0114-KDIP4.4012.371.2017.1.AS - Zwolnienie z podatku VAT usług obsługi prawnej świadczonych na rzecz funduszy inwestycyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług obsługi prawnej świadczonych na rzecz funduszy inwestycyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług obsługi prawnej świadczonych na rzecz funduszy inwestycyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką jawną świadczącą usługi doradztwa prawnego. Wspólnikami Wnioskodawcy są adwokaci i radcowie prawni. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie obsługi prawnej zarówno Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych ("TFI"), jak i bezpośrednio funduszy inwestycyjnych-zarówno otwartych, jak i zamkniętych ("FI").

Usługi świadczone są na rzecz FI, w drodze umów zawartych z danym FI lub z TFI zarządzającym danym funduszem. W każdym z wyżej wymienionych przypadków usługi świadczone na rzecz FI będą bezpośrednio dotyczyły czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi lub ich portfelami inwestycyjnymi.

Przez czynności obsługi prawnej bezpośrednio dotyczące zarządzania FI Wnioskodawca rozumie w szczególności:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie usług wymienionych w stanie faktycznym na rzecz FI: bezpośrednio lub na rzecz podmiotów zarządzających FI (TFI) lub podmiotów zarządzających portfelami inwestycyjnymi FI - jest objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12) Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) ("UVAT")?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej wymienione usługi są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 UVAT.

Definicja zarządzania funduszami

Zarządzanie funduszami inwestycyjnymi zostało zdefiniowane na poziomie prawodawstwa wspólnotowego. Obowiązujące przepisy krajowe nie zawierają takiej definicji.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U.UE.L 347/1) ("DVAT") zwolnione z tego podatku jest zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie

Zgodnie z Załącznikiem II do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (Dz. U.UE.L 302/32) ("UCITS IV"), zarządzanie FI polega na:

* zarządzaniu inwestycjami;

* administracji, tj.:

* wprowadzaniu do obrotu.

Jeszcze szerszy jest katalog zarządzania funduszami alternatywnymi - tj. funduszami zamkniętymi i specjalistycznymi funduszami inwestycyjnymi otwartymi. Zgodnie z Załącznikiem I do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U.UE.L 174/1) ("AIFMD"), zarządzanie takimi funduszami polega na:

* zarządzaniu portfelami inwestycyjnymi;

* zarządzaniu ryzykiem;

* administrowaniu, tj:

* wprowadzaniu do obrotu;

* innej działalności związanej z aktywami, usługach niezbędnych do wypełniania funkcji powierniczej TFI, zarządzanie infrastrukturą, działalność w zakresie administrowania nieruchomościami, porady dla przedsiębiorstw w zakresie struktury kapitałowej, strategii inwestycyjnej i spraw związanych, porady i usługi związane z łączeniem i nabywaniem przedsiębiorstw i inne usługi związane z zarządzaniem funduszami oraz spółkami i innymi aktywami.

Jak zostało podkreślone w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 Abbey National plc i Inscape lnvestment Fund przeciwko Commissioners of Customs & Excise, zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają nie tylko czynności zarządzania zbiorowym portfelem, ale i czynności polegające na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania. Co również istotne, w cytowanym wyroku Trybunał wskazał także, że pojęcie zarządzania funduszami inwestycyjnymi jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, a państwa członkowskie nie są uprawnione do definiowania w prawie krajowym pojęcia zarządzania funduszem inwestycyjnym.

Obsługa prawna została przez prawodawcę europejskiego wskazana wprost jako czynność zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie usługi przedstawione w opisie stanu faktycznego mieszczą się w pojęciu zarządzania FI.

Czynności wnioskodawcy jako czynności zarządzania

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę wskazane w pkt 1 stanowią element zarządzania FI ze względu na ich naturę i niezbędność z punktu widzenia procesu utworzenia funduszu lub zarządzania nim. Należy podkreślić, że relewantność podatkową zdarzenia (w tym wypadku - usługi) należy badać pod kątem celu świadczonej usługi w jej ujęciu komplementarnym. W związku z tym trzeba zauważyć, że samo utworzenie funduszu nie jest celem takiego działania, skoro zgodnie z art. 3 ust. 1 UFI jedynym przedmiotem działalności funduszu może być lokowanie środków pieniężnych (...) w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Jedynym przedmiotem działalności funduszu mogą być zatem takie działania, które mieszczą się jednocześnie w definicji zarządzania powołanej powyżej.

Samo utworzenie funduszu nie stanowi natomiast celu samego w sobie, a zatem nie wnosi wartości dodanej w kontekście całościowo świadczonej usługi. Wartością taką będzie dopiero rozpoczęcie działalności przez fundusz. Skoro tak, to utworzenie funduszu, jako element niezbędny do podjęcia zarządzania nim, jest ściśle związane z zarządzaniem funduszem i powinno być traktowane jako jego element. Takie stanowisko potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanćni reditelstvi v Ústi nad Labem "formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, jeżeli nie są od siebie niezależne. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie."

Powyższe uzasadnia twierdzenie, że przy tworzeniu FI możemy mówić o usłudze zarządzania funduszem inwestycyjnym w zakresie obsługi prawnej oraz monitorowania przestrzegania uregulowań.

Podobnie - czynnościami w zakresie obsługi prawnej w zakresie zarządzania funduszem lub czynnościami zarządzania inwestycjami będą czynności świadczone przez Wnioskodawcę wskazane w pkt 2-9 powyżej.

Ze względu na kompleksowe uregulowanie działalności funduszy inwestycyjnych - i to zarówno na poziomie prawodawstwa wspólnotowego, jak i krajowego - w szczególności w zakresie zasad inwestowania, monitorowania stanu przedmiotów lokat oraz dezinwestycji, na każdym etapie funkcjonowania FI niezbędne będzie monitorowanie zgodności z prawem jego działalności. Takie też usługi zamierza świadczyć Wnioskodawca - w szczególności wymienione zostały one w pkt 2, 6, 8 powyżej.

Czynności związane z oferowaniem i dopuszczaniem jednostek uczestnictwa/ certyfikatów inwestycyjnych (pkt 7 powyżej), również zostały explicite wskazane jako czynności zarządzania funduszem inwestycyjnym - w szczególności przez określenie "wprowadzania do obrotu" oraz "emisji (...) jednostek uczestnictwa".

Czynności wskazane w pkt 3, 4 oraz 5 stanowią element zarządzania inwestycjami.

Wreszcie, szereg czynności Wnioskodawcy może polegać na doradztwie w zakresie zapytań klientów (pkt 10 powyżej), zwłaszcza po wejściu w życie Ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym (Dz. U. Nr 892).

Podsumowując, wszystkie powyższe działania Wnioskodawcy będą obejmowały świadczenie na rzecz funduszy inwestycyjnych obsługi prawnej w zakresie zarządzania funduszem (jednocześnie niektóre z tych usług będą również mieściły się w definicji: zarządzania inwestycjami, wprowadzania do obrotu, monitorowania przestrzegania uregulowań, rozliczaniu umów, obsłudze zapytań klientów czy emisji i umarzania jednostek uczestnictwa).

Odbiorca świadczenia

Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury VAT-ZW wyłącznie w związku ze świadczeniem usług, których beneficjentami będą fundusze inwestycyjne.

Wnioskodawca w tym miejscu wskazuje, że zgodnie z art. 4 ust. 1 UFI, towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi. Zgodnie z ust. 2 cytowanego przepisu, organem funduszu jest towarzystwo, utworzone zgodnie z przepisami UFI. Zgodnie z art. 45 ust. 1 UFI, przedmiotem działalności towarzystwa jest wyłącznie tworzenie funduszy inwestycyjnych otwartych lub funduszy zagranicznych, zarządzanie nimi, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych.

Jak wynika z powyższego, przepisy UFI ustanawiają specyficzny reżim prawny relacji między funduszem a towarzystwem Towarzystwo działa w ścisłym związku z funduszem, będąc jego organem i ograniczając swoją działalność niemal wyłącznie do zarządzanych przez siebie funduszy.

Skoro tak, to możliwe jest świadczenie usług na rzecz funduszu, przy jednoczesnym wystawianiu faktur na organ funduszu, o ile świadczona usługa dotyczy zarządzania funduszem inwestycyjnym zarządzanym przez ten podmiot.

Zasadność powyższego twierdzenia potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft für Börsenkommunikation mbH przeciwko Finanzamt Bayreuth.

Oczywiście, Wnioskodawca zamierza zawierać umowy również bezpośrednio z FI, wystawiając następnie faktury bezpośrednio na FI.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie faktury VAT wystawiane na TFI, a dotyczące jego obsługi w zakresie innym niż wskazany powyżej (w szczególności w zakresie określonym w prawie spółek, prawie pracy etc), Wnioskodawca będzie traktował jako faktury ze stawką VAT w wysokości - obecnie - 23%.

Podsumowanie

W kontekście powyższych argumentów należy stwierdzić, że czynności, które Wnioskodawca będzie świadczył w zakresie wskazanym powyżej, mieszczą się w granicach wyznaczonych przez definicję Załącznika II do UCITS IV oraz Załącznika I do AlFMD.

Pogląd Wnioskodawcy w analogicznych sprawach podzielił tutejszy Organ, między innymi w interpretacjach indywidualnych: IPPP1/4512-138/15-2/MPe z 30 kwietnia 2015 r. oraz IPPP1/4512-341/15-2/JL z 30 czerwca 2015 r. oraz 1462-IPPP1.4512.958.2016.1.BS z 25 stycznia 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w ustawie jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką jawną świadczącą usługi doradztwa prawnego. Wspólnikami Wnioskodawcy są adwokaci i radcowie prawni. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie obsługi prawnej zarówno Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych ("TFI"), jak i bezpośrednio funduszy inwestycyjnych-zarówno otwartych, jak i zamkniętych ("FI").

Usługi świadczone są na rzecz FI, w drodze umów zawartych z danym FI lub z TFI zarządzającym danym funduszem. W każdym z wyżej wymienionych przypadków usługi świadczone na rzecz FI będą bezpośrednio dotyczyły czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi lub ich portfelami inwestycyjnymi.

Przez czynności obsługi prawnej bezpośrednio dotyczące zarządzania FI Wnioskodawca rozumie w szczególności:

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy dla ww. usług świadczonych na rzecz FI: bezpośrednio lub na rzecz podmiotów zarządzających FI (TFI) lub podmiotów zarządzających portfelami inwestycyjnymi FI.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy usługi zarządzania dotyczą portfeli inwestycyjnych, lub ich części, funduszy inwestycyjnych, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi z dnia 27 maja 2004 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1896 z późn. zm.), zwana dalej ustawą o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie.

W myśl art. 45a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 6 oraz z uwzględnieniem art. 75-82 rozporządzenia 231/2013, towarzystwo może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo.

Artykuł 46 ust. 3 ww. ustawy o funduszach inwestycyjnych wskazuje, że w przypadku gdy towarzystwo zarządza funduszem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 196, może zawrzeć umowę, o której mowa w art. 45a ust. 1, w zakresie zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią, z wyspecjalizowanym podmiotem innym niż podmioty, o których mowa w ust. 1, jeżeli podmiot ten podlega nadzorowi właściwego organu nadzoru nad rynkiem kapitałowym i posiada zezwolenie na zarządzanie portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych, z uwzględnieniem art. 78 rozporządzenia 231/2013.

Na podstawie art. 46 ust. 3a ustawy o funduszach inwestycyjnych zawarcie przez towarzystwo zarządzające funduszem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 196, umowy, o której mowa w art. 45a ust. 1, w zakresie zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią, z wyspecjalizowanym podmiotem innym niż podmioty, o których mowa w ust. 1 i ust. 3, wymaga zgody Komisji.

Z powyższych przepisów wynika, że Towarzystwo zarządzające funduszem inwestycyjnym może zlecić zarządzanie portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią innym podmiotom, wymienionym w ww. przepisach.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analizując przedstawione powyżej regulacje dotyczące zwolnień zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, pojęcie usługi zarządzania funduszami odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE - "transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie".

Dyrektywa 112 nie definiuje pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi". W powyższym zakresie zasadnym jest więc odniesienie się do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U.UE.L 2009.302.32).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

W dokonaniu interpretacji pojęcia zarządzania w sposób zgodny z celami Dyrektywy VAT pomocne są orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. Państwo Belgijskie), definiującym ww. pojęcie zarządzania, Rzecznik Generalny podkreślił: "Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. Zdaniem pełnomocnika, transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez szóstą dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi".

Natomiast, doprecyzowania powyższej definicji dokonał TSUE w orzeczeniu z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National plc Inscape Investment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), w którym Trybunał podkreślił, że jest to autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie. Dalej wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli - gdy oceniać je globalnie - tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Dalej Trybunał zaznaczył, że: "odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług". Dalej w uzasadnieniu Trybunał podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w pkt 6. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

Natomiast przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w orzeczeniu z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft fur Börsenkommunikation mbH), była kwestia możliwości zwolnienia opodatkowania podatkiem VAT usług doradczych świadczonych przez GfBk na rzecz funduszu inwestycyjnego. Trybunał podkreślił konieczność szerokiego interpretowania pojęcia czynności "zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym" i stwierdził: "okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107, nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (...) Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d).

W wyroku tym Trybunał wyjaśnił, że na pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi składa się wiele czynności, muszą one stanowić odrębną całość i być istotne dla procesu zarządzania takim funduszem. Również wykonywanie ich przez osobę trzecią nie stanowi przeszkody do zwolnienia z opodatkowania VAT, gdyż najważniejsze jest powiązanie świadczenia z zarządzaniem działalnością funduszu.

W konsekwencji Trybunał orzekł, że art. 13 część B lit. d pkt 6 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że usługi doradztwa inwestycyjnego w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi" do celów zwolnienia ustanowionego we wskazanym przepisie.

Ze względu na fakt, że pojęcie "zarządzania" funduszami inwestycyjnymi przewidziane w powołanym powyżej art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, powinno więc być zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a jego treści nie można zmienić.

Z powołanego orzecznictwa TSUE wynika więc, że państwa członkowskie nie mogą samodzielnie tworzyć definicji zarządzania na potrzeby omawianego zwolnienia z VAT. Na pojęcie "zarządzania funduszami" składa się zatem szereg czynności wykonywanych również przez podmioty inne niż podmioty zarządzające funduszami. TSUE uznał usługi m.in. w zakresie zarządzania inwestycjami, prowadzenia rachunkowości funduszy, wyceny, administracji, a także doradztwa inwestycyjnego świadczone przez podmiot zarządzający (osobę trzecią) za zwolnione z opodatkowania VAT. Jednakże kryterium decydującym o możliwości zaliczenia danej czynności do katalogu czynności "zarządzania funduszem" jest jej odrębność oraz istotność dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi (zbiorczymi portfelami papierów wartościowych bądź portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych).

Zdaniem Organu z uwagi na powyższe wyjaśnienia należy przyjąć, że zakres opisanych przez Spółkę usług obsługi prawnej, mieści się w całości w definicji zarządzania inwestycjami w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE. Definicja ta obejmuje swoim zakresem usługi zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu inwestycyjnego, usługi doradztwa w zakresie zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz usługi administrowania funduszem inwestycyjnym. Świadczone usługi wypełniają definicję "zarządzania" w świetle wniosków wynikających z orzecznictwa TSUE.

Wszystkie opisane czynności stanowią powiązany ze sobą zespół świadczeń, których zakres jest istotny i specyficzny dla procesu zarządzania funduszem. W analizowanej sprawie wymienione czynności będą bezpośrednio dotyczyły czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi lub ich portfelami inwestycyjnymi. Wymienione usługi obsługi prawnej TFI i FI mieszczą się zatem w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług i będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. artykułu.

Dodać również należy, że konieczność wykładni art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT w świetle orzecznictwa TSUE oraz ukształtowanej w tym orzecznictwie definicji "zarządzania" jest w pełni akceptowana w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, czego wyrazem są np. wyroki WSA w Warszawie z 17 stycznia 2013 r. sygn. III SA/Wa 1466/12 i III SA/Wa 1467/12.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.