0114-KDIP4-3.4012.80.2020.1.EK - Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym projektem pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej”.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym projektem pn. "Kompleksowa termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej" - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym projektem pn. "Kompleksowa termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. "Kompleksowa termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej". Wniosek został poprawnie oceniony i w dniu (...) podpisana została umowa o dofinansowanie projektu. Zadanie otrzymało dofinansowanie w ramach Osi Priorytetowej 4 - "Efektywność energetyczna" Działania 4.3 - "Kompleksowa modernizacja energetyczna budynków" Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Zadanie realizowane będzie w 2021 r.

W zakresie robót przewidzianych do realizacji znajduje się wymiana części przewodów c.w.u., docieplenie ścian zewnętrznych i stropodachu, wymiana starych okien i drzwi wejściowych, wymiana części grzejników i źródła ciepła na nowy kocioł na biomasę, wymiana opraw oświetlenia wewnętrznego.

Wydatki poniesione na podatek od towarów i usług mogą zostać uznane za kwalifikowalne, jeśli beneficjent nie ma prawnej możliwości ich odzyskania.

Wnioskodawca - Gmina - od 1 stycznia 2017 r. rozpoczął wspólne - scentralizowane rozliczanie podatku VAT z jednostkami budżetowymi.

W Szkole Podstawowej prowadzona jest statutowa działalność oświatowa. Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Szkoła nie wynajmuje sal lekcyjnych. W szkole znajduje się sala gimnastyczna, której zasady korzystania zostały określone w Uchwale nr (...) w sprawie ustalenia zasad korzystania z obiektów sportowych Gminy oraz upoważnienia Wójta Gminy do ustalenia wysokości opłat za korzystanie z tych obiektów. W praktyce jednak zainteresowanie odpłatnym wynajmem sali w szkole jest znikome. W roku 2018 dokonano jednego wynajmu sali, co zasiliło budżet szkoły kwotą 32,52 zł netto, w 2019 odpłatny wynajem sali nie wystąpił. Wnioskodawca prognozuje, że również w najbliższych latach sytuacja pozostanie bez zmian. W Szkole nie występują inne czynności związane z czynnościami opodatkowanymi. W związku z powyższym w ramach złożonego wniosku pn. "Kompleksowa termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej" zaplanowane do realizacji wydatki na nabycie towarów i usług będą związane ze zdarzeniami spoza zakresu VAT oraz mogą być (o ile wystąpi zainteresowanie usługą wynajmu sali) czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zaznaczyć należy, że głównym i zasadniczym celem inwestycji jest poprawa stanu budynków użyteczności publicznej, w której realizowane są usługi publiczne nałożone przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Działalność mająca na celu wynajem powierzchni (o ile wystąpi) pozostanie tylko działalnością poboczną w stosunku do statutowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało zmniejszenie podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w fakturach zakupu towarów i usług dotyczących przeprowadzenia termomodernizacji budynku Szkoły Podstawowej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z termomodernizacją systemu grzewczego budynku szkoły Gmina nabywa usługi, które będzie wykorzystywała do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej i utrzymania gminnych obiektów użyteczności publicznej) oraz (o ile wystąpią) do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT (czynności opodatkowane).

Dane historyczne pokazują, że nie było zainteresowania odpłatnym wynajmem sali gimnastycznej w szkole, jednak oferta udostępniania sali osobom zainteresowanym na zasadach określonych przez Radę Gminy w odrębnej uchwale pozostaje aktualna.

Zasadniczym jednak celem realizacji inwestycji jest poprawa stanu budynków użyteczności publicznej, w których realizowane są usługi publiczne wynikające z przepisów o samorządzie gminnym. Wnioskodawca w zakresie realizacji zadań własnych nie występuje w charakterze podatnika. Pomimo, iż Gmina nie wyklucza dokonywania czynności opodatkowanych w obiektach modernizowanej szkoły w przyszłości to działalność ta będzie marginalna, a zyski nie znaczące dla budżetu gminy. Utrzymanie gminnych obiektów użyteczności publicznej należy do zadań własnych gminy. Nie można więc przyjąć, że w momencie dokonywania zakupów związanych ze wskazaną inwestycją Gmina zamierzała je wykorzystać do czynności opodatkowanych. Głównym celem inwestycji jest realizacja zadań własnych, a inwestycja powstaje bez względu na to, czy czynności opodatkowane wystąpią czy nie.

W przypadku omawianej inwestycji nie występuje związek przyczynowo - skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z powziętą inwestycją. O ile nie można wykluczyć, że wspomniane zakupy inwestycyjne mogą przyczynić się do uzyskania sprzedaży opodatkowanej, tym niemniej jednak, związek ten nie jest dostrzegalny i bezsporny, a tylko taki pozwalałby na zrealizowanie przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących omawiane inwestycje.

Niemniej jednak, w sytuacji, gdyby w Szkole Podstawowej realizowane byłyby czynności opodatkowane a nie byłoby możliwości przypisania nabywanych towarów i usług do działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, kwota podatku naliczonego zostanie obliczona na podstawie art. 86 ust. 2a-2 h ustawy o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

W świetle powyższego, realizując przedmiotowy projekt - w sytuacji braku czynności opodatkowanych Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż zakupy dokonane w związku z realizacją inwestycji służyć będą działalności innej niż działalność gospodarcza niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji nie zostałby spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego również w sytuacji, gdy ponoszone wydatki będą służyły nie tylko działalności innej niż działalność gospodarcza ale także działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług lecz ustalona proporcja nie przekroczy 2% (wówczas na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, Gmina ma prawo uznać, że wynosi ona 0%).

W sytuacji zaś, gdyby ustalona proporcja na podstawie art. 86 oraz rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. przekroczyła 2% Gmina nabędzie prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na termomodernizację budynku Szkoły Podstawowej, co skutkować będzie tym, że kwota podatku VAT odliczonego stanowić będzie koszt niekwalifikowalny projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2 h oraz art. 90 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie delegacji zawartej art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej "sposobem określenia proporcji" oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden "całościowy" sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzorów sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Ponadto, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy).

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy - w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika zatem, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ustawy).

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca od 1 stycznia 2017 r. rozpoczął wspólne - scentralizowane rozliczanie podatku VAT z jednostkami budżetowymi. Gmina będzie realizowała w 2021 r. projekt pn. "Kompleksowa termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej". W zakresie robót przewidzianych do realizacji znajduje się wymiana części przewodów c.w.u., docieplenie ścian zewnętrznych i stropodachu, wymiana starych okien i drzwi wejściowych, wymiana części grzejników i źródła ciepła na nowy kocioł na biomasę, wymiana opraw oświetlenia wewnętrznego.

W Szkole Podstawowej prowadzona jest statutowa działalność oświatowa. Szkoła nie wynajmuje sal lekcyjnych. W szkole znajduje się sala gimnastyczna, której zasady korzystania zostały określone w Uchwale Rady Gminy w sprawie ustalenia zasad korzystania z obiektów sportowych Gminy oraz upoważnienia Wójta Gminy do ustalenia wysokości opłat za korzystanie z tych obiektów. Wnioskodawca wskazał, że w praktyce jednak zainteresowanie odpłatnym wynajmem sali w szkole jest znikome. W roku 2018 dokonano jednego wynajmu sali, co zasiliło budżet szkoły kwotą 32,52 zł netto, w 2019 r. odpłatny wynajem sali nie wystąpił. W Szkole nie występują inne czynności związane z czynnościami opodatkowanymi. W związku z powyższym w ramach złożonego wniosku pn. "Kompleksowa termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej" zaplanowane do realizacji wydatki na nabycie towarów i usług będą związane ze zdarzeniami spoza zakresu VAT oraz mogą być (o ile wystąpi zainteresowanie usługą wynajmu sali) czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących przeprowadzenia termomodernizacji budynku Szkoły Podstawowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (podlegającej opodatkowaniu, czyli opodatkowanej i zwolnionej, oraz niepodlegającej opodatkowaniu). Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że w budynku Szkoły Podstawowej mogą występować dwa rodzaje działalności: niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT - usługi edukacyjne, jak i opodatkowana - najem sali gimnastycznej, zatem należy wskazać, że w przypadku, gdy dokonywane zakupy (towarów i usług) będą służyć do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, podatek do odliczenia od zakupów realizowanych w danej jednostce organizacyjnej ustala się z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji. Sposób określenia proporcji ustala się dla każdej jednostki organizacyjnej odrębnie. W konsekwencji Gmina będzie miała prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z termomodernizacją budynku Szkoły Podstawowej z zastosowaniem sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy przy uwzględnieniu § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., na podstawie danych jednostki wykorzystującej zakupione towary i usługi, tj. Szkoły Podstawowej.

Jednakże, jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta - z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy - ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji, bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.

Z uwagi zatem na powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy wskazać, że w sytuacji braku czynności opodatkowanych (brak wynajmu sali gimnastycznej) Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dotyczących termomodernizacji Szkoły, gdyż w tej sytuacji nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. zakupy dokonane w związku z realizacją inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

W przypadku natomiast, gdy ponoszone wydatki będą służyły zarówno działalności gospodarczej (wynajem sali gimnastycznej) jak i działalności innej niż działalność gospodarcza (działalność edukacyjna) a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów do działalności gospodarczej nie będzie możliwe i ustalona, na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, proporcja nie przekroczy 2% a Gmina przyjmie, że wynosi ona 0%, wówczas Gminie nie będzie również przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją. Natomiast w sytuacji, gdy ustalona proporcja na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy przekroczyłaby 2%, Gmina nabędzie prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na termomodernizację budynku Szkoły Podstawowej. Wnioskodawcy będzie wówczas przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy przy uwzględnieniu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji ustalonego dla jednostki organizacyjnej, wykorzystującej przekazane jej towary i usługi do prowadzonej działalności (Szkoły Podstawowej).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.