0114-KDIP4.4012.162.2018.2.AKO

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 10 maja 2018 r. pismem z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 24 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług.

Złożony wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. Organu nr 0114-KDIP4.4012.162.2018.1.AKO z dnia 10 maja 2018 r. pismem z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 24 maja 2018 r.).

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

X. Spółka cywilna

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Y. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcy są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Spółka cywilna, której wspólnikami są wnioskodawcy, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 21 grudnia 2015 r. Wnioskodawcy w ramach prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności zawarli ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą Y. (dalej jako "Zainteresowana niebędąca stroną postępowania") umowę, której celem (określonym w Preambule umowy) było doprowadzenie przez Wnioskodawców do realizacji transakcji skutkującej sprzedażą akcji Z Spółka Akcyjna, będących własnością Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania. Zgodnie z treścią artykułu 2.2 przedmiotowej umowy, na warunkach określonych w umowie oraz postępując zgodnie z najlepszą wiedzą oraz z dołożeniem należytej staranności, Wnioskodawcy zobowiązali się dążyć do znalezienia właściwego inwestora i do realizacji transakcji przez Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania.

Zakres usług świadczonych przez Wnioskodawców obejmować miał pomoc w kompletowaniu informacji o Z. Spółka Akcyjna w odpowiedzi na otrzymane od potencjalnego inwestora i jego doradców listy zapotrzebowania na informacje, koordynowanie prac związanych z przygotowaniem wirtualnego Data Room, przekazywanie inwestorowi i jego doradcom informacji o Z. Spółka Akcyjna oraz zwracanie uwagi na istotne punkty mogące pomóc w procesie badania spółki, sprawowanie nadzoru w procesie inwestycyjnym oraz uczestniczenie w procesie negocjacji warunków umowy zbycia akcji.

W dalszej części umowy jej strony ustaliły, że wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawców usługi stanowić będzie prowizja w wysokości określonej kwotowo, należna Wnioskodawcom w przypadku, gdy w okresie obowiązywania umowy lub do 12 miesięcy po jej ustaniu dojdzie do realizacji transakcji z którymkolwiek ze wskazanych przez Wnioskodawców potencjalnych inwestorów lub ich podmiotów powiązanych. Strony umowy ustaliły, że prowizja jest świadczeniem jednorazowym.

Wnioskodawcy dodatkowo wskazują, że przedmiotem transakcji miał być stanowiący własność Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania pakiet akcji obejmujący łącznie 45,54% kapitału zakładowego Z Spółka Akcyjna.

Jedynym i wyłącznym celem działań Wnioskodawców było doprowadzenie do zawarcia umowy pomiędzy Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania a nabywcą akcji, skutkującej przeniesieniem ich własności.

Dodatkowo Wnioskodawcy wskazują, że w związku ze świadczeniem usług nie świadczyli na rzecz Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania jakichkolwiek usług przechowania akcji, ani nie zarządzali nimi. Usługi świadczone przez Wnioskodawców nie dotyczyły również praw i udziałów odzwierciedlających:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, zgodnie z którym usługi świadczone przez Wnioskodawców na rzecz Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług jako usługi pośrednictwa, których przedmiotem są akcje, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług?

W opinii Zainteresowanych, usługi świadczone przez Wnioskodawców będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług jako usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały lub akcje, na podstawie 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: "ustawa o VAT") opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W rezultacie, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka dla świadczenia usług, co do zasady, wynosi 22%, z tym zastrzeżeniem, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka ta wynosi 23%.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT zwolnione od podatku są usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 724, 768 i 791), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zwolnienie, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT ma zatem charakter przedmiotowy. Oznacza to, że zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi a od zakresu świadczonych usług. Jednocześnie, zakres usług objętych zwolnieniem jest bardzo szeroki, jedynym bowiem kryterium przedmiotowego zwolnienia jest świadczenie usług, (i) których przedmiotem są instrumenty finansowe (np. akcje) oraz (ii) usługi pośrednictwa w tym zakresie. Należy również wskazać, że ustawa VAT nie definiuje pojęcia "pośrednictwo", a zatem przy określaniu zakresu przedmiotowego tego pojęcia należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Uniwersalny słownik języka polskiego PWN), przez pojęcie "pośrednictwo" należy rozumieć: działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron, kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych.

Analogiczną definicję pośrednictwa można znaleźć w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: "TSUE"). Przykładowo, w uzasadnieniu wyroku Volker Ludwig v. Finanzamt Luckenwalde (wyrok z dnia 21 czerwca 2007 r., C-453/05) TSUE wskazał, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści ww. umowy".

W praktyce, na podstawie orzecznictwa TSUE i polskich sądów administracyjnych ukształtowały się przesłanki jakie powinny zostać spełnione, aby daną usługę zakwalifikować jako usługę pośrednictwa. W tym zakresie, wskazuje się, że usługa pośrednictwa powinna stanowić:

* usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

* z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

* celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),

* usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców, warunki kwalifikacji jako usługi pośrednictwa w odniesieniu do usług świadczonych przez Wnioskodawców są w pełni spełnione. W szczególności należy podkreślić, że jedynym i wyłącznym celem działań Wnioskodawców było doprowadzenie do zawarcia umowy pomiędzy Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania a nabywcą akcji, skutkującej przeniesieniem ich własności. Tym samym, usługi te są immanentnie związane z transakcjami sprzedaży akcji. W zakres usług świadczonych przez Wnioskodawców wchodzi szereg czynności, które nie ograniczają się do czynności technicznych np. na dostarczaniu informacji stronom transakcji. Do obowiązków Wnioskodawców należą m.in. aktywne poszukiwanie inwestora, sprawowanie nadzoru w procesie inwestycyjnym oraz uczestniczenie w procesie negocjacji warunków umowy zbycia akcji, etc. Należne Wnioskodawcom wynagrodzenie uzależnione jest wyłącznie od doprowadzenia do realizacji transakcji sprzedaży akcji ze wskazanym przez Wnioskodawców inwestorem.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawców, przedstawione usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania, których celem jest doprowadzenie do transakcji sprzedaży stanowiących jej własność akcji, stanowią usługi pośrednictwa. W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawców, usługi te na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy o VAT podlegają zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.