0114-KDIP4.4012.124.2017.1.AKO - Prawo do odliczenia 50% VAT przy zakupie miejsca garażowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4.4012.124.2017.1.AKO Prawo do odliczenia 50% VAT przy zakupie miejsca garażowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnym zakresie przy zakupie miejsca garażowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnym zakresie przy zakupie miejsca garażowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza kupić nieruchomość będącą miejscem w hali garażowej znajdującej się w budynku mieszkalnym. Od początku przeznaczenie garażu będzie wyłącznie związane z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą.

Miejsce garażowe Wnioskodawca zamierza wykorzystywać:

a. do przechowywania w nim samochodu wykorzystywanego połowicznie w celach prywatnych i w działalności gospodarczej (możliwość odliczania 50% podatku VAT od wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem);

b. Wnioskodawca zamierza zamontować w garażu specjalną szafę, w której będzie przechowywał materiały i narzędzia wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w takiej sytuacji Wnioskodawca będzie mógł odliczyć pełen podatek VAT (100%) przy zakupie garażu, który będzie wykorzystywał do prowadzenia działalności gospodarczej pomimo faktu, że parkowany samochód będzie wykorzystywany połowicznie jako prywatny? Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie, czy zakup garażu wiąże się bezpośrednio z przechowywaniem w nim samochodu, czy może być traktowany jak nieruchomość o charakterze "magazynowym", którą będzie również w takim celu wykorzystywał poprzez montaż specjalnej szafy do przechowywania narzędzi i materiałów służących wyłącznie prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, mógłby On odliczyć pełną kwotę podatku naliczonego VAT od zakupionego garażu, który będzie przeznaczony z zamiarem wyłącznego wykorzystywania go w działalności gospodarczej. Zamontowany w nim boks garażowy, który również zamierza nabyć będzie służył do przechowywania narzędzi pracy, które wykorzystywane są w prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód, który wykorzystywany jest formalnie na zasadzie połowicznego korzystania do celów prywatnych i w działalności gospodarczej (50%/50%), w rzeczywistości w ok. 90-95% wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze oraz treść ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca skłania się ku stwierdzeniu, iż w takim wypadku możliwe będzie odliczenie pełnego podatku (100%) naliczonego od zakupu miejsca garażowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych (wskazanych powyżej, tj.m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza kupić nieruchomość będącą miejscem w hali garażowej znajdującej się w budynku mieszkalnym. Przeznaczenie garażu będzie wyłącznie związane z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą. Powyższe miejsce garażowe Wnioskodawca zamierza wykorzystywać do przechowywania w nim samochodu używanego połowicznie w celach prywatnych i w działalności gospodarczej (możliwość odliczania 50% podatku VAT od wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem). Ponadto, zamierza zamontować w garażu specjalną szafę, w której będzie przechowywał materiały i narzędzia wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej.

W odniesieniu do opisanej sytuacji wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnym zakresie w związku z nabyciem ww. miejsca garażowego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że z całą pewnością o uznaniu opisanego miejsca garażowego - a więc miejsca przeznaczonego do przechowywania samochodów - jako wykorzystywanego w pełni w związku z prowadzoną działalnością nie może decydować to, że Wnioskodawca postanowił zamontować w nim specjalną szafę, w której będzie przechowywał materiały i narzędzia wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. O kwalifikacji tej będzie raczej przesądzać wykorzystanie samochodu do działalności gospodarczej.

Zasady dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi z tytułu wydatków dotyczących użytkowania pojazdów samochodowych określone zostały w art. 86a ustawy o VAT.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ww. ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przy czym w myśl art. 86a ust. 3 ustawy o VAT, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Ponadto, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy o VAT).

Powołane przepisy art. 86a ustawy o VAT wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych, związanych z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego. Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że powołany wyżej art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy wymienia jedynie przykładowe wydatki związane z użytkowaniem samochodów, które podlegają rozliczeniu z zastosowaniem przepisu art. 86a ust. 1. Jednak w związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, ponoszony jest szereg innych wydatków, bez których użytkowanie takich pojazdów byłoby niemożliwe, a wydatki te bezsprzecznie służą samochodom wykorzystywanym także prywatnie. Należą do nich m.in. wydatki na ubezpieczenie samochodu, przeglądy, opłaty za autostrady. Zatem, katalog wydatków związanych z użytkowaniem samochodów określony w tym przepisie (art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy) może obejmować również wydatki dotyczące garażu czy miejsca garażowego. Regulacja ta zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów dotyczących użytkowania samochodów, a przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów. Garażowanie jest czynnością niewątpliwie związaną z użytkowaniem samochodu, nie ma zatem podstaw aby przyjąć, że wydatki ponoszone na garaż czy miejsce garażowe nie należą do kategorii wydatków wymienionych w art. 86a ust. 2 pkt 1-3 ustawy. Podkreślić należy, że dla kwestii odliczania podatku naliczonego od tych wydatków decydujące znaczenie ma fakt, czy miejsce garażowe jest przypisane dla konkretnego samochodu. W takiej sytuacji do wydatków poniesionych w związku z użytkowaniem tego miejsca mają zastosowanie te same zasady w zakresie odliczenia podatku naliczonego, które obowiązują dla danego samochodu. Przykładowo - ograniczone do 50% odliczenie podatku naliczonego od ww. wydatków ma zastosowanie pod warunkiem, że ww. wydatki będą dotyczyły użytkowania samochodu z ograniczonym 50% prawem do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wskazuje Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, zakupione miejsce garażowe zamierza wykorzystywać do przechowywania w nim samochodu wykorzystywanego połowicznie w celach prywatnych i w działalności gospodarczej (możliwość odliczania 50% podatku VAT od wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem). Należy zatem wskazać, że wydatek ten ma pośredni związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a tym samym z osiąganymi przychodami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, w związku z tym, że wydatki związane z zakupem miejsca garażowego będą służyły czynnościom opodatkowanym oraz czynnościom innym niż działalność gospodarcza, czyli garażowany samochód będzie przeznaczony do użytku "mieszanego", zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, a więc Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tym miejscem garażowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl