0115-KDIT1-1.4012.150.2017.1.AJ - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazywania drobnych upominków pracownikom.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-1.4012.150.2017.1.AJ Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazywania drobnych upominków pracownikom.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów przekazanych nieodpłatnie pracownikom - jest nieprawidłowe,

* braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów przekazanych nieodpłatnie pracownikom oraz braku opodatkowania w związku z nieodpłatnego przekazania towarów pracownikom.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową produkującą elementy kompozytowe do elektrowni wiatrowych. Jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym do celów wewnątrzwspólnotowych i posiada aktywny VAT-UE. Zatrudnia pracowników na umowę o pracę.

Aby pracownicy czuli się doceniani oraz posiadali poczucie, że są bardzo ważną częścią zakładu Wnioskodawca stara się czcić/podtrzymywać pewne ogólnospołecznie przyjęte tradycje i święta. Poprzez ogólnospołeczne tradycje i święta Wnioskodawca ma na myśli: Tłusty Czwartek, Dzień Kobiet/Dzień Chłopaka, Święta Wielkonocne czy też Święta Bożego Narodzenia. W tym celu dla swoich pracowników kupuje na tłusty czwartek pączki, na dzień kobiet/chłopaka kwiaty lub czekoladki a na święta drobne upominki - głównie w postaci słodyczy, kawy czy drobnych upominków z logo firmy. Na powyższe zakupy firma otrzymuje fakturę a jednostkowy koszt pączków, kwiatów czy czekoladek raczej nie przekracza 10 zł netto, upominki świąteczne zaś, taką kwotę mogą przekroczyć. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji osób obdarowanych. Organizuje spotkania (np. na różnych zmianach) na które zaprasza pracowników i rozdaje wyżej wymienione upominki przy okazji składając życzenia.

Oprócz tego, by zmotywować pracowników do bardziej efektywnej i wydajnej pracy oraz produkcji elementów lepszej jakości, Wnioskodawca stara się w szczególnych sytuacjach w bardzo drobny sposób wynagradzać pracowników za ich osiągnięcia. Działania takie podejmuje, gdy poziom efektywności produkcji jest wysoki i nie dochodzi do napraw elementów już dostarczonych do klienta przez dłuższy okres czasu lub gdy konkretny projekt zakończy się sukcesem (np. wyprodukowanie pierwszego elementu prototypowego zaakceptowanego przez klienta, dodatkowe projekty jak tworzenie instrukcji roboczych). Działanie te polega na zakupie np. pączków, drożdżówek, ciastek itp., i urządzeniu krótkiego spotkania dla pracowników gdzie przekazane zostają im powyższe słodycze. Podczas takiego poczęstunku kierownicy dziękują pracownikom za ich zaangażowanie, starają się podkreślić, że to dzięki pracownikom fabryka ma szanse się rozwijać oraz podsumować co uległo ulepszeniu w procesie produkcji a co jeszcze wymaga dalszej pracy. Czasami są również omawiane dalsze plany produkcyjne i współpracy z danym kontrahentem. Na powyższe zakupy firma otrzymuje fakturę a jednostkowy koszt przekazanego pączka, drożdżówki itp. nie przekracza 10 zł netto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupu słodyczy/kwiatów/drobnych upominków wskazanych w przedstawionych dwóch sytuacjach? Czy w związku z nieodpłatnym przekazaniem tych słodyczy/kwiatów/drobnych upominków pracownikom naliczyć należy podatek należny i odprowadzić go do urzędu skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, od zakupu słodyczy, kwiatów oraz drobnych upominków dla pracowników przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Podatek naliczony odliczyć można w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Związek między dokonanymi zakupami może być bezpośredni ale również pośredni. Zdaniem Wnioskodawcy, w tym konkretnym wypadku mamy do czynienia z tą drugą sytuacją. Wnioskodawca traktuje słodycze/kwiaty oraz drobne upominki przekazywane pracownikom z okazji wymienionych świąt/tradycji oraz w przypadku konkretnych osiągnięć jako pozapłacowe bodźce motywujące pracowników, które doprowadzić mają do większego zaangażowania w wykonywaną pracę oraz do utożsamiania się pracowników z zakładem pracy. Firma pokazując bowiem, że pamięta o swoich pracownikach i nagradzając ich wspólne sukcesy powoduje, że pracownicy czują się ważni dla swojej organizacji. Wnioskodawca również uważa, że nagradzając pracowników za ich wspólny sukces utrwala w nich pewien wzorzec zachowań. Pracownicy bowiem widząc, że ich ciężka praca jest doceniana oraz są wynagradzani dodatkowo za ich wspólne osiągnięcia będą chcieli powielać swoje zachowania w przyszłości. Dla Wnioskodawcy zatem zwiększa się szansa na podniesienie efektywności pracy i produkcji. Podniesienie efektywności produkcji zaś może mieć realny i niewątpliwy wpływ na zwiększenie obrotów firmy lub zmniejszenie kosztów (np. z tytułu dodatkowych napraw).

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie wymienionych w opisie stanu faktycznego słodyczy/kwiatów/drobnych upominków z logo firmy należy traktować jako przekazanie na cele związane z działalnością gospodarczą i nie należy traktować tegoż przekazania jako przekazania na cele osobiste pracowników. Rozpatrując bowiem efekty/skutki powyższego przekazania to Wnioskodawca, a nie jej pracownicy, w przeważającej części czerpie korzyści. Dla pracownika otrzymanie słodyczy/kwiata czy drobnego upominku nie stanowi zaspokojenia jego potrzeb w sensie materialnym, jest to coś bez czego spokojnie mógłby funkcjonować. Celem przekazania słodyczy/kwiatów/upominków nie jest dokonanie w jakimkolwiek stopniu przysporzenia majątkowego po stronie podmiotu otrzymującego. Dzięki temu pozapłacowemu bodźcowi motywacyjnemu to Wnioskodawca zaś zwiększa swoje szanse na podniesienie efektywności i wydajności w procesie produkcji, co za tym idzie główni klienci spółki będą zadowoleni i bardziej skłonni do zwiększania ilości zamówień. Brak opóźnień w wysyłce czy też produkty o wysokiej jakości zaś są najlepszą z możliwych reklam dla Wnioskodawcy, dzięki której ma ona szanse na zawarcie nowych kontraktów i pozyskanie nowych klientów. Dzięki stosowaniu powyższych metod Wnioskodawca ma również większe szanse by utrzymać wartościowych pracowników w firmie co biorąc pod uwagę obecne warunki rynkowe i dynamikę zmian na rynku pracy, jest niezmiernie ważne. Stabilne zatrudnienie i brak fluktuacji może mieć bardzo duży wpływ na wyniki produkcyjne fabryki.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, Wnioskodawca uważa, że od dokonywanych zakupów w postaci słodyczy/kwiatów/drobnych upominków z logo firmy ma prawo do odliczenia podatku VAT i nie jest zobowiązana naliczyć podatku VAT należnego od ich przekazania pracownikom ze względu na fakt, że przekazanie to związane jest z działalnością gospodarczą Spółki a nie prowadzi do zaspokajania osobistych potrzeb pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów przekazanych nieodpłatnie pracownikom,

* prawidłowe - w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom towarów.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Powyższe regulacje wskazują, że odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynią się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy istnieje związek zakupionych towarów ze sprzedażą opodatkowaną, to nabywcy tych towarów przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących opisane wydatki.

Z wniosku wynika, że aby pracownicy czuli się doceniani oraz posiadali poczucie, że są bardzo ważną częścią zakładu, Wnioskodawca stara się czcić/podtrzymywać pewne ogólnospołecznie przyjęte tradycje i święta, takie jak Tłusty Czwartek, Dzień Kobiet/Dzień Chłopaka, Święta Wielkonocne czy też Święta Bożego Narodzenia. W tym celu dla swoich pracowników kupuje pączki, kwiaty lub czekoladki, drobne upominki - głównie w postaci słodyczy, kawy czy drobnych upominków z logo firmy. Na powyższe zakupy Wnioskodawca otrzymuje fakturę a jednostkowy koszt pączków, kwiatów czy czekoladek raczej nie przekracza 10 zł netto, upominki świąteczne zaś, taką kwotę mogą przekroczyć. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji osób obdarowanych. Organizuje spotkania (np. na różnych zmianach) na które zaprasza pracowników i rozdaje wyżej wymienione upominki przy okazji składając życzenia.

Oprócz tego, by zmotywować pracowników do bardziej efektywnej i wydajnej pracy oraz produkcji elementów lepszej jakości, Wnioskodawca stara się w szczególnych sytuacjach w bardzo drobny sposób wynagradzać pracowników za ich osiągnięcia. Działania takie podejmuje, gdy poziom efektywności produkcji jest wysoki i nie dochodzi do napraw elementów już dostarczonych do klienta przez dłuższy okres czasu lub gdy konkretny projekt zakończy się sukcesem. Działania te polegają na zakupie np. pączków, drożdżówek, ciastek itp., i urządzeniu krótkiego spotkania dla pracowników gdzie przekazane zostają im powyższe słodycze. Podczas takiego poczęstunku kierownicy dziękują pracownikom za ich zaangażowanie podkreślając, że to dzięki pracownikom fabryka ma szanse się rozwijać oraz podsumować co uległo ulepszeniu w procesie produkcji a co jeszcze wymaga dalszej pracy. Czasami są również omawiane dalsze plany produkcyjne i współpracy z danym kontrahentem. Na powyższe zakupy firma otrzymuje fakturę a jednostkowy koszt przekazanego pączka, drożdżówki itp. nie przekracza 10 zł netto.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że decyzja o wręczeniu z okazji różnych świąt pączków, kwiatów lub czekoladek czy też drobnych upominków - głównie w postaci słodyczy, kawy czy drobnych upominków z logo firmy, jak również pączków, drożdżówek, ciastek celem wynagrodzenia pracowników za ich osiągnięcia jest decyzją całkowicie przez Wnioskodawcę dobrowolną. Wnioskodawca poprzez wręczenie ww. upominków ma bowiem na celu podziękowanie pracownikom za dotychczasowy wkład pracy i ich zaangażowanie w wykonywanie swoich obowiązków, wzmocnienie więzi ze spółką oraz zmotywowanie do efektywnej pracy. Zatem cel wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku, jakim jest zmotywowanie pracowników do pracy oraz wzmocnienie więzi z pracodawcą, nie może przesądzać o tym, że finansowanie przez Wnioskodawcę zakupu tych towarów na rzecz pracowników będzie służyło celom prowadzonej działalności gospodarczej. W analizowanej sprawie osobiste cele i korzyści pracowników - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - ze względu na rodzaj i charakter podarków mają w tym przypadku znaczenie pierwszorzędne w stosunku do wymiernych korzyści gospodarczych pracodawcy.

Ponadto przepisy prawa nie wymuszają na pracodawcy obowiązku wręczania pracownikom z okazji wymienionych okoliczności kwiatów, ciastek, słodyczy bądź upominków. Zatem obdarowanie przez Wnioskodawcę swoich pracowników w ocenie tut. organu nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od prezentów jakie z własnej woli przekazuje im pracodawca.

W świetle powyższego, w opinii tut. organu, nie można uznać jako podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą finansowanych przez Wnioskodawcę zakupów pączków, kwiatów, czekoladek czy też drobnych upominków - głównie w postaci słodyczy, kawy czy drobnych upominków z logo firmy, jak również pączków, drożdżówek, ciastek nabywanych z okazji różnych świąt, jak również celem podziękowania pracownikom za ich osiągnięcia i zmotywowania ich do bardziej efektywnej i wydajnej pracy, bowiem wydatki te są ponoszone przede wszystkim w celu zaspokojenia prywatnych potrzeb pracowników.

Wydatki te nie będą miały zatem związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie występuje więc nie budzący wątpliwości związek (nawet pośredni) podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W rezultacie nie będzie przysługiwać odliczenie w takiej sytuacji, gdyż nie będą spełnione wymogi, o których mowa w ww. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. nie wystąpi związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Ze względu na powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny, z którego wynika, że zakupy finansowane przez Wnioskodawcę z okazji różnych świąt, jak również celem podziękowania pracownikom za ich osiągnięcia i zmotywowania ich do bardziej efektywnej i wydajnej pracy, będą służyły głównie celom prywatnym pracowników Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z zakupem pączków, kwiatów, czekoladek czy też drobnych upominków - głównie w postaci słodyczy, kawy czy drobnych upominków z logo firmy, jak również pączków, drożdżówek, ciastek nie będzie podlegał odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu kwiatów bądź upominków uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie opisanych towarów należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 4 przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z przepisów wynika, że nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli natomiast wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych wydań towarów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Należy podkreślić, że w sytuacji, gdy podatnik odliczył podatek naliczony przy zakupie towarów, to ich nieodpłatne przekazanie, gdyby było nieopodatkowane, w rezultacie prowadziłoby do sytuacji, gdy żaden z uczestników obrotu gospodarczego nie poniósłby ekonomicznego ciężaru podatku VAT. Pozostawałoby to w sprzeczności z zasadą powszechności i neutralności opodatkowania. Nieodpłatne przekazanie towarów, które nie wypełnia definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy, traktowane jest jak dostawa towarów i rodzi konieczność opodatkowania podatkiem VAT.

Uwzględniając przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności w kontekście powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że nabywane towary w postaci pączków, kwiatów, czekoladek czy też drobnych upominków - głównie w postaci słodyczy, kawy czy drobnych upominków z logo firmy, jak również drożdżówek i ciastek nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, dlatego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ich nabyciem. Zatem opisane przekazanie nie spełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, a tym samym nie może być uznane za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznano za prawidłowe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl