0114-KDIP4-1.4012.4.2020.1.AM - Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dotyczących samochodu wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dotyczących samochodu wykorzystywanego w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dotyczących samochodu wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dotyczy rozliczenia szkody Nr (...) z dnia 5 kwietnia 2018 r.

Poszkodowany: Wnioskodawca

Przedmiot szkody: Samochód

Rodzaj Szkody: Komunikacyjna

Szkoda powyższa nie powstała z winy Wnioskodawcy.

Ubezpieczyciel sprawcy wypadku, Towarzystwo Ubezpieczeń (...), przyznało odszkodowanie w kwocie netto z uwzględnieniem podatku VAT w wysokości 50%.

Pozostałe 50% podatku VAT wynikające z faktur:

* VAT Nr 1 z dnia 19 kwietnia 2018 r. wystawionej przez A,

* Nr 2 z dnia 25 kwietnia 2018 r. wystawionej przez B.

Wnioskodawca zapłacił w kwietniu i czerwcu 2018 r.

Z uwagi na wykorzystanie samochodu do celów służbowych i na potrzeby własne, wartość usług motoryzacyjnych, paliwa oraz akcesoriów samochodowych nie jest rozliczana przez Biuro Wnioskodawcy 100%.

W tym jednak przypadku, mając status poszkodowanego Wnioskodawca zwrócił się do Ubezpieczyciela sprawcy o zwrot wpłaconych wartości 50% VAT.

W odpowiedzi Ubezpieczyciel poinformował, że dokonując zapłaty odszkodowania w kwocie netto z uwzględnieniem podatku VAT w wysokości 50% nie znajduje podstaw do dopłaty podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie dotyczące rozliczenia wartości podatku VAT zapłaconego w wysokości 50% wynikającego z faktury VAT Nr 1 z dnia 19 kwietnia 2018 r., wystawionej przez A za usługę wykonaną w ramach szkody Nr (...), dotyczącej samochodu o numerze rej. (...) oraz podatku VAT zapłaconego w wysokości 50% wynikającego z faktury Nr 2 z dnia 25 kwietnia 2018 r., wystawionej przez B za wynajem samochodu zastępczego na okres naprawy samochodu.

Czy Wnioskodawca może odliczyć powyższą kwotę 50% podatku VAT w rozliczeniu podatkowym w urzędzie skarbowym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy szkoda powstała nie z winy Wnioskodawcy nie powinien być obarczony płatnością 50% wartości podatku VAT.

Powyższą kwotę Wnioskodawca powinien odliczyć w rozliczeniu podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki:

* odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz

* towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada do rozliczenia szkodę komunikacyjną. Szkoda nie powstała z jego winy. Samochód, którego dotyczy szkoda wykorzystywany jest do celów służbowych i na potrzeby własne.

Ubezpieczyciel sprawcy wypadku, Towarzystwo Ubezpieczeń (...), przyznało odszkodowanie w kwocie netto z uwzględnieniem podatku VAT w wysokości 50%.

Pozostałe 50% podatku VAT wynikające z faktur:

* VAT Nr 1 z dnia 19 kwietnia 2018 r. wystawionej przez A.

* Nr 2 z dnia 25 kwietnia 2018 r. wystawionej przez B.

Wnioskodawca zapłacił w kwietniu i czerwcu 2018 r.

Wnioskodawca mając status poszkodowanego zwrócił się do Ubezpieczyciela sprawy o zwrot wpłaconych wartości 50% VAT.

W odpowiedzi Ubezpieczyciel poinformował, że dokonując zapłaty odszkodowania w kwocie netto z uwzględnieniem podatku VAT w wysokości 50% nie znajduje podstaw do dopłaty podatku VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie odliczenia podatku VAT naliczonego zapłaconego w wysokości 50% wynikającego z faktury VAT Nr 1 z dnia 19 kwietnia 2018 r., wystawionej przez A za usługę wykonana w ramach szkody Nr (...), dotyczącej samochodu o numerze rej. (...) oraz podatku zapłaconego w wysokości 50% wynikającego z faktury Nr 2 z dnia 25 kwietnia 2018 r., wystawionej przez B, za wynajem samochodu zastępczego na okres naprawy samochodu.

Wskazać należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wskazano we wniosku - Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy samochód w prowadzonej działalności gospodarczej to nabył prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 wynikającego z faktury dokumentującej naprawę przedmiotowego samochodu oraz faktury dokumentującej wynajem samochodu zastępczego na czas naprawy ww. samochodu - z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że posiada prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT z faktur za naprawę samochodu oraz za wynajem samochodu zastępczego należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego załączone przez Wnioskodawcę dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu sprawy zawartego we wniosku.

Ponadto zaznacza się, że Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) ul. (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.