-478/15/JP: (...) gdy nazwa skrócona została wykazana przez Spółkę w zgłoszeniu rejestracyjnym i jest znana organowi podatkowemu, prawidłowe jest posługiwanie się nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych na/przez Spółkę.

3. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 grudnia 2015 r. znak ITPP1/4512-988/15/IK: Z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług zawiera skróconą nazwę sprzedawcy lub nabywcy. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że posługiwanie się przez Spółkę i jej kontrahentów (z przyczyn technicznych), skrótem nazwy tj. X. Sp. z o.o.s.k. - w ocenie organu - nie wpływa na pozbawienie Spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zawierających skróconą nazwę (zawierających jednocześnie dane Spółki umożliwiające jej identyfikację) i nie stanowi obligatoryjnej przesłanki do wystawiania noty korygującej.

4. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 października 2014 r. znak ITPP3/443-402/14/MD: "Czy w związku z faktem, że w zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-2 oraz w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, została podana zgodnie ze statutem inna nazwa skrócona Spółki, tj. "E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. K.", Spółka może korzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez jej kontrahentów zawierających skróconą nazwę Spółki, tj. "E. sp. z o.o. Sp. K.", nie będąc jednocześnie zobowiązanym do wstawiania not korygujących tych faktur"? Podanie nazwy skróconej Spółki na fakturze nie pozbawia Spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego z tej faktury, jeżeli tylko zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług i odzwierciedlają rzeczywiste transakcje handlowe.

5. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 kwietnia 2015 r. znak ITPP1/4512-74/15-2/MS: W przypadku posługiwania się przez Spółkę (z przyczyn technicznych), skrótem nazwy tj. ". sp. z o.o.... sp.k." - w ocenie organu - nie wpływa na pozbawienie jej prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zawierających skróconą nazwę (zawierających (...) dane Spółki umożliwiające jej identyfikację) i nie stanowi obligatoryjnej przesłanki do wystawiania noty korygującej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku zgłoszenia nazwy skróconej organowi podatkowemu, nie ma przeszkód do stosowania, na fakturach VAT wystawianych na/przez Wnioskodawcę, nazwy "K...", jako nazwy skróconej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.