0114-KDIP4-2.4012.92.2020.1.WH - Opodatkowanie podatkiem VAT darowizny działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 13 listopada 1993 r. posiada prawo użytkowania wieczystego dwóch działek gruntu, którego właścicielem jest Skarb Państwa. Na działce nr 1 (o powierzchni 538 m²), która stanowi jedną nieruchomość z działką nr 2 (powierzchnia 97 m²), mieści się budynek szpitala-rehabilitacja, działka nr 2 jest niezabudowana. Prawo użytkowania wieczystego wraz z budynkiem szpitala-rehabilitacji zostało zakupione od "..." w formie aktu notarialnego nr.... Umowa sprzedaży nie zawierała podatku VAT.

Grunt posiada założoną księgę wieczystą nr (...), którą prowadzi Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. W dziale I-O widnieją dwie działki gruntu 2 i 1 o łącznej powierzchni 635 m² oznaczone jako tereny mieszkaniowe oraz budynek szpitala posiadający nr ewidencyjny (...) o powierzchni 255,00 m².

Budynek szpitala, w którym mieści się rehabilitacja nie jest własnością Spółdzielni, ponieważ jego budowa, która zakończyła się w 1995 r., została w całości sfinansowana przez Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej i znajduje się on w zasobach SPZZOZ.

Działka zabudowana nr 1 oraz działka niezabudowana nr 2 jest wykorzystywana przez SPZZOZ na prowadzenie działalności zdrowotnej.

W dziale I-Sp wpisane jest prawo użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanej budynkiem rotacyjnym.

W dziale II księgi wieczystej-własność jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa- Starosta Powiatu i jako użytkownik wieczysty Spółdzielnia Mieszkaniowa. Zgodnie z najnowszym, miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przyjętym Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 25 lipca 2013 r. działka nr 2 oraz działka 1 jest przeznaczona dla usług zdrowia.

W momencie nabycia prawa użytkowania wieczystego Spółdzielnia nie była podatnikiem VAT i nie miała prawa pomniejszać VAT należnego o VAT naliczony. Opłata z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wniesiona w momencie nabycia oraz opłaty wnoszone corocznie w kolejnych latach nie zawierają podatku VAT. Zapłata następuje na podstawie pisma przesyłanego co roku przez Starostwo Powiatowe, które zawiera kwotę do zapłaty.

Spółdzielnia Mieszkaniowa od 1 stycznia 2014 r. jest czynnym podatnikiem VAT. Kwota VAT należnego pomniejszana jest o kwotę VAT naliczonego proporcją, która wynosi obecnie 7%.

Spółdzielnia Mieszkaniowa planuje oddać SPZZOZ w darowiźnie prawo użytkowania wieczystego działek gruntu 2 i 1 o łącznej powierzchni 635 m².

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia Mieszkaniowa od darowizny prawa użytkowania wieczystego dwóch działek gruntu: zabudowanej 1 oraz niezabudowanej 2 może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że od darowizny prawa użytkowania wieczystego dwóch działek gruntu: zabudowanej 1 oraz niezabudowanej 2 może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny, - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazywanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem zgodnie z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Natomiast w wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje oddać SPZZOZ w darowiźnie prawo użytkowania wieczystego działek gruntu 2 i 1. Wnioskodawca od 13 listopada 1993 r. posiada prawo użytkowania wieczystego dwóch działek gruntu, którego właścicielem jest Skarb Państwa. Na działce nr 1 (o powierzchni 538 m²), która stanowi jedną nieruchomość z działką nr 2 (powierzchnia 97 m²), mieści się budynek szpitala-rehabilitacja, działka nr 2 jest niezabudowana. Prawo użytkowania wieczystego wraz z budynkiem szpitala-rehabilitacji zostało zakupione od "...." w formie aktu notarialnego nr.... Umowa sprzedaży nie zawierała podatku VAT. Budynek szpitala, w którym mieści się rehabilitacja nie jest własnością Spółdzielni, ponieważ jego budowa, która zakończyła się w 1995 r., została w całości sfinansowana przez Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej i znajduje się on w zasobach SPZZOZ. Działka zabudowana nr 1 oraz działka niezabudowana nr 2 jest wykorzystywana przez SPZZOZ na prowadzenie działalności zdrowotnej. W momencie nabycia prawa użytkowania wieczystego Spółdzielnia nie była podatnikiem VAT i nie miała prawa pomniejszać VAT należnego o VAT naliczony. Opłata z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wniesiona w momencie nabycia oraz opłaty wnoszone corocznie w kolejnych latach nie zawierają podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy darowizna prawa użytkowania wieczystego działek nr 1 i 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem lub wytworzeniem tych towarów lub ich części składowych. Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania darowizny - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Z powyższych przepisów wynika, że darowizna przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego działek nr 1 i 2 na rzecz SPZZOZ ze względu na nieodpłatny charakter czynności podlega opodatkowaniu podatkiem VAT tylko przy spełnieniu przesłanki określonej w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało prawo w całości lub w części do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tej nieruchomości lub jej części składowych.

W przedmiotowej sprawie istotnym dla rozstrzygnięcia jest brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego działek nr 1 i 2.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że darowizna prawa użytkowania wieczystego działek nr 1 i 2 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego działek.

Podsumowując darowizna prawa użytkowania wieczystego działek nr 1 i 2 na rzecz SPZZOZ nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca w swoim stanowisku wskazał, że dla przedmiotowej darowizny może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.