0114-KDIP4.4012.90.2017.1.MK - Odliczenie VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4.4012.90.2017.1.MK Odliczenie VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek - kod PKD 77.11.Z. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą rozliczając się z tytułu podatku VAT za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7) i korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca zamierza nabywać samochody osobowe oraz zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na wynajmie samochodów osobowych. Wnioskodawca nie wyklucza również zawarcia umów leasingu finansowego samochodów osobowych, które następnie zostaną wyłącznie wykorzystane do wynajmu na rzecz osób trzecich. W ramach działalności samochody te będą oddawane do odpłatnego używania, na podstawie kolejnych umów najmu zawieranych w różnych odstępach czasu z jednym podmiotem (klientem) lub różnymi podmiotami (klientami). Najem będzie odpłatny, opodatkowany, a opłaty dokumentowane fakturami VAT. Pojazdy będą pobierane w siedzibie Wnioskodawcy i odstawiane tamże po ustaniu zawartej umowy najmu. Nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca, za dodatkową opłatą, będzie dostarczał samochody do siedziby Klienta. Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z eksploatacją pojazdu, takie jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne (m.in. olej, płyny hamulcowy i chłodniczy, koszty przeglądów (robocizna), wymiana opon). Faktury VAT dotyczące wydatków związanych z kosztami eksploatacyjnymi będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Samochody wykorzystywane będą tylko do celów najmu. Samochody będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca będzie również transportował samochody w celu wykonania usług serwisowych np. wymiana płynów i opon, przeglądy techniczne. Z zastrzeżeniem konieczności zapewnienia wykonania usług serwisowych samochodów, samochody nie będą wykorzystywane między umowami najmu. Będą oczekiwały na kolejny wynajem, zaparkowane na parkingu strzeżonym użytkowanym przez Wnioskodawcę. Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu kluczyki będą przechowywane w siedzibie Wnioskodawcy w sejfie.

Wnioskodawca prowadzić będzie jednocześnie rejestr zawieranych umów najmu, z określeniem dokładnych dat wynajmu każdego z pojazdów, co umożliwia dokładną weryfikację okresu faktycznego wykorzystywania pojazdu w ramach działalności polegającej na krótkoterminowym i średnioterminowym wynajmie samochodów osobowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie mógł korzystać z tzw. pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z nabyciem samochodów oraz wydatków związanych z umowami leasingowymi oraz wydatków związanych z nabyciem kosztów eksploatacyjnych (wskazanych w przedmiotowym stanie faktycznym) przez Wnioskodawcę wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy związanej z wynajmowaniem samochodu osobom trzecim?

2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu samochodów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy związanej z wynajmowaniem samochodu osobom trzecim ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W przedmiotowym stanie faktycznym wskazane jest iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, gdzie przeważającą działalnością jest na wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek - kod PKD 77.11 Z. Wnioskodawca będzie nabywał samochody osobowe (będzie zawierał umowy leasingu finansowego) a następnie będą oddawane-przez Wnioskodawcę do odpłatnego używania, na podstawie kolejnych umów najmu zawieranych w różnych odstępach czasu z jednym podmiotem (klientem) lub różnymi podmiotami (klientami). Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z eksploatacją pojazdu, takie jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne (m.in. olej, płyny hamulcowy i chłodniczy, koszty przeglądów (robocizna), wymiana opon. Samochody wykorzystywane będą tylko do celów najmu. Samochody będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochody nie będą wykorzystywane między umowami najmu.Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku wydatków związanych z samochodów osobowych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W przedmiotowym stanie faktycznym, nabywane przez Wnioskodawcę samochody oraz wydatki związane z umowami leasingowymi oraz wydatki eksploatacyjne) będą ponoszone w celu wykorzystania tych pojazdów wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny najem). W przedmiotowym stanie faktycznym będą miały zastosowanie postanowienia art. 86 ust. 3, które dają Wnioskodawcy prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego związanych z wydatkami dotyczących samochodów osobowych.

Reasumując Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego związanych z wydatkami na zakup samochodów osobowych oraz wydatkami związanymi z umowami leasingowymi oraz wydatkami na zakup kosztów eksploatacyjnych samochodów osobowych.

Pytanie nr 2

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Elementy jakie powinna zawierać ewidencja zostały wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy, zgodnie z którym ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

iczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem,

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem

5.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Zgodnie z art. 86 ust. 5, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Należy zauważyć, że użyte w zacytowanym przepisie sformułowanie "stanowi przedmiot działalności podatnika" w zestawieniu z pozostałą częścią zdania w brzmieniu "odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów", nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą bądź oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami lub wynajmu tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży albo do najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Użycie wyrazu "wyłącznie" wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy. W sytuacji zatem, gdy podatnik przeznacza samochód także do innych celów, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w przedsiębiorstwie zasad jego używania możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W tej sytuacji nie można bowiem uznać, że pojazd jest przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

W przedmiotowym stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabywane samochody osobowe, wyłącznie celem przekazania do użytkowania ich na podstawie umów najmu na rzecz osób trzecich. Samochody nie będą wykorzystywane między umowami najmu. Będą oczekiwały na kolejny wynajem, zaparkowane na parkingu strzeżonym użytkowanym przez Wnioskodawcę.

Reasumując w przedmiotowym stanie faktycznym, zostaną spełnione przesłanki określone w art. 86 ust. 5 pkt 1 ppkt c ustawy VAT, co zwalnia Wnioskodawcę od obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na mocy art. 86a ust. 1 ww. ustawy - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy - warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Użycie wyrazu "wyłącznie" w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy. W sytuacji zatem, gdy podatnik przeznacza samochód także do innych celów, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w przedsiębiorstwie zasad jego używania możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W tej sytuacji nie można bowiem uznać, że pojazd jest przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek - kod PKD 77.11.Z. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą rozliczając się z tytułu podatku VAT za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7) i korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca zamierza nabywać samochody osobowe oraz zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na wynajmie samochodów osobowych. Wnioskodawca nie wyklucza również zawarcia umów leasingu finansowego samochodów osobowych, które następnie zostaną wyłącznie wykorzystane do wynajmu na rzecz osób trzecich. W ramach działalności samochody te będą oddawane do odpłatnego używania, na podstawie kolejnych umów najmu zawieranych w różnych odstępach czasu z jednym podmiotem (klientem) lub różnymi podmiotami (klientami). Najem będzie odpłatny, opodatkowany, a opłaty dokumentowane fakturami VAT. Pojazdy będą pobierane w siedzibie Wnioskodawcy i odstawiane tamże po ustaniu zawartej umowy najmu. Nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca, za dodatkową opłatą, będzie dostarczał samochody do siedziby Klienta. Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z eksploatacją pojazdu, takie jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne (m.in. olej, płyny hamulcowy i chłodniczy, koszty przeglądów (robocizna), wymiana opon). Faktury VAT dotyczące wydatków związanych z kosztami eksploatacyjnymi będą wystawiane na Wnioskodawcę. Samochody wykorzystywane będą tylko do celów najmu. Samochody będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca będzie również transportował samochody w celu wykonania usług serwisowych np. wymiana płynów i opon, przeglądy techniczne. Z zastrzeżeniem konieczności zapewnienia wykonania usług serwisowych samochodów, samochody nie będą wykorzystywane między umowami najmu. Będą oczekiwały na kolejny wynajem, zaparkowane na parkingu strzeżonym użytkowanym przez Wnioskodawcę. Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu kluczyki będą przechowywane w siedzibie Wnioskodawcy w sejfie. Wnioskodawca prowadzić będzie jednocześnie rejestr zawieranych umów najmu, z określeniem dokładnych dat wynajmu każdego z pojazdów, co umożliwia dokładną weryfikację okresu faktycznego wykorzystywania pojazdu w ramach działalności polegającej na krótkoterminowym i średnioterminowym wynajmie samochodów osobowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przysługuje Zainteresowanemu pełne prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z nabyciem samochodów oraz wydatków związanych z umowami leasingowymi oraz wydatków związanych z nabyciem kosztów eksploatacyjnych przez Wnioskodawcę wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy związanej z wynajmowaniem samochodu osobom trzecim oraz czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu samochodów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy związanej z wynajmowaniem samochodu osobom trzecim.

W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca wskazał, że samochody osobowe wskazane we wniosku służyć będą jedynie celom związanym bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, a mianowicie wynajmem samochodów. Wnioskodawca nie wyklucza również zawarcia umów leasingu finansowego samochodów osobowych, które następnie zostaną wyłącznie wykorzystane do wynajmu na rzecz osób trzecich. Wnioskodawca prowadzić będzie rejestr zawieranych umów najmu, z określeniem dokładnych dat wynajmu każdego z pojazdów, co umożliwiać będzie dokładną weryfikację okresu stanu faktycznego wykorzystywania pojazdu w ramach działalności polegającej na krótkoterminowym i średnioterminowym wynajmie samochodów osobowych. Ponadto, samochody będą zaparkowane na parkingu strzeżonym użytkowanym przez Wnioskodawcę gdzie będą oczekiwały na kolejny wynajem. Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu kluczyki będą przechowywane w siedzibie Wnioskodawcy w sejfie.

Tym samym, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Jednakże, Wnioskodawca może skorzystać z tego prawa, jeżeli wypełni - wskazane wcześniej - warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W przedmiotowej sprawie warunki będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca będzie prowadził wynajem samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku będą przeznaczone tylko i wyłącznie na wynajem.

Tym samym, skoro samochody, których dotyczy wniosek, będą przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Zainteresowany wprowadzi zasady zakazujące ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz podejmie działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem samochodów oraz wydatków związanych z umowami leasingowymi, a także wydatków związanych z nabyciem kosztów eksploatacyjnych bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Tut. Organ wskazuje również, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawiony opis sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl