0115-KDIT1-1.4012.129.2019.1.MM

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2019 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu liczenia limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu liczenia limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik od dnia 28 marca 2018 r. prowadzi działalność polegającą na wynajmowaniu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, najem o charakterze mieszkaniowym jest zwolniony z podatku VAT, bez względu na wysokość osiągniętego przychodu.

Od 2 października 2018 r. podatnik zgłosił w CEIDG rozpoczęcie jednoosobowej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług wykonywania instalacji elektrycznych (PKD 43.21.Z). Wykonywanie ww. działalności pozwala na korzystanie z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT do określonego limitu obrotów obliczonego w proporcji do okresu prowadzenia działalności (art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT). Podatnik wyliczył przysługujący mu limit w 2018 r. w sposób następujący: (200 tys. x 279 dni)/365 dni = 152 876,71 pln.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii.

Czy Wnioskodawca powinien liczyć limit zwolnienia z podatku VAT od dnia rozpoczęcia najmu, czy od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej zgłoszonego w CEIDG?

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpił prawidłowo przyjmując do obliczenia limitu datę rozpoczęcia najmu, tj. 28 marca 2018 r. Stanowisko to potwierdził uzyskując informację w Krajowej Informacji Podatkowej. W świetle ustawy "u VAT" każdy podmiot świadczący usługi najmu jest podatnikiem tego podatku. Pomimo, że usługi tzw. najmu prywatnego korzystają ze zwolnienia z VAT, uzyskany obrót należy uwzględnić w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, ponieważ są to usługi związane z nieruchomościami. W związku z tym, logiczne wydaje się, że ww. limit obrotów należy liczyć już od dnia rozpoczęcia wykonywania usług najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi ust. 2 wskazanego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

d. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; * odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie ust. 13 ww. artykułu, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Według ust. 5 tego artykułu, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl ust. 9 tegoż artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy ust. 10 cyt. artykułu, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Dla określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy istotny jest zatem dzień, w którym rozpoczęto prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przywołanych przepisów wynika, że obliczając limit sprzedaży uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie bierze się pod uwagę m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, jednakże z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami oraz usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38, jeżeli nie mają one charakteru transakcji pomocniczych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ponadto wskazać należy, że stosownie do art. 288 Dyrektywy Rady 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), kwota obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania procedury przewidzianej w niniejszej sekcji obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

(1) wartość dostaw towarów i świadczenia usług, o ile są one opodatkowane;

(2) wartość transakcji zwolnionych z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127 i art. 128 ust. 1;

(3) wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146-149 oraz art. 151, 152 i 153;

(4) wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b)-g) oraz usług ubezpieczeniowych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.

(...).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że od dnia 28 marca 2018 r. przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Z kolei od dnia 2 października 2018 r. Wnioskodawca zgłosił w CEIDG rozpoczęcie działalności polegającej na świadczeniu usług wykonywania instalacji elektrycznych (PKD 43.21.Z).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przy wyliczeniu wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, należało wziąć pod uwagę liczbę dni od dnia, w którym faktycznie wykonał Pan pierwszą czynność związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą (np. podpisanie umowy, dokonane zakupu, itp.) do końca roku podatkowego, tj. do dnia 31 grudnia 2018 r.

W związku z tym, że - jak wskazano w treści wniosku - rozpoczął Pan prowadzenie działalności od dnia 28 marca 2018 r. (najem nieruchomości o charakterze mieszkalnym, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe), przy wyliczeniu - na podstawie ww. przepisu - przysługującego limitu zwolnienia od podatku od towarów i usług winien wziąć pod uwagę liczbę dni, która od ww. daty pozostała do dnia 31 grudnia 2018 r. Przy czym w wartości sprzedaży, o której mowa w tym przepisie, uwzględnić Pan powinien obrót z tytułu ww. najmu.

Wobec powyższego stanowisko zawarte we wniosku uznano za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie zawiera oceny prawidłowości dokonanego przez Pana wyliczenia kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy, gdyż - w świetle art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - kwestia ta nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Ponadto należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, w tym zwolnienie od podatku świadczonych usług najmu, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone, a fakt ten przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, z którego wynika, m.in. że dokonywany przez Pana najem nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.