0114-KDIP4-1.4012.44.2019.2.AM - VAT w zakresie odliczenia podatku od rat leasingowych, czynszu najmu, paliwa i pozostałych wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodami służbowymi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął dnia 3 grudnia 2019 r., uzupełnionym pismem Strony nadanym w dniu 18 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 31 stycznia 2020 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.44.2019.1.AM (skutecznie doręczone 12 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego odliczenia podatku VAT od rat leasingowych, czynszu najmu, paliwa i pozostałych wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodami służbowymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego odliczenia podatku VAT od rat leasingowych, czynszu najmu, paliwa i pozostałych wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodami służbowymi.

Wniosek został uzupełniony pismem Strony nadanym w dniu 18 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 31 stycznia 2020 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.44.2019.1.AM (skutecznie doręczone 12 lutego 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług budowlanych. Usługi te polegają w szczególności na:

* realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków;

* robotach budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków;

* robotach związanych z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej.

Spółka jest pracodawcą w rozumieniu przepisów art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94; dalej: Kodeks pracy). W ramach swojej działalności Wnioskodawca użytkuje służbowe pojazdy samochodowe wydane do użytkowania zatrudnionym pracownikom lub osobom współpracującym w celu umożliwienia im właściwej realizacji powierzonych obowiązków służbowych.

Zasady używania w Spółce służbowych pojazdów samochodowych są określone w ramach stosowanego Regulaminu korzystania z samochodów służbowych. Ten sam dokument określa także zasady użytkowania tego rodzaju samochodów w Spółce. Samochody służbowe wykorzystywane są wyłącznie do celów służbowych i wyłącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością Spółki. Załącznik do Procedury wprowadza bezwzględny zakaz używania samochodów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych pracowników/użytkownikóww.spółpracowników. Zgodnie z Regulaminem, użycie samochodów służbowych w celu prywatnym może skutkować nałożeniem na pracownika kary porządkowej przewidzianej w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, a w przypadku użytkownika/współpracownika kary umownej przewidzianej w zawartej umowie współpracy. Użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę lub umowy o współpracy za wypowiedzeniem albo zostać uznane za ciężkie nadużycie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające, w zależności od okoliczności konkretnej sprawy, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika lub umowy o współpracy. Użytkownik samochodu służbowego wykorzystujący ww. pojazdy, jest zobowiązany do złożenia oświadczenia według ustalonego w Regulaminie wzoru, w którym deklaruje zapoznanie się z Procedurą oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych samochodu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych.

W zakresie obowiązków pracownika/użytkownika samochodów służbowych mieści się m.in. co do zasady:

* obowiązek po zakończonej jeździe parkowania pojazdu wykorzystywanego wyłącznie do celów służbowych na terenie wskazanym przez Wnioskodawcę (nie ma możliwości korzystania z pojazdu poza godzinami pracy, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie służbowe lub inne niż związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy),

* obowiązek dbałości o sprawność techniczną pojazdu poprzez zgłoszenia awarii, szkód komunikacyjnych, zachowanie trzeźwości, prawidłowe eksploatowanie pojazdu i właściwe zabezpieczenie po zakończeniu jazdy.

Procedura określa również obowiązek i zasady prowadzenia ewidencji przebiegu ww. pojazdów. Samochody służbowe będące przedmiotem wniosku, są pojazdami samochodowymi, które nie spełniają warunków do uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności ze względów konstrukcyjnych. Samochody służbowe, których dotyczy pytanie w ramach wniosku, będą kwalifikowane przez Spółkę jako pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, tj. pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej ze względu na fakt, iż sposób wykorzystania tych pojazdów, potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością. Chodzi więc o samochody, których konstrukcja nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - są to samochody osobowe, ale niespełniające warunków określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT (posiadają 2 rzędy siedzeń). Wobec powyższego w odniesieniu do ww. pojazdów Wnioskodawca nie posiada dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, potwierdzających spełnienie wymagań dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Samochody służbowe, o których mowa we wniosku, nie stanowią pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

W Spółce istnieją jasno ustalone zasady nadzoru nad używaniem samochodów służbowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych - pojazdy których dotyczy wniosek, są wyposażone w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów samochodowych. Raporty generowane w ww. systemie pozwalają m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Spółka ponosi wszelkie koszty związane z pojazdami będącymi przedmiotem wniosku - nie występują sytuacje, w których pracownik/użytkownik miałby ponosić część wydatków. Spółka ponosi m.in. następujące rodzaje wydatków związanych z eksploatacją samochodów będących przedmiotem wniosku:

* koszt zakupu paliwa,

* koszt przeglądów okresowych, w tym wymiany oleju, opon i innych materiałów eksploatacyjnych,

* koszt napraw mechanicznych związanych z normalną eksploatacją pojazdu,

* koszt napraw, drobnych uszkodzeń nie powstałych z winy użytkownika,

* koszt pełnego ubezpieczenia komunikacyjnego (OC, AC),

* koszt opłat za parkowanie służbowych pojazdów w związku z wykonywaniem czynności służbowych,

* koszt opłat za przejazd płatną autostradą w związku z wykonywaniem czynności służbowych,

* koszt opłat za mycie pojazdów.

W odniesieniu do wydatków związanych z zakupem paliwa, faktycznym nabywcą paliwa w przypadku udostępnienia samochodu służbowego na rzecz użytkownika samochodu jest Spółka, faktury dotyczące zakupu paliwa są wystawiane na Spółkę.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju oraz poza jego granicami z uwagi na fakt, iż realizowane inwestycje budowlane rozmieszczone są w różnych miejscach w kraju oraz poza terytorium kraju. Tym samym, niezbędne jest wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów. Decyzja o wydaniu danemu pracownikowi/użytkownikowi/współpracownikowi samochodu służbowego uzależniona jest przede wszystkim od konieczności wykonania wyznaczonego zadania służbowego, a ponadto od charakteru pracy pracownika/użytkownika/współpracownika, zajmowanego stanowiska, wymogów co do jego mobilności (konieczności wykonywania czynności służbowych poza siedzibą Spółki), dostępności pojazdów.

W Spółce rozróżniane są następujące sytuacje:

Pracownik/użytkownik/współpracownik samochodu służbowego obsługujący wskazaną budowę na terenie bądź poza terytorium kraju rozpoczyna pracę w dniu wyjazdu na teren budowy w godzinach porannych w miejscu swojego zamieszkania, odbiera pozostałych pracowników z ich miejsc zamieszkania a następnie odbywa podróż służbową na teren wskazanej budowy. Pracownicy mają zapewnione zakwaterowanie - zazwyczaj nocleg w hotelu. Każdego dnia podczas podróży służbowej, samochód służbowy wykorzystywany jest do przywożenia pracowników budowy z hotelu, w którym są zakwaterowani, na teren budowy i z powrotem. W ciągu dnia samochód służbowy wykorzystywany jest do zakupu i dostarczenia materiałów budowlanych potrzebnych do realizacji budowy, załatwiania spraw urzędowych oraz innych czynności służbowych. W przypadku realizacji inwestycji na terenie kraju pracownicy wracają do miejsc zamieszkania zazwyczaj na każdy weekend a samochód służbowy garażowany jest wtedy w miejscu zamieszkania pracownika/użytkownika/współpracownika odpowiedzialnego za samochód. W przypadku budów umiejscowionych poza terytorium kraju, samochody służbowe wykorzystywane są w sposób analogiczny, jednak czas wyjazdów służbowych na budowy trwa około pół roku.

Pracownicy/użytkownicy/współpracownicy przebywający kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania nie mają tam żadnych spraw prywatnych do załatwienia i wykorzystują udostępnione samochody tylko i wyłącznie do realizacji zadań; przemieszczają się zazwyczaj między budową, a miejscem zakwaterowania.

Zasady garażowania wyżej opisanych samochodów służbowych precyzują miejsce garażowania samochodu służbowego. Zaparkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania lub zakwaterowania jest uzasadnione koniecznością realizacji zadań służbowych i ze względu na oszczędność czasową w dotarciu do placu budowy, nie ma fizycznej możliwości zaparkowania takich samochodów na parkingu Spółki. Zazwyczaj place budowy oddalone są od siedziby Spółki o kilkadziesiąt, a nawet kilkaset kilometrów. Taka operacja jest więc często obiektywnie niemożliwa do wykonania. Również w sytuacjach, gdy samochody wracają z budów, nie ma możliwości garażowania ich w miejscu siedziby Spółki z powodu ograniczonych miejsc parkingowych, jakie posiada Spółka w miejscu siedziby w stosunku do wielkości floty samochodów służbowych.

Aktualnie Spółka nie dokonuje odliczenia 100% VAT naliczonego wynikającego z wydatków związanych z samochodami służbowymi, jednak w ocenie Spółki spełnione są warunki, aby Spółka mogła dokonywać takiego odliczenia w przyszłości. Ze względu na bezpieczeństwo podatkowe Spółka przed zmianą sposobu odliczenia podatku VAT naliczonego od ponoszonych wydatków związanych z użytkowaniem opisanych samochodów, w pierwszej kolejności zamierza uzyskać potwierdzenie prawidłowości takiego działania w interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Spółki. Dopiero jeżeli Spółka uzyska potwierdzenie prawidłowości takiego działania zmieni sposób rozliczenia w przyszłości, dostosowując swoje działanie do interpretacji indywidualnej.

Ponadto, Wnioskodawca uzupełnił informacje zawarte we wniosku udzielając odpowiedzi na pytania Organu w uzupełnieniu do wniosku, które wpłynęło w dniu 25 lutego 2020 r.

1. Na pytanie Organu: "Do wykonywania jakich czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę przedmiotowe samochody służbowe, tj. czy do czynności:

Wnioskodawca odpowiedział: "Samochody służbowe w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej są i będą wyłącznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Spółka nie wykorzystywała oraz nie zamierza wykorzystywać posiadanych przez siebie samochodów do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

2. Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca złożył/złoży dla samochodów objętych wnioskiem, właściwemu dla Wnioskodawcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację VAT-26, której wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r. poz. 371)?"

Wnioskodawca odpowiedział: "W przypadku aktualnie posiadanych samochodów służbowych opisanych we wniosku Spółka nie złożyła jeszcze informacji VAT-26, pomimo iż w ocenie Spółki w świetle opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego samochody służbowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Aktualnie Spółka nie dokonuje jednak odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi. Nie było więc potrzeby złożenia informacji VAT-26. Spółka planuje złożyć informację VAT-26 po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej jeżeli Organ potwierdzi, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Dopiero po złożeniu informacji VAT 26 Spółka zacznie dokonywać odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi oraz tylko od wydatków poniesionych przez Spółkę po dacie złożenia tej informacji."

3. Na pytanie Organu: "Czy dla ww. samochodów służbowych będzie prowadzona ewidencja zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, jakie dokładnie wpisy będzie zawierać ta ewidencja i kto ich będzie dokonywać?"

Wnioskodawca odpowiedział: "W przypadku aktualnie posiadanych samochodów służbowych opisanych we wniosku Spółka nie prowadzi jeszcze ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy VAT. Pomimo, iż w ocenie Spółki w świetle opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego samochody służbowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Aktualnie Spółka nie dokonuje jednak odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi, nie było więc potrzeby prowadzenia ewidencji zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy VAT. Spółka planuje prowadzić tą ewidencje po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej jeżeli Organ potwierdzi, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Dopiero po zaprowadzeniu ewidencji, o której mowa powyżej Spółka zacznie dokonywać odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi oraz tylko od wydatków poniesionych przez Spółkę po dacie założenia ewidencji. Ewidencja będzie zawierać wszystkie wymagane w art. 86a ust. 7 ustawy VAT informacje, tj. między innymi:

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; e. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Ewidencja będzie prowadzona przez osoby wyznaczone przez Spółkę. W przypadku samochodów służbowych, które są udostępnione współpracownikom niebędących pracownikami Spółki, wpis o którym mowa w art. 86a ust. 7 pkt 4 będzie dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd. Wpis ten będzie obejmował:

4. Na pytanie Organu: "Na podstawie jakiej umowy z samochodów korzystają współpracownicy/użytkownicy, którzy nie są pracownikami Spółki (Wnioskodawcy)? Czy są to umowy najmu, leasingu itp.? Proszę o dokładne wskazanie."

Wnioskodawca odpowiedział: "W Spółce samochody służbowe są przekazywane współpracownikom niebędących pracownikami Spółki, na podstawie umów powierzenia. Spółka rozważa jednak wprowadzenie drugiej możliwości udostępnienia współpracownikom samochodów służbowych na podstawie odpłatnych umów najmu."

Umowy powierzenia

W przypadku umów powierzenia samochody służbowe są przekazywane współpracownikom wyłącznie w celu realizacji usług świadczonych na rzecz Spółki.

Umowy powierzenia jasno precyzują dane dotyczące powierzonego samochodu, określając między innymi: nazwę samochodu, model, datę produkcji auta, numer silnika i numer nadwozia.

Wraz z objęciem samochodu służbowego w posiadanie współpracownicy przejmują na siebie odpowiedzialność za powierzone mienie. W umowie powierzenia wyraźnie wskazany jest zakres w jakim współpracownik może użytkować powierzony mu samochód służbowy. Jest zobowiązany przestrzegać wewnętrznego regulaminu korzystania z samochodów służbowych. Ten sam dokument określa także zasady użytkowania tego rodzaju samochodów w Spółce. Samochody służbowe wykorzystywane są wyłącznie do celów służbowych i wyłącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością Spółki. Załącznik do Procedury wprowadza bezwzględny zakaz używania samochodów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych współpracowników. Zgodnie z regulaminem, użycie samochodów służbowych w celu prywatnym może skutkować w przypadku współpracownika nałożenie przez Spółkę kary umownej przewidzianej w zawartej umowie współpracy. Użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o współpracę. Użytkownik samochodu służbowego wykorzystujący samochód służbowy, jest zobowiązany do złożenia oświadczenia według ustalonego w regulaminie wzoru, w którym deklaruje zapoznanie się z procedurą oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych samochodu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych.

Umowy najmu

Rozważana jest również opcja zawarcia z niektórymi współpracownikami umów najmu samochodów służbowych. Na podstawie umów najmu samochodów służbowych Spółka udostępni współpracownikom samochody służbowe za wynagrodzeniem. W takim przypadku Spółka będzie wystawiała faktury opodatkowane podatkiem VAT na najem samochodów służbowych. Współpracownicy korzystając z samochodów służbowych będą zobowiązani do ponoszenia odpłatności. Również w przypadku najmu samochodów służbowych dla współpracowników, będą oni zobowiązani do przestrzegania wewnętrznego regulaminu korzystania z samochodów służbowych. W umowie najmu przewidziane bowiem będzie, że wynajęte samochody mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych i włącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Załącznik do Procedury wprowadza bezwzględny zakaz używania samochodów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych użytkownikóww.spółpracowników. Zgodnie z regulaminem, użycie samochodów służbowych w celu prywatnym może skutkować w przypadku współpracownika nałożeniem kary umownej przewidzianej w zawartej umowie najmu lub wypowiedzeniem umowy najmu samochodu służbowego. Ponadto użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o współpracę. Użytkownik samochodu służbowego wykorzystujący wyżej wymieniony pojazd, jest zobowiązany do złożenia oświadczenia według ustalonego w regulaminie wzoru, w którym deklaruje zapoznanie się z procedurą oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych samochodu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych."

5. Na pytanie Organu: "W jaki sposób (proszę wskazać szczegółowo) Wnioskodawca będzie nadzorował/kontrolował, czy samochody są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej oraz jakich konkretnie czynności będzie dokonywał, aby wykluczyć wykorzystywanie samochodów do celów prywatnych?"

Wnioskodawca odpowiedział: "W Spółce istnieją jasno ustalone zasady nadzoru nad używaniem samochodów służbowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych - pojazdy których dotyczy wniosek, są wyposażone w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Raporty generowane w ww. systemie pozwalają m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Spółka wyjaśnia, że generowane przez system raporty są precyzyjnym zapisem tras pokonanych przez samochody służbowe. Na podstawie raportów można jasno określić mapy przejazdu samochodów służbowych (które są przechowywane w pamięci systemu przez okres 12 miesięcy), czas jaki był potrzebny do pokonania danych odcinków, parametry jazdy, prędkość, zużycie paliwa, postoje samochodu. Generowane przez system raporty pozwalają natomiast precyzyjnie ustalać czy samochody są używane dla celów służbowych, pozwalają również wykluczyć użycie samochodów dla celów prywatnych. Ponadto, Spółka jasno komunikuje zadania służbowe do wykonania uzasadniające użycie przez pracownikóww.spółpracowników samochodów służbowych. Wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych z wykorzystaniem samochodów służbowych, w tym także weryfikuje raporty generowane przez system lokalizacji satelitarnej pojazdów.

Wszyscy pracownicy/współpracownicy, którym powierzone zostały samochody służbowe są zobowiązani do przestrzegania wewnętrznego regulaminu korzystania z samochodów służbowych, a w przypadku nieprzestrzegania regulaminu będą mogli ponieść kary, w tym rozwiązanie stosunku pracy lub umowy współpracy. Surowe konsekwencje za nieprzestrzeganie regulaminu tj. użycie samochodów służbowych do celów innych niż służbowe, skutecznie zniechęca pracownikóww.spółpracowników do użycia samochodu do celów prywatnych."

6. Na pytanie Organu: "Czy będą istniały okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdów do użytku prywatnego? Proszę dokładnie wskazać jakie są to okoliczności?"

Wnioskodawca odpowiedział: "Jak zostało opisane powyżej pojazdy których dotyczy wniosek, są wyposażone w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Raporty generowane w ww. systemie pozwalają m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Generowane przez system raporty są precyzyjnym zapisem tras pokonanych przez samochody służbowe Na podstawie raportów można jasno określić mapy przejazdu samochodów służbowych (które są przechowywane w pamięci systemu przez okres 12 miesięcy), czas jaki był potrzebny do pokonania danych odcinków, parametry jazdy, prędkość zużycie paliwa, postoje samochodu. Generowane przez system raporty pozwalają natomiast precyzyjnie ustalać czy samochody są używane dla celów służbowych, pozwalają również wykluczyć użycie samochodów dla celów prywatnych. Na podstawie generowanych raportów można więc obiektywnie stwierdzić w jaki sposób są wykorzystywane samochody. Wprowadzony system pozwala przechowywać i zapisywać informacje, które następnie mogą być analizowane w dowolnym czasie. Generowane raporty mogą również stanowić obiektywne dowody w przypadku późniejszej weryfikacji sposobu wykorzystania samochodów. System GPS umożliwia przechowywanie szczegółowych map przejazdów samochodów służbowych przez okres 12 miesięcy bezpośrednio w pamięci systemu, tym samym we wskazanym czasie mapy mogą być weryfikowane przez Spółkę. Natomiast generowane raporty będą przechowywane przez okres nie krótszy niż termin przedawnienia zobowiązań podatkowych za ten czas.

Spółka na bieżąco też monitoruje sposób wykorzystania samochodów. Wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych oraz ustala czy samochody są wykorzystywane tylko do celów służbowych. System pozwala na weryfikacje położenia samochodów oraz innych parametrów zdalnie oraz w czasie rzeczywistym. Każde użycie samochodu w sposób nieustalony ze Spółką może być na bieżąco wykryte. Zastosowanie profesjonalnego systemu lokalizacji samochodów oraz komunikowanie pracownikom/współpracownikom, że użytkowanie samochodów dla celów służbowych jest na bieżąco monitorowane, skutecznie zniechęca wykorzystanie samochodów do celów prywatnych. Pracownicy/współpracownicy mają świadomość, że każde odstępstwo od przyjętych norm wykorzystania samochodów może w konsekwencji doprowadzić do rozwiązania umowy o pracę lub umowy współpracy, dlatego pracownicy przestrzegają regulaminu korzystania z samochodów służbowych oraz nie wykorzystują samochodów do celów prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku, data wpływu 25 lutego 2020 r.):

Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, po spełnieniu obowiązków formalnych tj.m.in. złożeniu informacji VAT-26 oraz zaprowadzeniu ewidencji o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy VAT, będzie miał prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków poniesionych między innymi na raty leasingowe, czynsz najmu, zakupy eksploatacyjne oraz paliwo - związane z opisanymi we wniosku samochodami służbowymi?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku, data wpływu 25 lutego 2020 r.)

W ocenie Spółki użycie samochodów służbowych kwalifikowanych przez Spółkę jako samochody, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, dla których prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, użytkowanych w opisanych we wniosku okolicznościach, nie stanowi użycia samochodów służbowych do celów prywatnych w świetle ustawy o VAT, a tym samym istnieje możliwość uznania takich pojazdów za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, co uprawnia Spółkę do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych/czynszu najmu, zakupów eksploatacyjnych oraz paliwa dot. ww. pojazdów.

Spółka uważa, że przejazdy pracowników/użytkowników wydanymi im samochodami służbowymi w opisanych powyżej okolicznościach Spółki stanowi realizację ich obowiązków służbowych, a tym samym jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Co do zasady, na gruncie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, zalicza się wydatki dotyczące:

Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony w pełnej wysokości:

* w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

* wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

* konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

* do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

* sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

* konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zdaniem Spółki, uznać należy za spełnione przesłanki warunkujące możliwość uznania, że użycie opisanych samochodów przez pracownikóww.spółpracowników - wyklucza ich użycie do celów prywatnych, a sposób wykorzystania samochodów jest uzasadniony specyfiką działalności gospodarczej Wnioskodawcy i jest związany tylko z działalnością gospodarczą Spółki.

Jak wskazano na wstępie Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju oraz poza jego granicami z uwagi na fakt, iż realizowane inwestycje budowlane rozmieszczone są w różnych miejscach w kraju oraz poza terytorium kraju. Tym samym, niezbędne jest wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów.

Samochody służbowe w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej są i będą wyłącznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Spółka nie wykorzystywała oraz nie zamierza wykorzystywać posiadanych przez siebie samochodów do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku aktualnie posiadanych samochodów służbowych opisanych we wniosku Spółka nie złożyła jeszcze informacji VAT-26, pomimo iż w ocenie Spółki w świetle opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego samochody służbowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Aktualnie Spółka nie dokonuje jednak odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi. Nie było więc potrzeby złożenia informacji VAT-26. Spółka planuje złożyć informację VAT-26 po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej jeżeli Organ potwierdzi, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Dopiero po złożeniu informacji VAT-26 Spółka zacznie dokonywać odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi oraz tylko od wydatków poniesionych przez Spółkę po dacie złożenia tej informacji.

W przypadku aktualnie posiadanych samochodów służbowych opisanych we wniosku Spółka nie prowadzi jeszcze ewidencji o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy VAT. Pomimo iż w ocenie Spółki w świetle opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego samochody służbowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Aktualnie Spółka nie dokonuje jednak odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi, nie było więc potrzeby prowadzenia ewidencji zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy VAT. Spółka planuje prowadzić tą ewidencje po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej jeżeli Organ potwierdzi, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Dopiero po zaprowadzeniu ewidencji, o której mowa powyżej Spółka zacznie dokonywać odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi oraz tylko od wydatków poniesionych przez Spółkę po dacie założenia ewidencji. Ewidencja będzie zawierać wszystkie wymagane w art. 86a ust. 7 ustawy VAT informacje, tj. między innymi:

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Ewidencja będzie prowadzona przez osoby wyznaczone przez Spółkę. W przypadku samochodów służbowych, które są udostępnione współpracownikom niebędących pracownikami Spółki, wpis o którym mowa w art. 86a ust. 7 pkt 4 będzie dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd. Wpis ten będzie obejmował:

W Spółce samochody służbowe są przekazywane pracownikom oraz współpracownikom nie będących pracownikami Spółki, na podstawie umów powierzenia. Spółka rozważa jednak wprowadzenie drugiej możliwości udostępnienia współpracownikom (nie będących pracownikami) samochodów służbowych na podstawie odpłatnych umów najmu.

W przypadku umów powierzenia samochody służbowe są przekazywane pracownikom oraz współpracownikom wyłącznie w celu realizacji usług świadczonych na rzecz Spółki.

Umowy powierzenia jasno precyzują dane dotyczące powierzonego samochodu, określając między innymi: nazwę samochodu, model, datę produkcji auta, numer silnika i numer nadwozia.

Wraz z objęciem samochodu służbowego w posiadanie pracownicy/współpracownicy przejmują na siebie odpowiedzialność za powierzone mienie. W umowie powierzenia wyraźnie wskazany jest zakres w jakim pracownik/współpracownik może użytkować powierzony mu samochód służbowy. Jest zobowiązany przestrzegać wewnętrznego regulaminu korzystania z samochodów służbowych. Ten sam dokument określa także zasady użytkowania tego rodzaju samochodów w Spółce. Samochody służbowe wykorzystywane są wyłącznie do celów służbowych i wyłącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością Spółki. Załącznik do Procedury wprowadza bezwzględny zakaz używania samochodów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych pracownikóww.spółpracowników. Zgodnie z Regulaminem, użycie samochodów służbowych w celu prywatnym może skutkować nałożeniem na pracownika kary porządkowej przewidzianej w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, a w przypadku współpracownika kary umownej przewidzianej w zawartej umowie współpracy. Użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę lub umowy o współpracy za wypowiedzeniem albo zostać uznane za ciężkie nadużycie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające, w zależności od okoliczności konkretnej sprawy, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika lub umowy o współpracy. Użytkownik samochodu służbowego wykorzystujący ww. pojazdy, jest zobowiązany do złożenia oświadczenia według ustalonego w Regulaminie wzoru, w którym deklaruje zapoznanie się z Procedurą oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych samochodu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych.

Spółka rozważa w przyszłości, alternatywnie do umów powierzenia, zawrzeć z niektórymi współpracownikami umowy najmu samochodów służbowych. Opcja ta z założenia nie będzie dotyczyła pracowników. Na podstawie umów najmu samochodów służbowych Spółka udostępni współpracownikom samochody służbowe za wynagrodzeniem. W takim przypadku Spółka będzie wystawiała faktury opodatkowane podatkiem VAT na najem samochodów służbowych. Współpracownicy korzystając z samochodów służbowych będą zobowiązani do ponoszenia odpłatności. Również w przypadku najmu samochodów służbowych dla współpracowników, będą oni zobowiązani do przestrzegania wewnętrznego regulaminu korzystania z samochodów służbowych. W umowie najmu przewidziane bowiem będzie, że wynajęte samochody mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych i włącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Załącznik do Procedury wprowadza bezwzględny zakaz używania samochodów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych współpracowników. Zgodnie z regulaminem, użycie samochodów służbowych w celu prywatnym może skutkować w przypadku współpracownika nałożeniem kary umownej przewidzianej w zawartej umowie najmu lub wypowiedzeniem umowy najmu samochodu służbowego. Ponadto, użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o współpracę. Użytkownik samochodu służbowego wykorzystujący wyżej wymieniony pojazd, jest zobowiązany do złożenia oświadczenia według ustalonego w regulaminie wzoru, w którym deklaruje zapoznanie się z procedurą oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych samochodu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych.

Decyzja o wydaniu danemu pracownikowi/użytkownikowi/współpracownikowi samochodu służbowego uzależniona jest przede wszystkim od konieczności wykonania wyznaczonego zadania służbowego, a ponadto od charakteru pracy pracownika/użytkownika/współpracownika, zajmowanego stanowiska, wymogów co do jego mobilności (konieczności wykonywania czynności służbowych poza siedzibą Spółki), dostępności pojazdów.

W Spółce rozróżniane są następujące sytuacje:

Pracownik/użytkownik/współpracownik samochodu służbowego obsługujący wskazaną budowę na terenie bądź poza terytorium kraju rozpoczyna pracę w dniu wyjazdu na teren budowy w godzinach porannych w miejscu swojego zamieszkania, odbiera pozostałych pracowników z ich miejsc zamieszkania a następnie odbywa podróż służbową na teren wskazanej budowy. Pracownicy mają zapewnione zakwaterowanie - zazwyczaj nocleg w hotelu. Każdego dnia podczas podróży służbowej, samochód służbowy wykorzystywany jest do przywożenia pracowników budowy z hotelu, w którym są zakwaterowani, na teren budowy i z powrotem. W ciągu dnia samochód służbowy wykorzystywany jest do zakupu i dostarczenia materiałów budowlanych potrzebnych do realizacji budowy, załatwiania spraw urzędowych oraz innych czynności służbowych. W przypadku realizacji inwestycji na terenie kraju pracownicy wracają do miejsc zamieszkania zazwyczaj na każdy weekend a samochód służbowy garażowany jest wtedy w miejscu zamieszkania pracownika/użytkownika/współpracownika odpowiedzialnego za samochód. W przypadku budów umiejscowionych poza terytorium kraju, samochody służbowe wykorzystywane są w sposób analogiczny, jednak czas wyjazdów służbowych na budowy trwa około pół roku.

Pracownicy/użytkownicy/współpracownicy przebywający kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania nie mają tam żadnych spraw prywatnych do załatwienia i wykorzystują udostępnione samochody tylko i wyłącznie do realizacji powierzonych przez Spółkę zadań; przemieszczają się zazwyczaj między budową, a miejscem zakwaterowania.

Zasady garażowania wyżej opisanych samochodów służbowych precyzują miejsce garażowania samochodu służbowego. Zaparkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania lub zakwaterowania jest uzasadnione koniecznością realizacji zadań służbowych i ze względu na oszczędność czasową w dotarciu do placu budowy, nie ma fizycznej możliwości zaparkowania takich samochodów na parking Spółki.

Zazwyczaj place budowy oddalone są od siedziby Spółki o kilkadziesiąt, a nawet kilkaset kilometrów. Taka operacja jest więc często obiektywnie niemożliwa do wykonania. Również w sytuacjach, gdy samochody wracają z budów, nie ma możliwości garażowania ich w miejscu siedziby Spółki z powodu ograniczonych miejsc parkingowych, jakie posiada Spółka w miejscu siedziby w stosunku do wielkości floty samochodów służbowych.

Spółka zapewnia mechanizmy kontrolne w zakresie wykonywania obowiązków pracownikóww.spółpracowników związanych z użytkowaniem samochodów służbowych (system nawigacji, konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania regulaminu, oświadczenia pracownikóww.spółpracowników o zapoznaniu się z Procedurą, w tym akceptacja możliwych konsekwencji jej nieprzestrzegania).

Jednocześnie umożliwienie pracownikom/współpracownikom dojazdu z miejsca zakwaterowania lub zamieszkania do placu budowy w sytuacjach omówionych powyżej (związanych z nietypowymi miejscami pracy) daje Spółce możliwość efektywnego wykorzystania czasu pracy pracownika/współpracownika, co przekłada się na uzyskiwane przez Spółkę przychody.

Spółka nadmienia, że opisane przypadki parkowania w miejscu zamieszkania/zakwaterowania samochodów mają zawsze uzasadnienie w okolicznościach stanu faktycznego. W takich przypadkach pojawia się uzasadniona obiektywnie celowość zaparkowania pojazdu w okolicach miejsca zamieszkania/zakwaterowania, z uwagi na położenie siedziby Spółki oraz miejsc prowadzenia działalności. Brak wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych w czasie weekendu oraz po zakończeniu prac w danym dniu można potwierdzić analizując dane z systemu obsługującego GPS.

W Spółce istnieją jasno ustalone zasady nadzoru nad używaniem samochodów służbowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych - pojazdy których dotyczy wniosek jak zostało to zaznaczone powyżej, są wyposażone w system GPS, zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Raporty generowane w ww. systemie pozwalają m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Spółka wyjaśnia, że generowane przez system raporty są precyzyjnym zapisem tras pokonanych przez samochody służbowe. Na podstawie raportów można jasno określić mapy przejazdu samochodów służbowych (które są przechowywane w pamięci systemu przez okres 12 miesięcy), czas jaki był potrzebny do pokonania danych odcinków, parametry jazdy, prędkość, zużycie paliwa, postoje samochodu. Generowane przez system raporty pozwalają natomiast precyzyjnie ustalać czy samochody są używane dla celów służbowych, pozwalają również wykluczyć użycie samochodów dla celów prywatnych.

System GPS umożliwia przechowywanie szczegółowych map przejazdów samochodów służbowych przez okres 12 miesięcy bezpośrednio w pamięci systemu, tym samym we wskazanym czasie mapy mogą być weryfikowane przez Spółkę. Natomiast generowane raporty będą przechowywane przez okres nie krótszy niż termin przedawnienia zobowiązań podatkowych za ten czas.

Ponadto Spółka jasno komunikuje zadania służbowe do wykonania uzasadniające użycie przez pracownikóww.spółpracowników samochodów służbowych. Wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych z wykorzystaniem samochodów służbowych, w tym także weryfikuje raporty generowane przez system lokalizacji satelitarnej pojazdów.

Wszyscy pracownicy/współpracownicy, którym powierzone zostały samochody służbowe są zobowiązani do przestrzegania wewnętrznego regulaminu korzystania z samochodów służbowych, a w przypadku nieprzestrzegania regulaminu będą mogli ponieść kary, w tym rozwiązanie stosunku pracy lub umowy współpracy. Surowe konsekwencje za nieprzestrzeganie regulaminu tj. użycie samochodów służbowych do celów innych niż służbowe, skutecznie zniechęca pracownikóww.spółpracowników do użycia samochodu do celów prywatnych. Ponadto należy zauważyć, że na podstawie raportów można jasno określić mapy przejazdu samochodów służbowych, czas jaki był potrzebny do pokonania danych odcinków, parametry jazdy, prędkość zużycie paliwa, postoje samochodu. Generowane przez system raporty pozwalają więc precyzyjnie ustalać czy samochody są używane dla celów służbowych, pozwalają również wykluczyć użycie samochodów dla celów prywatnych. Na podstawie generowanych raportów można więc obiektywnie stwierdzić w jaki sposób są wykorzystywane samochody. Wprowadzony system pozwala przechowywać i zapisywać informacje, które następnie mogą być analizowane w dowolnym czasie. Generowane raporty mogą również stanowić obiektywne dowody w przypadku późniejszej weryfikacji sposobu wykorzystania samochodów. System GPS umożliwia przechowywanie szczegółowych map przejazdów samochodów służbowych przez okres 12 miesięcy bezpośrednio w pamięci systemu, tym samym we wskazanym czasie mapy mogą być weryfikowane przez Spółkę. Natomiast generowane raporty będą przechowywane przez okres nie krótszy niż termin przedawnienia zobowiązań podatkowych za ten czas.

Spółka na bieżąco też monitoruje sposób wykorzystania samochodów. Wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych oraz ustala czy samochody są wykorzystywane tylko do celów służbowych. System pozwala na weryfikacje położenia samochodów oraz innych parametrów zdalnie oraz w czasie rzeczywistym. Każde użycie samochodu w sposób nieustalony ze Spółką może być na bieżąco wykryte. Zastosowanie profesjonalnego systemu lokalizacji samochodów oraz komunikowanie pracownikom/współpracownikom, że użytkowanie samochodów dla celów służbowych jest na bieżąco monitorowane, skutecznie zniechęca wykorzystanie samochodów do celów prywatnych. Pracownicy/współpracownicy mają świadomość, że każde odstępstwo od przyjętych norm wykorzystania samochodów może w konsekwencji doprowadzić do rozwiązania umowy o pracę lub umowy współpracy, dlatego pracownicy przestrzegają regulaminu korzystania z samochodów służbowych oraz nie wykorzystują samochodów do celów prywatnych.

Zdaniem Spółki, sposób użytkowania samochodów powierzonych pracownikom/współpracownikom wiąże się ze specyfiką działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę i uniemożliwia wykorzystanie samochodu służbowego do celów prywatnych. Nie skutkuje również zmianą przeznaczenia wykorzystania samochodu służbowego i gwarantuje możliwość pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków dot. danego pojazdu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podjął działania zmierzające do wyeliminowania możliwości używania samochodu na potrzeby inne niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego pracownika/współpracownika. Spółka dokłada należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych, o czym świadczą ww. okoliczności.

Przed odliczeniem 100% VAT naliczonego, Spółka zaprowadzi również ewidencję przebiegu samochodu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz złoży informację VAT 26 przed dokonaniem odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi.

Spółka podjęła więc działania o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, a tym samym nie znajduje zastosowania ograniczenie określone w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Aktualnie Spółka nie dokonuje odliczenia 100% VAT naliczonego wynikającego z wydatków związanych z samochodami służbowymi, jednak w ocenie Spółki spełnione są warunki, aby Spółka mogła dokonywać takiego odliczenia w przyszłości. Ze względu na bezpieczeństwo podatkowe Spółka przed zmianą sposobu odliczenia podatku VAT naliczonego od ponoszonych wydatków związanych z użytkowaniem opisanych samochodów, w pierwszej kolejności zamierza uzyskać potwierdzenie prawidłowości takiego działania w interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Spółki. Dopiero jeżeli Spółka uzyska potwierdzenie prawidłowości takiego działania zmieni sposób rozliczenia w przyszłości, dostosowując swoje działanie do interpretacji indywidualnej.

W uzasadnieniu własnego stanowiska zawartym w złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, że potwierdzenie takiej wykładni można znaleźć również w Interpretacji Indywidualnej z 5 marca 2019 r., sygn.: ILPP4/4512-1-277/15/19-S/HW.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w orzeczeniach sądów administracyjnych, np.: w orzeczeniu NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn.: I FSK 1180/15, w którym Sąd stwierdził, że: "W realiach sprawy Skarżąca odwołując się do charakteru prowadzonej działalności gospodarczej, przedstawiła argumenty, wynikające z istoty podejmowanych w jej ramach czynności, że parkowanie auta w pobliżu miejsca zamieszkania jego użytkownika jest uzasadnione potrzebami działalności. Z tej tylko przyczyny nie można było wywodzić, że pozostawienie pojazdu może realizować cel prywatny pracownika Skarżącej. Wniosek Ministra Finansów był tym bardziej nieuprawniony, gdyż Skarżąca wskazała na system zabezpieczeń mający uchronić od korzystania z samochodów po za działalnością gospodarczą. Oczywistym pozostaje, że w sytuacji powierzenia pracownikowi samochodu istnieje możliwość użycia go na cele prywatne. Możliwość taka jednak w sensie obiektywnym (hipotetycznym) istnieje prawie zawsze. Przyjąć można bowiem założenie, że niezależnie od systemu wdrożonych zabezpieczeń, użytkownik pojazdu może postąpić wbrew intencjom ich wprowadzenia. Parkowanie auta w siedzibie firmy zamiast pod domem tej osoby, nie miałoby tu wtedy znaczenia, gdyż w każdym czasie, a więc również w ramach wykonywania obowiązków służbowych dojść może do wykorzystania samochodu dla realizacji potrzeb prywatnych. Właściwie w tym zakresie Skarżąca podała przykłady takich zachowań, jak np. sytuację, gdy pracownik jadąc do banku w sprawach służbowych wykonuje tam szereg czynności prywatnych (wypłaca swoje pieniądze, zaciąga kredyt na swoją rzecz itp.). W sytuacji więc, gdy mamy do czynienia z "czynnikiem ludzkim" istnieje ryzyko użycia samochodu niezgodnie z jego deklarowanym dla celów podatkowych przeznaczeniem. Rzecz jednak w tym, aby ryzyko to jak najbardziej zminimalizować, a co za tym idzie wprowadzić zasady korzystania z pojazdu oraz zabezpieczenia gwarantujące ich przestrzegania, które wykluczą użycie auta w celach prywatnych. W realiach sprawy Skarżąca takowe środki zamierza wprowadzić. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, wypełniały one oczekiwania art. 86a ust. 4 pkt 1 u.p.t.u. Innymi słowy, oznaczało to, że w świetle przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych, sposób wykorzystywania przez Skarżącą pojazdów, określony w ustalonych przez nią zasadach ich używania, przestrzeganych z uwagi na wprowadzenie adekwatnych ku temu środków, potwierdzony prowadzonymi przez nią ewidencjami przebiegu pojazdów, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą."

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 35/15, Sąd wskazał, iż: "(...) Po pierwsze, w opinii Sądu parkowanie samochodu poza siedzibą firmy nie oznacza automatycznie, tak jak to przyjął organ, że samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej (...) Zauważyć należy, że dopóki mamy do czynienia z tzw. "czynnikiem ludzkim" zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą spółki. Okoliczności tej nie da się całkowicie wyeliminować, chodzi zatem jedynie o stworzenie takich mechanizmów i wprowadzenie takich zasad używania pojazdów, które dadzą maksymalną gwarancję wykorzystania ich wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika (...).".

Zatem zdaniem Spółki, w przypadku samochodów służbowych kwalifikowanych przez Spółkę jako samochody, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, dla których prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, użytkowanych przez pracownikóww.spółpracowników w celu realizacji obowiązków służbowych związanych z prowadzonymi projektami budowlanymi na terytorium Polski lub zagranicą opisanych w niniejszym wniosku - istnieje możliwość uznania takich pojazdów za pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, co tym samym uprawnia Spółkę do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych/czynszu najmu, zakupów eksploatacyjnych oraz paliwa dot. ww. pojazdów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) (dalej: "ustawa" lub "ustawa o VAT"), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zaznacza się, że użycie w art. 86a ust. 5 ustawy, wyrazu "wyłącznie" wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do odprzedaży, ale przed jej dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać powyżej wskazane elementy.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również - określony w art. 86 ust. 12 ustawy - wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Z opis sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług budowlanych. Usługi te polegają w szczególności na:

* realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków;

* robotach budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków;

* robotach związanych z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej.

Spółka jest pracodawcą w rozumieniu przepisów art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy. W ramach swojej działalności Wnioskodawca użytkuje służbowe pojazdy samochodowe wydane do użytkowania zatrudnionym pracownikom lub osobom współpracującym w celu umożliwienia im właściwej realizacji powierzonych obowiązków służbowych.

Zasady używania w Spółce służbowych pojazdów samochodowych są określone w ramach stosowanego Regulaminu korzystania z samochodów służbowych. Ten sam dokument określa także zasady użytkowania tego rodzaju samochodów w Spółce. Samochody służbowe wykorzystywane są wyłącznie do celów służbowych i wyłącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością Spółki. Załącznik do Procedury wprowadza bezwzględny zakaz używania samochodów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych pracowników/użytkownikóww.spółpracowników. Zgodnie z Regulaminem, użycie samochodów służbowych w celu prywatnym może skutkować nałożeniem na pracownika kary porządkowej przewidzianej w ustawie - Kodeks pracy, a w przypadku użytkownika/współpracownika kary umownej przewidzianej w zawartej umowie współpracy. Użycie samochodu służbowego do celów prywatnych może również stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę lub umowy o współpracy za wypowiedzeniem albo zostać uznane za ciężkie nadużycie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające, w zależności od okoliczności konkretnej sprawy, rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika lub umowy o współpracy. Użytkownik samochodu służbowego wykorzystujący ww. pojazdy, jest zobowiązany do złożenia oświadczenia według ustalonego w Regulaminie wzoru, w którym deklaruje zapoznanie się z Procedurą oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych samochodu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych.

W zakresie obowiązków pracownika/użytkownika samochodów służbowych mieści się m.in. co do zasady:

* obowiązek po zakończonej jeździe parkowania pojazdu wykorzystywanego wyłącznie do celów służbowych na terenie wskazanym przez Wnioskodawcę (nie ma możliwości korzystania z pojazdu poza godzinami pracy, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie służbowe lub inne niż związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy),

* obowiązek dbałości o sprawność techniczną pojazdu poprzez zgłoszenia awarii, szkód komunikacyjnych, zachowanie trzeźwości, prawidłowe eksploatowanie pojazdu i właściwe zabezpieczenie po zakończeniu jazdy.

Procedura określa również obowiązek i zasady prowadzenia ewidencji przebiegu ww. pojazdów. Samochody służbowe będące przedmiotem wniosku, są pojazdami samochodowymi, które nie spełniają warunków do uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności ze względów konstrukcyjnych. Chodzi więc o samochody, których konstrukcja nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - są to samochody osobowe, ale niespełniające warunków określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT (posiadają 2 rzędy siedzeń). Wobec powyższego w odniesieniu do ww. pojazdów Wnioskodawca nie posiada dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, potwierdzających spełnienie wymagań dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Samochody służbowe, o których mowa we wniosku, nie stanowią pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

W Spółce istnieją jasno ustalone zasady nadzoru nad używaniem samochodów służbowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych - pojazdy których dotyczy wniosek, są wyposażone w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów samochodowych. Raporty generowane w ww. systemie pozwalają m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Spółka ponosi wszelkie koszty związane z pojazdami będącymi przedmiotem wniosku - nie występują sytuacje, w których pracownik/użytkownik miałby ponosić część wydatków. Spółka ponosi m.in. następujące rodzaje wydatków związanych z eksploatacją samochodów będących przedmiotem wniosku:

* koszt zakupu paliwa,

* koszt przeglądów okresowych, w tym wymiany oleju, opon i innych materiałów eksploatacyjnych,

* koszt napraw mechanicznych związanych z normalną eksploatacją pojazdu,

* koszt napraw, drobnych uszkodzeń nie powstałych z winy użytkownika,

* koszt pełnego ubezpieczenia komunikacyjnego (OC, AC),

* koszt opłat za parkowanie służbowych pojazdów w związku z wykonywaniem czynności służbowych,

* koszt opłat za przejazd płatną autostradą w związku z wykonywaniem czynności służbowych,

* koszt opłat za mycie pojazdów.

W odniesieniu do wydatków związanych z zakupem paliwa, faktycznym nabywcą paliwa w przypadku udostępnienia samochodu służbowego na rzecz użytkownika samochodu jest Spółka, faktury dotyczące zakupu paliwa są wystawiane na Spółkę.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju oraz poza jego granicami z uwagi na fakt, iż realizowane inwestycje budowlane rozmieszczone są w różnych miejscach w kraju oraz poza terytorium kraju. Tym samym, niezbędne jest wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów.

W Spółce rozróżniane są następujące sytuacje:

Pracownik/użytkownik/współpracownik samochodu służbowego obsługujący wskazaną budowę na terenie bądź poza terytorium kraju rozpoczyna pracę w dniu wyjazdu na teren budowy w godzinach porannych w miejscu swojego zamieszkania, odbiera pozostałych pracowników z ich miejsc zamieszkania a następnie odbywa podróż służbową na teren wskazanej budowy. Pracownicy mają zapewnione zakwaterowanie - zazwyczaj nocleg w hotelu. Każdego dnia podczas podróży służbowej, samochód służbowy wykorzystywany jest do przywożenia pracowników budowy z hotelu, w którym są zakwaterowani, na teren budowy i z powrotem. W ciągu dnia samochód służbowy wykorzystywany jest do zakupu i dostarczenia materiałów budowlanych potrzebnych do realizacji budowy, załatwiania spraw urzędowych oraz innych czynności służbowych. W przypadku realizacji inwestycji na terenie kraju pracownicy wracają do miejsc zamieszkania zazwyczaj na każdy weekend a samochód służbowy garażowany jest wtedy w miejscu zamieszkania pracownika/użytkownika/współpracownika odpowiedzialnego za samochód. W przypadku budów umiejscowionych poza terytorium kraju, samochody służbowe wykorzystywane są w sposób analogiczny, jednak czas wyjazdów służbowych na budowy trwa około pół roku.

Pracownicy/użytkownicy/współpracownicy przebywający kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania nie mają tam żadnych spraw prywatnych do załatwienia i wykorzystują udostępnione samochody tylko i wyłącznie do realizacji zadań; przemieszczają się zazwyczaj między budową, a miejscem zakwaterowania.

Zasady garażowania wyżej opisanych samochodów służbowych precyzują miejsce garażowania samochodu służbowego. Zaparkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania lub zakwaterowania jest uzasadnione koniecznością realizacji zadań służbowych i ze względu na oszczędność czasową w dotarciu do placu budowy, nie ma fizycznej możliwości zaparkowania takich samochodów na parkingu Spółki. Zazwyczaj place budowy oddalone są od siedziby Spółki o kilkadziesiąt, a nawet kilkaset kilometrów. Taka operacja jest więc często obiektywnie niemożliwa do wykonania. Również w sytuacjach, gdy samochody wracają z budów, nie ma możliwości garażowania ich w miejscu siedziby Spółki z powodu ograniczonych miejsc parkingowych, jakie posiada Spółka w miejscu siedziby w stosunku do wielkości floty samochodów służbowych.

Samochody służbowe w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej są i będą wyłącznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Spółka nie wykorzystywała oraz nie zamierza wykorzystywać posiadanych przez siebie samochodów do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka nie złożyła jeszcze informacji VAT-26, pomimo, iż w ocenie Spółki w świetle opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego samochody służbowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Aktualnie Spółka nie dokonuje jednak odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi. Nie było więc potrzeby złożenia informacji VAT-26. Spółka planuje złożyć informację VAT-26 po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej jeżeli Organ potwierdzi, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Dopiero po złożeniu informacji VAT 26 Spółka zacznie dokonywać odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi oraz tylko od wydatków poniesionych przez Spółkę po dacie złożenia tej informacji.

W przypadku aktualnie posiadanych samochodów służbowych opisanych we wniosku Spółka nie prowadzi jeszcze ewidencji o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy VAT. Spółka planuje prowadzić tą ewidencje po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej jeżeli Organ potwierdzi, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Dopiero po zaprowadzeniu ewidencji, o której mowa powyżej Spółka zacznie dokonywać odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami służbowymi oraz tylko od wydatków poniesionych przez Spółkę po dacie założenia ewidencji. Ewidencja będzie zawierać wszystkie wymagane w art. 86a ust. 7 ustawy VAT informacje. Samochody służbowe są przekazywane współpracownikom niebędących pracownikami Spółki, na podstawie umów powierzenia. Spółka rozważa jednak wprowadzenie drugiej możliwości udostępnienia współpracownikom samochodów. Rozważana jest również opcja zawarcia z niektórymi współpracownikami umów najmu samochodów służbowych. Na podstawie umów najmu samochodów służbowych Spółka udostępni współpracownikom samochody służbowe za wynagrodzeniem służbowych na podstawie odpłatnych umów najmu.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy po spełnieniu obowiązków formalnych tj.m.in. złożeniu informacji VAT-26 oraz zaprowadzeniu ewidencji o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy VAT, będzie miał prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków poniesionych między innymi na raty leasingowe, czynsz najmu, zakupy eksploatacyjne oraz paliwo - związane z opisanymi we wniosku samochodami służbowymi.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania podatku VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również - określony w art. 86 ust. 12 ustawy - wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w odniesieniu do opisanych we wniosku samochodów służbowych, użytkowanych przez delegowanych pracowników/użytkownikóww.spółpracowników, nie będą spełnione przesłanki do uznania, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Wnioskodawcy) i tym samym Spółka nie nabędzie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od paliwa, opłat leasingowych, czynszu najmu i materiałów eksploatacyjnych z nimi związanych. Spółka wskazała, że złoży informację VAT-26, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy. Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu pojazdu, która będzie zawiera dane wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy. Ewidencja ta, łącznie z określonymi przez Spółkę zasadami korzystania z samochodu, nie będzie jednak wykluczać użycia tego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 86a ust. 4 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju oraz poza jego granicami z uwagi na fakt że realizowane inwestycje budowlane rozmieszczone są w różnych miejscach w kraju oraz poza terytorium kraju.

Zachodzi zatem konieczność delegowania pracowników w podróże służbowe.

W Spółce rozróżniane są następujące sytuacje:

Pracownik/użytkownik/współpracownik samochodu służbowego obsługujący wskazaną budowę na terenie bądź poza terytorium kraju rozpoczyna pracę w dniu wyjazdu na teren budowy w godzinach porannych w miejscu swojego zamieszkania, odbiera pozostałych pracowników z ich miejsc zamieszkania a następnie odbywa podróż służbową na teren wskazanej budowy. Pracownicy mają zapewnione zakwaterowanie - zazwyczaj nocleg w hotelu. Każdego dnia podczas podróży służbowej, samochód służbowy wykorzystywany jest do przywożenia pracowników budowy z hotelu, w którym są zakwaterowani, na teren budowy i z powrotem. W ciągu dnia samochód służbowy wykorzystywany jest do zakupu i dostarczenia materiałów budowlanych potrzebnych do realizacji budowy, załatwiania spraw urzędowych oraz innych czynności służbowych. W przypadku realizacji inwestycji na terenie kraju pracownicy wracają do miejsc zamieszkania zazwyczaj na każdy weekend a samochód służbowy garażowany jest wtedy w miejscu zamieszkania pracownika/użytkownika/współpracownika odpowiedzialnego za samochód. W przypadku budów umiejscowionych poza terytorium kraju, samochody służbowe wykorzystywane są w sposób analogiczny, jednak czas wyjazdów służbowych na budowy trwa około pół roku.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał także, że od chwili odebrania samochodu do momentu jego zwrotu pracownicy nie mogą korzystać z pojazdu do celów prywatnych.

Jak wskazuje Wnioskodawca wszyscy pracownicy/współpracownicy, którym powierzone zostały samochody służbowe są zobowiązani do przestrzegania wewnętrznego regulaminu korzystania z samochodów służbowych, a w przypadku nieprzestrzegania regulaminu będą mogli ponieść kary, w tym rozwiązanie stosunku pracy lub umowy współpracy. Surowe konsekwencje za nieprzestrzeganie regulaminu tj. użycie samochodów służbowych do celów innych niż służbowe, zdaniem Wnioskodawcy skutecznie zniechęca pracownikóww.spółpracowników do użycia samochodu do celów prywatnych.

Ponadto, jak wskazuje Wnioskodawca pojazdy, których dotyczy wniosek, są wyposażone w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Raporty generowane w ww. systemie pozwalają m.in. na dokonanie rozliczenia tras przejazdów. Generowane przez system raporty są precyzyjnym zapisem tras pokonanych przez samochody służbowe. Na podstawie raportów można jasno określić mapy przejazdu samochodów służbowych (które są przechowywane w pamięci systemu przez okres 12 miesięcy), czas jaki był potrzebny do pokonania danych odcinków, parametry jazdy, prędkość zużycie paliwa, postoje samochodu. Generowane przez system raporty pozwalają natomiast precyzyjnie ustalać czy samochody są używane dla celów służbowych, pozwalają również wykluczyć użycie samochodów dla celów prywatnych. Na podstawie generowanych raportów można zdaniem Wnioskodawcy obiektywnie stwierdzić w jaki sposób są wykorzystywane samochody. Wprowadzony system pozwala przechowywać i zapisywać informacje, które następnie mogą być analizowane w dowolnym czasie.

Spółka na bieżąco też monitoruje sposób wykorzystania samochodów. Wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych oraz ustala, czy samochody są wykorzystywane tylko do celów służbowych. System pozwala na weryfikacje położenia samochodów oraz innych parametrów zdalnie oraz w czasie rzeczywistym. Każde użycie samochodu w sposób nieustalony ze Spółką może być na bieżąco wykryte.

Zdaniem tut. Organu, opisany powyżej sposób wykorzystania i wprowadzony przez Spółkę sposób kontrolowania nie będzie w wystarczający sposób potwierdzać, że samochody osobowe użytkowane przez delegowanych pracowników/użytkownikóww.spółpracowników są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Należy bowiem zauważyć, że samo parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania/przebywania w delegacji (przed rozpoczęciem i po zakończeniu podróży służbowej) co do zasady pozwala pracownikowi na potencjalne wykorzystanie samochodu do celów prywatnych. W żaden sposób nie zmienią tego wprowadzone procedury wewnętrzne w celu wyeliminowania użycia samochodów do celów prywatnych. Takie wewnętrzne procedury nie mogą dawać gwarancji, że samochody te nie zostaną użyte do celów prywatnych.

Procedury wprowadzone przez Wnioskodawcę mogą zniechęcać do używania samochodów służbowych do celów prywatnych natomiast nie są w stanie w rzeczywiści wyeliminować takiego wykorzystania samochodów dla celów prywatnych z uwagi na ich dostępność w miejscach zamieszkania pracownikóww.spółpracowników oraz wykonywanie pracy w miejscach oddalonych kilkadziesiąt lub nawet kilkaset kilometrów od terenu firmy. Ponadto, dla osób które zostają oddelegowane do miejsca pracy oddalonego od ich miejsca zamieszkania i firmy jest to zapewne jedyny dostępny samochód, z którego mogą korzystać. Nie można również zgodzić się, ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że osoby oddelegowane z uwagi na przebywanie poza własnym miejscem zamieszkania nie mają do załatwienia żadnych spraw prywatnych. Jak wskazał Wnioskodawca okres oddelegowania może trwać nawet pół roku.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisana przez Wnioskodawcę procedura nie wyklucza użycia przedmiotowych samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Mimo, że prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdu, monitoring GPS to jednak parkowanie samochodów służbowych w miejscach oddalonych od siedziby Spółki, do których zostaną oddelegowani pracownicy/użytkownicy/współpracownicy, powoduje bezpośrednią dostępność samochodów na potrzeby tych osób. Ponadto, jak wskazuje Wnioskodawca, w przypadku realizacji inwestycji na terenie kraju pracownicy wracają do miejsc zamieszkania, na każdy weekend a samochód służbowy garażowany jest wtedy w miejscu zamieszkania pracownika/użytkownika/współpracownika odpowiedzialnego za samochód.

Zatem, należy stwierdzić, że Wnioskodawca z różnych powodów podyktowanych np. oszczędnością czasu oraz brakiem odpowiedniego miejsca do zaparkowania na terenie Spółki udostępnia jednak samochody służbowe pracownikom/użytkownikom/współpracownikom także do celów prywatnych. Osoby te mają bowiem dostęp do samochodu również w dni wolne od pracy (np. weekendy), mogą również w drodze do miejsca zamieszkania załatwić swoje prywatne sprawy z wykorzystaniem tego samochodu.

Wskazać należy, także że wprowadzenie przez Wnioskodawcę regulaminu używania samochodów wyłącznie w celach służbowych, nie jest równoznaczne ze stworzeniem przez Wnioskodawcę stosownej procedury użytkowania pojazdów, która wykluczy ich potencjalne użycie do celów prywatnych. Z okoliczności sprawy wprost wynika, że nawet sam Wnioskodawca zakłada naruszenie zasad korzystania z samochodów i ich wykorzystywanie przez pracowników (korzystających/użytkowników) do celów prywatnych.

Przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, na podstawie których przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z samochodami osobowymi, wskazują na wykluczenie użycia ich do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Zatem jak już wskazano, gdy istnieje możliwość, nawet potencjalna, wykorzystywania samochodów do użytku osobistego, nie można uznać, że Wnioskodawca stworzył mechanizmy i wprowadził zasady eliminujące wykorzystywanie pojazdów do innych celów niż działalność gospodarcza. Użycie samochodów do celów osobistych, uznaje się za wykorzystywanie do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wskazane przez Wnioskodawcę zasady, które już wprowadził oraz które zamierza wprowadzić w przyszłości zgodnie z opisem sprawy nie zmieniają faktu, że samochody te będą służyły do celów "mieszanych", tj. do celów działalności gospodarczej i jednocześnie innych niemieszczących się w tej kategorii, co wyklucza pełne odliczenie podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami.

Wobec powyższego już wprowadzone i planowane do wprowadzenia przez Wnioskodawcę zasady (tj. regulamin, uzupełnianie danych w ewidencji przebiegu pojazdu, sankcje, nadzór za pomocą GPS) nie wykluczają obiektywnie prywatnego użytku tych pojazdów, tym samym planowane przez Wnioskodawcę działania nie zabezpieczają odpowiednio i nie wykluczają użycia samochodów do celów innych niż działalność gospodarcza.

Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje złożenie informacji VAT-26, skoro bowiem - jak wyżej stwierdzono - samochody nie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do złożenia informacji VAT-26. Na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie nie może wpłynąć również planowane wynajmowanie samochodów na podstawie umów najmu współpracownikom/użytkownikom firmy, ponieważ samochód aby został uznany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej powinien być przez cały okres użytkowania wykorzystywany wyłącznie do tej działalności. Jeśli przez jakiś okres czasu pozostaje oddany w najem a następnie będzie użytkowany przez współpracowników firmy, którzy chociażby potencjalnie mogą użyć te samochody do celów prywatnych nie można uznać ze samochody będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego dotyczącej wydatków związanych z eksploatacją przedmiotowych samochodów służbowych, których dotyczy pytanie, gdyż samochody te nie spełniają warunków, o których mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od ww. wydatków dotyczących przedmiotowych samochodów służbowych.

Tym samym, samochody użytkowane przez pracowników/użytkownikóww.spółpracowników w opisany powyżej sposób nie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika i tym samym Spółka stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy nie będzie mieć prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od zakupu paliwa, rat leasingowych, czynszu najmu i zakupu materiałów eksploatacyjnych z nimi związanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazać należy, że powołane przez Wnioskodawcę wyroki Sądów nie mogą wpłynąć na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, ponieważ zapadły one w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko tym orzeczeniom opisu spraw. W związku z powyższym należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Wnioskodawcę wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały one wydane.

Jednocześnie należy wskazać, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie i jest wiążąca wyłącznie dla tej sprawy. Powołana interpretacja z uwagi na fakt, że została wydana w indywidualnej sprawie oraz odmiennym stanie faktycznym nie mogła stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl