0114-KDIP4.4012.60.2019.2.KM - Opodatkowanie transakcji zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2019 r. (data wpływu 30 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.) oraz pismem z dnia 15 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lutego 2019 r. (skutecznie doręczone 25 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.) oraz pismem z dnia 15 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lutego 2019 r. (skutecznie doręczone 25 lutego 2019 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Skarb Państwa zamierza sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość gruntową, oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 32/7 o pow. 0,1724 ha. Dla powyższej nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, w której jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa. Na ww. działce znajdują się urządzenia i budynek byłej stacji paliw wybudowany w 1980 r. Na podstawie danych z operatu ewidencji gruntów i budynków ww. nieruchomość stanowi użytek: Bi - inne tereny zabudowane. Działka ta znajdowała się w trwałym zarządzie GD. i była wykorzystywana na potrzeby bazy materiałowej. Do dnia 31 grudnia 2014 r. na części działki nr 32/7 o pow. 0,1724 ha funkcjonowała stacja paliw wydzierżawiana zewnętrznemu podmiotowi. Czynsz z tytułu dzierżawy zawierał podatek VAT. GD. od 1 stycznia 2015 r. nie użytkuje tej działki. Starosta Powiatu na wniosek GD decyzją z dnia 12 kwietnia 2017 r. orzekł o wygaszeniu trwałego zarządu w stosunku do działki nr 32/7 o pow. 0,1724 ha. Obecnie powyższa działka nie jest użytkowana przez Skarb Państwa. Na działce gruntu nr 32/7 znajduje się budynek stacji paliw spełniający definicję budynku w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z pózn.zm.). Nie były ponoszone wydatki na ulepszenie wskazanego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budowli. Na ww. nieruchomości znajdują się następujące budowle:

oraz urządzenia budowlane:

Przedmiotowe budowle i urządzenia budowlane były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej i były wydzierżawiane zewnętrznemu podmiotowi w latach 2008 - 2014 r. Czynsz z tytułu dzierżawy zawierał podatek VAT.

Urząd Gminy poinformował, że nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy działka nr 32/7 znajduje się w terenach zabudowy produkcyjno-usługowej.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2204 z późn. zm.), Starosta Powiatu jest organem właściwym w sprawach gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa. Art. 11 ust. 1 o gospodarce nieruchomościami, stanowi z kolei, że z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw organem reprezentującym Skarb Państwa jest starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze. Zarząd Powiatu jest organem właściwym w sprawach gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Powiatu. Potwierdzeniem powyższego jest również przepis art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 995 z późn. zm.) Stosownie do przepisu art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu. Starosta jest przewodniczącym zarządu powiatu - art. 26 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym. Starosta organizuje prace zarządu powiatu - art. 34 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym.

Podatnikiem podatku VAT jest Powiat.

W uzupełnieniach do wniosku Wnioskodawca wskazał, że budowle i urządzenia budowlane wymienione we wniosku stanowią budowle i urządzenia budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn.zm). Ponadto, Wnioskodawca poinformował, że nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych budowli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlega 23% podatkowi VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlega 23% podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów grunt, budynki i budowle spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ww. sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie".

Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy.

Tak więc, w ocenie NSA, w świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług."

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Skarb Państwa zamierza sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość gruntową, oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 32/7 o pow. 0,1724 ha. Na ww. działce znajdują się urządzenia i budynek byłej stacji paliw wybudowany w 1980 r. Na podstawie danych z operatu ewidencji gruntów i budynków ww. nieruchomość stanowi użytek: Bi - inne tereny zabudowane. Działka ta znajdowała się w trwałym zarządzie GD. i była wykorzystywana na potrzeby bazy materiałowej. Do dnia 31 grudnia 2014 r. na części działki nr 32/7 o pow. 0,1724 ha funkcjonowała stacja paliw wydzierżawiana zewnętrznemu podmiotowi. Czynsz z tytułu dzierżawy zawierał podatek VAT. GD. od 1 stycznia 2015 r. nie użytkuje tej działki. Starosta Powiatu na wniosek GD. decyzją z dnia 12 kwietnia 2017 r. orzekł o wygaszeniu trwałego zarządu w stosunku do działki nr 32/7 o pow. 0,1724 ha. Obecnie powyższa działka nie jest użytkowana przez Skarb Państwa. Na działce gruntu nr 32/7 znajduje się budynek stacji paliw spełniający definicję budynku w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z pózn.zm.). Nie były ponoszone wydatki na ulepszenie wskazanego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budowli. Na ww. nieruchomości znajdują się następujące budowle: wiata stalowa i 2 zbiorniki na paliwo z dystrybutorami, oraz urządzenia budowlane: ogrodzenie siatki, linia energetyczna i chodnik z płyt.

Przedmiotowe budowle i urządzenia budowlane były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej i były wydzierżawiane zewnętrznemu podmiotowi w latach 2008 - 2014 r. Czynsz z tytułu dzierżawy zawierał podatek VAT.

W uzupełnieniach do wniosku Wnioskodawca wskazał, że budowle i urządzenia budowlane wymienione we wniosku stanowią budowle i urządzenia budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn.zm). Ponadto, Wnioskodawca poinformował, że nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych budowli.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości.

W odniesieniu do wskazanej kwestii, należy wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży budynku i budowli nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika z okoliczności sprawy, do pierwszego zasiedlenia budynku byłej stacji paliw doszło najpóźniej w 2014 r., bowiem jak wskazał Wnioskodawca, do dnia 31 grudnia 2014 r. funkcjonowała stacja paliw, która była przedmiotem dzierżawy na rzecz zewnętrznego podmiotu. W odniesieniu do budowli Wnioskodawca wskazał, że były one wykorzystywane w prowadzonej działalności i były dzierżawione na rzecz zewnętrznego podmiotu w latach 2008-2014 r. Ponadto, w odniesieniu do wskazanych naniesień nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej. W związku z tym, należy stwierdzić, że oba warunki umożliwiające zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zostały spełnione, bowiem jak wynika z okoliczności sprawy, w odniesieniu do budynku i budowli znajdujących się na nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia, które nastąpiło ponad dwa lata przed planowanym terminem transakcji. W związku z tym, Strona ma prawo zastosować zwolnienie od podatku na podstawie ww. przepisu. Dostawa urządzeń budowlanych, jako urządzeń związanych z obiektami budowlanymi (budynkiem i budowlami), będących przedmiotem dzierżawy również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie wyżej wskazanego przepisu. Ponadto, należy wskazać, że również dostawa działki, na której posadowiony jest budynek, budowle i urządzenia budowlane będzie korzystała ze zwolnienia od podatku - zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z tym należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, bowiem jak już wskazano, będzie miał prawo zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla powyższej transakcji.

Jednocześnie, należy zaznaczyć, że ww. zwolnienie ma charakter fakultatywny i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług dostawca nieruchomości może z niego zrezygnować i opodatkować transakcję właściwą stawką podatku właściwą dla tej czynności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.