0114-KDIP4.4012.671.2019.2.AK - Zwolnienie z VAT usług świadczonych przez spółkę na rzecz funduszy inwestycyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 5 grudnia 2019 r. znak 0114-KDIP4.4012.671.2019.1.AK (skutecznie doręczone dnia 9 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług, usług prawnych i podatkowych świadczonych przez Spółkę na rzecz funduszy inwestycyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług, usług prawnych i podatkowych świadczonych przez Spółkę na rzecz funduszy inwestycyjnych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 16 grudnia 2019 r., złożonym w dniu 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 5 grudnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany dalej również "Spółką") jest spółką komandytową, prowadzącą działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, a także ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1513, 1673). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi prawne i podatkowe polegające na udzielaniu klientom porad i konsultacji prawnych oraz podatkowych, sporządzaniu opinii prawnych oraz podatkowych, opracowywaniu projektów umów, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika lub obrońcy.

Wnioskodawca świadczy usługi m.in. na rzecz funduszy inwestycyjnych działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1896 z późn. zm.; dalej "ustawa o FI"). Przedmiotem działalności funduszy jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego lub niepublicznego proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie o FI papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W ramach usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz funduszy, Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

* przygotowywanie dokumentów związanych z nabywaniem i zbywaniem aktywów posiadanych przez fundusze (przede wszystkim akcji/udziałów w innych podmiotach), w tym w szczególności umów, które regulują warunki zaangażowania kapitałowego funduszu w inwestycje (bezpośrednie lub poprzez spółki celowe realizujące określone inwestycje) oraz zasady współpracy pomiędzy funduszem i pozostałymi akcjonariuszami/udziałowcami inwestycji;

* opracowanie oraz negocjowanie umów mających na celu przygotowanie warunków do realizacji transakcji, której stroną ma być fundusz (ang. term sheet) oraz umów inwestycyjnych związanych z inwestycjami realizowanymi przez fundusze;

* weryfikacja propozycji w toku procesu negocjacyjnego pod kątem potencjalnych ryzyk prawnych oraz zapewnienie, że czynności, które będą podejmowane przez fundusze na podstawie ww. umów będą zgodne z przepisami prawa obowiązującymi poszczególne typy funduszy;

* przeprowadzenie badania prawnego i podatkowego podmiotów, w których inwestycją/wyjściem z inwestycji zainteresowany jest fundusz, przed zakupem lub sprzedażą udziałów/akcji przez fundusz (tzw. badanie due diligence), w tym identyfikowanie potencjalnych ryzyk i informowanie o nich TFI zarządzające funduszem;

* doradztwo i udział w negocjacjach zmierzających do dokonania transakcji oraz przygotowanie dokumentacji korporacyjnej związanej z nabyciem bądź zbyciem przez fundusz składników lokat funduszy.

Wymienione wyżej usługi są świadczone przez Spółkę na podstawie stosownych umów zawieranych z funduszami, reprezentowanymi przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych (dalej "TFI").

W piśmie z dnia 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Spółka wskazała, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi doradztwa prawnego i podatkowego będą dotyczyły funduszy inwestycyjnych niebędących alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektywy 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U.UE. L 174/1).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane w stanie faktycznym usługi świadczone przez Spółkę na rzecz funduszy inwestycyjnych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym usługi świadczone przez Spółkę na rzecz funduszy inwestycyjnych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej "dyrektywa VAT"), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy VAT wynika, że prawodawca unijny pozostawił ustawodawcom z państw członkowskich swobodę w zakresie określenia, jakich podmiotów mogą dotyczyć usługi zarządzania objęte zwolnieniem z VAT. Na gruncie ustawy VAT fundusz inwestycyjny został zdefiniowany poprzez odesłanie do przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, tj. do ustawy o FI.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o FI, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Równocześnie zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o FI, towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi.

W art. 45 ust. 1 ustawy o FI ustawodawca wskazał, że przedmiotem działalności towarzystwa jest wyłącznie tworzenie funduszy inwestycyjnych otwartych lub funduszy zagranicznych, zarządzanie nimi, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych.

Przy czym, zgodnie z art. 45a ust. 1 ustawy o FI, przy uwzględnieniu stosownych zastrzeżeń, towarzystwo może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo.

Na mocy przywołanych przepisów ustawodawca przyznał zatem towarzystwom funduszy inwestycyjnych możliwość delegacji na inne podmioty części kompetencji przypisanych im na mocy ustawy o FI.

W Dyrektywie VAT nie została przewidziana definicja pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem funduszy inwestycyjnych zostały natomiast wskazane w Załączniku nr II do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (dalej "dyrektywa UCITS"). Zgodnie z treścią Załącznika nr II do dyrektywy UCITS, funkcje wchodzące w skład zarządzania funduszami inwestycyjnymi to:

Z Załącznika nr II do dyrektywy UCITS wynika zatem, że na czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi składają się nie tylko działania polegające na zarządzaniu inwestycjami (realizacją polityki inwestycyjnej funduszy), lecz również czynności z zakresu administracji, w tym zapewnieniu obsługi prawnej i obsługi rachunkowo-księgowej. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej "Trybunał" lub "TSUE").

W orzecznictwie TSUE wskazuje się, że pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi (jako czynność), o którym mowa w art. 135 ust. 1 lit. g) dyrektywy VAT jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniana przez państwa członkowskie (tak TSUE w wyroku z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 Abbey National plc). Między innymi na skutek wydania tego wyroku z dniem 1 kwietnia 2013 r. z ustawy o VAT uchylono przepis art. 43 ust. 8, zawierający krajową definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi (z uwagi na jego niezgodność z uregulowaniami wspólnotowymi).

W efekcie, zakres zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy VAT (a w konsekwencji również zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy VAT) należy obecnie interpretować w zgodzie z prawem wspólnotowym oraz orzecznictwem TSUE.

W przywołanym powyżej wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National plc Trybunał wskazał również, że zarządzanie funduszami powierniczymi (obecnie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi): "jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług" (pkt 66 wyroku). Oznacza to, że zwolnienie z VAT dla usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi ma charakter stricte przedmiotowy, a nie podmiotowy. O zastosowaniu zwolnienia decyduje zatem zakres (charakter) czynności podejmowanych przez usługodawcę, a nie jego status (np. status usługodawcy na gruncie przepisów regulacyjnych). W szczególności brak jest więc podstaw do zawężania zwolnienia z VAT jedynie do usług świadczonych na rzecz funduszy inwestycyjnych przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych, które zgodnie z przepisami ustawy o FI zostały powołane do prowadzenia spraw funduszy i ich reprezentacji wobec osób trzecich.

Nie istnieją zatem przeszkody, aby analizowane zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT było stosowane również do usług świadczonych przez inne podmioty, pod warunkiem, że podejmowane przez nie czynności wpisują się w katalog działań objętych zakresem usług zarządzania funduszami.

Powyższe stanowisko znalazło dodatkowo potwierdzenie w późniejszym orzecznictwie TSUE, m.in. w wyroku z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH, w którym TSUE potwierdził możliwość stosowania zwolnienia z VAT dla usług doradztwa inwestycyjnego świadczonych przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym (tj. do usług zleconych innemu podmiotowi przez TFI).

Ponadto, z orzecznictwa TSUE wynika, że w celu ustalenia, czy dane usługi (świadczone przez osobę trzecią inną niż TFI) podlegają zwolnieniu z VAT, należy zbadać, czy są one nierozerwalnie związane z działalnością właściwą dla TFI, tak że ich skutkiem jest spełnianie szczególnych i istotnych funkcji zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym. Przy tym, w wyroku w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH, TSUE jednoznacznie wskazał, że: "...poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem, do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107 w rubryce «Administracja»...".

Z wyroku w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH wynika dodatkowo, że wyliczenie zawarte w Załączniku nr II do dyrektywy UCITS nie jest wyczerpujące. Stąd, nawet gdyby dane usługi nie były w nim wymienione (tak jak to ma miejsce w przypadku usług doradczych i informacyjnych), nie wyklucza to objęcia ich zwolnieniem z VAT, jako usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

W tym kontekście Trybunał w wyroku w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH (pkt 26 i 27 wyroku), wskazał, że: "Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy.

Należy bowiem przypomnieć, że w pkt 26, 63 i 64 ww. wyroku w sprawie Abbey National Trybunał orzekł, iż nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów, wchodzą w zakres pojęcia "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym. Nie ma więc większego znaczenia fakt, że - jak to miało miejsce w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego - zadanie wykonywania udzielanych przez GfBk zaleceń kupna i sprzedaży aktywów, po weryfikacji ich zgodności z ograniczeniami w zakresie inwestowania, należało do wspomnianego TFI".

Mając na uwadze powyższe, dla objęcia zwolnieniem z VAT czynności wykonywanych na rzecz funduszu inwestycyjnego nie jest konieczne, aby czynności te dotyczyły stricte działalności funduszu o charakterze inwestycyjnym (i polegały np. na podejmowaniu decyzji inwestycyjnych). Zarządzanie funduszem inwestycyjnym może zatem polegać nie tylko na gospodarowaniu środkami, którymi dysponuje fundusz/realizowaniu polityki inwestycyjnej, ale także realizowaniu funkcji związanych z bieżącą działalnością funduszu (np. poprzez zapewnienie jego obsługi prawnej).

Podsumowując, z powołanego orzecznictwa TSUE wynika, że:

* zwolnienie z VAT dla usług świadczonych na rzecz funduszy inwestycyjnych ma charakter przedmiotowy - o możliwości zastosowania tego zwolnienia nie decyduje status podatnika (usługodawcy), lecz zakres (charakter) podejmowanych przez niego działań. Oznacza to, że zwolnieniem z VAT mogą być objęte także usługi świadczone przez podmioty inne niż TFI;

* zwolnienie z VAT dotyczy usług, które są specyficzne/istotne w kontekście działalności funduszu inwestycyjnego - oznacza to, że usługi takie powinny mieć realny wpływ na funkcjonowanie funduszu;

* w kontekście zwolnienia z VAT nie jest konieczne, aby usługi świadczone przez podatnika dotyczyły wyłącznie działalności inwestycyjnej funduszu - pojęcie "zarządzania" funduszem inwestycyjnym obejmuje obok czynności związanych z zarządzaniem inwestycjami funduszu również czynności o charakterze administracyjnym (w tym w zakresie obsługi prawnej funduszu w procesie inwestycyjnym).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszego wniosku i usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz funduszy inwestycyjnych, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku usług świadczonych przez Spółkę na rzecz funduszy inwestycyjnych spełnione są (opisane wyżej) warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że opisane w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego czynności podejmowane przez Spółkę na rzecz funduszy wpisują się w zawarty w Załączniku nr II do dyrektywy UCITS katalog usług z zakresu zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Czynności Spółki polegają bowiem na zapewnieniu obsługi funduszy, dotyczącej przede wszystkim transakcji realizowanych w ramach polityki inwestycyjnej funduszy (np. negocjowanie umów inwestycyjnych czy przygotowywanie dokumentów związanych z nabywaniem i zbywaniem aktywów funduszy). Czynności Spółki służą w szczególności identyfikowaniu i informowaniu TFI o potencjalnych ryzykach, związanych z rozważanymi inwestycjami funduszy. Czynności Wnioskodawcy wykonywane na rzecz funduszy mają ponadto na celu zapewnienie zgodności zawieranych transakcji z przepisami prawa (zarówno w obszarze regulacyjnym jak i na gruncie przepisów prawa podatkowego).

Usługi Spółki mają charakter kompleksowy - stanowią zespół powiązanych ze sobą czynności, których zakres oraz cel jest istotny i specyficzny dla procesu zarządzania inwestycjami funduszu - odnoszą się bowiem do kluczowego elementu aktywności funduszy w ramach podejmowanego procesu inwestycyjnego, jakim jest sporządzanie dokumentacji prawnej w związku z inwestycjami (m.in. umów inwestycyjnych, term sheetów), badaniem due dilligence zbywanych lub nabywanych przez fundusz aktywów czy czynnościami podejmowanymi w toku negocjacji transakcji dotyczących aktywów funduszy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie miałyby wartości dla funduszu w oderwaniu od całokształtu procesu zarządzania funduszem realizowanego przez TFI.

W ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, że wymienione w stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, związane z funkcjonowaniem funduszy są specyficzne dla działalności funduszy i umożliwiają właściwe ich funkcjonowanie. Trudno bowiem wyobrazić sobie należyte prowadzenie polityki inwestycyjnej funduszu bez każdorazowego analizowania aspektów prawnych poszczególnych decyzji/transakcji oraz ich przygotowywania pod kątem prawnym (np. poprzez przygotowanie odpowiednich umów, przeprowadzenie badania spółki przed jej nabyciem, prowadzenie negocjacji, zapewnienie spełnienia wymogów regulacyjnych). Wsparcie zapewniane przez Spółkę umożliwia więc funduszom skuteczne prawnie pozyskiwanie/zbywanie aktywów, a także realizację oraz ochronę przysługujących im praw.

Ponadto, należy zauważyć, że na możliwość zastosowania zwolnienia z VAT do usług wykonywanych przez Spółkę na rzecz funduszy bez wpływu pozostaje status Wnioskodawcy (jako podmiotu niebędącego TFI). Jak bowiem jednoznacznie przesądzono w orzecznictwie Trybunału, zwolnienie z VAT dla usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi ma charakter przedmiotowy, w związku z czym o jego zastosowaniu przesądza zakres czynności podejmowanych na rzecz funduszu, a nie status prawny świadczeniodawcy.

W związku z powyższym, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz funduszy inwestycyjnych, zdaniem Spółki, stanowią usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi w rozumieniu ustawy o FI, które podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy VAT.

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w aktualnych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w których organy podatkowe potwierdzają możliwość zwolnienia od VAT dla usług wykonywanych na rzecz funduszy inwestycyjnych, o zakresie analogicznym jak te wykonywane przez Wnioskodawcę.

Takie stanowisko zostało przedstawione przykładowo, w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.641.2017.1.k.r.) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2017 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.401.2017.3.AS). Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone również w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 stycznia 2017 r. (sygn. 1462-IPPP1.4512.958.2016.1.BS), z 30 czerwca 2015 r. (sygn. IPPP1/4512-341/15-2/JL), z 30 kwietnia 2015 r. (sygn. IPPP1/4512-138/15-2/MPe i z 19 lutego 2019 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.764.2018.1.MP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.