0114-KDIP4.4012.559.2019.2.AS

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2019 r. (data wpływu 27 sierpnia 2019 r.), uzupełnione pismem z dnia 4 listopada 2019 r. (data wpływu 13 listopada 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 23 października 2019 r. (doręczone dnia 25 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do uwzględnienia faktury VAT z tytułu dzierżawy sieci w deklaracjach Wnioskodawcy w przypadku gdy oba podmioty są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi oraz możliwości zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, obejmującym podatek VAT wynikający z tej faktury - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do uwzględnienia faktury VAT z tytułu dzierżawy sieci w deklaracjach Wnioskodawcy w przypadku gdy oba podmioty są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi oraz możliwości zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, obejmującym podatek VAT wynikający z tej faktury.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 listopada 2019 r. (data wpływu 13 listopada 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 23 października 2019 r. (doręczone dnia 25 października 2019 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka A. S.A. zamierza zawrzeć ze spółką B. Sp. z o.o. umowę dzierżawy szerokopasmowej sieci szkieletowej i dystrybucyjnej. Umowa ma zostać zawarta na okres 10 lat. Strona przed zawarciem niniejszej umowy wnosi o wydanie przez właściwy organ skarbowy indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, wskazującej na możliwość uwzględnienia faktury VAT wystawionej na podstawie wyżej wymienionej umowy przez wydzierżawiającego na rzecz dzierżawcy w deklaracjach podatkowych, skutkującej możliwością złożenia wniosku o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

W związku z powyższym strona wnosi o wydanie interpretacji podatkowej w ww. zakresie.

Wzór umowy stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował przedstawione zdarzenie przyszłe wskazując, że:

* na dzień składania niniejszego wniosku Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a kontrahent nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym;

* Wnioskodawca nabywa usługę dzierżawy szerokopasmowej sieci szkieletowej i dystrybucyjnej w celu dalszej dzierżawy i korzystania przez najbliższe co najmniej 10 lat

* nabywana usługa dzierżawy będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

(Pytanie zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 listopada 2019 r.)

1. Czy istnieje możliwość uwzględnienia faktury VAT wystawionej na podstawie umowy dzierżawy sieci którą miałyby zawrzeć A. S.A. (dzierżawca) oraz B. Sp. z o.o. (wydzierżawiający) w przypadku gdy oba podmioty są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi w deklaracjach podatkowych wnioskodawcy?

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 wnoszę o odpowiedź na następujące pytanie: 2. Czy odpowiedź pozytywna na pytanie nr 1 oznacza możliwość złożenia wniosku o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, obejmującym podatek wynikający z faktury VAT wystawionej na podstawie umowy dzierżawy sieci którą miałyby zawrzeć A. S.A. oraz B. Sp. z o.o.?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli Wnioskodawca dzierżawi rzeczywistą, niefikcyjną usługę, to fakt zasiadania tej samej osoby w Zarządach zarówno spółki dzierżawcy, jak i wydzierżawiającego nie powinno mieć wpływu na możliwość odliczania nadwyżki VAT od takiej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych wskazanych powyżej, tj.m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a także niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 3a nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

* pkt 2 - transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku,

* pkt 4 - wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, stosownie do art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 12 ustawy, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że organ podatkowy określi je w innej wysokości.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze spółką z o.o. umowę dzierżawy szerokopasmowej sieci szkieletowej i dystrybucyjnej. Na dzień składania niniejszego wniosku Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a kontrahent nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca nabywa usługę dzierżawy szerokopasmowej sieci szkieletowej i dystrybucyjnej w celu dalszej dzierżawy i korzystania przez najbliższe co najmniej 10 lat. Nabywana usługa dzierżawy będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu

W tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do uwzględnienia faktury VAT z tytułu dzierżawy sieci w deklaracjach Wnioskodawcy w przypadku gdy oba podmioty są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi oraz możliwości zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, obejmującym podatek VAT wynikający z tej faktury.

Z uwagi na powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy - zarówno Wnioskodawca jak i kontrahent będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi, a nabywane usługi dzierżawy sieci będą służyły Wnioskodawcy wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia z faktury dokumentującej dzierżawę sieci, w związku z czym należy ująć ww. fakturę w deklaracji podatkowej Wnioskodawcy. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać należy, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie jest kwestia określenia wysokości podstawy opodatkowania świadczonej usługi dzierżawy, z uwzględnieniem postanowień art. 32 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie postawiono w tym zakresie pytania.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pytania nr 1 i 2 złożonego wniosku odnoszących się do usług dzierżawy sieci. W zakresie pytania 3 i 4 dotyczących sprzedaży sieci, sformułowanych w uzupełnieniu wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.