0115-KDIT1-1.4012.106.2017.1.AJ - Zwolnienie gminy z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-1.4012.106.2017.1.AJ Zwolnienie gminy z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w N... został powołany Uchwałą Rady Narodowej Miasta i Gminy w N... z dnia 28 lutego 1990 r. i jest jednostką organizacyjną (jednostką budżetową w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych) Gminy.... Ośrodek realizuje zadania pomocy społecznej zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, jednym z zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym jest organizacja i świadczenie usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych, w miejscu zamieszkania, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania są przyznawane w drodze decyzji administracyjnych na podstawie art. 50 ustawy o pomocy społecznej. Decyzje te określają zakres usług oraz wysokość odpłatności lub całkowite zwolnienie z ponoszenia odpłatności za świadczone usługi opiekuńcze. Wysokość odpłatności za świadczone usługi opiekuńcze reguluje Uchwała nr. Rady Miejskiej w N... z dnia 28 października 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat i trybu ich pobierania. Opłatą objęty jest tylko koszt usług opiekuńczych. Zgodnie z tą uchwałą odpłatność lub całkowite zwolnienie od opłat za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze uzależniona jest od uzyskiwanego dochodu osoby samotnej lub dochodu na osobę w rodzinie. Nadmienić należy, iż zwolnienie z opłat dotyczy tylko osób, których dochód na osobę w rodzinie nie przekracza wysokości najniżej emerytury brutto. Osoby, które nie spełniają powyższych warunków ponoszą odpłatność za usługi opiekuńcze i specjalistyczne w zależności od dochodu, z tym że pełna odpłatność dotyczy osób i rodzin, których dochód wynosi powyżej 500% najniższej emerytury brutto.

Każdej osobie, na której rzecz świadczone są usługi opiekuńcze, wystawiana jest co miesiąc faktura sprzedaży, z wyszczególnieniem godzin świadczonych usług, stawki za godzinę usługi oraz wartości ogółem do zapłaty. Na podstawie faktur osoby, które korzystają z usług opiekuńczych dokonują zapłat. Ze względu na wiek i stan zdrowia, osoby objęte usługami opiekuńczymi w większości przypadków dokonują wpłat do kasy Ośrodka, a ten odprowadza je na rachunek bankowy. Opłata za usługi opiekuńcze stanowi dochód Ośrodka, który zgodnie z ustawą o finansach publicznych jest odprowadzany do budżetu Gminy w terminach określonych odrębnymi przepisami. Organizacja i świadczenie usług opiekuńczych i specjalistycznych nie jest czynnością dochodową zarówno dla Ośrodka, jak i dla Gminy. Nadmienić należy, iż Ośrodek nie prowadzi działalności gospodarczej. Ośrodek prowadzi pełną księgowość w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości. Rozrachunki z osobami korzystającymi z usług prowadzone są na kontach rozrachunkowych, gdzie ujmowana jest zarówno wartość wystawionych faktur sprzedaży, jak również wpływy z zapłat za te faktury. Scentralizowane zasady rozliczeń podatku VAT w Gminie N... zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2017 r.

Począwszy od 1 stycznia 2017 r. wpłaty świadczonych przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w N... usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dokonywane są za pośrednictwem banku, a z ewidencji dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności dotyczy wpłata.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w N... ma obowiązek prowadzenia ewidencji usług opiekuńczych i specjalistycznych przy zastosowaniu kasy rejestrującej od 1 stycznia 2017 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z wydaną w 2017 r. interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego nr. Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w N... winien ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczone usługi opiekuńcze oraz specjalistyczne usługi opiekuńcze począwszy od 2013 r.

Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w N... do 31 grudnia 2016 r. nie ewidencjonował opisanych czynności przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Począwszy od 1 stycznia 2017 r. wpłaty za świadczone usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze dokonywane są za pośrednictwem banku, a z ewidencji dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczy wpłata. W związku z powyższym - w ocenie Wnioskodawcy - od 1 stycznia 2017 r. spełniony jest warunek uprawniający do korzystania ze zwolnienia wskazanego w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (poz. 39 załącznika). Reasumując Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w N... uważa, że nie musi ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej ww. czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń.

W obecnym stanie prawnym obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177).

Rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

Jak wynika z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2).

W poz. 39 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. jednostki samorządu terytorialnego w zakresie czynności wykonywanych przez ich jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 i 1948):

a.

które na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej ustawy, albo

b.

jeżeli ich jednostki organizacyjne na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

Jak wynika z zapisu § 4 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Z kolei z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 1215).

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 i 2 w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2016 r., muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: zapłata musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, a przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 pkt 2 rozporządzenia. Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jak wynika z opisu sprawy, zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, Gmina z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała "centralizacji" rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług. Tym samym, rozlicza cały podatek należny, jak i podatek naliczony powstały w wyniku działań realizowanych przez swoje jednostki organizacyjne (jednostki budżetowe).

Na tle przedstawionego opisu sprawy Gmina powzięła wątpliwość, czy świadcząc za pośrednictwem Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jak wskazano, Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej był obowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, niemniej jednak do dnia 31 grudnia 2016 r. ewidencji tej nie prowadził. W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy nie znajdzie zastosowania regulacja wynikająca z § 3 ust. 1 pkt 5 powołanego rozporządzenia.

Należy jednak zauważyć, że - jak wynika z wniosku - od 1 stycznia 2017 r. zapłata za świadczone usługi jest dokonywana na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro - jak wynika z wniosku - całość zapłaty za wykonaną dostawę jest dokonywana na rachunek bankowy, a każda transakcja jest zidentyfikowana w oparciu o wskazany we wniosku sposób, to na podstawie § 2 ust. 1 i 2 w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r., Gmina może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie opisanych czynności, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii będących przedmiotem zapytania, nie rozstrzyga natomiast kwestii ewentualnego obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży opisanych świadczeń przy zastosowaniu kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2017 r., gdyż nie było to przedmiotem zapytania i nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl