Nowość 0114-KDIP4-2.4012.204.2024.1.MC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania czynności wycofania do majątku prywatnego Nieruchomości wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem tych Nieruchomości do majątku prywatnego z przeznaczeniem najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą A., działającą na rynku owocowo-warzywnym. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na podstawie opracowanego planu przekształcenia zawartego w akcie notarialnym Repertorium A numer (...) z 27 lutego 2024 r. Wnioskodawca podjął decyzję o przekształceniu działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 551 § 5 i przepisów następnych ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.), dalej: "Spółka przekształcona".

Przed zmianą formy prawnej działalności, z uwagi na przyczyny ekonomiczne, Wnioskodawca planuje wycofać z przedsiębiorstwa niektóre środki trwałe, dalej: "Nieruchomości", i wprowadzić je do majątku prywatnego, wskutek czego po przekształceniu nie staną się one majątkiem Spółki przekształconej. Przed dniem przekształcenia, Nieruchomości zostaną wykreślone z ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Nieruchomości nie będą wykorzystywane na potrzeby osobiste - po ich wycofaniu z przedsiębiorstwa, będą przez Wnioskodawcę odpłatnie udostępniane (najem na cele niemieszkalne) oraz w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT i będzie wykazywał VAT należny z tytułu świadczenia przedmiotowych usług.

Pytania

1) Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie do majątku prywatnego Nieruchomości wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2) Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT), będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?

Pana stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie do majątku prywatnego Nieruchomości wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT), nie będzie rodziło skutków w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Ad. 1.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Pod pojęciem towarów, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 6 ustawy VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Nie ulega wątpliwości, że Nieruchomości stanowią rzeczy, a zatem przedmiotem niniejszego wniosku są towary w rozumieniu ustawy VAT.

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ustawa o VAT nie definiuje potrzeb osobistych, można jednak przyjąć, że przez cele osobiste podatnika należy rozumieć zaspokajanie jego potrzeb osobistych (w odniesieniu do nieruchomości będą to np. własne cele mieszkaniowe). Zatem, nie będzie to dotyczyć sytuacji zmiany sposobu wykorzystywania danych towarów, np. wykorzystywania ich w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na przeznaczenie ich na wynajem poza tą działalnością. W takim wypadku nie dochodzi bowiem do zaspokojenia potrzeb osobistych w rozumieniu podatku VAT, bowiem ten sposób ich wykorzystania jest także uznawany za działalność gospodarczą na gruncie podatku VAT, a tym samym nie może stanowić zaspokajania potrzeb osobistych w rozumieniu ustawy VAT.

W ślad za J. Matarewiczem należy stwierdzić, już samo założenie, iż hipotetycznie w przyszłości będzie dochodziło do komercyjnego wynajmowania nieruchomości wycofywanych z ewidencji środków trwałych i rzekomo przenoszonych (transferowanych) do majątku prywatnego stworzonym (założonym) przez podatnika spółkom, wyłącza możliwość uznania, że przekazanie nieruchomości następuje na cele osobiste. W takim przypadku w ogóle nie dochodzi do czynności podlegającej opodatkowaniu VAT (J. Matarewicz (w:) Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2024, art. 7.).

Należy zauważyć, że w sytuacji opisanej w ramach zdarzenia przyszłego nie dojdzie do zmian własnościowych w odniesieniu do Nieruchomości - obecnie stanowią one własność Wnioskodawcy i okoliczność ta nie ulegnie zmianie po dokonaniu zaplanowanych działań opisanych w zdarzeniu przyszłym. Nie dojdzie zatem ani do darowizny wskazanej w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT, ani przekazania na rzecz innych osób wskazanych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT. Co więcej, należy wskazać, że przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie dokonane na cele osobiste Wnioskodawcy, ponieważ w dalszym ciągu Nieruchomości będą wykorzystywane na cele działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT w formie najmu prywatnego na cele niemieszkalne.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu warto wskazać, że definicja działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT jest szersza niż definicja działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 236), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.), dalej: "ustawa o PIT". Ocena tego czy coś jest działalnością gospodarczą może być różna na gruncie wyżej wskazanych ustaw oraz ustawy VAT.

Wobec powyższego, nie ma znaczenia dla oceny na gruncie podatku VAT dokonanie wycofania danych składników majątkowych z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o ustawy o PIT, a dopiero przekazanie ich na cele osobiste podatnika.

Na gruncie niniejszej sprawy, po wycofaniu Nieruchomości z przedsiębiorstwa, Wnioskodawca pozostanie czynnym podatnikiem VAT w zakresie świadczenia usług najmu. Nieruchomości będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych, a zatem Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

Reasumując, w niniejszej sprawie nie dojdzie do wykorzystania Nieruchomości na cele osobiste Wnioskodawcy w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, gdyż będą one cały czas wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności opodatkowanej, tj. polegającej na najmie Nieruchomości. W konsekwencji, wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w licznych interpretacjach indywidualnych, w tym m.in.: * interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 czerwca 2023 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.160.2023.2.ID:

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje wycofać Nieruchomości do majątku prywatnego, natomiast po wycofaniu z firmy Przedsiębiorcy będą wynajmowane (na cele niemieszkalne) do prowadzenia działalności przez Spółkę. Działalność Wnioskodawcy w zakresie produkcji tworzyw sztucznych będzie nadal kontynuowana przez Spółkę. Nieruchomości nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele osobiste. W ramach prowadzonej działalności w zakresie najmu nieruchomości Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny, a ww. czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, które następnie będą przez Wnioskodawcę - jako podatnika VAT czynnego - wynajmowane Spółce, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, wycofanie Nieruchomości z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z planowanym najmem tych Nieruchomości nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 kwietnia 2023 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.93.2023.2.AJB:

(...) Nieruchomości objęte zakresem pytań po ich wycofaniu z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nadal będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych, niekorzystających ze zwolnienia z VAT. Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww. Nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 kwietnia 2022 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.77.2022.2.OS:

(...) w odniesieniu do kwestii opodatkowania czynności wycofania aktywów z obecnie prowadzonej działalności, należy wskazać, że - jak wynika z okoliczności sprawy - nieruchomości stanowiące aktywa objęte zakresem postawionego we wniosku pytania po ich wycofaniu z działalności gospodarczej, będzie Pan wynajmować jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, a więc nadal będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww. nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności, które po ich wycofaniu będzie Pan wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 maja 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.190.2020.2.ISK:

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, opisane Nieruchomości komercyjne po wycofaniu z działalności gospodarczej, nie zostaną przekazane i wykorzystywane na cele osobiste Wnioskodawcy. Przedmiotowe Nieruchomości komercyjne będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w zakresie wynajmu opodatkowanego VAT, tj. część powierzchni wykorzystywana na sklepy piekarni będzie wynajmowana na rzecz Spółki powstałej w wyniku przekształcenia, zaś pozostała powierzchnia będzie wynajmowana osobom trzecim tak jak dotychczas.

Zatem, czynność polegająca na wycofaniu przez Wnioskodawcę Nieruchomości komercyjnych, które w dalszym ciągu będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane na cele najmu, a więc do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy - nie będzie stanowić na gruncie ustawy dostawy towarów ani świadczenia usług, a co za tym idzie, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości lub innych rzeczy, co do których podatnik miał prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego VAT w momencie nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie, podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 97 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy o VAT).

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do dokonania ewentualnej korekty odliczonego podatku VAT w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Wobec powyższego, Wnioskodawca byłby zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku, gdyby w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku jednoosobowej działalności gospodarczej do jego majątku prywatnego doszło do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Do takiego zdarzenia mogłoby dojść na skutek zmiany przeznaczenia Nieruchomości, tj. zaprzestania wykorzystywania ich do czynności podlegających opodatkowaniu VAT. W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym taka sytuacja nie będzie mieć jednak miejsca, ponieważ Nieruchomości zostaną oddane do odpłatnego korzystania (najem niemieszkalny) w ramach czynności opodatkowanych według stawki podstawowej, tj. 23% VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, skoro Nieruchomości nadal będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, to tym samym nie nastąpi zmiana przeznaczenia Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek dokonania korekty. W omawianej sprawie wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej, nie spowoduje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 91 ustawy o VAT, który został odliczony w związku ponoszeniem wydatków związanych Nieruchomości.

Reasumując, wycofanie Nieruchomości stanowiącej środek trwały w jednoosobowej działalności gospodarczej i ich przekazanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy w celu kontynuowania wynajmu opodatkowanego podatkiem VAT, nie będzie skutkowało obowiązkiem korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w licznych interpretacjach indywidualnych, w tym m.in.:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 czerwca 2023 r. nr 0112- KDIL1-2.4012.160.2023.2.ID;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 kwietnia 2022 r. nr 0113- KDIPT1-3.4012.77.2022.2.OS;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2022 r. nr 0111- KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 listopada 2021 r. nr 0111- KDIB3-1.4012.784.2021.1.AB;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2018 r. nr 0115- KDIT1-2.4012.287.2018.1.AW.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2016 r.str. 1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.):

przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693).

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą A., działającą na rynku owocowo-warzywnym. Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Na podstawie opracowanego planu przekształcenia podjął Pan decyzję o przekształceniu działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 551 § 5 i przepisów następnych Kodeksu spółek handlowych (Spółka przekształcona). Przed zmianą formy prawnej działalności, z uwagi na przyczyny ekonomiczne, planuje Pan wycofać z przedsiębiorstwa niektóre środki trwałe (Nieruchomości), i wprowadzić je do majątku prywatnego, wskutek czego po przekształceniu nie staną się one majątkiem Spółki przekształconej. Przed dniem przekształcenia, Nieruchomości zostaną wykreślone z ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Pana wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy wycofanie do majątku prywatnego Nieruchomości wykorzystywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie nr 1).

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że czynność wycofania do majątku prywatnego Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (Nieruchomości) na Pana cele osobiste i w dalszym ciągu Nieruchomości te będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku Nieruchomości nie będą wykorzystywane na potrzeby osobiste - po ich wycofaniu z przedsiębiorstwa, będą przez Pana odpłatnie udostępniane (najem na cele niemieszkalne) oraz w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będzie Pan będzie korzystał ze zwolnienia od opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy i będzie Pan wykazywał VAT należny z tytułu świadczenia przedmiotowych usług.

Zatem skoro Nieruchomości po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będą wykorzystywane do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tych Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT), będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT (pytanie nr 2).

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z opisu sprawy wynika, że Nieruchomości nie będą wykorzystywane na potrzeby osobiste - po ich wycofaniu z przedsiębiorstwa, będą przez Pana odpłatnie udostępniane (najem na cele niemieszkalne) oraz w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będzie Pan będzie korzystał ze zwolnienia od opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy i będzie Pan wykazywał VAT należny z tytułu świadczenia przedmiotowych usług.

Zatem w analizowanej sprawie po wycofaniu Nieruchomości do majątku prywatnego, Nieruchomości te nadal będą wykorzystywane do działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług), nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).