0114-KDIP4.4012.683.2019.1.AS - Ustalenie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków inwestycyjnych dotyczących budowy kanalizacji (...) - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków inwestycyjnych dotyczących budowy kanalizacji (...).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W ramach wykonywanych zadań własnych Gmina wykonuje czynności związane z zaopatrzeniem w wodę mieszkańców terenu gminy oraz odbiorem ścieków. Gmina zrealizowała inwestycję dotyczącą budowy kanalizacji (...) w 2018 r. Przedmiot zamówienia stanowiły roboty budowlane w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej - (...) na terenie gminy wraz z przyłączami - dalej zwane "Inwestycją". Inwestycja spowodowała powstanie nowego środka trwałego. Sprzedaż wody i odbiór ścieków prowadzona jest bezpośrednio przez Gminę i na Gminę zostały wystawione faktury związane z Inwestycją.

Inwestycja służy wyłącznie do odbioru ścieków od przyłączonych odbiorców zewnętrznych. Inwestycja nie będzie bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywana na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy. Inwestycja znajduje się na rubieżach Gminy, gdzie dotychczas nie było sieci kanalizacyjnej.

Gmina w stosunku do ponoszonych wydatków, których nie może powiązać wyłącznie z działalnością gospodarczą opodatkowaną, stosuje odliczenie podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji określoną rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. (Dz. U. poz. 2193), zwane "rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r." (dalej także "prewskaźnik"). Prewskaźnik wynosi 13% (na podstawie danych za rok 2018).

Prewskaźnik ogólny wyliczany zgodnie z rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r. obejmuje w liczniku wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej Gminy. Na wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej Gminy składają się czynności obejmujące zasadniczo:

* dostawę gruntów (opodatkowaną i zwolnioną),

* dzierżawę gruntów,

* wynajem lokali (zwolniony i opodatkowany),

* opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów,

* sprzedaż składników majątkowych,

* opłaty z tytułu dostawy wody i odbioru ścieków (opodatkowane).

Mianownik urzędu obsługującego Gminę obejmuje kwoty dochodów wykonanych z tytułu świadczenia usług i dostaw towarów w ramach działalności gospodarczej, a także dochody z następujących źródeł:

* podatek od nieruchomości,

* podatek rolny,

* podatek leśny,

* podatek od środków transportowych,

* podatek od działalności gospodarczej osób fizycznych opłacany w formie karty podatkowej,

* wpływy z opłaty skarbowej,

* wpływy z opłaty eksploatacyjnej,

* podatek od spadków i darowizn,

* podatek od czynności cywilnoprawnych,

* udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,

* udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,

* środki na dofinansowanie inwestycji pozyskane z innych źródeł,

* dochody związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej,

* wpływy z różnych dochodów,

* opłaty egzekucyjne, kary umowne, inne opłaty,

* odsetki od podatków,

* wpływy z lokalnych opłat pobieranych na podstawie odrębnych ustaw (opłaty za wywóz odpadów komunalnych),

* wpływy z opłat za zezwolenia na sprzedaż alkoholu,

* wpływy z tytułu opłat i kar za korzystanie ze środowiska,

* wpływy za zajęcie pasa drogowego,

* zwrot świadczeń wypłaconych z dotacji.

Gmina wskazuje ponadto, że sieć kanalizacyjna nie jest jednym środkiem trwałym. Poszczególne jej odcinki stanowią odrębne środki trwałe. Gmina jest w stanie określić, czy dany odcinek sieci obsługuje (będzie obsługiwał) tylko odbiorców zewnętrznych (którym Gmina wystawia faktury ze stawką 8%), czy też odbiorców zewnętrznych i własne jednostki organizacyjne. Wskazana inwestycja nie będzie bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywana na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w całości z tytułu Inwestycji?

Zdaniem Gminy, w przypadku Inwestycji opisanej w przedstawionym stanie faktycznym, będzie możliwe odliczenie podatku naliczonego w całości. Inwestycja - po przyjęciu do używania - jest wykorzystywana wyłącznie do działalności gospodarczej opodatkowanej Gminy (odbiór ścieków), opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (dalej zwana: ustawą z dnia 11 marca 2004 r.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Jednocześnie art. 90 ust. 1 ustawy przewiduje, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2).

Jak wynika z powyższego, ustawa przewiduje, że przy ocenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pierwszej kolejności należy ustalić, czy ponoszone wydatki są związane z czynnościami dającymi prawo do odliczenia w całości, czy też z czynnościami nie dającymi takiego prawa z uwagi na brak jakiegokolwiek związku z czynnościami opodatkowanymi (zasada tzw. bezpośredniej alokacji). Dopiero gdy nie jest możliwe takie bezpośrednie przypisanie podnoszonych wydatków i wynikającego z nich podatku naliczonego wyłącznie do określonej działalności, zastosowanie znajdują określone w art. 86 ust. 2a lub 90 ust. 3 metody odliczenia proporcjonalnego (prewskaźnik, wskaźnik). Pogląd ten należy uznać za utrwalony w orzecznictwie.

Tak wskazał NSA w wyroku z dnia 4 listopada 2011 r. sygn. I FSK 1697/10: "Należy zgodzić się ze stroną skarżącą, iż z powyższych przepisów (art. 90 ust. 1-3) wynika, że w pierwszej kolejności podatnik obowiązany jest do bezpośredniego przypisania podatku naliczonego do czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania. Dopiero, gdy takie bezpośrednie przyporządkowanie podatku do poszczególnych rodzajów czynności nie jest możliwe, pomocniczo należy stosować proporcję wynikającą z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Natomiast nie ma racji strona skarżąca twierdząc, iż w rozpatrywanej sprawie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT nie ma zastosowania, gdyż Bank jest w stanie dokonać bezpośredniego przypisania podatku naliczonego odpowiednio do czynności opodatkowanych i czynności zwolnionych".

Podobnie wypowiedział się WSA w Krakowie w prawomocnym wyroku z dnia 4 września 2014 r. sygn. I SA/Kr 727/14: "Odnosząc się do tego typu argumentów Sąd podkreśla, że ustawa o podatku od towarów i usług jako podstawową zasadę przewiduje odrębne określanie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a odrębne określanie kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których takie prawo nie przysługuje. Świadczy o tym zestawienie treści art. 86 ust. 1 z art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z powołanymi przepisami, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1). Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. (art. 90 ust. 2)".

W wyroku z dnia 24 kwietnia 2014 r. sygn. I FSK 605/13 wskazano, że "Rację ma oczywiście Sąd I instancji, że w świetle art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 u.p.t.u., odliczenie podatku naliczonego wyliczonego z zastosowaniem proporcji możliwe jest dopiero w sytuacji, gdy zostanie wykazane, że nabyty towar lub usługa jest wykorzystywany do wykonywania zarówno czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych z podatku, a przy tym nie jest możliwe ustalenie kwoty podatku, jaką można przypisać do czynności opodatkowanych".

Jak wynika ze stanu faktycznego wniosku, Inwestycja spowoduje powstanie nowych środków trwałych. Odbiór ścieków prowadzony będzie bezpośrednio przez Gminę i na Gminę zostaną wystawione faktury związane z Inwestycją. Inwestycja służyć będzie wyłącznie do odbioru ścieków od przyłączonych odbiorców zewnętrznych. Inwestycja nie będzie bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywana na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy. Sieć wodociągowa nie jest jednym środkiem trwałym. Poszczególne jej odcinki stanowią odrębne środki trwałe. Gmina jest w stanie określić, czy dany odcinek sieci obsługuje (będzie obsługiwał) tylko odbiorców zewnętrznych (którym Gmina wystawia faktury ze stawką 8%), czy też odbiorców zewnętrznych i własne jednostki organizacyjne.

W świetle powyższego Gmina ma możliwość ustalenia, że nakłady ponoszone na budowę Inwestycji wykorzystywane będą wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, bowiem w związku z wykorzystaniem powstałej infrastruktury Gmina wykonywać będzie wyłącznie czynności opodatkowane (będzie wystawiać faktury za odbiór ścieków odbiorcom zewnętrznym). Gmina ma zatem możliwość bezpośredniego przypisania podatku naliczonego z tytułu ponoszonej inwestycji do działalności gospodarczej opodatkowanej, tj. dającej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z budową przedmiotowej infrastruktury, przysługuje Gminie pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Taki też pogląd prezentuje orzecznictwo Ministra Finansów. Dla przykładu w interpretacji z dnia 29 lipca 2016 r. (znak ITPP1/4512-410/16/DM) dotyczącej wydatków inwestycyjnych Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że "Mając na uwadze powyższe regulacje obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonany wydatek służyć będzie obu rodzajom działalności, Wnioskodawca może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli jako zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Stanowisko dotyczące prawa do pełnego odliczenia w przypadku zakupów związanych z inwestycją wykorzystywaną jedynie na potrzeby działalności gospodarczej znajduje potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych po dniu 1 stycznia 2017 r. Dla przykładu w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2017 r. sygn. 0111-KDIB3-2.4012.20.2017.2.MN Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej stwierdził, że "Ze złożonego wniosku wynika, że Gmina ma zamiar zrealizować zadanie pn.: "XXX". Po zrealizowaniu operacji wybudowana infrastruktura będzie stanowiła własność Gminy. Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do świadczenia usług za odpłatnością, tj. dostawa wody i odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do odprowadzania ścieków z budynków jednostek organizacyjnych Gminy.

(...)

Analizując okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu pn. "XXX" będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. odpłatnej dostawy wody i odprowadzania ścieków od mieszkańców.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki na budowę przedmiotowej infrastruktury. Spełniona bowiem została podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z budową przedmiotowej infrastruktury, przysługuje Gminie pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy".

Taki też pogląd prezentuje DIKS w interpretacji wydanej Wnioskodawcy z dnia 22 sierpnia 2017 r.

(znak 0114-KDIP4.4012.313.2017.2.MP). Mianowicie:

"W świetle powyższego Gmina ma możliwość ustalenia, że nakłady ponoszone na budowę obu Inwestycji, wykorzystywane będą wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, bowiem z wykorzystaniem powstałej infrastruktury Gmina wykonywać będzie wyłącznie czynności opodatkowane (będzie wystawiać faktury za dostawę wody i odbiór ścieków odbiorcom zewnętrznym). Gmina ma zatem możliwość bezpośredniego przypisania podatku naliczonego z tytułu ponoszonej inwestycji do działalności gospodarczej opodatkowanej, tj. dającej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

(...) W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione, gdyż Zainteresowany jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabyte w ramach ww. inwestycji będą służyły Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (odpłatna dostawa wody i odprowadzanie ścieków) od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych). Zatem w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji".

Podobnie DKIS wypowiedział się w interpretacji 6 kwietnia 2018 r. (znak 0114-KDIP4.4012.130.2018.3.MPE):

"Trzeba w tym miejscu zauważyć, że o kwalifikacji wydatków bezpośrednio związanych z gospodarką wodno-ściekową (czy związane są z działalnością gospodarczą Gminy, czy z inną jej działalnością), nie przesądza wewnętrzny charakter rozliczeń pomiędzy Gminą i jej jednostkami budżetowymi z tytułu dostawy wody i odbioru ścieków. Kwalifikacja tych wydatków zależy bowiem od tego, jakiej działalności prowadzonej przez Gminę one służą. Przykładowo dostarczanie wody i odbiór ścieków do jednostek budżetowych służy niewątpliwie realizacji zadań własnych gmin i nie podlega opodatkowaniu. Zatem, w takiej sytuacji wydatki związane z gospodarką wodno-ściekową służą również działalności jednostek organizacyjnych Gminy, które co do zasady realizują zadania własne gminy niepodlegające opodatkowaniu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gminny Zakład Gospodarki Komunalnej, realizujący w imieniu Gminy inwestycję polegającą na budowie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz rozbudowie stacji uzdatniania wody, będzie świadczył przy pomocy opisanej infrastruktury odpłatne usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców gminy, czyli na rzecz odbiorców zewnętrznych. Za pomocą wybudowanych w ramach przedmiotowego projektu sieci, nie będą świadczone usługi na rzecz jednostek organizacyjnych gminy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że wydatki poniesione na realizację projektu: "Budowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz przebudowa i rozbudowa SUW będą związane wyłącznie z wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej czynnościami opodatkowanymi, bowiem jak wynika z opisu sprawy ww. sieci będą wykorzystywane jedynie do prowadzenia sprzedaży opodatkowanej na rzecz lokalnej społeczności Gminy. W opisanym przypadku - jak wynika z wniosku - wybudowana sieć nie będzie jednocześnie służyła działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT (tj. działalności jednostek organizacyjnych Gminy).

W związku z powyższym, Wnioskodawcy stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu: "Budowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz przebudowa i rozbudowa SUW - bowiem jak wynika z okoliczności sprawy - ww. wydatki będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług".

Podobnie DKIS rozstrzygnął m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia:

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że odpłatne odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów z mieszkańcami jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną.

Zatem z okoliczności sprawy wynika, że odpłatne odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto płatna usługa odprowadzanie ścieków nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ ani w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do niej, nie przewidziano możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla takich usług.

W niniejszej sprawie Gmina działać będzie jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynności te będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy.

Konkludując, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

Analizując okoliczności przedstawione w opisie stanu faktycznego, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a zakupy dokonywane w związku z realizacją Inwestycji będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. odpłatnej usługi odprowadzania ścieków od mieszkańców.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki na budowę przedmiotowej infrastruktury. Spełniona bowiem została podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Wobec powyższego stanowisko Gminy należy uznać za prawidłowe w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 powołanej ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju - pkt 1).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 cyt. ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy o VAT i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W ramach wykonywanych zadań własnych Gmina wykonuje czynności związane z zaopatrzeniem w wodę mieszkańców terenu gminy oraz odbiorem ścieków. Gmina zrealizowała inwestycję dotyczącą budowy kanalizacji (...) w 2018 r. Przedmiot zamówienia stanowiły roboty budowlane w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej - (...) na terenie gminy wraz z przyłączami - dalej zwane "Inwestycją". Inwestycja spowodowała powstanie nowego środka trwałego.

Sprzedaż wody i odbiór ścieków prowadzona jest bezpośrednio przez Gminę i na Gminę zostały wystawione faktury związane z Inwestycją.

Inwestycja służy wyłącznie do odbioru ścieków od przyłączonych odbiorców zewnętrznych. Inwestycja nie będzie bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywana na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy. Inwestycja znajduje się na rubieżach Gminy, gdzie dotychczas nie było sieci kanalizacyjnej.

Gmina wskazuje ponadto, że sieć kanalizacyjna nie jest jednym środkiem trwałym. Poszczególne jej odcinki stanowią odrębne środki trwałe. Gmina jest w stanie określić, czy dany odcinek sieci obsługuje (będzie obsługiwał) tylko odbiorców zewnętrznych (którym Gmina wystawia faktury ze stawką 8%), czy też odbiorców zewnętrznych i własne jednostki organizacyjne. Wskazana inwestycja nie będzie bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywana na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina realizując ww. inwestycję będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w całości.

Mając na uwadze przedstawioną sytuację oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że odpłatne odprowadzanie ścieków od mieszkańców Gminy na podstawie zawieranych umów jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną - stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W analizowanej sprawie Gmina będzie działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a zakupy towarów i usług będą przez Nią dokonywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie związek taki będzie występował - Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a zakupy towarów i usług dokonywane w związku z realizacją inwestycji będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. odpłatnego odprowadzania ścieków od mieszkańców.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z realizacją Inwestycji dotyczącej budowy kanalizacji sanitarnej (...).

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku z realizacją inwestycji w 2018 r. podkreślić należy, że co do zasady Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile będą dokumentowały zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych. W przypadku gdyby przedmiotem nabycia były usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do 31 października 2019 r. z uwzględnieniem art. 9 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751), to podstawą do dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

Należy jednak zaznaczyć, że kwestia odwrotnego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.