0114-KDIP4.4012.598.2018.1.IT - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach VAT dokumentujących wydatki na realizację projektu - budowy świetlicy wiejskiej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 września 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4.4012.598.2018.1.IT Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach VAT dokumentujących wydatki na realizację projektu - budowy świetlicy wiejskiej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2018 r. (data wpływu 20 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach VAT dokumentujących wydatki na realizację projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach VAT dokumentujących wydatki na realizację projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej: "Gmina" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, odpowiedzialna jest m.in. za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest w szczególności budowa, modernizacja, termomodernizacja oraz remont obiektów wykorzystywanych przez Gminę do bieżącego zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej w zakresie gminnego budownictwa mieszkaniowego, pomocy społecznej, wspierania rodziny, edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Jednocześnie zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.; dalej: "Ustawa o samorządzie gminnym") zaspokajanie przez Gminę zbiorowych potrzeb wspólnych dotyczących gminnego budownictwa mieszkaniowego stanowi jej zadanie własne. Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6, 6a, 8 i 15 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należy także zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie pomocy społecznej, wspierania rodziny, edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

W 2018 r. Gmina rozpoczęła realizację projektu pn. "...", z planowanym terminem jej zakończenia w lutym 2020 r. (dalej: "Inwestycja").

Przedmiotem Inwestycji jest budowa świetlicy wiejskiej, która będzie spełniać m.in. funkcje integracyjne dla mieszkańców Gminy (dalej jako: "Budynek"). Budynek będzie administrowany przez Gminę za pośrednictwem Gminnego Ośrodka Kultury (dalej: "GOK"), będącego samorządową instytucją kultury.

W związku z realizacją Inwestycji Gmina nabyła / będzie nabywać we własnym imieniu i na własny rachunek towary i usługi, których zakup jest / będzie udokumentowany fakturami VAT wystawianymi na Gminę.

W związku z Inwestycją Gmina planuje zawrzeć z Samorządem Województwa umowę o dofinansowanie jej realizacji ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Po oddaniu Inwestycji do użytkowania Gmina będzie wykorzystywać Budynek do realizacji zadań utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz związanych z tym zadań dotyczących pomocy społecznej, wspierania rodziny oraz edukacji publicznej.

Ponadto, Gmina pragnie zaznaczyć, że po zakończeniu Inwestycji Budynek będzie użytkowany przez Bibliotekę Publiczną Gminy (dalej: "Biblioteka"), będącą inną niż GOK samorządową instytucją kultury. GOK, jako administrator Budynku, zawrze z Biblioteką umowę, która przewidywać będzie możliwość użytkowania przez Bibliotekę Budynku w zamian za podział kosztów związanych z jego utrzymaniem takich jak m.in. koszty energii elektrycznej, gazu, monitoringu. Umowa ta nie będzie zakładała pobierania od Biblioteki dodatkowych opłat w postaci czynszu z tytułu użytkowania Budynku.

Równocześnie Gmina nie będzie wykorzystywać Budynku do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT, niekorzystających ze zwolnienia z opodatkowania takich jak usługi najmu powierzchni na cele użytkowe/dzierżawy powierzchni.

Wydatki na Inwestycję są/będą związane z całokształtem działalności prowadzonej w ramach Budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje / będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje / nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Inwestycji.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia VAT, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz,

* pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi VAT.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o charakterze lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 6, 6a, 7, 8 i 15 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnych, w tym m.in. z zakresu gminnego budownictwa mieszkaniowego, pomocy społecznej, wspierania rodziny, edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, zadania realizowane przez Gminę w związku z Inwestycją stanowią zadania własne Gminy realizowane w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 6, 6a, 7, 8 i 15 ustawy o samorządzie gminnym.

Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami ustawy o VAT, w niektórych sytuacjach gminy mogą jednak być podatnikami VAT z tytułu wykonywanych czynności. Gminy wyposażone są w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem należy uznać, iż spełniają zawartą w ww. przepisie definicję podatnika VAT, o ile działania gmin są realizowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Pogląd taki w odniesieniu do czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie umów cywilnoprawnych wyraził wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny (dalej jako: "NSA"), m.in. w wyroku z dnia 26 sierpnia 2010 r. I FSK 1303/09, w którym wskazano, iż "w efekcie unormowania zawartego w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT gmina jest podatnikiem podatku VAT w zakresie, w jakim dokonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych". Podobnie także w orzeczeniu z dnia 23 marca 2010 r. sygn. I FSK 273/09 NSA uznał, iż "podatnikiem VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy) jest z racji posiadanych cech podatnika (art. 15 ust. 1 ustawy) - gmina".

Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one ich zadań własnych, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Ostatnim z elementów przedstawionego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. jest wykorzystywanie nabywanych towarów i usług przez podatnika do działalności opodatkowanej. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT albo niepodlegających temu podatkowi.

W opinii Gminy, mając na uwadze powyższe przepisy ustawy o VAT oraz przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, realizując Inwestycję polegającą na budowie Budynku, Gmina przede wszystkim będzie wykonywała zadania w ramach reżimu publicznoprawnego nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Majątek powstały w ramach Inwestycji będzie służyć do wykonywania czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT (z uwagi na działanie Gminy jako organ władzy publicznej w zakresie gminnego budownictwa mieszkaniowego, pomocy społecznej, wspierania rodziny, edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej).

Tym samym, wydatki ponoszone przez Gminę w związku z realizacją Inwestycji są / będą związane z działalnością niepodlegającą ustawie o VAT. Budynek nie będzie po zakończeniu realizacji Inwestycji wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT i skutkujących obowiązkiem wykazania podatku należnego.

W konsekwencji, skoro Wnioskodawca po zrealizowaniu Inwestycji będzie ją wykorzystywał wyłącznie do zdarzeń niepodlegających regulacjom ustawy o VAT, warunek związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT (o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) nie zostanie spełniony i tym samym w opinii Gminy nie jest / nie będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację przedstawionej Inwestycji.

Stanowisko przedstawione przez Gminę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2017 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.25.2017.1.ISK) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że:, (...) w analizowanej sprawie - pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT - warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję dotyczącą przebudowy świetlicy wiejskiej, nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - świetlica będzie wykorzystywana przez mieszkańców obszaru LGD, będzie pełnić funkcję ośrodka społeczno-kulturalnego, a korzystanie z niej będzie nieodpłatne".

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2016 r. (nr IBPP2/4512-345/16/EK) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że "Efekty realizowanego projektu nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powstałe mieszkania socjalne będą wynajmowane na cele mieszkaniowe, które to są zwolnione z podatku od towarów i usług, natomiast powstałe centrum usług społecznościowych będzie służyło mieszkańcom nieodpłatnie. (...) Należy uznać, że Wnioskodawca realizując przedstawione we wniosku zadania inwestycyjne w zakresie nie działa w charakterze podatnika VAT, a nabywanych towarów i usług niezbędnych do zrealizowania inwestycji celu publicznego nie będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją ww. projektu".

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało także przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 stycznia 2017 r. (nr 1061-1PTPP2.4512.577.2016.1.MM) oraz w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 maja 2017 r. (nr 0112-KDIL4.4012.66.2017.2.JKU).

Reasumując, Gminie nie przysługuje / nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W 2018 r. Gmina rozpoczęła realizację projektu pn. "...", z planowanym terminem jej zakończenia w lutym 2020 r. Przedmiotem Inwestycji jest budowa świetlicy wiejskiej, która będzie spełniać m.in. funkcje integracyjne dla mieszkańców Gminy. W związku z realizacją Inwestycji Gmina nabyła / będzie nabywać we własnym imieniu i na własny rachunek towary i usługi, których zakup jest / będzie udokumentowany fakturami VAT wystawianymi na Gminę. W związku z Inwestycją Gmina planuje zawrzeć z Samorządem Województwa umowę o dofinansowanie jej realizacji ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Po oddaniu Inwestycji do użytkowania Gmina będzie wykorzystywać Budynek do realizacji zadań utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz związanych z tym zadań dotyczących pomocy społecznej, wspierania rodziny oraz edukacji publicznej. Ponadto, Gmina pragnie zaznaczyć, że po zakończeniu Inwestycji Budynek będzie użytkowany przez Bibliotekę Publiczną Gminy. GOK, jako administrator Budynku, zawrze z Biblioteką umowę, która przewidywać będzie możliwość użytkowania przez Bibliotekę Budynku w zamian za podział kosztów związanych z jego utrzymaniem takich jak m.in. koszty energii elektrycznej, gazu, monitoringu. Umowa ta nie będzie zakładała pobierania od Biblioteki dodatkowych opłat w postaci czynszu z tytułu użytkowania Budynku. Równocześnie Gmina nie będzie wykorzystywać Budynku do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT, niekorzystających ze zwolnienia z opodatkowania takich jak usługi najmu powierzchni na cele użytkowe/dzierżawy powierzchni. Wydatki na Inwestycję są/będą związane z całokształtem działalności prowadzonej w ramach Budynku.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją wskazanej inwestycji.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż, jak wskazał Wnioskodawca, wydatki związane z opisaną inwestycją nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. Gmina nie będzie wykorzystywać budynku świetlicy do żadnych czynności odpłatnych, w szczególności zamiarem Gminy nie jest wynajem/dzierżawa pomieszczeń budynku świetlicy.

W konsekwencji, z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Gmina nie ma / nie będzie miała prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług wynikających z faktur związanych z realizacją opisanego projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do obniżenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa / nie będzie działała jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl