0114-KDIP4-2.4012.127.2020.2.AA - Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) uzupełnionym w dniu 26 maja 2020 r. (data wpływu 26 maja 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 11 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (...) - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (...).

Wniosek uzupełniony został w dniu 26 maja 2020 r. (data wpływu 26 maja 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 11 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (...) zrealizowała projekt (...), który dofinansowany był przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 2: (...), Działanie 2.1: (...). Na realizację projektu Gmina (...) otrzymała środki finansowe w wysokości 296 776,12 zł stanowiące 85% dofinansowania w ramach podpisanej umowy z Zarządem Województwa (...) w dniu 25 października 2017 r.

Celem głównym projektu było zwiększenie dostępu do wysokiej jakości usług wychowania przedszkolnego w Gminie (...) poprzez utworzenie 25 nowych miejsc wychowania przedszkolnego w Szkole Podstawowej z Oddziałami przedszkolnymi w (...) i wzbogacenie oferty edukacyjnej o zajęcia wyrównujące deficyty rozwojowe dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym oraz podniesienie kompetencji nauczycieli wychowania przedszkolnego niezbędnych w procesie wspierania rozwoju dziecka. Zgodnie z założeniami projektu oferowane wsparcie miało na celu zarówno zwiększenie kompetencji dzieci poprzez realizację szeregu zajęć dodatkowych, jak również doskonalenie umiejętności i kompetencji zawodowych nauczycieli. W ramach realizacji projektu Gmina Miejska (...) podpisała umowy z wykonawcami na: dostawę oraz montaż wyposażenia i pomocy dydaktycznych, doposażenie placu zabaw oraz umowy zlecenia na prowadzenie zajęć dodatkowych.

Dzięki realizacji projektu sala, w której prowadzone były zajęcia wyposażona została w meble i pomoce dydaktyczne. Zakupiono sprzęt multimedialny i kuchenny, stoły, krzesła, dywan oraz gry, zabawki, układanki itp. W ramach projektu w roku szkolnym 2018/2019 prowadzone były zajęcia edukacyjne zgodnie z podstawą programową oraz zajęcia specjalistyczne m.in. z terapii pedagogicznej i sensorycznej, zajęcia z dogoterapii, gimnastyki korekcyjnej oraz zajęcia z terapii umiejętności społecznych i rehabilitacji ruchowej. W wyniku realizacji projektu powstało 25 miejsc wychowania przedszkolnego oraz trzech nauczycieli podniosło swoje kwalifikacje poprzez udział w studiach podyplomowych i uzyskanie zaświadczenia o ukończeniu studiów. Realizacja projektu zakończyła się 31 grudnia 2019 r.

Jednym z załączników do umowy o dofinansowanie jest złożenie oświadczenia o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, który został zakwalifikowany do kategorii wydatków kwalifikowalnych projektu. Gmina (...) zobowiązana jest do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z właściwej Izby Skarbowej stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w ww. projekcie za wydatek kwalifikowalny.

Realizacja projektu nie generowała żadnych dochodów.

1. Gmina (...) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od towarów i usług.

2. Faktury i rachunki dokumentujące poniesione wydatki w ramach projektu były wystawiane na Gminę (...).

3. Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT od towarów i usług w ramach dofinansowania projektu.

4. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.).

5. Gmina Miejska (...) wykorzystuje nabyte towary i usługi związane z realizowanym projektem do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

6. Efekty realizacji projektu są wykorzystywane wyłącznie do czynności nieopodatkowanych.

7. Zakupione wyposażenie zostało przekazane w nieodpłatne użytkowanie do Oddziału Przedszkolnego przy Szkole Podstawowej (...), którego organem prowadzącym jest Gmina (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość odzyskania podatku VAT od towarów i usług naliczonego na zakres objęty realizacją projektu pn. (...) dofinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nie ma możliwości odzyskania naliczonego przy realizacji projektu (...) podatku VAT od towarów i usług z braku związku nabywania towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną w systemie podatków od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tutejszego organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia Gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których Gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez Gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina (...) zrealizowała projekt (...), który dofinansowany był przez Unię Europejską. Celem głównym projektu było zwiększenie dostępu do wysokiej jakości usług wychowania przedszkolnego w Gminie (...) poprzez utworzenie 25 nowych miejsc wychowania przedszkolnego w Szkole Podstawowej z Oddziałami przedszkolnymi w (...) i wzbogacenie oferty edukacyjnej o zajęcia wyrównujące deficyty rozwojowe dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym oraz podniesienie kompetencji nauczycieli wychowania przedszkolnego niezbędnych w procesie wspierania rozwoju dziecka. W ramach realizacji projektu Gmina (...) podpisała umowy z wykonawcami na: dostawę oraz montaż wyposażenia i pomocy dydaktycznych, doposażenie placu zabaw oraz umowy zlecenia na prowadzenie zajęć dodatkowych.

Wnioskodawca wskazał ponadto, iż Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od towarów i usług. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina (...) wykorzystuje nabyte towary i usługi związane z realizowanym projektem do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Efekty realizacji projektu są wykorzystywane wyłącznie do czynności nieopodatkowanych. Zakupione wyposażenie zostało przekazane w nieodpłatne użytkowanie do Oddziału Przedszkolnego przy Szkole Podstawowej (...), którego organem prowadzącym jest Gmina.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (...).

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek powyższy nie występuje, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, efekt projektu nie służy Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, Wnioskodawca realizując inwestycję, wykonuje zadania własne nałożone ustawą o samorządzie gminnym. Tym samym warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, a Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, gdyż nie działa w tym zakresie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (...). W konsekwencji Wnioskodawca nie może również odzyskać podatku VAT w związku z zakupem towarów i usług w ramach ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.