Nowość 0114-KDIP4-2.4012.173.2024.2.SKJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 14 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, która dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług logopedii. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 23 maja 2024 r. (data wpływu 3 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. (dalej: Wnioskująca) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zgodnie z wpisem do CEIDG ma zgłoszony dominujący kod PKD 86.90.E Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana oraz wykonywane działalności gospodarczej w zakresie:

* 86.90.F. Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana,

* 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Jednoosobowa działalność jest prowadzona przez Wnioskującą od lipca 2013 r. Wnioskująca nie ma podpisanej umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia. Zajęcia opłacają rodzice dzieci uczestniczących w zajęciach lub są finansowane przez organizację pożytku publicznego lub przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w ramach specjalistycznych usług opiekuńczych realizowanych w domu podopiecznego.

Dzieci, którymi zajmuje się Wnioskująca mają zaburzony rozwój mowy i jej głównym celem jest danie im mowy biernej (czyli rozumienia) i czynnej, ponadto podczas zajęć wykonuje ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne oraz masaż logopedyczny.

Od lipca 2013 r. Wnioskująca prowadzi między innymi zajęcia z dziećmi z Zespołem Downa, Zespołem Phelan-McDermid, Zespołem Edwardsa, autyzmem, Zespołem Aspergera, Zespołem Pierre Robin, Zespołem Westa, Zespołem Ohtahary, alalią, afazją, mózgowym porażeniem dziecięcym oraz dziećmi opóźnionymi w rozwoju.

Wnioskująca posiada następujące wykształcenie:

* studia licencjackie z pedagogiki - specjalność pedagogika społeczno-wychowawcza z resocjalizacją - licencjat z pedagogiki,

* studia magisterskie w zakresie pedagogiki specjalnej - specjalność socjoterapia - tytuł magistra pedagogiki specjalnej,

* studia podyplomowe w zakresie logopedii,

* studia podyplomowe w zakresie wczesnej interwencji i wspomagania rozwoju dziecka.

W chwili obecnej, Wnioskująca jest słuchaczką studiów podyplomowych na kierunku neurologopedia, świadectwo otrzyma dopiero w marcu albo kwietniu 2024 r. Dodatkowe, Wnioskująca jest studentką trzeciego roku studiów jednolitych magisterskich na kierunku psychologia.

Opis zajęć prowadzonych przez Wnioskującą:

Zajęcia w gabinecie trwają 60 min. Program ćwiczeń jest dobierany przez Wnioskującą w zależności od indywidualnych potrzeb i możliwości dzieci biorących udział w terapii.

Praca nad rozwojem mowy biernej oraz czynnej rozpoczyna się od ćwiczeń programujących język w umyśle. Wnioskująca stara się dać dzieciom rozumienie języka polskiego, poprzez kształtowanie sprawności rozpoznawania podstawowych czasowników i rzeczowników. Wnioskująca stosuje również ćwiczenia kształtujące pracę lewej półkuli mózgu oraz ćwiczenia doskonalące pamięć słuchową i słowną, żeby dziecko mogło rozumieć kierowane do niego komunikaty.

Rozwój mowy to również ćwiczenia aparatu oddechowego u dziecka. Do ćwiczeń Wnioskująca wykorzystuje pomoce dydaktyczne oraz materiały logopedyczne. Zajęcia te polegają na wydłużeniu fazy wydechowej oraz kierowaniu prawidłowego toru oddechowego. Przykładem takich ćwiczeń jest: dmuchanie piórek/baniek mydlanych, kulek styropianowych, przenoszenie elementów za pomocą słomki, czy jak najdłuższe unoszenie elementów za pomocą dmuchajki.

Zajęcia również obejmują ćwiczenia narządów artykulacyjnych w formie biernej oraz czynnej. Ćwiczenia czynne polegają na naśladowaniu przez dziecko ruchów warg bądź języka np. kląskanie. Ćwiczenia takie odbywają się przed lustrem, żeby dziecko mogło kontrolować ułożenie swoich narządów artykulacyjnych. Ćwiczenia bierne polegają na usprawnieniu narządów artykulacyjnych za pomocą techniki masażu według wg. E. Stecko. Wnioskująca również integruje odruchy ustno-twarzowe dzieci według metody S. Masgustowej.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Na pytanie: czy jest Pani zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, wskazała Pani, że: Podatniczka nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Na pytanie: czy posiada Pani uprawnienia do wykonywania zawodu logopedy, wskazała Pani, że: Zawód logopedy nie jest uregulowany w żadnym akcie prawnym. W stanie faktycznym zostało wyczerpująco opisane wykształcenie. Podatniczka również w uzasadnieniu swojego stanowiska odpowiedziała już na to pytanie: W polskim porządku prawnym zawód logopedy nie jest uregulowany i brak jest jednolitego aktu prawnego regulującego jego status oraz zasady nabywania odpowiednich uprawnień, tak jak ma to miejsce, np. w zawodzie biegłego rewidenta, adwokata, doradcy podatkowego.

Odwołując się do treści Załącznika rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania z dnia 7 sierpnia 2014 r. zawód logopedy został oznaczony kodem 229402, który został wymieniony w grupie 22 Specjaliści do spraw zdrowia.

Należy uznać, że osoba wykonująca zawód logopedy jest osobą wykonującą zawód medyczny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zawodach medycznych. Wnioskująca posiada wykształcenie z zakresu pedagogiki oraz ukończyła studia podyplomowe z zakresu logopedii. Brak jest jakiegokolwiek aktu prawa, który określałby wymagania stawiane osobie chcącej wykonywać zawód logopedy w formie własnej działalności gospodarczej. Wnioskująca posiada stosowne wykształcenie, wiedzę oraz doświadczenie do wykonywania zawodu logopedy.

Wnioskująca ukończyła już studia podyplomowe z neurologopedii uzyskując 10 lutego 2024 r. świadectwo ukończenia studiów podyplomowych.

Na pytanie: jaki jest główny cel świadczonych przez Panią usług logopedycznych dla dzieci, wskazała Pani, że: Głównym celem świadczonych przez Wnioskującą usług logopedycznych jest profilaktyka, diagnoza oraz terapia zaburzeń rozwoju mowy, ponadto korekcja wad wymowy i zaburzeń artykulacyjnych oraz usprawnianie procesu komunikacji u dzieci z zaburzeniami, niepełnosprawnościami intelektualnymi, autyzmem, zespołem Aspergera, afazją, alalią, zespołami wad genetycznych opóźnionym rozwojem mowy i sporadycznie u osób dorosłych.

Podczas prowadzonych zajęć Podatniczka zajmuje się usuwaniem zaburzeń mowy np.: wad wymowy, czy też zaburzeń płynności mowy np.: jąkania. Ponadto Podatniczka zajmuje się rehabilitacją po uszkodzeniach neurologicznych (np.: stan po usunięciu guza mózgu), przywracaniem mowy w przypadku jej utraty, np. przy afazji oraz stymulowaniem rozwoju mowy i wyrównywaniem opóźnień jego rozwoju. Jak również zaburzeniami toru oddechowego i połykania (dysfagią).

Na pytanie: czy świadczy Pani usługi logopedyczne dla dzieci wyłącznie w celu diagnostycznym i terapeutycznym w ramach opieki medycznej nad pacjentem, wskazała Pani: Patrz odpowiedź nr 6.

Na pytanie: czy w ramach świadczonych usług logopedycznych dla dzieci dokonuje Pani weryfikacji stanu zdrowia konkretnego pacjenta (np. przeprowadza wywiad medyczny), wskazała Pani, że: W ramach usług logopedycznych w czasie pierwszej konsultacji, podczas wykonania diagnozy logopedycznej Podatniczka przeprowadza również wywiad z rodzicem dziecka, w celu pogłębienia wiedzy o pacjencie i jego zaburzeniach i ustalenia celów i metod terapii. W trakcie wywiadu zbiera dane min.: na temat historii medycznej pacjenta, w tym wcześniejszych diagnoz, chorób, urazów chirurgicznych i przyjmowanych leków.

Przeprowadzenie wywiadu jest niezbędne w procesie diagnostycznym, gdyż pomaga w identyfikacji potencjalnych przyczyn problemów. Pozwala on również na stworzenie indywidualnego planu terapeutycznego dostosowanego do specyficznych potrzeb pacjenta. Dzięki niemu terapia może być bardziej skuteczna i efektywna.

Na pytanie: czy zajęcia logopedyczne z dziećmi służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia - jeśli tak, prosimy opisać w czym się to konkretnie przejawia, wskazała Pani, że: Organ podatkowy zadaje pytania bezpośrednio związane z treścią art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, który stanowi: 19) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Podatniczka przedstawiła dokładny opis świadczonych usług i chce uzyskać informacje z zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z VAT.

Wnioskująca chce się de facto dowiedzieć, czy jej działalność wypełnia dyspozycję zawartą w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, a organ podatkowy domaga się od niej samodzielnego rozstrzygnięcia tej kwestii.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 czerwca 2023 r. sygn. II FSK 1165/22 wypowiedział się w sposób negatywny się o tego typu praktykach Krajowej Informacji Skarbowej:

5. "Zgodnie z art. 14b § 3 O.p. składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawach z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zasadniczo różni się od postępowania podatkowego - organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego (art. 122 O.p. nie ma zastosowania), a wzywa wnioskodawcę do uszczegółowienia stanu faktycznego jedynie w sytuacji, gdy podany stan faktyczny uniemożliwia odpowiedź na pytanie zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (por. np. wyrok NSA z 9 stycznia 2019 r. sygn. akt II FSK 3537/15). Wymóg wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego realizuje się poprzez podanie wszystkich jego elementów, istotnych z punktu widzenia możliwości oceny stanowiska wnioskodawcy. W trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne. Elementy te organ podatkowy powinien precyzyjnie wskazać w wezwaniu, wyjaśniając dlaczego ich brak uniemożliwia wydanie interpretacji indywidualnej. Interpretacja indywidualna ma bowiem na celu uzyskanie stanowiska organu podatkowego w zakresie rozumienia przepisów prawa podatkowego na gruncie przedstawionego przez wnioskodawcę, a nie - ustalanego przez organ podatkowy, stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wyczerpująco przedstawiony stan faktyczny (zaistniały bądź przewidywany), to taki, na podstawie, którego można w sposób pewny i nieuzasadniający żadnych wątpliwości, udzielić informacji w zakresie możliwości zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Odnosząc powyższe rozważania do realiów niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że - zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego - sąd pierwszej instancji trafnie stwierdził, iż wnioskodawca we wniosku o wydanie interpretacji oraz w uzupełnieniu wniosku wywiązał się z obowiązku wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, a organ interpretacyjny nie miał podstaw do wydania postanowienia o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 14g § 1 O.p.

Organ nie może żądać od wnioskodawcy, aby ten dokonał kwalifikacji prawnej zadeklarowanych faktów (zdarzenia przyszłego), i to nie tylko kwalifikacji podatkowej, ale też według przepisów innych gałęzi prawa, o ile oczywiście uprzednia kwalifikacja według tych innych gałęzi jest konieczna dla odpowiedzi na pytanie ściśle podatkowe. Rolą wnioskodawcy jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem podatkowoprawnym, a kiedy jest to niezbędne - także według innych dziedzin prawa, np. według prawa handlowego, cywilnego, prawa własności intelektualnej, prawa pracy, o ile tylko prawna ocena faktów w świetle tych gałęzi prawa w jakikolwiek sposób rzutuje na finalną ocenę podatkową. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/09, CBOSA wskazał, że w trosce o swoje bezpieczeństwo prawne wnioskodawca ma prawo oczekiwać (...) wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwającej wątpliwości regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego, także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego organ interpretacyjny może pytać o fakty, ale nie można tego mylić z pytaniem o kwalifikację prawną faktów. Kwalifikacji takiej dokonać ma organ interpretacyjny. Skarżący był zobowiązany jedynie do opisania faktów i przedstawienia swojej prawnej oceny tych faktów. Natomiast ocena, czy kwalifikacja dokonana przez Skarżącego była prawidłowa było już zadaniem organu interpretacyjnego.

Ze złożonego 18 lutego 2021 r. wniosku Skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że zagadnienie prawne odnosiło się w pierwszej kolejności do kwestii możliwości uznania, czy prowadzona przez wnioskodawcę działalność gospodarcza spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. Z pkt 39i 40 u.p.d.o.f., w szczególności czy jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - pytanie oznaczone w wezwaniu nr 4a.

W wezwaniu z 17 maja 2021 r. organ interpretacyjny ponownie domagał się od Skarżącego w szczególności jednoznacznego wskazania, czy działalność Skarżącego jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe. Trafnie zauważył sąd pierwszej instancji, że w niniejszej sprawie wyraźnie organ interpretacyjny domagał się od Skarżącego wskazania, czy jego działalność jest działalnością badawczo - rozwojową, czy jest działalnością twórczą, obejmującą badania naukowe, czy prace rozwojowe. Organ domagał się od Skarżącego odpowiedzi na pytanie, które Skarżący skierował wcześniej do organu, zarówno we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, jak i w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 czerwca 2021 r.".

Wnioskujące podkreśla, że to ona domaga się udzielenia od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej odpowiedzi na to pytanie na podstawie przedstawionego przez nią stanu faktycznego (opisu świadczonych usług zawartych we wniosku).

Na pytanie: czy posiada Pani status podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 991 z późn. zm.), czy jest Pani wpisana do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą - jeśli tak, czy świadczy Pani usługi logopedyczne dla dzieci jako podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej, wskazała Pani, że: Podatniczka nie posiada statusu podmiotu leczniczego, o którym mowa w pytaniu.

Na pytanie: czy świadczy Pani usługi logopedyczne na rzecz podmiotów leczniczych, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, na terenie ich zakładów leczniczych, wskazała Pani, że: Podatniczka nie świadczy usług na rzecz podmiotów leczniczych, ani na terenie ich zakładów.

Na pytanie: czy świadczone przez Panią usługi są ściśle związane i niezbędne do wykonania usługi podstawowej w zakresie opieki medycznej zwolnionej od podatku VAT, świadczonej przez ww. podmioty lecznicze, wskazała Pani, że: Podatniczka nie świadczy usług na rzecz podmiotów leczniczych.

Na pytanie: czy głównym celem świadczenia przez Panią usług jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia, wskazała Pani, że: Pytanie zadanie przez organ podatkowy jest tendencyjne i zawiera w sobie tezę o kształtowaniu przez Podatniczkę swojego stanu faktycznego jedynie w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, której osiągnięcie byłoby sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, było głównym lub jednym z głównych celów jej dokonania, a sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania).

Zgodnie z art. 14h Ordynacji podatkowej (dalej OP) w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się m.in. art. 121 § 1 OP, czyli zasadę prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do podatnika. Zadawanie tego typu pytań w postępowaniu podatkowym jawnie narusza ww. zasadę.

Podatniczka chce uzyskać informacje od organów Krajowej Informacji Skarbowej, ponieważ nie ma pewności co do sposobu swoich rozliczeń. Jeżeli usługi świadczone przez Wnioskującą podlegają pod zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, to nie może wystawiać faktur z VAT z 23% za świadczenie takich usług. Poza pewnymi wyjątkami zwolnienie podmiotowe z VAT jest obligatoryjne.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym usługi świadczone przez Wnioskującą usługi mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT, usługi świadczone w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskującą będą objęte zwolnieniem przedmiotowym z podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Wnioskująca uważa, że świadczone przez nią usługi mogą korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwolnione są:

Ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje, że z powyższego zwolnienia mogą skorzystać przede wszystkim lekarze i lekarze dentyści, pielęgniarki i położne oraz psycholog. Jednakże, katalog osób korzystających ze zwolnienia jest szerszy, ponieważ ustawa o VAT odwołuje się również do zawodów medycznych wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zawodach medycznych, przepis ten stanowi:

1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 2) osoba wykonująca zawód medyczny - osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny;

W polskim porządku prawnym zawód logopedy nie jest uregulowany i brak jest jednolitego aktu prawnego regulującego jego status oraz zasady nabywania odpowiednich uprawnień, tak jak ma to miejsce, np. w zawodzie biegłego rewidenta, adwokata, doradcy podatkowego.

Odwołując się do treści Załącznika rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania z dnia 7 sierpnia 2014 r. zawód logopedy został oznaczony kodem 229402, który został wymieniony w grupie 22 Specjaliści do spraw zdrowia.

Należy uznać, że osoba wykonująca zawód logopedy jest osobą wykonującą zawód medyczny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zawodach medycznych. Wnioskująca posiada wykształcenie z zakresu pedagogiki oraz ukończyła studia podyplomowe z zakresu logopedii. Brak jest jakiegokolwiek aktu prawa, który określałby wymagania stawiane osobie chcącej wykonywać zawód logopedy w formie własnej działalności gospodarczej. Wnioskująca posiada stosowne wykształcenie, wiedzę oraz doświadczenie do wykonywania zawodu logopedy.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT wymaga, żeby świadczone usługi służyły profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Wnioskująca uważa, że usługi przez nią świadczone służą przywracaniu i poprawie zdrowia jej podopiecznych. Wnioskująca prowadzi między innymi zajęcia z dziećmi z Zespołem Downa, Zespołem Phelan-McDermid, Zespołem Edwardsa, Zespołem Pierre Robin. Zespołem Westa, Zespołem Ohtahary, alalią, afazją, mózgowym porażeniem dziecięcym oraz dziećmi opóźnionymi w rozwoju, z którymi pracuje nad rozwojem mowy.

Podkreślenia wymaga fakt, że zajęcia nie mają na celu tylko poprawę komfortu życia dzieci, ale w ogóle mają umożliwić im komunikację z innymi osobami. Dysfunkcje w zakresie umiejętności komunikacji wynikają ze stanu zdrowia dzieci, które uczęszczają na zajęcia. Wnioskująca swoją działalnością kształtuje mowę czynną oraz bierną swoich pacjentów, dzięki czemu wpływa na poprawę ich stanu zdrowia wynikającego z wyżej wymienionych schorzeń.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Z powyższej regulacji wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

* przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także

* przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem leczniczym.

Analiza powołanych wyżej przepisów pozwala stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku nie zostały spełnione przesłanki o charakterze podmiotowym, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, gdyż nie posiada Pani statusu podmiotu leczniczego.

W konsekwencji, świadczone usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Zwalnia się usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b oraz lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

Z powyższych regulacji wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

* przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także

* przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem leczniczym bądź osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Zatem, powyższe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.

Należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie C-106/05 L.u.P. GmbH (pkt 27) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że:

pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia.

Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie C-307/01 Peter d'Ambrumenil (pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje należy zauważyć, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy pojęcie "usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" odpowiada określeniom używanym przez TSUE "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie C-212/01 Margarete Unterpertinger, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, ani orzecznictwo TSUE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.

Ponadto, w przedmiotowym wyroku Trybunał stwierdził, że:

(...) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi.

Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Wyrażenie "opieka medyczna" dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę nad pacjentem. Celem zwolnienia jest ułatwienie ochrony zdrowia ludzkiego, która obejmuje diagnozę i badania w celu sprawdzenia czy osoba cierpi na jakąś chorobę i jeżeli to możliwe zapewnia jej leczenie. Nie obejmuje diagnozy i badania w innym celu. Aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel. Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia, świadczenie takie nie podlega zwolnieniu od VAT.

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 CopyGene A/S:

Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Zatem zwolnieniem od podatku, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z ww. zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować, nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT usług ważnym jest wykazanie, że celem świadczonych usług jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywrócenie i poprawa zdrowia.

Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Z kolei zachowywać, oznacza pozostać w posiadaniu, dochować w niezmienionym stanie, a także ochraniać.

Natomiast ratowanie to udzielanie komuś pomocy w niebezpieczeństwie lub w trudnej sytuacji.

Interpretując termin poprawa zdrowia, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia przywracanie zdrowia, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim było poprzednio.

Należy zauważyć, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT jest objęta każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Zauważyć należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy odpowiada zakresowi zwolnienia wynikającego z powołanego przepisu art. 132 ust. 1 lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

W kwestii ww. zwolnienia wypowiedział się również TSUE, który w wyroku w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH wskazał, że:

zwolnienie przyznane w art. 13 (A) (J) (c,) Szóstej Dyrektywy (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie zależy od formy prawnej podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne, o których mowa w tym przepisie.

Trybunał wyjaśnił, że:

W dosłownej interpretacji, przepis ten (art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy) nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe (pkt 27).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego, czy działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 991 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy:

Użyte w ustawie określenie osoba wykonująca zawód medyczny oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej:

Podmiot wykonujący działalność leczniczą - podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza, pielęgniarkę, fizjoterapeutę lub diagnostę laboratoryjnego wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej:

Świadczeniem zdrowotne - działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Z kolei, jak stanowi art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej:

Podmiotami leczniczymi są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221 i 641) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. Nie jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Nie ma Pani podpisanej umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia. Zajęcia opłacają rodzice dzieci uczestniczących w zajęciach lub są finansowane przez organizację pożytku publicznego lub przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w ramach specjalistycznych usług opiekuńczych realizowanych w domu podopiecznego. Dzieci, którymi zajmuje się Pani mają zaburzony rozwój mowy i jej głównym celem jest danie im mowy biernej (czyli rozumienia) i czynnej, ponadto podczas zajęć wykonuje ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne oraz masaż logopedyczny. Prowadzi Pani między innymi zajęcia z dziećmi z Zespołem Downa, Zespołem Phelan-McDermid, Zespołem Edwardsa, autyzmem, Zespołem Aspergera, Zespołem Pierre Robin, Zespołem Westa, Zespołem Ohtahary, alalią, afazją, mózgowym porażeniem dziecięcym oraz dziećmi opóźnionymi w rozwoju.

Posiada Pani następujące wykształcenie: studia licencjackie z pedagogiki - specjalność pedagogika społeczno-wychowawcza z resocjalizacją - licencjat z pedagogiki, studia magisterskie w zakresie pedagogiki specjalnej - specjalność socjoterapia - tytuł magistra pedagogiki specjalnej, studia podyplomowe w zakresie logopedii, studia podyplomowe w zakresie wczesnej interwencji i wspomagania rozwoju dziecka. Ukończyła Pani studia podyplomowe z neurologopedii uzyskując 10 lutego 2024 r. świadectwo ukończenia studiów podyplomowych. Dodatkowo, jest Pani studentką trzeciego roku studiów jednolitych magisterskich na kierunku psychologia.

Pani wątpliwości dotyczą zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych usług.

Jak wskazano powyżej, prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług nakłada na podatników obowiązek spełnienia zarówno przedmiotowej, jak i podmiotowej przesłanki. Należy więc zbadać, czy w przypadku opisanym w złożonym wniosku wypełnia Pani wyżej wymienione warunki. Zwolnieniu od podatku podlegają więc usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywane przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, biorący pod uwagę formę organizacyjną podmiotu (art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy) lub wykształcenie zawodowe osób je wykonujących, tj. świadczeń wykonywanych przez lekarza, lekarza dentystę, pielęgniarkę, położną, psychologa lub osobę wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej (art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy).

Rozpatrując kwestię zwolnienia świadczonych usług logopedycznych należy dokonać oceny, czy usługi te ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Podała Pani, że prowadzi Pani między innymi zajęcia z dziećmi z Zespołem Downa, Zespołem Phelan-McDermid, Zespołem Edwardsa, autyzmem, Zespołem Aspergera, Zespołem Pierre Robin, Zespołem Westa, Zespołem Ohtahary, alalią, afazją, mózgowym porażeniem dziecięcym oraz dziećmi opóźnionymi w rozwoju. Głównym celem świadczonych przez Panią usług logopedycznych jest profilaktyka, diagnoza oraz terapia zaburzeń rozwoju mowy, ponadto korekcja wad wymowy i zaburzeń artykulacyjnych oraz usprawnianie procesu komunikacji u dzieci z zaburzeniami, niepełnosprawnościami intelektualnymi, autyzmem, zespołem Aspergera, afazją, alalią, zespołami wad genetycznych opóźnionym rozwojem mowy i sporadycznie u osób dorosłych. Podczas prowadzonych zajęć zajmuje się Pani usuwaniem zaburzeń mowy np.: wad wymowy, czy też zaburzeń płynności mowy np. jąkania. Ponadto zajmuje się Pani rehabilitacją po uszkodzeniach neurologicznych (np.: stan po usunięciu guza mózgu), przywracaniem mowy w przypadku jej utraty, np.: przy afazji oraz stymulowaniem rozwoju mowy i wyrównywaniem opóźnień jego rozwoju. Jak również zaburzeniami toru oddechowego i połykania (dysfagią). W ramach usług logopedycznych w czasie pierwszej konsultacji, podczas wykonania diagnozy logopedycznej przeprowadza Pani również wywiad z rodzicem dziecka, w celu pogłębienia wiedzy o pacjencie i jego zaburzeniach i ustalenia celów i metod terapii. W trakcie wywiadu zbiera dane min.: na temat historii medycznej pacjenta, w tym wcześniejszych diagnoz, chorób, urazów chirurgicznych i przyjmowanych leków. Przeprowadzenie wywiadu jest niezbędne w procesie diagnostycznym, gdyż pomaga w identyfikacji potencjalnych przyczyn problemów. Pozwala on również na stworzenie indywidualnego planu terapeutycznego dostosowanego do specyficznych potrzeb pacjenta. Dzięki niemu terapia może być bardziej skuteczna i efektywna. Dzieci, którymi zajmuje się Pani mają zaburzony rozwój mowy i jej głównym celem jest danie im mowy biernej (czyli rozumienia) i czynnej, ponadto podczas zajęć wykonuje ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne oraz masaż logopedyczny.

Praca nad rozwojem mowy biernej oraz czynnej rozpoczyna się od ćwiczeń programujących język w umyśle. Stara się Pani dać dzieciom rozumienie języka polskiego, poprzez kształtowanie sprawności rozpoznawania podstawowych czasowników i rzeczowników. Stosuje Pani również ćwiczenia kształtujące prace lewej półkuli mózgu oraz ćwiczenia doskonalące pamięć słuchową i słowną, żeby dziecko mogło rozumieć kierowane do niego komunikaty. Rozwój mowy to również ćwiczenia aparatu oddechowego u dziecka. Do ćwiczeń wykorzystuje Pani pomoce dydaktyczne oraz materiały logopedyczne. Zajęcia te polegają na wydłużeniu fazy wydechowej oraz kierowaniu prawidłowego toru oddechowego. Przykładem takich ćwiczeń jest: dmuchanie piórek/baniek mydlanych, kulek styropianowych, przenoszenie elementów za pomocą słomki, czy jak najdłuższe unoszenie elementów za pomocą dmuchajki. Zajęcia również obejmują ćwiczenia narządów artykulacyjnych w formie biernej oraz czynnej. Ćwiczenia czynne polegają na naśladowaniu przez dziecko ruchów warg bądź języka np. kląskanie. Ćwiczenia takie odbywają się przed lustrem, żeby dziecko mogło kontrolować ułożenie swoich narządów artykulacyjnych. Ćwiczenia bierne polegają na usprawnieniu narządów artykulacyjnych za pomocą techniki masażu wg. E. Stecko. Integruje Pani również odruchy ustno-twarzowe dzieci wg. metody S. Masgustowej.

Zatem, w świetle powyższych informacji należy stwierdzić, że świadczone usługi logopedyczne są usługami w zakresie opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a zatem pierwszy warunek warunkujący zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy (warunek przedmiotowy) został spełniony.

Zbadać należy zatem, czy spełniony jest także drugi warunek do zastosowania zwolnienia, tj. przesłanka podmiotowa, a więc, czy Pani w zakresie świadczenia usług logopedycznych legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie, a tym samym, czy Pani wykonuje zawód medyczny w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej.

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Należy wskazać, że zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, dotyczy to w szczególności zawodu lekarza, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, czy diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi, istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie "osoba wykonująca zawód medyczny" obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie "wykonywanie zawodu medycznego" należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Wykładnia normy zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy wskazuje, że zwolnienie od podatku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej dotyczy podatników będących osobami wskazanymi w tym przepisie (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące zawody medyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej oraz psychologów), nie wykluczając jednocześnie możliwości zastosowania zwolnienia, np. w sytuacji świadczenia tych usług przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Należy zauważyć, że w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 227 z późn. zm.), w grupie 2294 wymienieni zostali logopedzi. Natomiast zawód neurologopeda został wymieniony w załączniku w grupie 229 "Inni specjaliści ochrony zdrowia" - (neurologopeda - 229403).

Zatem w analizowanej sprawie spełniona została przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy dla świadczonych przez Panią usług jako logopeda.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że z uwagi na fakt, że wymienione w opisie sprawy usługi w zakresie logopedii służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz wykonywane są przez Panią - wykonującą zawód medyczny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, a więc osobę, która legitymują się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, to ich świadczenie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

A zatem Pani stanowisko w przedmiocie zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczenia usług w zakresie logopedii należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).