0114-KDIP4.4012.179.2017.1.MPE - Brak prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją instalacji solarnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją instalacji solarnych - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją instalacji solarnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: "Gmina" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca planuje realizację zadania polegającego na zakupie i montażu na budynkach użyteczności publicznej kolektorów słonecznych do konwersji energii promieniowania słonecznego na ciepło i energię elektryczną (dalej: "kolektory słoneczne" lub "instalacje solarne"). Każda z planowanych do realizacji instalacji solarnych będzie składała się z:

* baterii kolektorów - umieszczonej zazwyczaj na dachu budynku,

* podgrzewacza - umieszczonego wewnątrz budynku (na ogół w sąsiedztwie kotła c.o.),

* zespołu pompowo-sterowniczego - umieszczonego obok podgrzewacza.

Kolektory słoneczne mają być zainstalowane na dachach gminnych placówek oświatowych - szkół podstawowych i gimnazjum oraz budynku Ochotniczej Straży Pożarnej (dalej: "budynki użyteczności publicznej"). Budynki objęte przedmiotową inwestycją są budynkami niemieszkalnymi sklasyfikowanymi w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12. W budynkach tych nie ma lokali mieszkalnych.

Ww. zadanie zostanie zrealizowane na podstawie kontraktu na roboty z wyłonionym przez Gminę wykonawcą, u którego Gmina zakupi usługę montażu i uruchomienia instalacji solarnej. Faktury z tytułu realizacji Projektu wystawiane będą na Gminę z podaniem jej nr NIP. Zgodnie z warunkami kontraktu usługa wykonywana będzie w budynkach użyteczności publicznej. Gmina złożyła wniosek o częściowe dofinansowanie realizowanej inwestycji.

Instalacja solarna będzie produkować energię cieplną i elektryczną dla potrzeb budynków użyteczności publicznej, będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza zarobkowa, wynikających z realizacji zadań własnych Gminy. Zadania te dotyczą zapewnienia kształcenia szkolnego na poziomie szkół podstawowych i gimnazjalnym oraz utrzymania jednostek przeciwpożarowych. Realizacja tych zadań należy do zadań własnych Gminy, wynikających z przepisów art. 7 ust. 1 pkt 8 i 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. 2016.446) oraz art. 5 ust. 5 w związku z art. 5a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. 2016.1943) oraz art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn.: Dz. U. 2017.736).

W ramach projektu nie jest przewidziana możliwość odsprzedaży energii elektrycznej. Instalacja solarna będzie produkować energię elektryczną wyłącznie w celu zaspokojenia rocznych potrzeb użytkowników instalacji (do celów oświetlenia oraz do zasilania innych urządzeń zainstalowanych w budynkach), natomiast sieć należąca do operatora systemu dystrybucyjnego, do której jest podłączony każdy budynek, w miarę potrzeby pełni jedynie funkcję magazynu energii. W tym celu Gmina, jako prosument, zawrze umowę kompleksową dotyczącą bilansowania energii pobranej z energią oddaną do sieci dystrybucyjnej. Moc instalacji fotowoltaicznych do wytwarzania energii (cieplnej i elektrycznej) została tak dobrana, aby ich planowana roczna produkcja energii była odpowiednio dostosowana do dotychczasowego rocznego zużycia energii na potrzeby własne budynków objętych inwestycją.

Procedury związane z realizacją Projektu realizowane są w dwóch etapach. Pierwszy dotyczy prac przygotowawczych, w ramach których realizowane były działania związane z przygotowaniem projektu do wdrożenia: wybór budynków objętych inwestycją, określenie zapotrzebowania na energię elektryczną i cieplną, rozpoznanie rynku i wybór technologii planowanych do zainstalowania kolektorów słonecznych, opracowanie zebranych materiałów. Natomiast w etapie drugim realizowane będą zadania bezpośrednio dotyczące wykonania inwestycji w ramach Projektu. Równolegle będą prowadzone działania dotyczące zarówno procedur związanych z zarządzaniem Projektem i prac budowlanych oraz instalacyjnych.

Instalacje solarne pozostaną własnością Gminy przynajmniej do końca okresu trwałości Projektu, tj. przez 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność w ramach rozliczenia Projektu z instytucją dofinansowującą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych związanych z realizacją instalacji solarnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych związanych z realizacją instalacji solarnych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, dalej: "ustawa VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi natomiast, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym wykluczona została możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W kontekście powołanych przepisów, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), a po drugie - towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu.

Aby Gmina mogła skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany realizacją instalacji solarnych, w pierwszej kolejności powinna spełnić przesłanki umożliwiające uznanie jej - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zważywszy na treść powyższego wyłączenia ustanowionego w art. 15 ust. 6 ustawy VAT, Gmina jest podatnikiem podatku VAT jedynie w zakresie, w jakim dokonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 446) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania Gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 i 14 ww. ustawy, zadania własne obejmują między innymi zadania w zakresie zapewnienia kształcenia szkolnego na poziomie szkół podstawowych i gimnazjalnym oraz utrzymania jednostek przeciwpożarowych. Wykonanie instalacji solarnych ma na celu przede wszystkim dostarczenie budynkom użyteczności publicznej energii elektrycznej oraz cieplnej. Ekonomicznym skutkiem inwestycji może być zmniejszenie bieżących wydatków gminy związanych z oświetleniem i ogrzaniem ww. budynków. Uzyskana przy pomocy instalacji solarnych energia elektryczna i cieplna nie będzie przedmiotem obrotu gospodarczego, ponieważ budynki użyteczności publicznej będą wykorzystywać na własne potrzeby całą uzyskaną w ten sposób energię. Energia elektryczna uzyskana ponad chwilowe zapotrzebowanie budynków użyteczności publicznej będzie przekazywana do sieci należącej do operatora systemu dystrybucyjnego, wykorzystywanej jako magazyn energii. Wytwarzanie i wprowadzanie nadwyżek energii wytworzonej w instalacji solarnej do sieci nie stanowi działalności gospodarczej zgodnie z art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. 2015.478).

Wymaga podkreślenia, że przedmiotowa inwestycja zrealizowana będzie w ramach zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto założeniem przedmiotowej instalacji będzie wytwarzanie energii elektrycznej na potrzeby własne podmiotów niebędących przedsiębiorcą. Jak wynika ze wskazanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ realizacja oświetlenia budynków użyteczności publicznej należy do zadań własnych Gminy. Zatem przedmiotowa inwestycja w zakresie montażu instalacji fotowoltaicznych dla potrzeb wspomagania zasilania w budynkach użyteczności zostanie wykonana przez organ władzy publicznej (Gminę) w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany.

Inwestycja nie ma być wykorzystywana do prowadzenia przez Gminę działalności opodatkowanej, dlatego należy uznać, że w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego.

Mając powyższe na względzie, w odniesieniu do inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznych dla budynków użyteczności publicznej, nie jest spełniony warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Gmina - dla tej czynności - nie może zostać uznana za podatnika VAT, ponieważ nie dokonuje czynności zmierzającej do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, skoro Gmina nabywa towary i usługi związane z przedmiotową inwestycją w ramach wykonywania zadań własnych, to zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy VAT nie będzie działała jako podatnik podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 11.12.2006, Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 8 i 14 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) czynny podatnik VAT planuje realizację zadania polegającego na zakupie i montażu na budynkach użyteczności publicznej kolektorów słonecznych do konwersji energii promieniowania słonecznego na ciepło i energię elektryczną. Kolektory słoneczne mają być zainstalowane na dachach gminnych placówek oświatowych - szkół podstawowych i gimnazjum oraz budynku Ochotniczej Straży Pożarnej. Budynki objęte przedmiotową inwestycją są budynkami niemieszkalnymi sklasyfikowanymi w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12. W budynkach tych nie ma lokali mieszkalnych.

Ww. zadanie zostanie zrealizowane na podstawie kontraktu na roboty z wyłonionym przez Gminę wykonawcą, u którego Gmina zakupi usługę montażu i uruchomienia instalacji solarnej. Faktury z tytułu realizacji Projektu wystawiane będą na Gminę z podaniem jej nr NIP. Zgodnie z warunkami kontraktu usługa wykonywana będzie w budynkach użyteczności publicznej. Gmina złożyła wniosek o częściowe dofinansowanie realizowanej inwestycji.

Instalacja solarna będzie produkować energię cieplną i elektryczną dla potrzeb budynków użyteczności publicznej, będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza zarobkowa, wynikających z realizacji zadań własnych Gminy. Zadania te dotyczą zapewnienia kształcenia szkolnego na poziomie szkół podstawowych i gimnazjalnym oraz utrzymania jednostek przeciwpożarowych. Realizacja tych zadań należy do zadań własnych Gminy.

W ramach projektu nie jest przewidziana możliwość odsprzedaży energii elektrycznej. Instalacja solarna będzie produkować energię elektryczną wyłącznie w celu zaspokojenia rocznych potrzeb użytkowników instalacji (do celów oświetlenia oraz do zasilania innych urządzeń zainstalowanych w budynkach), natomiast sieć należąca do operatora systemu dystrybucyjnego, do której jest podłączony każdy budynek, w miarę potrzeby pełni jedynie funkcję magazynu energii. W tym celu Gmina, jako prosument, zawrze umowę kompleksową dotyczącą bilansowania energii pobranej z energią oddaną do sieci dystrybucyjnej. Moc instalacji fotowoltaicznych do wytwarzania energii (cieplnej i elektrycznej) została tak dobrana, aby ich planowana roczna produkcja energii była odpowiednio dostosowana do dotychczasowego rocznego zużycia energii na potrzeby własne budynków objętych inwestycją.

Procedury związane z realizacją Projektu realizowane są w dwóch etapach. Pierwszy dotyczy prac przygotowawczych, w ramach których realizowane były działania związane z przygotowaniem projektu do wdrożenia: wybór budynków objętych inwestycją, określenie zapotrzebowania na energię elektryczną i cieplną, rozpoznanie rynku i wybór technologii planowanych do zainstalowania kolektorów słonecznych, opracowanie zebranych materiałów. Natomiast w etapie drugim realizowane będą zadania bezpośrednio dotyczące wykonania inwestycji w ramach Projektu. Równolegle będą prowadzone działania dotyczące zarówno procedur związanych z zarządzaniem Projektem i prac budowlanych oraz instalacyjnych.

Instalacje solarne pozostaną własnością Gminy przynajmniej do końca okresu trwałości Projektu, tj. przez 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność w ramach rozliczenia Projektu z instytucją dofinansowującą.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż, jak wskazał Wnioskodawca, wydatki związane z realizacją instalacji solarnych nie będą wykorzystywane do prowadzenia przez Gminę działalności opodatkowanej. Opisana instalacja solarna będzie produkować energię cieplną i elektryczną dla potrzeb budynków użyteczności publicznej i będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza zarobkowa, wynikających z realizacji zadań własnych Gminy.

W konsekwencji, z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług wynikających z faktur związanych z realizacją instalacji solarnych. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do obniżenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Gminy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w tym w szczególności o informację, że instalacja solarna nie będzie wykorzystywana do prowadzenia przez Gminę działalności opodatkowanej. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.