0114-KDIP4.4012.645.2017.2.AS - Prawo do odliczenia podatku VAT przy realizacji inwestycji polegającej na budowie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 lutego 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4.4012.645.2017.2.AS Prawo do odliczenia podatku VAT przy realizacji inwestycji polegającej na budowie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 14 grudnia 2017 r. (skutecznie doręczone 21 grudnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przy realizacji inwestycji polegającej na budowie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przy realizacji inwestycji polegającej na budowie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 14 grudnia 2017 r. (skutecznie doręczone 21 grudnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zagadnienie zaopatrzenia między innymi w wodę, w energię cieplną (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446).

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (zwany dalej: "NFOŚiGW") opracował program Geologia i górnictwo - Poznanie budowy geologicznej kraju oraz gospodarka zasobami złóż kopali i wód podziemnych, dotyczący możliwości dofinansowania ze środków NFOŚiGW badań środowiskowych i związanych z rozpoznaniem budowy geologicznej możliwości wykorzystania zasobów geotermalnych w Polsce, zgodnie z którym przedsięwzięcia realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego mogą być dofinansowane w ramach opisanego programu w wysokości do 100% kosztów kwalifikowanych.

Gmina będzie realizowała przedsięwzięcie wykonania odwiertu geotermalnego pn: "Poszukiwanie i rozpoznawanie wód termalnych otworem MGT-1 w miejscowości W. gmina M., na działce nr ew. 270".

Na wykonanie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego Gmina wystąpi z wnioskiem do NFOŚiGW o przyznanie dofinansowania przedsięwzięcia zgodnie z zasadami udzielania pomocy publicznej.

Gmina ma status czynnego podatnika podatku od towarów i usług, ale tylko od czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W ocenie Gminy z tego faktu nie wynika, że Gmina może odliczyć VAT naliczony przy zakupach towarów i usług w trakcie realizacji wyżej opisanego projektu. Zatem podatek VAT zapłacony w zakupach stanowiłby w całości koszt kwalifikowany, który w całości byłby sfinansowany ze środków NFOŚiGW.

Podstawowym celem przedsięwzięcia jest uzyskanie niskozmineralizowanej wody termalnej w ilości 40-100 m3/h i o temperaturze powyżej 40oC. W przypadku uzyskania mniejszej ilości wody termalnej, tj. 10 - 40 m3/h,Gmina przeprowadzi pogłębioną analizę ekonomiczną i podejmie decyzję o ewentualnym zagospodarowaniu ujętej wody termalnej. Za negatywny wynik wiercenia uznaje się uzyskanie wydajności mniejszej niż 10 m3/h.

Możliwość pozyskania wód termalnych w rejonie została potwierdzona m.in. przez fakt nawiercenia wód termalnych otworem IG-1 położonym ok. 6,0 km na SE od projektowanego otworu MGT-1, gdzie na głębokości 1602,5 m (kreda dolna) uzyskano wodę termalną o temperaturze 40,5oC i mineralizacji ok. 500 mg/dm3. Odwiert IG-1 wykonany został w 1976 r. przez Państwowy Instytut dla potrzeb badań geostrukturalnych. W latach 1996-1999 został on zrekonstruowany i przystosowany do eksploatacji wody termalnej z utworów dolnej kredy. Horyzont ten został udostępniony poprzez perforację rur okładzinowych 9 5/8" perforatorem bezkorpusowym w interwałach 1602,5 -1645,5 m i 1663,5 -1714,0 m. Taki sposób udostępnienia nie daje jednak w pełni wiarygodnych informacji o parametrach złożowych (zwłaszcza wydajności) piaszczystych utworów dolnej kredy, które są głównym zbiornikiem termalnych wód o niskiej mineralizacji w tym rejonie. Biorąc pod uwagę prawdopodobną głębokość występowania tych utworów, a także potrzebę uzyskania temperatur powyżej 40oC założono, że głębokość projektowanego odwiertu powinna wynosić 1720 m (±10%).

Po wykonaniu robót geologicznych zostanie sporządzona dokumentacja hydrogeologiczna, w której ustalone zostaną zasoby eksploatacyjne wód termalnych ujętych otworem W. MGT-1.

Woda termalna ujęta w planowanym do realizacji otworze W. MGT-1 wykorzystywana będzie do produkcji energii cieplnej dla zaopatrzenia zespołu konferencyjno-rozrywkowego oraz mieszkaniowego w miejscowości W. Centrum konferencyjno-rozrywkowe znajduje się aktualnie w fazie budowy i zlokalizowane będzie w odległości ok. 1 km na południowy-wschód od projektowanej lokalizacji otworu W. MGT-1. Inwestorem realizowanego centrum konferencyjno-rozrywkowego jest G. Sp. z o.o. Jednocześnie przewiduje się możliwość ewentualnego wykorzystania odwiertu W. MGT-1 jako zapasowego źródła wody termalnej dla systemu grzewczego w miejscowości obsługiwanego przez G. S.A. a opartego na istniejącym już otworze IG-1. G. S.A. zadeklarowała wstępnie gotowość do wykorzystania wód ujętych otworem W. MGT-1 do celów grzewczych. Gmina jest akcjonariuszem G. S.A.

Projekt wykonano zgodnie zasadami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących projektów robót geologicznych, w tym robót, których wykonywanie wymaga uzyskania koncesji (Dz. U. Nr 288, poz. 1696, z późn. zm.).

Otwór geotermalny W. MGT-1 zlokalizowany zostanie na terenie działki, nr ew. 270, stanowiącej własność Inwestora, tj. Gminy. Działka pozostaje w zarządzie trwałym Szkoły Podstawowej we W. Obszar, w granicach którego projektowane jest wykonywanie robót geologicznych (działka nr ew. 270) znajduje się, według zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy na terenach usług oświaty.

Otrzymanie niniejszej interpretacji podatkowej jest niezbędne celem złożenia wniosku do NFOŚiGW o przyznanie przedmiotowego dofinansowania i zaliczenia podatku VAT naliczonego do kosztów kwalifikowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań ale działania te podejmuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu wniosku wynika, że do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zagadnienie zaopatrzenia w wodę, w energię cieplną. Dlatego też, jednym z celów gospodarczych Gminy jest eksploatacja zasobów wód termalnych, które mogą się znajdować na terenie gminy oraz dostarczenie wody oraz energii cieplnej dla swoich mieszkańców.

Celem przedstawionych w projekcie robót geologicznych jest poszukiwanie i rozpoznanie złoża wód termalnych w rejonie miejscowości W. Ujęta woda termalna wykorzystywana będzie do produkcji energii cieplnej w celu zaopatrzenia zespołu konferencyjno-rozrywkowego oraz mieszkaniowego w miejscowości W. Jednocześnie odwiert W. MGT-1 pełnił będzie funkcję otworu zapasowego dla systemu grzewczego w miejscowości, opartego na istniejącym otworze IG-1. W przypadku pozytywnego wyniku wiercenia Gmina przewiduje możliwość wykonania drugiego odwiertu w celu zatłaczania energetycznie wykorzystanych wód geotermalnych. Osiągnięcie celu projektowanych prac odbędzie się poprzez odwiercenie otworu badawczo-poszukiwawczego W. MGT-1, wraz z wykonaniem pełnego zestawu badań i testów złożowych. Planuje się wykonanie otworu pionowego. Ponieważ zakłada się ujęcie wody słodkiej dlatego po wykorzystaniu jej do celów energetycznych (ciepłowniczych) istnieje możliwość dalszego jej zagospodarowania (np. cele socjalno-bytowe, pitne). Zarówno wykształcenie litologiczne, jak i budowa geologiczna oraz własności fizyko-chemiczne wód utworów kredy dolnej przemawia za udostępnieniem tej serii jako złożowej. Utwory te w rejonie są ujęte otworem IG-1 i z powodzeniem wykorzystywane od wielu lat do celów ciepłowniczych, balneologicznych i pitnych. Biorąc pod uwagę prawdopodobną głębokość występowania tej serii, a także potrzebę uzyskania temperatur przekraczających 40oC wydaje się, że głębokość projektowanego odwiertu powinna wynosić 1720 m (±10%).

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 grudnia 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy wskazując, że inwestycja zostanie przekazana innemu podmiotowi do używania na podstawie umowy dzierżawy na warunkach rynkowych. Umowa dzierżawy jest więc z założenia umową odpłatną, za którą przysługuje wydzierżawiającemu (tu: Wnioskodawcy, jako właścicielowi działki, na której dokonany zostanie odwiert) wynagrodzenie w postaci czynszu dzierżawnego. Podmiotem, z którym Gmina zawrze tę umowę będzie najprawdopodobniej spółka kapitałowa, w której Gmina posiada mniejszościowy pakiet akcji, a która to spółka dysponuje odpowiednimi narzędziami, sprzętem, doświadczeniem oraz pozwoleniami na eksploatację odwiertu. Jednocześnie, Gmina zaznaczyła, że dostawę wydobytej wody do celów komercyjnych, m.in. wody słodkiej do celów:

* energetycznych (ciepłowniczych),

* socjalno-bytowych,

* pitnych,

* innych

* będzie realizował inny podmiot, któremu Gmina wydzierżawi działkę wraz z odwiertem.

Stąd prawdziwe jest stwierdzenie, na które wskazuje Organ interpretacyjny w Wezwaniu, że "Inny podmiot gospodarczy będzie dokonywać dostawy i pobierać opłaty od odbiorców." Pożytki pochodzące z odwiertu będą więc konsumowane przez dzierżawcę. Nie chodzi tu o dostawę wody realizowaną przez samorządowy zakład budżetowy, którym jest m.in. Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Gminy, lecz o odrębną od Gminy, pozostającą odrębnym podatnikiem VAT - spółkę kapitałową. W tych okolicznościach, Gmina nabrała wątpliwości, czy taka umowa dzierżawy jest czynnością opodatkowaną dającą Gminie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poczynionych na wykonanie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego.

Wnioskodawca wskazuje, że:

* inwestycja będzie służyła wykonywaniu czynnościom podlegającym opodatkowaniu VAT, tj. przede wszystkim eksploatacji zasobów wód termalnych, które mogą się znajdować na terenie Gminy oraz dostarczeniu energii cieplnej dla Jej mieszkańców;

* po zakończeniu robót budowlanych cała inwestycja związana z odwiertem zostanie oddana do użytkowania na podstawie umowy dzierżawy;

* cena za dzierżawę (czynsz) zostanie ustalona z uwzględnieniem warunków rynkowych. Z uwagi na powiązania kapitałowe między Gminą a spółką, która będzie dzierżawić inwestycję, czynsz zostanie skalkulowany przy wsparciu zewnętrznej firmy, która przygotuje również odpowiednią

* dokumentację benchmarkingową. Na ten moment Gmina nie posiada wiedzy eksperckiej, czy rynkowa wartość będzie odnosiła się do wartości inwestycji, jej planowanego okresu zużycia, czy też innych danych wyjściowych;

* Gmina będzie dzierżawiła inwestycję, a sprzedaż opodatkowana z wykorzystaniem potencjału (pożytków) inwestycji będzie realizowana przez spółkę (dzierżawcę)

W piśmie uzupełniającym z dnia 18 stycznia 2018 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wskazując, że Gmina jest właścicielem działki nr ewidencyjny 270, na której zostanie zlokalizowany odwiert geotermalny W. MGT-1. Woda termalna ujęta w planowanym do realizacji otworze W. MGT-1 wykorzystywana będzie do produkcji energii cieplnej dla zaopatrzenia zespołu konferencyjno-rozrywkowego oraz mieszkaniowego w miejscowości W., które buduje G. sp. z o.o. Przewiduje się także wykorzystanie odwiertu W. MGT-1 jako zapasowego źródła wody termalnej dla systemu grzewczego w M. obsługiwanego przez G. S.A., której akcjonariuszem jest Gmina.

Po zakończeniu robót budowlanych cała inwestycja związana z odwiertem zostanie oddana do użytkowania na podstawie umowy dzierżawy właśnie G. S.A. To właśnie G. S.A. jako dzierżawca będzie dokonywać dostawy i pobierać opłaty od odbiorców, tj. będzie pobierać pożytki z dokonanego odwiertu. Planowane jest zawarcie długoterminowej (na co najmniej 25 lat) i odpowiadającej warunkom rynkowym umowy dzierżawy, w trakcie której Gmina w ramach czynszu dzierżawnego powinna otrzymać od G. S.A. wartość poniesionych nakładów (wartość księgową inwestycji). Wnioskodawca przystąpi do realizacji tego projektu z zamiarem wydzierżawienia nieruchomości (działki) wraz z odwiertem spółce komunalnej, o której mowa powyżej. Gmina zaznacza jednak, że nie jest jednak wykluczone, że umowa ulegnie wcześniejszemu rozwiązaniu, a okoliczności związane z zasadami korzystania z odwiertu ulegną zmianie, tj. G. S.A. nie zwróci wówczas Gminie całości nakładów poczynionych na budowę odwiertu. Zastosowanie wówczas znajdą przepisy o korekcie wieloletniej, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT. Wskazać jednak należy, że środki na dokonanie odwiertu pochodzić będą ze środków krajowych tj. otrzymanych w ramach dofinansowania przyznanego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wysokości 100% kosztów kwalifikowanych. Kosztem kwalifikowanym będzie VAT naliczony, jeżeli nie będzie podlegał odliczeniu przez Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina może odliczyć VAT naliczony przy realizacji inwestycji polegającej na budowie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina korzystając z dofinansowania z NFOŚiGW na realizację przedmiotowego projektu dotyczącego wykonania odwiertu badawczo-eksploatacyjnego w kosztach inwestycyjnych powinna ująć podatek od towarów i usług w całości jako koszt kwalifikowany, gdyż Gmina uważa, że podatek naliczony nie podlega odliczeniu.

Po zrealizowaniu inwestycji Gmina nie będzie dokonywać z tego tytułu żadnych dostaw, gdyż nie ona będzie pobierać opłaty od użytkowników, a powstała inwestycja zostanie udostępniona do używania na podstawie umowy dzierżawy na warunkach rynkowych. Inny podmiot gospodarczy będzie dokonywać dostawy i pobierać opłaty od odbiorców.

Umowa dzierżawy uregulowana jest w art. 693-709 Kodeksu cywilnego oraz odpowiednio przepisami dotyczącymi umowy najmu. Poprzez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Otrzymanie niniejszej interpretacji podatkowej jest niezbędne celem złożenia wniosku do NFOŚiGW o przyznanie przedmiotowego dofinansowania i zaliczenia podatku VAT naliczonego do kosztów kwalifikowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4. art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy natomiast, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Gmina jest właścicielem działki, na której zrealizowany zostanie odwiert geotermalny. Na wykonanie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego Gmina wystąpi z wnioskiem o dofinansowanie do NFOŚiGW o przyznanie dofinansowania do przedsięwzięcia zgodnie z zasadami udzielania pomocy publicznej. Celem projektu jest poszukiwanie i rozpoznanie złoża wód termalnych w rejonie miejscowości W.

Woda termalna ujęta w planowanym do realizacji otworze W. MGT-1 wykorzystywana będzie do produkcji energii cieplnej dla zaopatrzenia zespołu konferencyjno-rozrywkowego oraz mieszkaniowego w miejscowości W., które buduje G. sp. z o.o. Przewiduje się także wykorzystanie odwiertu W. MGT-1 jako zapasowego źródła wody termalnej dla systemu grzewczego w M., opartego na istniejącym otworze IG-1, obsługiwanego przez G. S.A., której akcjonariuszem jest Gmina.

Po zakończeniu robót budowlanych cała inwestycja związana z odwiertem zostanie oddana do użytkowania na podstawie umowy dzierżawy właśnie G. S.A. To właśnie G. S.A. jako dzierżawca będzie dokonywać dostawy i pobierać opłaty od odbiorców, tj. będzie pobierać pożytki z dokonanego odwiertu. Planowane jest zawarcie długoterminowej (na co najmniej 25 lat) i odpowiadającej warunkom rynkowym umowy dzierżawy, w trakcie której Gmina w ramach czynszu dzierżawnego powinna otrzymać od G. S.A. wartość poniesionych nakładów (wartość księgową inwestycji). Cena za dzierżawę (czynsz) zostanie ustalona z uwzględnieniem warunków rynkowych. Z uwagi na powiązania kapitałowe między Gminą a spółką, która będzie dzierżawić inwestycję, czynsz zostanie skalkulowany przy wsparciu zewnętrznej firmy, która przygotuje również odpowiednią dokumentację benchmarkingową. Wnioskodawca przystąpi do realizacji tego projektu z zamiarem wydzierżawienia nieruchomości (działki) wraz z odwiertem spółce komunalnej, o której mowa powyżej. Gmina będzie dzierżawiła inwestycję, a sprzedaż opodatkowana z wykorzystaniem potencjału (pożytków) inwestycji będzie realizowana przez spółkę (dzierżawcę).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji ww. inwestycji polegającej na budowie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę - określone przepisami obowiązki.

Należy zatem stwierdzić, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a wydatki inwestycyjne na budowę odwiertu, będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę przedmiotowej infrastruktury w oparciu o umowę dzierżawy (czynsz dzierżawny będzie ustalany z uwzględnieniem realiów rynkowych, planowanego okresu zużycia majątku czy wartości inwestycji), czyli będą związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu polegającego na budowie odwiertu badawczo-eksploatacyjnego, Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne, ponieważ wydatki te będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Prawo to będzie przysługiwało w przypadku niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, że interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w szczególności wyjaśnień Wnioskodawcy co do elementów mających służyć do ustalenia czynszu dzierżawnego. Zatem w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość czynszu odbiega od realiów rynkowych, czy też uniemożliwia zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych i skalkulowana jest na zbyt niskim poziomie lub też, że inwestycja nie jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych (a np. do realizacji zadań własnych gminy) interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że zgodnie z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. Jak stanowi art. 14f § 2 Ordynacji podatkowa w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Sprawa dotyczy jednego zdarzenia przyszłego. W związku z tym, że Wnioskodawca w dniu 22 grudnia 2017 r. dokonał wpłaty w wysokości 80 zł, kwota 40 zł jest wpłatą wyższą od należnej. Zatem stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi według dyspozycji Wnioskodawcy na rachunek bankowy wskazany w uzupełnieniu wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl