0114-KDIP4-2.4012.777.2021.1.MC - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub leasingiem samochodów elektrycznych

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 grudnia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-2.4012.777.2021.1.MC Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub leasingiem samochodów elektrycznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub leasingiem samochodów elektrycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest przedsiębiorstwem zajmującym się projektowaniem, produkcją i sprzedażą wymienników ciepła do różnych zastosowań. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) wykonującym w ramach prowadzonej działalności czynności opodatkowane podatkiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka wykorzystuje samochody osobowe. Aktualnie, Spółka znajduje się w trakcie procesu zamawiania osobowych samochodów wykorzystujących do napędu wyłącznie energię elektryczną (dalej: samochód elektryczny lub pojazd elektryczny). Samochody będą finansowane w ramach zawieranych przez Spółkę umów leasingowych.

Samochody elektryczne, które zamawia Spółka różnią i będą różnić się między sobą standardem wyposażenia i innymi parametrami, jednakże wszystkie będą stanowić samochody osobowe o napędzie elektrycznym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczone do przewozu nie więcej niż pięciu pasażerów.

Pojazdy elektryczne zamówione przez Spółkę będą wykorzystywane przez Spółkę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca w stosunku do ww. samochodów nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT oraz nie zamierza składać do naczelnika urzędu skarbowego informacji o wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki pojazdach w myśl art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Dofinansowanie nabycia pojazdów elektrycznych

W związku z opisywaną rozbudową floty samochodów elektrycznych, Wnioskodawca złoży wniosek o dofinansowanie przedsięwzięcia polegającego na zakupie nowych pojazdów wykorzystujących do napędu wyłącznie energię elektryczną (dalej: Wniosek o dofinansowanie) w ramach Programu " (...)" (dalej: Program), realizowanego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: NFOŚiGW). Wniosek o dofinansowanie zostanie złożony po uruchomieniu naboru skierowanego do przedsiębiorców.

Celem Programu jest dofinansowanie przedsięwzięć polegających na zakupie lub leasingu nowych pojazdów zeroemisyjnych wykorzystujących do napędu wyłącznie energię elektryczną akumulowaną przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania lub energię elektryczną wytworzoną z wodoru w zainstalowanych w nim ogniwach paliwowych lub wyłącznie silnik, którego cykl pracy nie prowadzi do emisji gazów cieplarnianych lub innych substancji objętych systemem zarządzania emisjami gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1077 z późn. zm.).

Z wytycznych NFOŚiGW w zakresie kosztów kwalifikowanych wynika, że podatek VAT jest uznawany przez NFOŚiGW za koszt kwalifikowany tylko wówczas, gdy jest on faktycznie i ostatecznie ponoszony przez beneficjenta, a beneficjent nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w jakiejkolwiek części, zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Wytyczne NFOŚiGW wskazują, że w przypadku przedsięwzięć dotyczących pojazdów samochodowych, podatek VAT jest uznawany przez NFOŚiGW za koszt kwalifikowany w części, w której beneficjent nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe NFOŚiGW wymaga, aby w ramach Wniosku o dofinansowanie beneficjent złożył oświadczenie:

* czy jest/nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT,

* czy w ramach realizowanego przedsięwzięcia będzie miał/nie będzie miał możliwości odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia, a w przypadku przedsięwzięć dotyczących pojazdów samochodowych, beneficjent zobowiązany jest do dodatkowego wskazania, czy odliczenie podatku VAT przysługuje mu w całości, czy w części.

NFOŚiGW wymaga również, aby w ramach Wniosku o dofinansowanie beneficjent przedstawił uzyskaną przez siebie interpretację indywidualną, o której mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, potwierdzającą brak możliwości odliczenia podatku VAT albo ograniczone prawo do odliczenia tego podatku, w związku z realizacją przedsięwzięcia, które jest finansowane w całości lub w części ze środków NFOŚiGW w ramach zawartej umowy o dofinansowanie.

Pytanie

Czy Spółce będzie przysługiwało jedynie częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub leasingu samochodów elektrycznych zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub leasingiem przedmiotowych samochodów elektrycznych uwzględniając, że ww. pojazdy będą wykorzystywane przez Spółkę zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą?

Państwa stanowisko w sprawie

Uwzględniając, że ww. samochody elektryczne nie będą wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do działalności gospodarczej, (bowiem będą wykorzystywane również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą) oraz że Wnioskodawca w stosunku do ww. pojazdów nie będzie prowadził ewidencji ich przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT oraz nie zamierza składać do naczelnika urzędu skarbowego informacji o wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki pojazdach w myśl art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub leasingu samochodów elektrycznych w pełnej wysokości (tj. 100% kwoty podatku).

Wnioskodawcy będzie więc przysługiwało wyłącznie częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu samochodów elektrycznych zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem (leasingiem) przedmiotowych samochodów elektrycznych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem przepisów art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)

nabycia towarów i usług,

b)

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. (i) odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, (ii) a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały jednak uregulowane w sposób szczególny w art. 86a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 tej ustawy, stanowi 50% kwoty podatku:

1)

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)

należnego z tytułu:

a)

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT podatnikiem jest ich nabywca,

c)

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy o VAT;

4)

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b ustawy o VAT, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34 tej ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1 ww. ustawy, zalicza się wydatki dotyczące:

1)

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 2 pkt 34 cyt. ustawy, przez pojazdy samochodowe, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 450, z późn. zm., dalej: Prawo o ruchu drogowym), użyte w ustawie określenie pojazd samochodowy oznacza pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przy czym określenie te nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Pojazdem silnikowym jest z kolei pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego (art. 2 pkt 34 Prawa o ruchu drogowym).

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Normatywną definicję pojazdu elektrycznego zawiera natomiast art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 110 z późn. zm.) wskazując, iż pojazdem elektrycznym jest pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, który wykorzystuje do napędu wyłącznie energię elektryczną akumulowaną przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż pojazd elektryczny mieści się w definicji pojazdu samochodowego w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji należy wskazać, że zasada przewidziana w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, która stanowi, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości, znajdzie zastosowanie również do pojazdów elektrycznych.

Mieszane przeznaczenie pojazdów elektrycznych

Skoro pojazdy elektryczne, które Spółka zamawia i zamierza zamówić w przyszłości są pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, dla określenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na takie pojazdy należy ustalić, czy zachodzą dalsze przesłanki warunkujące wysokość takiego odliczenia.

Zasadą ogólną jest w takich wypadkach ograniczone prawo do odliczenia, o jakim mówi przepis art. 86a ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Niemniej, ograniczone prawo do odliczenia nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Jak stanowi art. 86a ust. 3 ustawy o VAT przepis art. 86a ust. 1 ww. ustawy nie ma zastosowania:

1)

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Zgodnie natomiast z art. 86a ust. 4 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi art. 86a ust. 5 ustawy o VAT warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)

przeznaczonych wyłącznie do:

a)

odprzedaży,

b)

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2)

w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Przy czym, jak stanowi art. 86 ust. 12 ustawy o VAT podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 tej ustawy.

Jak stanowi art. 86a ust. 13 ww. przepisu w przypadku niezłożenia w terminie powyższej informacji uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Biorąc jednak pod uwagę, że:

1)

zamówione przez Wnioskodawcę samochody elektryczne nie są samochodami o konstrukcji wykluczającej ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (a wręcz przeciwnie, są to samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony),

2)

zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy, zamówione przez Wnioskodawcę samochody elektryczne nie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, Wnioskodawca zakłada bowiem, że będą one wykorzystywane również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczej (np. do jazd prywatnych pracowników Spółki), a więc samochody elektryczne będą przeznaczone do działalności mieszanej. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 lipca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.212.2021.4.MŻA dla celów stosowania ww. ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany". Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych",

3)

zatem Wnioskodawca w stosunku do ww. samochodów nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT,

4) oraz w konsekwencji Spółka nie zamierza składać do naczelnika urzędu skarbowego informacji o wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki pojazdach w myśl art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, - tym samym nie zostaną przez Spółkę spełnione przesłanki uprawniające do odliczenia 100% podatku VAT z faktur dokumentujących zakup samochodów elektrycznych.

Zatem w przypadku ww. pojazdów wykorzystywanych do użytku mieszanego, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz na cele niezwiązane z działalnością (np. cele prywatne) Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z tytułu wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi będącymi przedmiotem zamówienia. W tym także wydatków na nabycie ww. pojazdów lub ich leasing, również w zakresie wydatków finansowanych z potencjalnie uzyskanego wsparcia ze środków NFOŚiGW.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z 86a ust. 2 ustawy:

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zgodnie z art. 86a ust. 5 ustawy:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)

przeznaczonych wyłącznie do:

a)

odprzedaży,

b)

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2)

w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Należy podkreślić, że konstrukcja pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony sprawia, że są one co do zasady wykorzystywane nie tylko do prowadzenia działalności gospodarczej, ale również na cele prywatne.

Wobec tego ww. pojazdy są wykorzystywane w celach "mieszanych" (tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością), co oznacza, że zgodnie z ww. regulacją, w stosunku do wydatków związanych z tymi pojazdami, zastosowanie ma ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy:

przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 450 z późn. zm.), zwanej dalej Prawem o ruchu drogowym:

przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 110 z późn. zm.):

użyte w ustawie określenie pojazd elektryczny oznacza pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, wykorzystujący do napędu wyłącznie energię elektryczną akumulowaną przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania.

Wątpliwości dotyczą ustalenia, czy będzie Państwu przysługiwało jedynie częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub leasingu samochodów elektrycznych zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub leasingiem przedmiotowych samochodów elektrycznych uwzględniając, że ww. pojazdy będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy dotyczą wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

W przypadku pojazdów innych niż pojazdy samochodowe, które nie spełniają definicji zawartej w art. 2 pkt 34 ustawy, wykorzystywanych do działalności gospodarczej, przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zgodnie z powołanymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.

Przy czym, przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub leasingu samochodów elektrycznych w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub leasingiem tych samochodów.

W analizowanym złożą Państwo wniosek o dofinansowanie przedsięwzięcia polegającego na zakupie nowych pojazdów wykorzystujących do napędu wyłącznie energię elektryczną. Samochody elektryczne, które zamawiają Państwo różnią i będą różnić się między sobą standardem wyposażenia i innymi parametrami, jednakże wszystkie będą stanowić samochody osobowe o napędzie elektrycznym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczone do przewozu nie więcej niż pięciu pasażerów.

Zatem skoro w rozpatrywanej sprawie będą Państwo wykorzystywać samochody elektryczne zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz samochody te nie są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub leasingiem samochodów elektrycznych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy oraz art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl