0115-KDIT1-1.4012.133.2019.1.RH

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2019 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przez Powiat czynności polegających na wydawaniu legitymacji służbowych nauczycielom - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przez Powiat czynności polegających na wydawaniu legitymacji służbowych nauczycielom.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Na terenie Powiatu funkcjonują jednostki budżetowe zajmujące się działalnością oświatową - szkoły objęte systemem oświaty, które nie są samodzielnymi podatnikami VAT. Po centralizacji, w imieniu jednostek organizacyjnych podatek VAT rozlicza Powiat. Szkoły realizują zadania własne powiatu w zakresie edukacji publicznej w myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 995 z późn. zm.). Zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki jest zadaniem oświatowym Powiatu zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 grudnia 2016 r. - Prawo Oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996 z późn. zm.). Szkoły wydają dla zatrudnionych nauczycieli legitymacje służbowe na podstawie art. 11a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967 z późn. zm.). Szczegółowe zasady wydawania legitymacji służbowych dla nauczycieli regulują przepisy Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 września 2006 r. w sprawie wzoru oraz trybu wystawiania legitymacji służbowej nauczyciela (Dz. U. Nr 189, poz. 1393).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydawanie legitymacji służbowych przez jednostki organizacyjne Powiatu objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nauczycielom zatrudnionym w tych jednostkach, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydawanie legitymacji służbowych przez jednostki organizacyjne Powiatu objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nauczycielom zatrudnionym w tych jednostkach, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie stanowi dostawy towaru ani nie jest świadczeniem usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Usługę podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu tej ustawy stanowi określone zachowanie podatnika (świadczącego usługę) na rzecz innego podmiotu (nabywcy usługi). Aby można było uznać świadczenie usług za odpłatne, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W przytoczonym stanie faktycznym oświatowe jednostki budżetowe Powiatu jedynie pośredniczą w wydawaniu legitymacji służbowych dla nauczycieli. Nauczyciel, który chce otrzymać legitymację służbową składa do dyrektora szkoły wniosek o wydanie tego dokumentu. Szkoła składa w imieniu nauczycieli zamówienie na wydanie legitymacji. Dyrektor szkoły zgodnie z art. 11a ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela pobiera opłatę w wysokości nieprzekraczającej kosztów jej wytworzenia.

Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia w sprawie wzoru oraz trybu wystawiania legitymacji służbowej nauczyciela, legitymacja służbowa służy do potwierdzenia zatrudnienia na stanowisku nauczyciela. Ponadto nie stanowi ona własności nauczyciela ponieważ zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, legitymacja podlega zwrotowi, w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.

Tak więc, wydanie takiej legitymacji nie stanowi żadnego świadczenia wzajemnego, a co za tym Jednostka oświatowa jedynie pośredniczy w sposób techniczny w wydaniu legitymacji. Opłata pobierana od nauczyciela za wydanie legitymacji jest określona w wysokości nieprzekraczającej kosztów wytworzenia dokumentu. Wydanie tego dokumentu wynika z realizacji przepisów prawa i jest czynnością wyłącznie techniczną.

W związku z powyższym, wydanie legitymacji służbowej, za którą pobierana jest od nauczyciela opłata, nie wywołuje skutków podatkowych na gruncie podatku od towarów i usług, ponieważ nie są wyczerpane przesłanki do uznania tej czynności, za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a w szczególności nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy, a w szczególności nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT, której beneficjentem byłby nauczyciel. W związku z wydaniem legitymacji służbowej, nauczyciel nie świadczy na rzecz szkoły żadnych czynności, a szkoła nie odnosi żadnych korzyści z wydania legitymacji służbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.