0114-KDIP4.4012.848.2018.1.AS - Prawo do odliczenia VAT w związku z leasingiem samochodu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 20 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości 100% odliczenia podatku wynikającego z faktury za opłatę wstępną w przypadku braku złożenia VAT-26 w ustawowym terminie - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości 100% odliczenia podatku wynikającego z faktury za opłatę wstępną w przypadku braku złożenia VAT-26 w ustawowym terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 20 września 2006 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która polega na świadczeniu usług transportu krajowego jak również międzynarodowego towarów. W październiku Wnioskodawca postanowił wziąć w leasing samochód osobowy, który będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej. Ze względu na rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca posiada w ewidencji środków trwałych 5 ciągników siodłowych wraz z naczepami i zatrudnia pracowników na stanowisku kierowcy, którzy wykonują zlecenia transportu towarów. W ewidencji środków trwałych Zainteresowany posiada również samochód osobowy, który jest wykorzystywany do działalności mieszanej z możliwością 50% odliczenia podatku od towarów i usług. Ze względu na charakterystykę pracy w ciągu miesiąca Wnioskodawca przejeżdża samochodem osobowym w celach czysto służbowych kilka tysięcy kilometrów (osobiście dowozi często brakujące dokumenty kierowcom, jeździ po odbiór kierowców w przypadku awarii samochodu, jeździ na miejsca rozładunków w przypadku sytuacji problemowych itp.) dlatego też zdecydował się podpisać umowę leasingową na zakup samochodu osobowego, który będzie wykorzystywał tylko i wyłącznie do podróży związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Umowę leasingową Wnioskodawca podpisał dnia 29 października 2018. Dnia 30 października 2018 r. Wnioskodawca przelał na konto leasingodawcy środki pieniężne na poczet czynszu inicjalnego (wpłata wstępna) co zostało potwierdzone otrzymaną fakturą wystawioną dnia 31 października 2018 r. Natomiast faktyczny odbiór samochodu, jak również jego rejestracja nastąpiły dnia 6 listopada 2018. Wnioskodawca miał świadomość faktu, iż w terminie 7 dni od fizycznego odbioru samochodu musi złożyć w urzędzie skarbowym deklarację VAT-26, aby móc odliczyć 100% podatku VAT od faktury za opłatę wstępną, która opiewa na 30% wartości samochodu czyli 63 928,06 zł netto. W momencie dostarczenia dokumentów, do biura rachunkowego okazało się, że termin 7 dni liczony jest od pierwszej operacji powiązanej z leasingiem tj. od momentu podpisania umowy czyli od dnia 29 października 2018 r. Ostateczny termin złożenia deklaracji VAT-26 przypadał na dzień 5 listopada 2018 r., natomiast Wnioskodawca złożył dokumenty do urzędu skarbowego wraz z pismem wyjaśniającym dnia 8 listopada 2018, jednakże nie przypuszczał, że zgłoszenia do urzędu skarbowego musi dokonać przed datą faktycznego odbioru pojazdu, które nastąpiło 6 listopada 2018.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zaistniałą sytuacją i brakiem poinformowania Naczelnika Urzędu Skarbowego w ustawowym terminie 7 dni od podpisania umowy leasingowej Wnioskodawca może odliczyć 100% podatku od towarów i usług wynikającego z faktury za opłatę wstępną?

Zdaniem Wnioskodawcy: w przypadku odbioru samochodu w dniu 6 listopada 2018 r. termin 7 dni w przeciągu których jest obowiązek powiadomić naczelnika urzędu skarbowego o chęci odliczenia 100% podatku od towarów i usług od zakupu samochodu osobowego powinien być liczony od daty odbioru pojazdu. Data poinformowania naczelnika urzędu skarbowego upłynęła dnia 5 listopada 2018, czyli w dniu kiedy fizycznie Wnioskodawca nie był w posiadaniu auta. Zainteresowany uważa, że dokumenty dotyczące chęci odliczania 100% podatku VAT podatnik powinien mieć możliwość złożenia dopiero w momencie kiedy faktycznie zapozna się ze stanem samochodu, czyli w momencie kiedy fizycznie nastąpi jego odbiór.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany". Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Zgodnie z powołanymi przepisami przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki. W myśl art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na podstawie art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Stosowanie do art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Natomiast, zgodnie z art. 86a ust. 13 - w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Na mocy art. 86a ust. 14 ustawy - w przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany.

Stosownie do art. 86a ust. 15 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór - w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r. poz. 371).

Zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:

Stosownie do art. 90b ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym mowa w art. 86a ust. 13.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca postanowił wziąć w leasing samochód osobowy, który będzie wykorzystywany tylko w wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej. Ze względu na rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca posiada w ewidencji środków trwałych 5 ciągników siodłowych wraz z naczepami i zatrudnia pracowników na stanowisku kierowcy, którzy wykonują zlecenia transportu towarów. W ewidencji środków trwałych Zainteresowany posiada również samochód osobowy, który jest wykorzystywany do działalności mieszanej z możliwością 50% odliczenia podatku od towarów i usług. Ze względu na charakterystykę pracy w ciągu miesiąca Wnioskodawca przejeżdża samochodem osobowym w celach czysto służbowych kilka tysięcy kilometrów (osobiście dowozi często brakujące dokumenty kierowcom, jeździ po odbiór kierowców w przypadku awarii samochodu, jeździ na miejsca rozładunków w przypadku sytuacji problemowych itp.) dlatego też zdecydował się podpisać umowę leasingową na zakup samochodu osobowego, który będzie wykorzystywał tylko i wyłącznie do podróży związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Umowę leasingową Wnioskodawca podpisał dnia 29 października 2018 r. Dnia 30 października 2018 r. Wnioskodawca przelał na konto leasingodawcy środki pieniężne na poczet czynszu inicjalnego (wpłata wstępna) co zostało potwierdzone otrzymaną fakturą wystawioną dnia 31 października 2018 r. Natomiast faktyczny odbiór samochodu, jak również jego rejestracja nastąpiły dnia 6 listopada 2018. Wnioskodawca miał świadomość faktu, że w terminie 7 dni od fizycznego odbioru samochodu musi złożyć w urzędzie skarbowym deklarację VAT-26, aby móc odliczyć 100% podatku VAT od faktury za opłatę wstępną, która opiewa na 30% wartości samochodu czyli 63 928,06 zł netto. W momencie dostarczenia dokumentów, do biura rachunkowego okazało się, że termin 7 dni liczony jest od pierwszej operacji związanej z leasingiem tj. od momentu podpisania umowy czyli od dnia 29 października 2018 r. Ostateczny termin złożenia deklaracji VAT-26 przypadał na dzień 5 listopada 2018 r., natomiast Wnioskodawca złożył dokumenty do urzędu skarbowego wraz z pismem wyjaśniającym dnia 8 listopada 2018, jednakże nie przypuszczał, że zgłoszenia do urzędu skarbowego musi dokonać przed datą faktycznego odbioru pojazdu, które nastąpiło 6 listopada 2018.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości 100% odliczenia podatku wynikającego z faktury za opłatę wstępną w przypadku braku złożenia VAT-26 w ustawowym terminie 7 dni od podpisania umowy leasingowej.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2 ustawy, rozumie się umowy w wyniku, których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty - art. 7 ust. 9 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Umowa leasingu operacyjnego w świetle wyżej powołanych przepisów stanowi usługę. Leasingobiorca (Wnioskodawca) otrzymując co miesiąc faktury VAT dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar).

Z analizy cyt. wyżej przepisów wynika, że podatnicy wykorzystujący pojazdy samochodowe wyłącznie do działalności gospodarczej, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, są również obowiązani do złożenia w urzędzie skarbowym informacji o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Przez "poniesienie wydatku" należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru lub usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Powyższe oznacza, że za pierwszy wydatek związany z pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT należy uznać czynność, która będzie podlegać ustawie o VAT. Zatem należy zauważyć, że złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy (VAT-26) jest jednym z warunków uprawniających do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatników

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę leasingową dnia 29 października 2018 r., w dniu 30 października 2018 r. przelał na konto leasingodawcy środki pieniężne na poczet czynszu inicjalnego (wpłatę wstępną), co zostało potwierdzone fakturą wystawioną w dniu 31 października 2018 r., fizyczny odbiór samochodu i jego rejestracja nastąpiły dnia 6 listopada 2018 r.

Z uwagi na cytowane przepisy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie w dniu 30 października nastąpiło poniesienie pierwszego wydatku związanego z opisanym pojazdem. Zatem Wnioskodawca obowiązany był złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 do dnia 6 listopada 2018 r. Jak wskazał Wnioskodawca, informacja VAT-26 została złożona 8 listopada 2018 r. Wobec tego informacja ta nie została złożona przez Wnioskodawcę w ustawowym (7- dniowym) terminie.

Z literalnego brzemienia powołanych wyżej przepisów (art. 86a ust. 12 i ust. 13) jasno wynika, że do momentu złożenia informacji, nie można uznać, że pojazd samochodowy wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jeśli podatnik nie złoży informacji (w ogóle bądź nie w obowiązującym terminie), to samochód (dla którego istniał obowiązek złożenia takiej informacji) do czasu złożenia tej informacji jest traktowany jako samochód niewykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji do czasu złożenia tej informacji podatnikowi przysługiwać będzie prawo tylko do ograniczonego (50%) odliczenia podatku VAT.

Dopiero dzień złożenia informacji we właściwym urzędzie skarbowym potwierdza fakt wykorzystywania pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej i od tego momentu (po spełnieniu pozostałych warunków) przysługuje podatnikowi pełne prawo do odliczenia podatku.

Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wpłatę czynszu inicjalnego (opłaty wstępnej) w związku z umową leasingu samochodu z uwagi na przekroczenie 7-dniowego terminu wynikającego z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Wnioskodawca ma prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z faktury dokumenującej ww. wpłatę zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w powiązaniu z ust. 12 i 13 tego artykułu.

Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do korekty na podstawie art. 90b ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 ustawy, ponieważ zgodnie z ww. przepisem korekcie podlegają tylko wydatki z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu. Natomiast opłata wstępna - czynsz inicjalny jest opłatą z tytułu użytkowania samochodu w ramach umowy leasingu, a nie zapłatą z tytułu jego nabycia. Wskazać należy, że wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze nie podlegają korekcie, odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco a nie jednorazowo z góry.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ dokonując niniejszego rozstrzygnięcia skupił się ściśle na odpowiedzi na sformułowane we wniosku pytanie, w którym Wnioskodawca poddawał w wątpliwość możliwość prawa do 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej

poniesienie opłaty wstępnej związanej z leasingiem samochodu w przypadku złożenia informacji VAT-26 po upływnie 7-dniowego terminu złożenia informacji VA-26. Także przedmiotowa interpretacja zawęża się jedynie do udzielenia odpowiedzi na tak postawione pytanie, nie wychodząc poza jego ramy, poprzez ocenę spełnienia pozostałych warunków uprawniających do pełnego odliczenia VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.