0114-KDIP4-1.4012.768.2021.2.AM - Brak prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację projektu poprawy jakości powietrza

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dofinansowania otrzymanego od A. na mocy programu " (...)", w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na prowadzenie ww. punktu.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 lutego 2022 r. (wpływ 28 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina dnia 3 września 2021 r. zawarła z A. porozumienie w sprawie określenia zasad promocji oraz realizacji na terenie Gminy programu priorytetowego " (...)" (dalej odpowiednio: Porozumienie oraz Program).

Program stanowi przedsięwzięcie o charakterze rządowym oraz zasięgu ogólnopolskim, mające na celu poprawę jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Jak wskazuje się w Programie, narzędziem służącym do osiągnięcia ww. celu jest dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych przez beneficjentów uprawnionych do dofinansowania. Należy również wyjaśnić, iż w Programie zawarta została definicja pojęcia "beneficjent", zgodnie z którą za beneficjenta uważana jest, osoba fizyczna będąca właścicielem/współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub wydzielonego w budynku jednorodzinnym lokalu mieszkalnego z wyodrębnioną księgą wieczystą, m.in. o dochodzie rocznym nieprzekraczającym kwoty (...) zł.

W celu ubiegania się o przyznanie dofinansowania w ramach Programu beneficjenci zobowiązani są do składania wniosków w określonej przez Program formie, które następnie rozpatrywane są bezpośrednio przez właściwe Wojewódzkie Fundusze (...). Nie ma przy tym znaczenia, czy wniosek składany jest bezpośrednio do ww. podmiotu, czy też np. za pośrednictwem Gminy.

Na mocy Porozumienia Gmina zobowiązała się do uruchomienia i prowadzenia na jej terenie punktu konsultacyjno-informacyjnego, do zakresu działania którego należą następujące zadania:

- udzielanie informacji o Programie osobom zainteresowanym złożeniem wniosku o dofinansowanie;

- podejmowanie działań mających na celu zidentyfikowanie budynków, których właściciele mogliby być potencjalnymi wnioskodawcami i przedstawienie im korzyści płynących z wzięcia udziału w Programie;

- wsparcie wnioskodawców w zakresie przygotowywania wniosków o dofinansowanie, w tym pod kątem spełnienia wymagań określonych w Programie, z zachowaniem należytej staranności;

- zagwarantowanie dostępności dla wnioskodawców przeszkolonego przez A. pracownika lub pracowników, którzy zapoznali się z dokumentacją programową i znają zasady programu, którzy będą informować o Programie i pomagać przy wypełnianiu wniosków o dofinansowanie;

- zapewnienie stanowiska komputerowego z dostępem do Internetu, obsługiwanego przez pracownika Gminy, umożliwiającego wnioskodawcy złożenie wniosku o dofinansowanie oraz jego wydruk;

- organizacja spotkań informujących o zasadach Programu dla mieszkańców, w tym minimum jedno w kwartale (pierwsze powinno odbyć się w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie postanowień Porozumienia dotyczących punktu konsultacyjno-informacyjnego), minimum cztery spotkania w roku (w sytuacji epidemii dopuszczalne spotkania online);

- wydruk i zapewnienie dostępności przynajmniej w punkcie konsultacyjno-informacyjnym, materiałów informacyjnych i promocyjnych o Programie - udostępnionych Gminie przez A. w formie elektronicznej (opracowanych przez B. oraz Ministerstwo (...));

- przekazywanie wnioskodawcom informacji dotyczących Programu, w tym określonych w Programie dopuszczalnych warunków łączenia dofinansowania przedsięwzięć z innymi programami finansowanymi ze środków publicznych, w tym w ramach regionalnych programów operacyjnych oraz z gminnymi programami ograniczania niskiej emisji;

- wizyty u mieszkańców, połączone z oceną obecnego źródła ciepła i potrzebą jego wymiany oraz wstępną analizą stanu budynku pod kątem termomodernizacji, w trakcie wizyt jest przedstawiana oferta Programu, wizyty mogą być realizowane w trakcie kontroli prowadzonych na podstawie art. 379 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska;

- rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców Programu zachęcających do złożenia wniosku o dofinansowanie - rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców programu zachęcających do złożenia wniosku - liczba adresów musi się równać minimum 20% liczby budynków jednorodzinnych na terenie Gminy w roku, w którym prowadzony jest punkt konsultacyjno-informacyjny;

- przeprowadzanie anonimowych ankiet wśród mieszkańców z zakresu ochrony powietrza i programów pomocowych, w przypadku wystąpienia przez A. z taką prośbą do Gminy oraz przekazania wzoru ankiety;

- prowadzenie innych działań mających na celu propagowanie Programu (jeżeli Gmina będzie widziała taką potrzebę);

- przekazywanie do A. wniosków o dofinansowanie, składanych przez wnioskodawców w Gminie, niezwłocznie, lecz nie później niż 5 dni roboczych od złożenia w Gminie;

- pomoc wnioskodawcom przy rozliczeniu przyznanego dofinansowania, w tym przy poprawnym wypełnianiu wniosku o płatność oraz kompletowaniu wymaganych załączników.

Należy przy tym uzupełnić, iż w związku z wykonywaniem ww. zadań Gmina nie pobiera/nie będzie pobierała od osób zgłaszających się do punktu (w szczególności od mieszkańców Gminy) jakichkolwiek opłat związanych z udzieleniem wsparcia przy skorzystaniu z Programu. Ponadto udzielenie wsparcia przez Gminę nie będzie wiązało się ze skonkretyzowaniem zasad współpracy pomiędzy Gminą a osobą zgłaszającą się w jakiejkolwiek umowie. Przedmiotowe wsparcie udzielane jest/będzie bezpośrednio po zgłoszeniu się do punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Jednocześnie w związku z faktem, że wsparcie A. w realizacji Programu generuje po stronie Gminy różnego rodzaju koszty, A. na podstawie Porozumienia zobowiązany jest przekazać Gminie środki na pokrycie tych kosztów, do wysokości nieprzekraczającej kwoty (...) zł w okresie prowadzenia przez Gminę punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Do przedmiotowych wydatków Gminy należy zaliczyć:

- koszty wyposażenia punktu konsultacyjno-informacyjnego (zakup sprzętu komputerowego, w tym sprzętu peryferyjnego, czy materiałów biurowych);

- koszty związane z kampanią informacyjną - zakup ulotek, rozsyłanie materiałów informacyjnych;

- pozostałe koszty związane z prowadzeniem ww. punktu, w tym opłaty za zużyte media.

Wydatki (poza wydatkami osobowymi) są/będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT, z podaniem NIP Gminy.

Ponadto ponoszone przez Gminę wydatki są/będą finansowane przez A. również w ten sposób, iż Gmina otrzyma od A. kwotę w wysokości odpowiednio 50 zł, 75 zł lub 150 zł za każdy złożony w ramach Programu wniosek o przyznanie dofinansowania, który zostanie przekazany do A. za pośrednictwem Gminy bądź bez pośrednictwa Gminy, ale zawierający zaświadczenie wydane przez Gminę.

Ponoszone przez Gminę koszty na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego, w tym realizację zadań przewidzianych Porozumieniem, podlegają refundacji przez A. w trybie art. 411 ust. 10f pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1973 z późn. zm.; dalej: ustawa - Prawo ochrony środowiska).

Poza refundacją ponoszonych przez Gminę kosztów, do zadań A. należy również:

- zapewnienie przeszkolenia pracowników, którzy będą realizowali w Gminie nałożone na nią zadania na podstawie Porozumienia, w zakresie niezbędnym do realizacji tych zadań oraz zapewnienie szkoleń uzupełniających;

- informowanie Gminy o każdorazowej zmianie Programu oraz dokumentów z nim związanych;

- rozpatrywanie wniosków o dofinansowanie oraz udzielanie dofinansowania wnioskodawcom;

- wypłata środków na podstawie złożonych prawidłowo wniosków o płatność, zgodnie z zasadami określonymi w Programie.

Z powyższego wynika zatem, iż Gmina realizując Porozumienie zawarte z A. występuje wyłącznie w roli pośrednika pomiędzy beneficjami Programu a A. Innymi słowy Gmina nie zawiera umowy o dofinansowanie, nie dokonuje wypłaty środków na rzecz beneficjentów, jak również nie uczestniczy w procesie wyboru wykonawcy wymiany źródła ciepła na nieruchomości beneficjenta, który to wybór stanowi wyłącznie indywidualną decyzję beneficjenta z zachowaniem warunków Programu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm.) do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące ochrony środowiska i przyrody oraz zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz. Jednocześnie, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 716 z późn. zm.), do zadań własnych Gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe należy m.in. planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy.

Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Gminy oraz przedmiot Porozumienia (tj. prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców na potrzeby obsługi Programu mającego na celu poprawę jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych), należy w konsekwencji wskazać, iż realizacja Porozumienia przez Gminę stanowi/stanowiła będzie realizację zadań własnych Gminy w rozumieniu ww. ustaw.

Pytania

1. Czy wartość środków otrzymywanych przez Gminę od A. na mocy Porozumienia, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego, stanowi dla Gminy podstawę opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT?

2. Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących poniesienie przez Gminę wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Wartość środków otrzymywanych na mocy Porozumienia przez Gminę od A., w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego, nie stanowi dla Gminy podstawy opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

2. Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących poniesienie przez Gminę wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Ad 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jeżeli zatem dana czynność ma miejsce w ramach wykonywania zadań nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa i nie ma formy umowy cywilnoprawnej - nie podlega VAT.

Uwzględniając powyższe, dla oceny charakteru w jakim występuje Gmina w przedstawionym stanie faktycznym istotne jest po pierwsze, czy Gmina realizując opisane działania wykonuje powierzone jej zadania własne oraz po drugie co stanowi podstawę wykonywania tych czynności.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, do zadań własny Gminy powierzonych jej na mocy przepisów odrębnych, należą, w szczególności sprawy dotyczące ochrony środowiska i przyrody oraz zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz. Zadania te mogą być przy tym realizowane przez Gminę samodzielnie (np. nadzór nad terenami zielonymi oraz usuwaniem drzew i krzewów lub kontrola instalacji zamontowanych u osób fizycznych w zakresie ich oddziaływania na środowisko (emisji spalin)), jak również poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju programach o zasięgu ponad lokalnym (np. ogólnopolskim). Przykładem takiego programu może być opisany w stanie faktycznym program " (...)".

Program stanowi bowiem przedsięwzięcie mające na celu poprawę jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Zatem Gmina przystępując do realizacji założeń Programu - udzielając mieszkańcom Gminy wsparcia w procesie wnioskowania o dofinansowanie na realizację przedsięwzięć objętych Programem (o czym szerzej poniżej) - podejmuje działania nakierowane na ochronę lokalnego środowiska, poprawę jakości powietrza na terenie Gminy oraz ograniczenia zapotrzebowania budynków mieszkalnych na prąd, ciepło czy też gaz.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż opisane w stanie faktycznym czynności podejmowane przez Gminę (uruchomienie i prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców) stanowi realizację zadań własnych Gminy, o których mowa w przepisach odrębnych.

Podstawą dla przystąpienia przez Gminę do realizacji założeń Programu jest zawarte z A. porozumienie administracyjne. Porozumienie to określa, w szczególności szereg obowiązków Gminy związanych z wdrażaniem Programu na terenie Gminy poprzez uruchomienie i prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców. Wśród tych obowiązków można wskazać m.in. na bezpośrednie wsparcie mieszkańców w zakresie przygotowywania wniosków o dofinansowanie z Programu oraz organizację spotkań informujących o zasadach Programu dla mieszkańców, jak również na działania o charakterze promującym Program, tj.m.in. rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców Programu zachęcających do złożenia wniosku o dofinansowanie, czy też wizyty u mieszkańców, połączone z oceną obecnego źródła ciepła i potrzebą jego wymiany oraz wstępną analizą stanu budynku pod kątem termomodernizacji.

Ponadto w ramach Porozumienia A. zobowiązany jest do zapewnienia refundacji kosztów ponoszonych przez Gminę na realizację ww. zadań na podstawie przedłożonych przez Gminę zestawień poniesionych kosztów, np. zakupu wyposażenia punktu konsultacyjno-informacyjnego prowadzonego przez Gminę. Należy przy tym zwrócić uwagę, że refundacja przez A. ponoszonych przez Gminę kosztów prowadzenia punktu konsultacyjno-informacyjnego realizowana jest w trybie art. 411 ust. 10f pkt 2 lit. b ustawy - Prawo ochrony środowiska, zgodnie z którym Narodowy Fundusz może udostępniać środki finansowe wojewódzkim funduszom (tutaj: A.) z przeznaczeniem na pokrycie kosztów obsługi zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego przy wdrażaniu programów lub przedsięwzięć z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej dla potrzeb geologii.

W tym miejscu należy uzupełnić, iż w ocenie Wnioskodawcy przekazywane mu środki przez A. nie mają charakteru wynagrodzenia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN "wynagrodzenie" oznacza "zapłatę za pracę" lub "odszkodowanie za utratę czegoś". Z kolei przez pojęcie "zapłata" rozumieć należy, w szczególności "uiszczenie należności za coś" lub "odpłacenie komuś za coś". W konsekwencji, skoro wypłata środków Gminie przez A. nie stanowi ekwiwalentu za wykonywanie przez Gminę powierzonych jej czynności, zaś opiera się wyłącznie na poniesieniu określonego rodzaju kosztów, nie sposób w tym wypadku mówić o tym, iż wypłacane Gminie środki stanowią wynagrodzenie za podejmowane przez Gminę działania na podstawie Porozumienia.

Z powyższego wynika również zdaniem Wnioskodawcy, iż stosunek prawny pomiędzy Gminą a A. powstaje w oparciu o administracyjno-prawną metodę regulacji, która na dalszy plan spycha cywilnoprawny charakter realizowanych przez Gminę działań. W szczególności zauważyć należy, że sposób ukształtowania współpracy pomiędzy ww. podmiotami, a więc powierzenie wybranych zadań własnych A. do realizacji Gminie, jak również udział w kosztach ich realizacji przez A., bezsprzecznie nadaje występującemu stosunkowi prawnemu charakteru administracyjnego. Istotny jest także brak działania Gminy na zasadach konkurencji w obrocie gospodarczym, gdyż realizując opisaną uprzednio działalność, nie ma ona żadnego wpływu na konkurencję szeroko rozumianych usług termomodernizacji oraz elektromodernizacji wykonywanych przez podmioty profesjonalne, na realizacji których oparte są założenia Programu. W ocenie Wnioskodawcy podejmowane przez Gminę działania mają wręcz charakter odwrotny, nie prowadzą one do zakłócenia konkurencji, zaś odnoszą skutek pobudzający konkurencję na rynku ww. usług. Powyższe możliwe jest dzięki pozostawieniu beneficjentom Programu swobody wyboru wykonawcy przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lub elektromodernizacyjnego na jego nieruchomości.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy podejmowane przez Gminę działania nie stanowią również czynności wykonywanych na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych.

Skoro zatem wykonywanie przez Gminę opisanych w stanie faktycznym czynności stanowi realizację zadań własnych Gminy, które nie są przy tym realizowane na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych (czynności te są realizowane w sferze administracyjno–prawnej na podstawie Porozumienia), to w ocenie Wnioskodawcy Gmina wykonując powierzone jej zadania nie działa w roli podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 6 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższego twierdzenia nie zmienia również okoliczność podejmowania przez Gminę współpracy z mieszkańcami, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego na terenie Gminy. Udzielane przez Gminę wsparcie w procesie ubiegania się o dofinansowanie w ramach Programu oferowane jest mieszkańcom bezpłatnie (Gmina nie otrzymuje w tym zakresie świadczenia wzajemnego ze strony mieszkańców, jak również nie przysługuje jej uprawnienie do żądania takiego świadczenia) oraz bezwarunkowo. Oznacza to, że oferowane przez Gminę wsparcie dostępne jest dla wszystkich osób zainteresowanych Programem, w tym również bez względu na okoliczność, czy spełniają one warunki do uczestnictwa w Programie, czy też nie. Ponadto udzielając ww. wsparcia Gmina nie zawiera z mieszkańcami jakichkolwiek umów cywilnoprawnych. W tym zakresie udzielenie pomocy przez Gminę następuję wyłącznie na podstawie zgłoszenia mieszkańca zainteresowanego udziałem w Programie.

Należy także zauważyć, iż celem prowadzenia punktu konsultacyjno-informacyjnego przez Gminę jest promocja oraz realizacja Programu na terenie Gminy. Innymi słowy Gmina udzielając wsparcia mieszkańcom w procesie ubiegania się o dofinansowanie, nie dokonuje kwalifikacji mieszkańców do przyznania im dofinansowania, nie zawiera umów z mieszkańcami na udzielenie dofinansowania, jak również ostatecznie nie dokonuje wypłaty dofinansowania na rzecz mieszkańców. Za wskazane powyżej działania jest bowiem odpowiedzialny wyłącznie A., który wskazanych powyżej kompetencji nie tylko nie przekazał Gminie na mocy Porozumienia, ale również nie może tego zrobić. Powyższe oznacza zatem zdaniem Wnioskodawcy, że Gmina pełni pomiędzy A. a mieszkańcami rolę pośrednika, którego działania nakierowane są wyłącznie na zwiększenie zainteresowania

Programem, a tym samym udział większej ilości osób w Programie. Takie założenia wpisują się również w cel zawartego Porozumienia pomiędzy Gminą a A.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe jednoznacznie nakreśla charakter w jakim występuje Gmina w relacji z mieszkańcami (potencjalnymi beneficjentami Programu), a co za tym idzie potwierdza przedstawione powyżej stanowisko, zgodnie z którym Gmina realizując opisane w stanie faktycznym czynności, działa na zasadach właściwych dla organów władzy publicznej. Działania Gminy można przy tym przykładowo porównać do udzielania bezpłatnej pomocy prawnej w urzędach gmin. Również w tym zakresie dla realizacji świadczenia przez Gminę (udzielenia pomocy prawnej) nie jest istotna zapłata należności, spełnienie określonego rodzaju warunków, czy też zawarcie umowy cywilnoprawnej. Co istotne również pokrycie kosztu tego świadczenia następuje ze środków publicznych.

W konsekwencji, w związku z występowaniem Gminy przy okazji realizacji Porozumienia w charakterze organu władzy publicznej realizującego powierzone mu zadania własne na mocy przepisów odrębnych, należy dojść do wniosku, iż podejmowane przez Gminę działania nie wypełniają dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a co za tym idzie nie mogą być uznane za świadczenia podlegające opodatkowaniu VAT. Powyższe prowadzi również bezpośrednio do konkluzji, iż środki otrzymywane przez Gminę od A. na mocy Porozumienia, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno-informacyjnego, nie stanowią dla Gminy podstawy opodatkowania VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Przedstawione przez Gminę stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lipca 2021 r., znak: 0113–KDIPT1–3.4012.343.2021.2.JM wydanej w analogicznym stanie faktycznym, w której Organ wskazał, iż: "Mając na uwadze powyższe, w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że czynności konsultacyjno-informacyjne realizowane na podstawie porozumienia zawartego z A. wykonywane będą poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie będzie występować w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wykonywanie czynności konsultacyjno-informacyjnych realizowanych na podstawie porozumienia zawartego z A. nie będzie stanowiło czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje wyłącznie przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

- nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz

- nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak już zostało wskazane powyżej, w przedmiotowej sytuacji Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT oraz nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała nabywanych towarów i usług do czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, w opinii Gminy nie jest ona/nie będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących poniesienie przez Gminę wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców.

Co istotne, również ten pogląd Gminy znajduje aprobatę w interpretacjach indywidualnych wydawanych w analogicznych sprawach. Przykładowo w przytoczonej już powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2021 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.343.2021.2.JM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zaznaczył, że: "W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, bowiem mimo iż Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak - jak wynika z okoliczności sprawy - wydatki poniesione na wsparcie A. poprzez utworzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców Gminy nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją programu. (...)".

W konsekwencji - zdaniem Gminy - nie przysługuje jej/nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących poniesienie przez Gminę wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo–przedmiotowy, w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

- czynności - co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT - muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

- ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm.),

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy wg art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:

należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy,

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy,

Podstawa opodatkowania obejmuje:

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Odnośnie otrzymanego dofinansowania należy wskazać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów, czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotne zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia "subwencja bezpośrednio związana z ceną".

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd.v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też, nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Wskazali Państwo, że są zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

3 września 2021 r. zawarli Państwo z A. porozumienie w sprawie określenia zasad promocji oraz realizacji na terenie Gminy programu priorytetowego " (...)" (Porozumienie/Program).

Program stanowi przedsięwzięcie o charakterze rządowym oraz zasięgu ogólnopolskim, mające na celu poprawę jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Jak wskazuje się w Programie, narzędziem służącym do osiągnięcia ww. celu jest dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych przez beneficjentów uprawnionych do dofinansowania.

Na mocy Porozumienia zobowiązali się Państwo do uruchomienia i prowadzenia na terenie Gminy punktu konsultacyjno-informacyjnego, do zakresu działania którego należą następujące zadania:

- udzielanie informacji o Programie osobom zainteresowanym złożeniem wniosku o dofinansowanie;

- podejmowanie działań mających na celu zidentyfikowanie budynków, których właściciele mogliby być potencjalnymi wnioskodawcami i przedstawienie im korzyści płynących z wzięcia udziału w Programie;

- wsparcie wnioskodawców w zakresie przygotowywania wniosków o dofinansowanie, w tym pod kątem spełnienia wymagań określonych w Programie, z zachowaniem należytej staranności;

- zagwarantowanie dostępności dla wnioskodawców przeszkolonego przez A. pracownika lub pracowników, którzy zapoznali się z dokumentacją programową i znają zasady programu, którzy będą informować o Programie i pomagać przy wypełnianiu wniosków o dofinansowanie;

- zapewnienie stanowiska komputerowego z dostępem do Internetu, obsługiwanego przez pracownika Gminy, umożliwiającego wnioskodawcy złożenie wniosku o dofinansowanie oraz jego wydruk;

- organizacja spotkań informujących o zasadach Programu dla mieszkańców, w tym minimum jedno w kwartale;

- wydruk i zapewnienie dostępności przynajmniej w punkcie konsultacyjno-informacyjnym, materiałów informacyjnych i promocyjnych o Programie - udostępnionych Państwu przez A. w formie elektronicznej;

- przekazywanie wnioskodawcom informacji dotyczących Programu, w tym określonych w Programie dopuszczalnych warunków łączenia dofinansowania przedsięwzięć z innymi programami finansowanymi ze środków publicznych, w tym w ramach regionalnych programów operacyjnych oraz z gminnymi programami ograniczania niskiej emisji;

- wizyty u mieszkańców, połączone z oceną obecnego źródła ciepła i potrzebą jego wymiany oraz wstępną analizą stanu budynku pod kątem termomodernizacji, w trakcie wizyt jest przedstawiana oferta Programu, wizyty mogą być realizowane w trakcie kontroli prowadzonych na podstawie art. 379 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska;

- rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców Programu zachęcających do złożenia wniosku o dofinansowanie - rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców programu zachęcających do złożenia wniosku - liczba adresów musi się równać minimum 20% liczby budynków jednorodzinnych na terenie Gminy w roku, w którym prowadzony jest punkt konsultacyjno-informacyjny;

- przeprowadzanie anonimowych ankiet wśród mieszkańców z zakresu ochrony powietrza i programów pomocowych, w przypadku wystąpienia przez A. z taką prośbą do Państwa oraz przekazania wzoru ankiety;

- prowadzenie innych działań mających na celu propagowanie Programu (jeżeli Gmina będzie widziała taką potrzebę);

- przekazywanie do A. wniosków o dofinansowanie, składanych przez wnioskodawców do Państwa, niezwłocznie, lecz nie później niż 5 dni roboczych od złożenia;

- pomoc wnioskodawcom przy rozliczeniu przyznanego dofinansowania, w tym przy poprawnym wypełnianiu wniosku o płatność oraz kompletowaniu wymaganych załączników.

W związku z wykonywaniem ww. zadań nie pobierają/nie będą pobierać Państwo od osób zgłaszających się do punktu (w szczególności od mieszkańców Gminy) jakichkolwiek opłat związanych z udzieleniem wsparcia przy skorzystaniu z Programu. Ponadto udzielenie wsparcia nie będzie wiązało się ze skonkretyzowaniem zasad współpracy pomiędzy Państwem a osobą zgłaszającą się w jakiejkolwiek umowie. Przedmiotowe wsparcie udzielane jest/będzie bezpośrednio po zgłoszeniu się do punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Jednocześnie w związku z faktem, że wsparcie A. w realizacji Programu generuje po stronie Państwa różnego rodzaju koszty, A. na podstawie Porozumienia zobowiązany jest przekazać Państwu środki na pokrycie tych kosztów, do wysokości nieprzekraczającej kwoty (...) zł w okresie prowadzenia przez Państwa punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Do przedmiotowych wydatków należy zaliczyć:

- koszty wyposażenia punktu konsultacyjno-informacyjnego (zakup sprzętu komputerowego, w tym sprzętu peryferyjnego, czy materiałów biurowych);

- koszty związane z kampanią informacyjną - zakup ulotek, rozsyłanie materiałów informacyjnych;

- pozostałe koszty związane z prowadzeniem ww. punktu, w tym opłaty za zużyte media.

- Wydatki (poza wydatkami osobowymi) są/będą dokumentowane wystawianymi fakturami VAT, z podaniem Państwa numeru NIP.

Ponadto ponoszone przez Państwa wydatki są/będą finansowane przez A. również w ten sposób, iż otrzymają Państwo od A. kwotę w wysokości odpowiednio 50 zł, 75 zł lub 150 zł za każdy złożony w ramach Programu wniosek o przyznanie dofinansowania, który zostanie przekazany do A. za Państwa pośrednictwem bądź bez Państwa pośrednictwa, ale zawierający wydane przez Państwa zaświadczenie.

Ponoszone przez Państwa koszty na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego, w tym realizację zadań przewidzianych Porozumieniem, podlegają refundacji przez A. w trybie art. 411 ust. 10f pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.

Poza refundacją ponoszonych przez Państwa kosztów, do zadań A. należy również:

- zapewnienie przeszkolenia pracowników, którzy będą realizowali nałożone na Państwa zadania na podstawie Porozumienia, w zakresie niezbędnym do realizacji tych zadań oraz zapewnienie szkoleń uzupełniających;

- informowanie Państwa o każdorazowej zmianie Programu oraz dokumentów z nim związanych;

- rozpatrywanie wniosków o dofinansowanie oraz udzielanie dofinansowania wnioskodawcom;

- wypłata środków na podstawie złożonych prawidłowo wniosków o płatność, zgodnie z zasadami określonymi w Programie.

Realizując Porozumienie zawarte z A. występują Państwo wyłącznie w roli pośrednika pomiędzy beneficjami Programu a A. Nie zawierają Państwo umowy o dofinansowanie, nie dokonują wypłaty środków na rzecz beneficjentów, jak również nie uczestniczą w procesie wyboru wykonawcy wymiany źródła ciepła na nieruchomości beneficjenta, który to wybór stanowi wyłącznie indywidualną decyzję beneficjenta z zachowaniem warunków Programu.

W pierwszej kolejności mają Państwo wątpliwości, czy wartość środków otrzymywanych od A. na mocy Porozumienia, w związku z prowadzeniem punktu konsultacyjno–informacyjnego, stanowi podstawę opodatkowania VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a realizując te czynności gmina nie występują w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

Jak wskazali Państwo wykonywanie czynności konsultacyjno-informacyjnych realizowanych na podstawie Porozumienia (Programu) zawartego z A. nie będzie realizowane w celu osiągnięcia zysku - za czynności konsultacyjno-informacyjne nie będą Państwo pobierać od mieszkańców żadnych opłat.

Wobec powyższego, poniesione przez Państwa wydatki na realizację programu " (...)" związane z działaniami konsultacyjno-informacyjnymi mają bezpośredni i ścisły związek ze sferą działań publicznych jednostki samorządu terytorialnego, a zatem z działalnością w interesie społeczności lokalnej, pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dofinansowanie, które Państwo otrzymają w związku z realizacją ww. zadania, nie będzie stanowiło dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług, gdyż w analizowanej sprawie nie będą Państwo sprzedawać żadnych towarów ani usług. Oznacza to, że otrzymane dofinansowanie nie będzie mieć na celu sfinansowania ceny sprzedaży.

Tym samym, dofinansowanie z A. na realizację ww. zadania, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, środki finansowe otrzymane od A. na prowadzenie przez Państwa ww. punktu konsultacyjno-informacyjnego nie będą stanowić podstawy opodatkowania, ponieważ dotyczą działań publicznych, pozostających poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest także prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących poniesienie przez Państwa wydatków na prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, w myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydatki (poza wydatkami osobowymi) będą dokumentowane wystawianymi na fakturami.

Jak wskazano powyżej wykonywanie czynności konsultacyjno-informacyjnych realizowanych na podstawie porozumienia zawartego z A. nie będzie stanowiło czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ wydatki poniesione na wsparcie A. poprzez utworzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego dla mieszkańców Gminy nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, nie przysługuje/nie będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją programu pn. " (...)" poprzez prowadzenie punktu konsultacyjno-informacyjnego.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy tylko pytań (przedmiotu wniosku), które Państwo przedstawili nie dotyczy innych kwestii poruszanych przez Państwa we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).