0114-KDIP4.4012.496.2017.2.MP - Moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży pojazdów przez dealera.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 listopada 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4.4012.496.2017.2.MP Moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży pojazdów przez dealera.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.), uzupełnionym w dniu 11 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 października 2017 r. (doręczone 4 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży Pojazdów w scenariuszu opisanym w pkt 1, 3, 4 i 5 - jest prawidłowe;

* momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży Pojazdów w scenariuszu opisanym w pkt 2 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży Pojazdów.

Wniosek uzupełniono w dniu 11 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 4 października 2017 r. (doręczone w dniu 4 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej zajmującej się sprzedażą samochodów osobowych (dalej: Grupa).

Począwszy od dnia 1 września 2017 r. Spółka rozpocznie działalność obejmującą sprzedaż na polskim rynku pojazdów pod marką Grupy (dalej: Pojazdy).

Pojazdy sprzedawane przez Spółkę będą obejmować m.in. nowe samochody osobowe, które Spółka będzie nabywać od spółek Grupy, oraz samochody używane nabywane przez Spółkę od osób trzecich.

Spółka będzie dokonywać zakupów Pojazdów m in. od polskiej spółki z o.o należącej do Grupy prowadzącej działalność jako importer samochodów osobowych w Polsce (dalej: N). N pełni funkcję tzw. krajowej spółki sprzedażowej. Podstawową funkcją takiego podmiotu jest dostawa Pojazdów do sieci autoryzowanych dealerów, w tym w przyszłości również do Spółki, oraz wspieranie działalności dealerów.

Klienci Spółki (dalej: Nabywcy) będą składali w Spółce zamówienia na Pojazdy. Zamówienie będzie określało cechy Pojazdu (np. model, kolor, wyposażenie). Treść zamówienia nie będzie jednak pozwalała na dokładne określenie jakiego Pojazdu dotyczy zamówienie. Informacje pozwalające na indywidualizację Pojazdu (m.in. numer VIN) Spółka będzie otrzymywała po złożeniu przez N odpowiedniego zamówienia drogą elektroniczną u producenta.

Spółka będzie wystawiała i doręczała Nabywcy fakturę VAT zawierającą już numer VIN sprzedawanego Pojazdu. W dalszej kolejności Spółka będzie wydawała Nabywcy Pojazd i kartę pojazdu. Spółka przewiduje, że mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka najpierw dokona wydania Pojazdu, a dopiero później dostarczy Nabywcy kartę pojazdu. Mogą się również pojawić stany faktyczne, w których Spółka w pierwszej kolejności dostarczy Nabywcy kartę pojazdu, a dopiero po tym dokona jego wydania.

Scenariusze planowanej sprzedaży prowadzonej przez Spółkę po dniu 1 września 2017 r. zostały opisane poniżej.

1.

Spółka może wydawać Pojazd jednocześnie z wydaniem faktury VAT oraz karty pojazdu Nabywcy. W takim wypadku Nabywca otrzyma jednocześnie Pojazd i wszystkie dokumenty niezbędne do jego rejestracji.

2.

W ramach procedury sprzedaży mogą pojawić się sytuacje, w których w pierwszej kolejności Nabywcy doręczone zostaną dokumenty dotyczące Pojazdu - faktura VAT oraz karta pojazdu. Pojazd zostanie wydany dopiero w dalszej kolejności. W takiej sytuacji Nabywca jeszcze przed otrzymaniem Pojazdu będzie mógł zarejestrować Pojazd, a nawet dokonać jego odsprzedaży innemu podmiotowi.

3.

Mogą się pojawić również sytuacje, w których Spółka wyda Pojazd Nabywcy, ale nie wyda mu karty pojazdu niezbędnej do jego rejestracji. W takich wypadkach karta pojazdu będzie wydawana po dokonaniu przez Nabywcę płatności za samochód lub po udzieleniu odpowiedniego zabezpieczenia.

4.

Ponadto, w praktyce mogą wystąpić sytuacje, w których wystawienie oraz wydanie przez Spółkę faktury VAT Nabywcy nastąpi wcześniej niż faktyczne wydanie Pojazdu i karty pojazdu. W takiej sytuacji wydanie Pojazdu nastąpi wraz z kartą pojazdu pewien czas po otrzymaniu faktury VAT przez Nabywcę.

5.

Pewna część zakupów Pojazdów przez Spółkę od N dokonywana będzie we współpracy z podmiotem trzecim finansującym zakup Pojazdów przez Spółkę (dalej: Finansujący). Postanowienia umowy, której stronami będą m in N, Finansujący i Spółka (dalej: Umowa o finansowanie), będą przewidywać, że Finansujący dokona nabycia wierzytelności N z tytułu sprzedaży Pojazdów Spółce.

Umowa o finansowanie zakładać będzie, że prawo własności samochodów przechodzić będzie z N na Spółkę w chwili zapłaty N przez Finansującego wynagrodzenia za nabytą wierzytelność. W tym momencie N będzie dokonywać zbycia wierzytelności wobec Spółki na rzecz Finansującego. Równolegle Finansujący dokona przewłaszczenia nabytych przez Spółkę Pojazdów na zabezpieczenie nabytych od N wierzytelności. Do zapłaty tych należności na rzecz Finansującego będzie zobowiązana Spółka.

Umowa o finansowanie zobowiąże Spółkę do pozostawienia do dyspozycji Finansującego kart pojazdu przewłaszczonych na zabezpieczenie Pojazdów. Depozytariuszem kart pojazdów będzie N. Co do zasady, N nie będzie wydawać tych kart pojazdu Spółce nawet po zapłacie przez Finansującego wynagrodzenia za nabytą przez niego wierzytelność i powinna je przechowywać pomimo wydania Pojazdów Spółce. Umowa o finansowanie zobowiąże N do wydania kart pojazdu Spółce dopiero po spłaceniu przez Spółkę nabytych przez Finansującego wierzytelności.

Umowa o finansowanie będzie przewidywać szereg procedur umożliwiających wcześniejsze wydania kart pojazdów Spółce. Dlatego w praktyce N w wielu wypadkach będzie wydawać za zgodą Finansującego karty pojazdów przed dokonaniem przez Spółkę zapłaty należności na rzecz Finansującego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że w sytuacji opisanej w przypadku nr 2 Pojazd nie będzie stawiany fizycznie do dyspozycji Nabywcy w chwili wydania faktury VAT oraz karty pojazdu. Nabywca nie może w takiej sytuacji korzystać z Pojazdu, może jednak na podstawie otrzymanych dokumentów dokonać jego rejestracji a nawet zawrzeć umowę dalszej odsprzedaży Pojazdu.

Pojazd jest stawiany do dyspozycji Nabywcy w chwili jego wydania. Termin wydania jest określany w zawieranej umowie.

Z reguły w chwili wydania Pojazdu na Nabywcę przechodzi jego własność. Wydanie Pojazdu nie zawsze oznacza przeniesienie własności Pojazdu. Jeżeli zapłata ceny za Pojazd następuje po wydaniu Pojazdu, przeniesienie własności Pojazdu następuje z chwilą pełnej zapłaty ceny.

Z chwilą wydania faktury VAT oraz karty pojazdu Nabywca uzyskuje możliwość rejestracji Pojazdu, ale nie uzyskuje prawa własności. Z chwilą wydania faktury VAT oraz karty pojazdu na nabywcę nie przechodzą również korzyści i ciężary związane z Pojazdem oraz ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia Pojazdu.

Zgodnie z art. 548 Kodeksu cywilnego, korzyści, ciężary i ryzyka związane Pojazdem przechodzą na Nabywcę z chwilą wydania Pojazdu. Termin wydania Pojazdu jest ustalany przez Wnioskodawcę w oparciu o umowy zawierane z Nabywcami. Umowy te przewidują, że ciężary związane z Pojazdem oraz ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia Pojazdu przechodzą na Nabywcę również w wypadku nieodebrania Pojazdu w terminie wynikającym z umowy. W takim wypadku przejście ryzyk i ciężarów następuje z upływem terminu wydania wyznaczonego zgodnie z umową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w wypadku, gdy Spółka wyda Nabywcy w tym samym momencie zakupiony Pojazd oraz dokumenty uprawniające Nabywcę do rejestracji zakupionego Pojazdu (w szczególności fakturę VAT i kartę pojazdu) obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT powstanie w chwili takiego wydania Nabywcy Pojazdu oraz ww. dokumentów?

2. Czy w wypadku sprzedaży Pojazdów, w ramach której Spółka wyda Nabywcy w pierwszej kolejności kartę pojazdu oraz fakturę VAT, ale nie wyda Pojazdu, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wydania karty pojazdu i faktury VAT, niezależnie od daty późniejszego wydania Pojazdu ?

3. Czy w wypadku sprzedaży Pojazdów, w ramach której Spółka w pierwszej kolejności wyda Nabywcy fizycznie Pojazd i fakturę VAT, a w dalszej kolejności wyda kartę pojazdu, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w chwili wydania Nabywcy karty pojazdu uprawniającej Nabywcę do rejestracji zakupionego Pojazdu?

4. Czy w wypadku, gdy Spółka wystawi oraz wyda Nabywcy fakturę VAT przed faktycznym fizycznym wydaniem Pojazdu wraz z kartą pojazdu, to obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w momencie wydania Nabywcy Pojazdu wraz z kartą pojazdu, nie zaś w momencie wydania Nabywcy faktury VAT przez Spółkę?

5. Czy w odniesieniu do zakupu przez Spółkę Pojazdów objętych Umową o finansowanie obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w chwili dokonania przez Finansującego zapłaty na rzecz N kwoty odpowiadającej cenie Pojazdu, którą pierwotnie miała zapłacić na rzecz N Spółka, a w konsekwencji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstanie po stronie Spółki w rozliczeniu za okres, w którym Finansujący dokonał zapłaty na rzecz N ceny pojazdu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki na wskazane powyżej pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Spółka pragnie zastrzec, że przedstawione poniżej stanowiska nie odnoszą się do wypadków, w których Nabywca dokona wcześniejszej zapłaty całości lub części wynagrodzenia za pojazd gotówką lub na rachunek bankowy Spółki. W takich wypadkach obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w odniesieniu do zapłaconej kwoty niezależnie od daty wydania pojazdu i dokumentów uprawniających do jego rejestracji, w chwili dokonania zapłaty przez Nabywcę, zgodnie z postanowieniami art. 19a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm. dalej UoVAT).

Pytanie 1.

W ocenie Spółki nie powinno budzić wątpliwości, że w wypadku wydania przez Spółkę Pojazdu wraz ze wszystkimi dokumentami uprawniającymi Nabywcę do rejestracji Pojazdu, Spółka będzie dokonywać dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W efekcie, w dacie wydania Pojazdu i karty Pojazdu wraz z fakturą będzie powstawać obowiązek podatkowy. Zgodnie bowiem z art. 19a ust. 1 UVAT, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2014 r. IPPP1/443-1102/14-2/AW.

Pytanie 2.

Odmiennie powinny być kwalifikowane sytuacje, w których wydanie dokumentów uprawniających do dokonania rejestracji Pojazdu i wydanie samego Pojazdu nastąpi w różnych terminach.

Dostawa towaru w rozumieniu UoVAT nie oznacza jedynie wydania samego towaru. Stosownie do art. 7 ust. 1 UoVAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przyjmuje się, że prawo do dysponowania towarem jak właściciel obejmuje wszystkie możliwości faktycznego używania i wykorzystywania danej rzeczy oraz pobierania z niej pożytków (T Michalik, VAT Komentarz, wyd. 10, Warszawa 2014, s 112). Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 maja 2013 r., I FSK 892/12: "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel należy rozumieć w sensie ekonomicznym, czyli faktycznym. Przyjęcie ekonomicznego aspektu transakcji polega na ocenie, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości dysponowania rzeczą w zakresie, jaki jest charakterystyczny dla właściciela, (...). Wystarczy jeżeli kontrahent ma możliwość korzystania z przedmiotu transakcji w zakresie określonym w warunkach tej transakcji i ta możliwość korzystania ma charakter trwały w momencie jej zawarcia (wykonania)".

Możliwość zgodnego z prawem korzystania z pojazdu jest uzależniona od spełnienia warunków określonych w ustawie z dnia z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260 z późn. zm., dalej: UPRD). Zgodnie z art. 71 ust. 1 UPRD, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, jest co do zasady dowód rejestracyjny. Stosownie do art. 73 ust. 1 UPRD, rejestracji pojazdu dokonuje, na wniosek właściciela, właściwy starosta, wydając dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, jeżeli jest wymagana. Rejestracji dokonuje się na podstawie dowodu własności pojazdu oraz karty pojazdu, a także innych dokumentów wskazanych w tym przepisie (art. 72 ust. 1 UPRD).

W świetle powyższych okoliczności należy przyjąć, że wydanie dokumentów takich jak karta pojazdu, oraz faktura VAT będzie wystarczająca do tego, aby uznać Nabywcę za podmiot, który uzyskał prawo do rozporządzania Pojazdem jak właściciel. Nabywca dysponujący kartą pojazdu i fakturą VAT będzie mógł dokonać rejestracji Pojazdu, której nie może dokonać osoba, której wydano Pojazd bez wskazanych dokumentów. Nabywca będzie mógł również dokonać dalszej odsprzedaży Pojazdu i przekazać kolejnemu nabywcy dokumenty uprawniające do korzystania z Pojazdu. Odpowiednio w chwili wydania dokumentów Spółka jako zbywca straci możliwość zgodnego z prawem korzystania z Pojazdu tj. rejestracji Pojazdu i wykorzystania go do przewozów po drogach publicznych.

Powyższe powoduje, że wydanie faktury oraz karty Pojazdu powinny być traktowane jako dokonanie dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 UoVAT. Obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie zatem w chwili wydania tych dokumentów Nabywcy przez Spółkę, zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 1 UVAT.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2014 r" IPPP1/443-1102/14-2/AW.

Pytanie 3.

W tym kontekście należy przyjąć, że wydanie samego Pojazdu, w wypadku w którym Spółka zachowa karty pojazdu, nawet w wypadku wydania faktury VAT, nie będzie mogło zostać uznane za dostawę towarów. Wydanie Nabywcy Pojazdu z zachowaniem przez Spółkę karty pojazdu nie będzie się wiązało z uzyskaniem przez Nabywcę prawa do rozporządzania wydanym Pojazdem jak właściciel.

Brak karty pojazdu spowoduje, że Nabywca nie będzie mógł dokonać rejestracji Pojazdu. W konsekwencji z uwagi na postanowienia art. 71 ust. 1 UPRD właściciel Pojazdu nie będzie uprawniony do korzystania z wydanego mu Pojazdu przed otrzymaniem karty pojazdu oraz dokonaniem rejestracji Pojazdu. Nabywca nie będzie mógł wykorzystywać samochodu do prowadzenia jazd po drogach publicznych i w praktyce będzie mógł go jedynie przechowywać. Nabywca nie uzyska prawa do dysponowania tym towarem jak właściciel, jeżeli nie będzie mógł go sprzedać lub wykorzystywać zgodnie z przeznaczeniem.

Powyższe powoduje, że nie można przyjąć, że Spółka wydając Nabywcy samochód bez karty pojazdu dokona dostawy towarów. Przeniesienie wszystkich uprawnień umożliwiających praktyczne korzystanie z samochodu nastąpi dopiero z chwilą wydania karty pojazdu przez Spółkę. Dlatego też w takich wypadkach obowiązek podatkowy może powstać dopiero w momencie, w którym Nabywca uzyska wszystkie dokumenty umożliwiające dopuszczenie Pojazdu do ruchu i w efekcie będzie mógł nim dysponować jak właściciel.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2014 r. IPPP1/443-1102/14-2/AW.

Pytanie 4.

W ocenie Spółki samo wystawienie i wydanie przez Spółkę faktury VAT Nabywcy nie będzie mogło zostać uznane za dostawę towarów. Wydanie Nabywcy jedynie faktury VAT z jednoczesnym niewydaniem Pojazdu oraz karty pojazdu nie będzie wiązało się z uzyskaniem przez Nabywcę prawa do rozporządzania Pojazdem jak właściciel.

Brak karty pojazdu powoduje, że Nabywca nie będzie mógł dokonać rejestracji Pojazdu. W konsekwencji z uwagi na postanowienia art. 71 ust. 1 UPRD Nabywca Pojazdu nie będzie uprawniony do korzystania z Pojazdu przed otrzymaniem karty pojazdu oraz dokonaniem rejestracji Pojazdu.

Powyższe powoduje, że nie można przyjąć, że Spółka wydając Nabywcy fakturę VAT przed wydaniem Pojazdu oraz karty pojazdu dokona dostawy towarów. Przeniesienie wszystkich uprawnień umożliwiających praktyczne korzystanie z samochodu nastąpi dopiero z chwilą wydania karty pojazdu wraz z Pojazdem przez Spółkę.

W konsekwencji obowiązek podatkowy z tytułu podatku VAT będzie powstawał nie z dniem wydania Nabywcy faktury, ale dopiero po wydaniu Pojazdu wraz z kartą pojazdu, tj. w momencie, w którym Nabywca uzyska dokumenty umożliwiające dopuszczenie Pojazdu do ruchu.

Pytanie 5.

W ocenie Spółki dokonanie przez Finansującego zapłaty kwot odpowiadających należnościom, które powinna zapłacić Spółka z tytułu dostawy Pojazdu, powinno być traktowane jako dokonanie przedpłaty skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu podatku VAT. Stosownie bowiem do art. 19a ust. 8 UVAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość bądź część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania płatności w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W ocenie Spółki brak jest podstaw do uznania, że zapłata należności przez Finansującego powinna być dla celów rozliczenia podatku VAT traktowana w inny sposób niż zaplata przez Spółkę wynagrodzenia z tytułu dostawy Pojazdu. Celem opisywanej w Umowie o finansowanie transakcji nie będzie świadczenie przez Finansującego usług windykacji należności na rzecz N, ale finansowanie Spółki, która jest odbiorcą usług świadczonych przez Finansującego. Z chwilą dokonania zapłaty przez Finansującego ryzyko niewypłacalności Spółki będzie przechodzić na Finansującego. N będzie jedynie przechowywać karty pojazdu na zlecenie Finansującego, wydając je Spółce za zgodą Finansującego. Z punktu widzenia N zapłata należności przez Finansującego ma zatem ten sam skutek co uiszczenie należności przez Spółkę.

Dlatego też zdaniem Spółki zapłata należności przez Finansującego powinna być traktowana jako przedpłata z tytułu dokonania dostawy pojazdów w rozumieniu art. 19a UoVAT. Stanowisko Spółki potwierdzają wypowiedzi władz skarbowych. W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 marca 2009 r. IBPP3/443-54/09/BWO, czytamy: "środki finansowe otrzymywane przez Wnioskodawcę od faktora w związku z umową factoringu pełnego będą stanowić zapłatę w związku ze świadczonymi usługami (...).". Dlatego też zdaniem tego organu: "momentem powstania obowiązku podatkowego będzie otrzymanie zapłaty przez Wnioskodawcę od faktora (...)". Podobne stanowisko znajdujemy w interpretacjach tego organu z dnia 22 października 2010 r" IBPP2/443-854/10/Rsz, oraz z 17 sierpnia 2011 r., IBPP3/443-588/11/ PK. Stanowisko takie potwierdza również interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2014 r., IPPP1 /443-1102/14-2/AW.

Powyższe będzie wpływało na moment powstania po stronie Spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur dokumentujących nabycie Pojazdów od N.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 UoVAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Pojazdu od N powstanie w Spółce w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pojazdu. W wypadku zakupów finansowanych w ramach Umowy o finansowanie okresem tym będzie okres, w którym Finansujący dokona zapłaty należności z tytułu faktur dokumentujących zakup Pojazdu, pod warunkiem otrzymania przez Spółkę odpowiedniej faktury wystawionej przez N.

Podsumowanie:

Powyższe rozważania powinny prowadzić do wniosku, że:

1. W chwili wydania Nabywcy samochodu wraz z fakturą VAT i kartą pojazdu Spółka dokona dostawy towarów a obowiązek podatkowy powstanie w chwili wydania Pojazdu i przedmiotowych dokumentów Nabywcy.

2. Obowiązek podatkowy powstanie również w wypadku wydania przez Spółkę Nabywcy dokumentów uprawniających do rejestracji Pojazdu tj. faktury VAT i karty pojazdu nawet, jeżeli Spółka nie wyda Pojazdu Nabywcy.

3. W wypadku wydania Nabywcy Pojazdu oraz doręczenia jedynie faktury VAT dokumentującej sprzedaż Pojazdu (bez karty pojazdu lub innych dokumentów umożliwiających jego rejestrację) obowiązek podatkowy nie powstanie. Obowiązek podatkowy będzie można zidentyfikować dopiero w chwili wydania Nabywcy karty pojazdu, która umożliwi Nabywcy rejestrację Pojazdu i rozporządzanie nim jak właściciel.

4. Wydanie Nabywcy przez Spółkę samej faktury nie będzie skutkować przeniesieniem prawa do rozporządzania Pojazdem jak właściciel. Obowiązek podatkowy będzie powstawał w takich wypadkach dopiero z chwilą późniejszego wydania Pojazdu wraz z kartą pojazdu.

5. W wypadku zakupu przez Spółkę Pojazdów finansowanego w ramach Umowy o finansowanie, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Pojazdu powstanie w okresie, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pojazdu na rzecz Spółki tj. w okresie, w którym Finansujący dokona na rzecz N wpłaty należności z tytułu faktury dokumentującej nabycie Pojazdu przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży Pojazdów w scenariuszu opisanym w pkt 1, 3, 4 i 5;

* nieprawidłowe - w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży Pojazdów w scenariuszu opisanym w pkt 2.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z konstrukcji podatku VAT wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Kwestię tą reguluje art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z tą regulacją podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W tym miejscu należy wskazać, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia "własności w sensie ekonomicznym", podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie "przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel" dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji, postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Spółka), począwszy od dnia 1 września 2017 r. rozpocznie działalność obejmującą sprzedaż na polskim rynku pojazdów pod marką Grupy (dalej: Pojazdy).

Pojazdy sprzedawane przez Spółkę będą obejmować m.in. nowe samochody osobowe, które Spółka będzie nabywać od spółek Grupy, oraz samochody używane nabywane przez Spółkę od osób trzecich.

Spółka będzie dokonywać zakupów Pojazdów m in. od polskiej spółki z o.o należącej do Grupy prowadzącej działalność jako importer samochodów osobowych w Polsce (dalej: N) N pełni funkcję tzw. krajowej spółki sprzedażowej. Podstawową funkcją takiego podmiotu jest dostawa Pojazdów do sieci autoryzowanych dealerów, w tym w przyszłości również do Spółki, oraz wspieranie działalności dealerów.

Klienci Spółki (dalej: Nabywcy) będą składali w Spółce zamówienia na Pojazdy. Zamówienie będzie określało cechy Pojazdu (np. model, kolor, wyposażenie). Treść zamówienia nie będzie jednak pozwalała na dokładne określenie jakiego Pojazdu dotyczy zamówienie. Informacje pozwalające na indywidualizację Pojazdu (m.in. numer VIN) Spółka będzie otrzymywała po złożeniu przez N odpowiedniego zamówienia drogą elektroniczną u producenta. Spółka będzie wystawiała i doręczała Nabywcy fakturę VAT zawierającą już numer VIN sprzedawanego Pojazdu.

Wnioskodawca przedstawił następujące scenariusze planowanej sprzedaży samochodów:

1. Spółka może wydawać Pojazd jednocześnie z wydaniem faktury VAT oraz karty pojazdu Nabywcy. W takim wypadku Nabywca otrzyma jednocześnie Pojazd i wszystkie dokumenty niezbędne do jego rejestracji.

2. W ramach procedury sprzedaży mogą pojawić się sytuacje, w których w pierwszej kolejności Nabywcy doręczone zostaną dokumenty dotyczące Pojazdu - faktura VAT oraz karta pojazdu. Pojazd zostanie wydany dopiero w dalszej kolejności. W takiej sytuacji Nabywca jeszcze przed otrzymaniem Pojazdu będzie mógł zarejestrować Pojazd, a nawet dokonać jego odsprzedaży innemu podmiotowi.

3. Mogą się pojawić również sytuacje, w których Spółka wyda Pojazd Nabywcy, ale nie wyda mu karty pojazdu niezbędnej do jego rejestracji. W takich wypadkach karta pojazdu będzie wydawana po dokonaniu przez Nabywcę płatności za samochód lub po udzieleniu odpowiedniego zabezpieczenia.

4. Ponadto, w praktyce mogą wystąpić sytuacje, w których wystawienie oraz wydanie przez Spółkę faktury VAT Nabywcy nastąpi wcześniej niż faktyczne wydanie Pojazdu i karty pojazdu. W takiej sytuacji wydanie Pojazdu nastąpi wraz z kartą pojazdu pewien czas po otrzymaniu faktury VAT przez Nabywcę.

5. Pewna część zakupów Pojazdów przez Spółkę od N dokonywana będzie we współpracy z podmiotem trzecim finansującym zakup Pojazdów przez Spółkę (dalej: Finansujący). Postanowienia umowy, której stronami będą m in N, Finansujący i Spółka (dalej: Umowa o finansowanie), będą przewidywać, że Finansujący dokona nabycia wierzytelności N z tytułu sprzedaży Pojazdów Spółce. Umowa o finansowanie zakładać będzie, że prawo własności samochodów przechodzić będzie z N na Spółkę w chwili zapłaty N przez Finansującego wynagrodzenia za nabytą wierzytelność. W tym momencie N będzie dokonywać zbycia wierzytelności wobec Spółki na rzecz Finansującego. Równolegle Finansujący dokona przewłaszczenia nabytych przez Spółkę Pojazdów na zabezpieczenie nabytych od N wierzytelności. Do zapłaty tych należności na rzecz Finansującego będzie zobowiązana Spółka.

Umowa o finansowanie zobowiąże Spółkę do pozostawienia do dyspozycji Finansującego kart pojazdu przewłaszczonych na zabezpieczenie Pojazdów. Depozytariuszem kart pojazdów będzie N. Co do zasady, N nie będzie wydawać tych kart pojazdu Spółce nawet po zapłacie przez Finansującego wynagrodzenia za nabytą przez niego wierzytelność i powinna je przechowywać pomimo wydania Pojazdów Spółce. Umowa o finansowanie zobowiąże N do wydania kart pojazdu Spółce dopiero po spłaceniu przez Spółkę nabytych przez Finansującego wierzytelności.

Umowa o finansowanie będzie przewidywać szereg procedur umożliwiających wcześniejsze wydania kart pojazdów Spółce. Dlatego w praktyce N w wielu wypadkach będzie wydawać za zgodą Finansującego karty pojazdów przed dokonaniem przez Spółkę zapłaty należności na rzecz Finansującego.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT w odniesieniu do każdego z opisanych scenariuszy.

Ad.1

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Prawo do dysponowania towarem jak właściciel obejmuje wszystkie możliwości faktycznego używania i wykorzystywania danej rzeczy oraz pobierania z niej pożytków.

Przyjęcie ekonomicznego aspektu transakcji polega na ocenie, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości dysponowania rzeczą w zakresie, jaki jest charakterystyczny dla właściciela.

Możliwość zgodnego z prawem korzystania z pojazdu jest uzależniona od spełnienia warunków określonych w ustawie z dnia z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ww. ustawy, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, jest co do zasady dowód rejestracyjny. Stosownie do art. 73 ust. 1 ustawy, rejestracji pojazdu dokonuje, na wniosek właściciela, właściwy starosta, wydając dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, jeżeli jest wymagana. Rejestracji dokonuje się na podstawie dowodu własności pojazdu oraz karty pojazdu, a także innych dokumentów wskazanych w tym przepisie (art. 72 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym).

W świetle powyższych okoliczności należy przyjąć, że wydanie przez Spółkę Pojazdu oraz dokumentów uprawniających Nabywcę do rejestracji zakupionego Pojazdu (faktury VAT oraz karty pojazdu), daje kupującemu prawo do korzystania tym towarem jak właściciel. W tym momencie Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, W myśl art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstanie w dacie wydania Nabywcy Pojazdu wraz z kartą pojazdu i fakturą VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Ad.2

Samo wydanie faktury i karty pojazdu nie stanowi czynności, w której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że w sytuacji opisanej w przypadku nr 2 Pojazd nie będzie stawiany fizycznie do dyspozycji Nabywcy w chwili wydania faktury VAT oraz karty pojazdu. Nabywca nie może w takiej sytuacji korzystać z Pojazdu, może jednak na podstawie otrzymanych dokumentów dokonać jego rejestracji a nawet zawrzeć umowę dalszej odsprzedaży Pojazdu.

Pojazd jest stawiany do dyspozycji Nabywcy w chwili jego wydania. Termin wydania jest określany w zawieranej umowie.

Z chwilą wydania faktury VAT oraz karty pojazdu Nabywca uzyskuje możliwość rejestracji Pojazdu, ale nie uzyskuje prawa własności. Z chwilą wydania faktury VAT oraz karty pojazdu na nabywcę nie przechodzą również korzyści i ciężary związane z Pojazdem oraz ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia Pojazdu.

W opisanym w scenariuszu 2 zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży będzie zatem powstawał z chwilą postawienia samochodu do dyspozycji klienta.

Nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wydanie faktury oraz karty Pojazdu powinny być traktowane jako dokonanie dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w chwili wydania tych dokumentów.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji z 12 grudnia 2014 r. IPPP1/443-1102/14-2/AW wskazać należy na odmienne okoliczności transakcji i uzgodnień pomiędzy stronami w obu sprawach. W analizowanej sprawie Wnioskodawca sam wskazał, że Pojazd nie będzie stawiany fizycznie do dyspozycji klienta w momencie wydania faktury i karty pojazdu, również ciężary i ryzyka związane z Pojazdem przechodzą na nabywcę dopiero z momentem wydania samego Pojazdu.

Niniejsze rozstrzygnięcie wydane zostało na podstawie przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy.

Ad. 3

Wydanie samego Pojazdu i faktury VAT, nie będzie mogło zostać uznane za dostawę towarów. Wydanie Nabywcy Pojazdu z zachowaniem przez Spółkę karty pojazdu nie będzie się wiązało z uzyskaniem przez Nabywcę prawa do rozporządzania wydanym Pojazdem jak właściciel.

Brak karty pojazdu spowoduje, że Nabywca nie będzie mógł dokonać rejestracji Pojazdu, nie będzie zatem uprawniony do korzystania z wydanego mu Pojazdu. Nabywca nie uzyska zatem prawa do dysponowania tym towarem jak właściciel.

Przeniesienie wszystkich uprawnień umożliwiających praktyczne korzystanie z samochodu nastąpi dopiero z chwilą wydania karty pojazdu przez Spółkę. Obowiązek podatkowy będzie powstawał dopiero w momencie, w którym Nabywca uzyska wszystkie dokumenty umożliwiające dopuszczenie Pojazdu do ruchu i w efekcie będzie mógł nim dysponować jak właściciel.

W analizowanym scenariuszu, obowiązek podatkowy powstanie w chwili wydania Nabywcy karty pojazdu, które umożliwi rejestrację Pojazdu i rozporządzanie nim jak właściciel.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ad. 4

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jednocześnie w ust. 7 ww. artykułu wskazano, że faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1.

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

2.

otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Powyższe oznacza, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie sprzeciwiają się wystawieniu faktury przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi oraz otrzymaniem zapłaty (całości lub części). Należy mieć jednakże na względzie, że wystawienie faktury nie może nastąpić wcześniej niż 30 dni przed ww. czynnościami.

Zgodnie z ogólną zasadą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi. Takie podejście w zakresie obowiązku podatkowego oznacza rezygnację z obowiązującego wcześniej powiązania momentu powstania obowiązku podatkowego z datą wystawienia faktury.

Z wydaniem towaru przez Spółkę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na Nabywcę korzyści i ciężarów związanych z Pojazdem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia Pojazdu. Chwilą decydującą o przejściu na Nabywcę korzyści i ciężarów oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia Pojazdów jest w opisanym zdarzeniu przyszłym wydanie tego Pojazdu Nabywcy. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy.

W odniesieniu do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że wystawienie i wydanie przez Spółkę faktury VAT nie może być uznane za dostawę towaru. Obowiązek podatkowy w opisanym scenariuszu powstanie z dniem faktycznego wydania Nabywcy Pojazdu oraz wraz z kartą pojazdu umożliwiającą jego rejestrację w wydziale komunikacji.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ad. 5

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W analizowanym scenariuszu, dokonanie przez Finansującego zapłaty kwot odpowiadających należnościom, które powinna zapłacić Spółka z tytułu dostawy Pojazdu, powinno być traktowane jako dokonanie przedpłaty skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT. Stosownie bowiem do cytowanego wyżej art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość bądź część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania płatności w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Zapłata należności przez Finansującego wywołuje ten sam skutek, co uiszczenie należności przez Spółkę.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Pojazdu powstanie w okresie, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pojazdu tj. w okresie, w którym Finansujący dokona na rzecz N wpłaty należności z tytułu faktury dokumentującej nabycie Pojazdu przez Spółkę, pod warunkiem otrzymania przez Spółkę faktury wystawionej przez NCS.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne dotyczyły stanów faktycznych odmiennych niż opisany we wniosku Spółki, nie mogły więc wpłynąć na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii. Wskazać należy, że moment, w którym dochodzi do dostawy towaru każdorazowo zależy od okoliczności danej transakcji i uzgodnień zawartych pomiędzy stronami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl