0114-KDIP4.4012.386.2018.1.BS

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. ("Wnioskodawca") jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek (77.11.Z), a także wynajmu i dzierżawy pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (77.12.Z), sprzedaży hurtowej i detalicznej pojazdów samochodowych (45.11.Z), konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (45.20.Z).

W przypadku działalności polegającej na krótko-i długoterminowym wynajmie pojazdów samochodowych, posiadane przez Wnioskodawcę pojazdy samochodowe (stanowiące środki trwałe, składniki majątku służące dalszej odsprzedaży lub składniki majątku wykorzystywane na podstawie umowy najmu, leasingu lub użyczenia) będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w tym zakresie (wykluczone jest ich używanie na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, w tym na cele prywatne), na co wskazują takie obiektywne okoliczności jak chociażby:

* regulacje wewnętrzne (tj. regulamin korzystania z samochodów służbowych użytkowanych do świadczenia usług najmu długo-i krótkoterminowego), określają kwestie związane z najmem krótko-i długoterminowym wskazując, że: (i) nie jest możliwe wykorzystanie wynajmowanych pojazdów samochodowych na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, (ii) samochody pozostają do dyspozycji użytkowników tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania przez nich obowiązków na rzecz Wnioskodawcy oraz (iii) użytkownicy nie są uprawnieni do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą,

* pojazdy samochodowe przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego mogą być używane wyłącznie przez osoby upoważnione przez Wnioskodawcę (pracowników, zleceniobiorców Wnioskodawcy, a także pracowników firmy zarządzającej flotą Wnioskodawcy) na podstawie pisemnego upoważnienia, natomiast osoby nieupoważnione nie mogą w żaden sposób użytkować pojazdów samochodowych wykorzystywanych do najmu krótko-i długoterminowego,

* pracownicy, zleceniobiorcy Wnioskodawcy, a także pracownicy firmy zarządzającej flotą Wnioskodawcy upoważnieni do korzystania z ww. pojazdów samochodowych, zobowiązani są do podpisania oświadczenia, że są świadomi całkowitego zakazu użytkowania samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w tym do celów prywatnych,

* potwierdzeniem przeznaczenia pojazdu są również umowy najmu pojazdów samochodowych (wraz z protokołami wydania / zwrotu pojazdu) potwierdzające daty wydania i zwrotu pojazdów, czasu trwania najmu, miejsca wydania i zwrotu pojazdów, przebiegu i stanu paliwa na moment wydania i zwrotu pojazdów,

* kontrolowany jest poziom paliwa oraz przebieg pojazdu na moment wydania pojazdu najemcy i na moment jego zwrotu,

* po godzinach pracy lub po wykonaniu zadań związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, parkowanie pojazdów samochodowych (wykorzystywanych w najmie krótko-i długoterminowym) może mieć miejsce jedynie w oddziałach Wnioskodawcy, miejscach przeznaczonych do ich parkowania oraz docelowych miejscach relokacji.

Natomiast ze względu na specyfikę prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pracownicy, zleceniobiorcy Wnioskodawcy, a także pracownicy firm zarządzających flotą pojazdów samochodowych Wnioskodawcy wykonują jazdy pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do wynajmu krótko-i długoterminowego również poza okresem najmu. W tym zakresie pojazdy samochodowe mogą być wykorzystywane przez ww. osoby wyłącznie w następujących celach:

* relokacji pomiędzy oddziałami Wnioskodawcy, partnerami franczyzowymi, zakładami naprawczymi, klientami korzystającymi z usług najmu, stacjami paliw, stacjami diagnostycznymi, miejscami przeznaczonymi do parkowania,

* dostarczenia i odbioru w celu dokonania naprawy, przeglądu technicznego, mycia, odkurzania, czyszczenia, przygotowania do sprzedaży, dokonania oględzin przez ubezpieczyciela, wymiany opon, wymiany oleju, montażu urządzeń zleconych przez Wnioskodawcę,

* dokonania tankowania paliwa na cele relokacji i na cele umowy najmu,

* innych celach związanych bezpośrednio z utrzymaniem pojazdu w gotowości do eksploatacji na podstawie umowy najmu.

Przy czym, pracownicy, zleceniobiorcy Wnioskodawcy, a także pracownicy firm zarządzających flotą pojazdów Wnioskodawcy mogą wykonywać ww. czynności tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania przez nich obowiązków na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w związku z działalnością w zakresie najmu pojazdów samochodowych ponosi szereg wydatków, wśród których wskazać można m.in.:

* wydatki na nabycie lub import pojazdów samochodowych (i ich części składowych), które zostaną przeznaczone jako pojazdy oddawane w najem krótko-i długoterminowy,

* wydatki dotyczące używania pojazdów na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze,

* wydatki na nabycie lub import paliw silnikowych, oleju napędowego lub gazu wykorzystywanych do napędu przedmiotowych pojazdów,

* wydatki na nabycie usług naprawy lub konserwacji przedmiotowych pojazdów,

* wydatki na nabycie innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowych pojazdów (np. ubezpieczenia, opłaty rejestracyjne, opłaty za autostradę w przypadku relokacji pojazdów samochodowych do klienta).

Pojazdy wskazane we wniosku to pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy VAT, a więc pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. pojazd samochodowy jest to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy VAT celem skorzystania z pełnego (100%) prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ze względu na postanowienia art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy VAT, nie jest on zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, celem skorzystania z pełnego (100%) prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) w związku z art. 86a ust. 1 ustawy VAT, gdyż te są przeznaczone wyłącznie do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy VAT, "W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Natomiast, w myśl postanowień art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy VAT, przepis art. 86a ust. 1 ustawy VAT nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Z kolei art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy VAT stanowi, iż "Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą".

Na mocy art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy VAT, "Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika". Tym samym, ustawodawca przewidział możliwość, aby na okoliczność działalności gospodarczej, której przedmiotem jest wyłącznie działalność polegająca m.in. na oddawaniu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu pojazdów samochodowych, podatnik nie był zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Mając na uwadze powyższe regulacje, celem skorzystania z pełnego (100%) prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, niezbędne jest spełnienie następujących warunków:

Odnosząc treść powyższych przepisów do analizowanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że wykorzystywane przez niego pojazdy samochodowe spełniają wszelkie przesłanki do uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

Świadczy o tym w szczególności fakt, że sposób korzystania z pojazdów samochodowych (przeznaczenie ich na wynajem krótko-i długoterminowy), wynikający z ustalonych przez Wnioskodawcę zasad ich używania przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wyklucza użytkowanie tych pojazdów na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, co potwierdzone jest również w obowiązujących u Wnioskodawcy regulacjach wewnętrznych, jak i w postanowieniach samych umów najmu pojazdów. Ponadto, jak już zostało wskazane, Wnioskodawca na podstawie obiektywnych kryteriów wykluczył możliwość wykorzystania wynajmowanych pojazdów samochodowych na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, w tym do użytku prywatnego (poprzez m.in. pisemne upoważnienie osób mających używać pojazdy samochodowe do prowadzenia działalności w zakresie najmu krótko-i długoterminowego oraz podpisywanie przez te osoby oświadczeń, że są świadome całkowitego zakazu użytkowania samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w tym do celów prywatnych). W konsekwencji, wynajmowane pojazdy samochodowe służą wyłącznie działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzeniem powyższego stwierdzenia jest okoliczność, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z), a pojazdy samochodowe, o których mowa w niniejszym wniosku, są wykorzystywane do prowadzenia tejże działalności. Nie sposób zatem argumentować, że pojazdy przeznaczone na wynajem krótko-i długoterminowy (będący przedmiotem działalności Wnioskodawcy) nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, warunek wyłącznego wykorzystywania pojazdów samochodowych na cele najmu, skutkujący możliwością pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, został zatem spełniony, gdyż:

* oddawanie pojazdów w najem krótko-i długoterminowy stanowi przedmiot jego działalności (PKD 77.11.Z),

* obiektywne okoliczności wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przesądzają o tym, ze pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do dokonywania odpłatnego najmu pojazdów samochodowych (najem krótko-i długoterminowy).

Co istotne i co Wnioskodawca chciałby wyraźnie podkreślić, na powyższą konkluzję nie będzie miał wpływu fakt, że pracownicy, zleceniobiorcy Wnioskodawcy, a także pracownicy firm zewnętrznych zajmujących się zarządzaniem flotą samochodów Wnioskodawcy, wykonują jazdy wynajmowanymi pojazdami samochodowymi (poza okresem najmu) np. w celu dojazdu na stacje benzynowe, przeglądy, myjnie czy też w celu przemieszczania pojazdów samochodowych między lokalizacjami (doprowadzenie samochodu we wskazaną przez klienta lokalizację i odbiór samochodu z miejsca uzgodnionego z klientem). Wszystkie te czynności dokonywane przez Wnioskodawcę mają bowiem bezpośredni związek z wykonywaniem umów najmu krótko-i długoterminowego i służą wyłącznie temu celowi. Specyfika prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności i uwarunkowania rynkowe wymuszają wręcz, aby pojazdy były należycie przygotowane do najmu w tym poprzez umycie, zatankowanie, dokonanie niezbędnych przeglądów technicznych i napraw, jak również dostarczone i odebrane z miejsca uzgodnionego z klientem. Tym samym, bez dokonania tych czynności, które de facto mają miejsce poza okresem kiedy pojazdy samochodowe oddawane są w najem, Wnioskodawca nie mógłby świadczyć konkurencyjnej i skutecznej działalności gospodarczej w przedmiocie najmu krótko-i długoterminowego.

Reasumując, wskazane powyżej warunki niezbędne do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego są w analizowanym stanie faktycznym i zdarzeniu przeszłym spełnione, a w konsekwencji Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne (100%) prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z oddawanymi w najem (krótko-i długoterminowy) pojazdami samochodowymi, na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 1, art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy VAT. Wnioskodawca nie jest przy tym zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy VAT.

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym ewidencja przebiegu pojazdu nie jest konieczna do pełnego odliczenia podatku VAT w przypadku wykonywania działalności gospodarczej w zakresie najmu, znajduje odzwierciedlenie m.in. w następujących wyrokach sądów administracyjnych i indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego:

* wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 1521/15), w którym sąd konkludował, że "analizując treść art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT należy uznać, że przeznaczenia samochodu zastępczego przekazanego przez skarżącą na mocy odpłatnej umowy najmu do używania innej osobie nie zniweczy okoliczność, że samochód ten będzie podstawiony w określone miejsce przez pracownika spółki. W istocie konieczne do skutecznego wykonania umowy najmu przemieszczenie samochodu będzie miało nierozerwalny związek z działalności gospodarczą spółki obejmującą oddawanie samochodów w najem. Trudno bowiem przyjąć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na oddaniu samochodów w odpłatne używanie, bez możliwości doprowadzenia samochodu do miejsca wskazanego przez najemcę, tym bardziej jeżeli zobowiązuje do tego zawarta umowa".

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 listopada 2017 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.466.2017.1.k.r.), gdzie organ podatkowy, pomimo iż spółka ponosi m.in. koszty związane z transportem pojazdów do i od klientów (co świadczy, że pojazd jest używany poza okresem najmu) stwierdził, że "skoro samochody, których dotyczy wniosek, będą przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Wnioskodawca wykluczy ich używanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to będzie Mu przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem i użytkowaniem tych samochodów bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu".

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 marca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.101.2018.1.MP), w której organ podatkowy uznając stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe podsumował, że,skoro samochody, których dotyczy wniosek, będą przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy i Wnioskodawca wykluczy ich używanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to będzie Mu przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem i użytkowaniem tych samochodów bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (...)".

Dodatkowo, stanowisko takie zostało także potwierdzone w następujących wyrokach i indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego:

* wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r. (sygn. akt I FSK 1516/15),

* wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2017 r. (sygn. akt I FSK 1522/15),

* wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 25 marca 2015 r. (sygn. akt I SA/Po 1119/14),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2017 r. (sygn. S-ILPP2/443-446/14/17-S/SJ),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 września 2017 r. (sygn. S-ILPP2/443-444/14/17-S/MR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Użycie wyrazu "wyłącznie" w art. 86 ust. 5 ustawy wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy. W sytuacji zatem, gdy podatnik przeznacza samochód także do innych celów, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w przedsiębiorstwie zasad jego używania możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W tej sytuacji nie można bowiem uznać, że pojazd jest przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek. W przypadku działalności polegającej na krótko-i długoterminowym wynajmie pojazdów samochodowych, posiadane przez Wnioskodawcę pojazdy samochodowe (stanowiące środki trwałe, składniki majątku służące dalszej odsprzedaży lub składniki majątku wykorzystywane na podstawie umowy najmu, leasingu lub użyczenia) będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w tym zakresie (wykluczone jest ich używanie na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, w tym na cele prywatne), na co wskazują takie obiektywne okoliczności jak chociażby:

* regulacje wewnętrzne (tj. regulamin korzystania z samochodów służbowych użytkowanych do świadczenia usług najmu długo-i krótkoterminowego), określają kwestie związane z najmem krótko-i długoterminowym wskazując, że: (i) nie jest możliwe wykorzystanie wynajmowanych pojazdów samochodowych na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, (ii) samochody pozostają do dyspozycji użytkowników tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania przez nich obowiązków na rzecz Wnioskodawcy oraz (iii) użytkownicy nie są uprawnieni do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą,

* pojazdy samochodowe przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego mogą być używane wyłącznie przez osoby upoważnione przez Wnioskodawcę (pracowników, zleceniobiorców Wnioskodawcy, a także pracowników firmy zarządzającej flotą Wnioskodawcy) na podstawie pisemnego upoważnienia, natomiast osoby nieupoważnione nie mogą w żaden sposób użytkować pojazdów samochodowych wykorzystywanych do najmu krótko-i długoterminowego,

* pracownicy, zleceniobiorcy Wnioskodawcy, a także pracownicy firmy zarządzającej flotą Wnioskodawcy upoważnieni do korzystania z ww. pojazdów samochodowych, zobowiązani są do podpisania oświadczenia, że są świadomi całkowitego zakazu użytkowania samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w tym do celów prywatnych,

* potwierdzeniem przeznaczenia pojazdu są również umowy najmu pojazdów samochodowych (wraz z protokołami wydania / zwrotu pojazdu) potwierdzające daty wydania i zwrotu pojazdów, czasu trwania najmu, miejsca wydania i zwrotu pojazdów, przebiegu i stanu paliwa na moment wydania i zwrotu pojazdów,

* kontrolowany jest poziom paliwa oraz przebieg pojazdu na moment wydania pojazdu najemcy i na moment jego zwrotu,

* po godzinach pracy lub po wykonaniu zadań związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, parkowanie pojazdów samochodowych (wykorzystywanych w najmie krótko-i długoterminowym) może mieć miejsce jedynie w oddziałach Wnioskodawcy, miejscach przeznaczonych do ich parkowania oraz docelowych miejscach relokacji.

Natomiast ze względu na specyfikę prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pracownicy, zleceniobiorcy Wnioskodawcy, a także pracownicy firm zarządzających flotą pojazdów samochodowych Wnioskodawcy wykonują jazdy pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do wynajmu krótko-i długoterminowego również poza okresem najmu. W tym zakresie pojazdy samochodowe mogą być wykorzystywane przez ww. osoby wyłącznie w następujących celach:

* relokacji pomiędzy oddziałami Wnioskodawcy, partnerami franczyzowymi, zakładami naprawczymi, klientami korzystającymi z usług najmu, stacjami paliw, stacjami diagnostycznymi, miejscami przeznaczonymi do parkowania,

* dostarczenia i odbioru w celu dokonania naprawy, przeglądu technicznego, mycia, odkurzania, czyszczenia, przygotowania do sprzedaży, dokonania oględzin przez ubezpieczyciela, wymiany opon, wymiany oleju, montażu urządzeń zleconych przez Wnioskodawcę,

* dokonania tankowania paliwa na cele relokacji i na cele umowy najmu,

* innych celach związanych bezpośrednio z utrzymaniem pojazdu w gotowości do eksploatacji na podstawie umowy najmu.

Przy czym, pracownicy, zleceniobiorcy Wnioskodawcy, a także pracownicy firm zarządzających flotą pojazdów Wnioskodawcy mogą wykonywać ww. czynności tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania przez nich obowiązków na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w związku z działalnością w zakresie najmu pojazdów samochodowych ponosi szereg wydatków, wśród których wskazać można m.in.:

* wydatki na nabycie lub import pojazdów samochodowych (i ich części składowych), które zostaną przeznaczone jako pojazdy oddawane w najem krótko-i długoterminowy,

* wydatki dotyczące używania pojazdów na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze,

* wydatki na nabycie lub import paliw silnikowych, oleju napędowego lub gazu wykorzystywanych do napędu przedmiotowych pojazdów,

* wydatki na nabycie usług naprawy lub konserwacji przedmiotowych pojazdów,

* wydatki na nabycie innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowych pojazdów (np. ubezpieczenia, opłaty rejestracyjne, opłaty za autostradę w przypadku relokacji pojazdów samochodowych do klienta).

Pojazdy wskazane we wniosku to pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy VAT, a więc pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy VAT celem skorzystania z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego.

W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca wskazał, że pojazdy samochodowe wskazane we wniosku będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie najmu krótko-i długoterminowego. Postanowienia regulacji wewnętrznych (regulamin korzystania z samochodów służbowych użytkowanych do świadczenia usług najmu długo-i krótkoterminowego) wykluczają możliwość używania ich na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, w tym na cele prywatne. Pojazdy te mogą być używane jedynie przez osoby upoważnione na podstawie pisemnego upoważnienia natomiast osoby nieupoważnione nie mogą w żaden sposób użytkować pojazdów samochodowych wykorzystywanych do najmu krótko-i długoterminowego. Potwierdzeniem przeznaczenia pojazdu są również umowy najmu pojazdów samochodowych (wraz z protokołami wydania / zwrotu pojazdu) potwierdzające daty wydania i zwrotu pojazdów, czasu trwania najmu, miejsca wydania i zwrotu pojazdów, przebiegu i stanu paliwa na moment wydania i zwrotu pojazdów. Parkowanie pojazdów samochodowych (wykorzystywanych w najmie krótko-i długoterminowym) może mieć miejsce jedynie w oddziałach Wnioskodawcy, miejscach przeznaczonych do ich parkowania oraz docelowych miejscach relokacji.

Tym samym, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Jednakże, Wnioskodawca może skorzystać z tego prawa, jeżeli wypełni - wskazane wcześniej - warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W przedmiotowej sprawie warunki są spełnione, ponieważ Wnioskodawca prowadzi wynajem samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie na wynajem (krótko-i długoterminowy).

Tym samym, skoro pojazdy, których dotyczy wniosek, będą przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Zainteresowany wprowadził zasady zakazujące ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz podjął działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych - Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej.

Z uwagi na obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić zatem należy, że skoro Wnioskodawca podjął ww. działania wykluczające możliwość użycia przedmiotowych pojazdów do celów prywatnych - w przypadku wydatków związanych z samochodami będącymi przedmiotem wniosku, wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.