0114-KDIP4-1.4012.365.2020.1.MK - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - utworzenia parku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2020 r. (data wpływu 27 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła łączne (scentralizowane) rozliczenia VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, jednocześnie dokonała wstecznej centralizacji rozliczeń podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r. Oznacza to, że jedynym czynnym podatnikiem VAT jest Gmina, a jej rozliczenia VAT obejmować będą wszystkie transakcje sprzedaży i zakupu realizowane przez wszystkie jednostki organizacyjne Gminy. Jednostki te nie przestały jednak istnieć - zmienił się natomiast ich status na gruncie VAT, gdyż przestały one być traktowane jako odrębni od Gminy podatnicy VAT, lecz z punktu widzenia VAT stały się częścią jednego podatnika - tj. Gminy.

W odpowiedzi na konkurs w ramach osi priorytetowej 4. Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast, działanie 4.2 Rewitalizacja miast, ogłoszony przez Instytucję Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013, Gmina, jako Beneficjent, złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego projektu pn. " (...)" i w dniu (...) 2010 r. podpisała umowę o dofinansowanie.

Projekt " (...)" z jednej strony był odpowiedzią na potrzebę mieszkańców, z drugiej władz miasta, które dzięki swoim zadaniom wpływają na poprawę stanu i wyglądu bardzo ważnej części przestrzeni miejskiej. Wspomniane Parki położone są w bardzo atrakcyjnej turystycznie przestrzeni miasta, a dodatkowo w lokalnym i regionalnym układzie komunikacyjnym. Oba obiekty oddzielone są od siebie jedynie ulicą. Zatem realizacja inwestycji tworzy jeden zwarty obszar.

Przedmiotem projektu była realizacja dwóch zadań inwestycyjnych: utworzenie Parku (...) na obecnym terenie nieużytku w centrum miasta pomiędzy oraz kontynuacja rewaloryzacji parku. Oba zadania realizowane są w formule "zaprojektuj i wybuduj".

Rewaloryzacja obejmowała:

* przebudowę chodników,

* budowę ścieżek rowerowych,

* przebudowę i budowę schodów,

* przebudowę oświetlenia,

* remont i przebudowę istniejącej fontanny,

* remont i rozbudowę murków oporowych,

* budowę placu zabaw w miejscu zniszczonego placu sportowego,

* podświetlenie fontanny, rzeźb, schodów,

* wymianę mostków przez rzekę,

* przebudowę rurociągów przez rzekę,

* wykonanie powierzchniowego odwodnienia terenu,

* wymianę ławek i koszy na śmieci,

* elementy wyposażenia parkowego, stojaki rowerowe,

* uporządkowanie zieleni.

Budowa Parku (...) obejmowała:

* budowę placu integracyjnego oraz centralnego o nawierzchni utwardzonej, wzbogaconych w rzeźby i inną małą architekturę,

* budowę centralnej polany o nawierzchni trawiastej,

* budowę ścieżki rowerowej zaprojektowanej niezależnie od ciągów komunikacyjnych pieszych, przeznaczonej na ruch dwustronny,

* budowę ścieżki spacerowo-rowerowej pełniącej funkcję ciągu technicznego do obsługi parku - łączącej ul. (...), aż do terenu projektowanego jako miejsca siedzące w układzie tarasowym, łączącej się z ul. (...) w miejscu istniejącego wjazdu na teren parku,

* budowę tarasów widokowych,

* uregulowanie brzegów rzeki,

* budowę 3 kładek pieszo-rowerowych,

* oświetlenie,

* budowę wejść do parku - głównego, wyposażonego w kładki lub platformy na różnych poziomach, zaś pozostałe wejścia - ze schodami i rampami umożliwiającymi dostęp dla osób niepełnosprawnych,

* zakup i wyposażenie parku w ławki, stoliki, kosze na śmieci, lampy, rzeźby, tablice informacyjne, poidełka, stojaki na rowery, fontannę i inne opisane w pfu,

* wykonanie prac rozbiórkowych po dawnym użytkowniku i nielegalnych wysypisk śmieci,

* wykonanie powierzchniowego odwodnienia terenu,

* budowę sieci wodno-kanalizacyjnej,

* instalacje systemu monitoringu,

* nasadzenia, wycinkę drzew.

Powstała infrastruktura (związana z realizacją projektu pn. " (...)") została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generuje dochodów dla Gminy.

W projekcie podatek od towarów i usług został uznany za wydatek kwalifikowalny.

Projekt " (...)" realizowany był w ramach zadań własnych Gminy wymienionych w art. 7. 1 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Faktury za towary i usługi związane z realizacją projektu wystawiane były na Gminę.

Wyjątkowo w 2016 r. z uwagi na wnioski osób prywatnych Gmina wydzierżawiła grunt na terenie Parku (...) pod stoiska handlowe z watą cukrową i balonami oraz pod działalność mobilnych kawiarni rowerowych.

Zawarto jedynie trzy umowy dzierżawy, tj.: jedną na 6 miesięcy oraz dwie jednodniowe. Gmina uzyskała z tego tytułu dochód w łącznej wysokości (...) zł netto.

Była to sprzedaż incydentalna i miała charakter jednorazowy.

Wartość projektu: (...) zł.

Wydatki kwalifikowalne: (...) zł.

Dofinansowanie - (...) co stanowi 64,06% kosztów kwalifikowanych.

Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.

Oś priorytetowa 4 Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast.

Działanie 4.2 Rewitalizacja miast.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. " (...)" w latach 2009-2015?

2. Czy Gminie (...) przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z inwestycją pn. " (...)" w okresie trwałości projektu w roku 2016, w którym wystąpiła incydentalna dzierżawa gruntu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Gminy, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji w latach 2009-2015.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 j.t.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wskazany do realizacji projekt pn. " (...)" należy do zadań własnych gminy, którego efektem będzie zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania te obejmują sprawy: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Powstała infrastruktura została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generowała dochodów dla Gminy.

Biorąc powyższe pod uwagę, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, należy stwierdzić, że Gmina nie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu w latach 2009-2015.

Ad 2

Zdaniem Gminy nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z przedmiotową inwestycją w okresie trwałości projektu w roku 2016, w którym wystąpiła incydentalna dzierżawa gruntu.

Powstała w roku 2016 sprzedaż w postaci wydzierżawienia części gruntów położonych na terenie parku (...) była jednorazowa i miała charakter incydentalny. Dzierżawa ta stanowiła wyjątek w realizacji zadań własnych Gminy związanych z przedmiotowym projektem. Gmina przy realizowaniu ww. projektu nie miała zamiaru wydzierżawiać gruntu pod opisaną sprzedaż. Dzierżawa została wykonana jednorazowo. Zawarto zaledwie trzy umowy dzierżawy: jedną na okres 6 miesięcy oraz dwie jednodniowe. Gmina nie zawierała kolejnych umów dzierżawy w latach 2017-2020.

Biorąc powyższe pod uwagę, czyli incydentalny charakter zawartych umów dzierżawy w roku 2016 oraz uzasadnienie dotyczące pytania 1, Gmina nie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotową inwestycją w okresie trwałości projektu w roku 2016.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć - art. 86 ust. 2a ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych tym podatkiem.

Należy zauważyć, że wyrażoną w cytowanym przepisie art. 86 ust. 1 generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje nie tylko art. 86 ust. 2a, ale także art. 90 ustawy. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem odnoszą się do czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 i 12 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła łączne (scentralizowane) rozliczenia VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, jednocześnie dokonała wstecznej centralizacji rozliczeń podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r. W odpowiedzi na konkurs w ramach osi priorytetowej 4. Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast, działanie 4.2 Rewitalizacja miast, ogłoszony przez Instytucję Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013, Gmina, jako Beneficjent, złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego projektu pn. " (...)" i w dniu (...) 2010 r. podpisała umowę o dofinansowanie.

Projekt " (...)" z jednej strony był odpowiedzią na potrzebę mieszkańców, z drugiej władz miasta, które dzięki swoim zadaniom wpływają na poprawę stanu i wyglądu bardzo ważnej części przestrzeni miejskiej. Wspomniane Parki położone są w bardzo atrakcyjnej turystycznie przestrzeni miasta, a dodatkowo w lokalnym i regionalnym układzie komunikacyjnym. Oba obiekty oddzielone są od siebie jedynie ulicą. Zatem realizacja inwestycji tworzy jeden zwarty obszar. Przedmiotem projektu była realizacja dwóch zadań inwestycyjnych: utworzenie Parku (...) na obecnym terenie nieużytku w centrum miasta pomiędzy ulicami oraz kontynuacja rewaloryzacji parku. Oba zadania realizowane są w formule "zaprojektuj i wybuduj".

Rewaloryzacja obejmowała:

* przebudowę chodników,

* budowę ścieżek rowerowych,

* przebudowę i budowę schodów,

* przebudowę oświetlenia,

* remont i przebudowę istniejącej fontanny,

* remont i rozbudowę murków oporowych,

* budowę placu zabaw w miejscu zniszczonego placu sportowego,

* podświetlenie fontanny, rzeźb, schodów,

* wymianę mostków przez rzekę,

* przebudowę rurociągów przez rzekę,

* wykonanie powierzchniowego odwodnienia terenu,

* wymianę ławek i koszy na śmieci,

* elementy wyposażenia parkowego, stojaki rowerowe,

* uporządkowanie zieleni.

Budowa Parku (...) obejmowała:

* budowę placu integracyjnego oraz centralnego o nawierzchni utwardzonej, wzbogaconych w rzeźby i inną małą architekturę,

* budowę centralnej polany o nawierzchni trawiastej,

* budowę ścieżki rowerowej zaprojektowanej niezależnie od ciągów komunikacyjnych pieszych, przeznaczonej na ruch dwustronny,

* budowę ścieżki spacerowo-rowerowej pełniącej funkcję ciągu technicznego do obsługi parku - łączącej ul. (...), aż do terenu projektowanego jako miejsca siedzące w układzie tarasowym, łączącej się z ul. (...) w miejscu istniejącego wjazdu na teren parku,

* budowę tarasów widokowych,

* uregulowanie brzegów rzeki,

* budowę 3 kładek pieszo-rowerowych nad,

* oświetlenie,

* budowę wejść do parku - głównego, wyposażonego w kładki lub platformy na różnych poziomach, zaś pozostałe wejścia - ze schodami i rampami umożliwiającymi dostęp dla osób niepełnosprawnych,

* zakup i wyposażenie parku w ławki, stoliki, kosze na śmieci, lampy, rzeźby, tablice informacyjne, poidełka, stojaki na rowery, fontannę i inne opisane w pfu,

* wykonanie prac rozbiórkowych po dawnym użytkowniku i nielegalnych wysypisk śmieci,

* wykonanie powierzchniowego odwodnienia terenu,

* budowę sieci wodno-kanalizacyjnej,

* instalacje systemu monitoringu,

* nasadzenia, wycinkę drzew.

Powstała infrastruktura (związana z realizacją projektu pn. " (...)") została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generuje dochodów dla Gminy. W projekcie podatek od towarów i usług został uznany za wydatek kwalifikowalny. Projekt " (...)" realizowany był w ramach zadań własnych Gminy wymienionych w art. 7. 1 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Wyjątkowo w 2016 r. z uwagi na wnioski osób prywatnych Gmina wydzierżawiła grunt na terenie Parku (...) pod stoiska handlowe z watą cukrową i balonami oraz pod działalność mobilnych kawiarni rowerowych. Zawarto jedynie trzy umowy dzierżawy, tj.: jedną na 6 miesięcy oraz dwie jednodniowe. Gmina uzyskała z tego tytułu dochód w łącznej wysokości (...) zł netto. Była to sprzedaż incydentalna i miała charakter jednorazowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego Projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, ponieważ - jak wskazano w okolicznościach sprawy - powstała infrastruktura została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generowała w latach 2009-2015 dochodów dla Gminy, a zatem towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji opisanego we wniosku projektu nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto realizowany projekt należał do zadań własnych Gminy, określonych w ustawie o samorządzie gminnym. Oznacza to, że w odniesieniu do tych czynności Gmina wystąpiła jako organ władzy publicznej i na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie mogła zostać uznana za podatnika.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)" w latach 2009-2015.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu, w okresie trwałości projektu w roku 2016.

Należy jeszcze raz podkreślić, że rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowego zadania, należy wskazać, że w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. W tym miejscu wskazać trzeba, że drugi warunek, wymieniony w art. 86 ustawy, dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ustawy.

Przedstawiony opis stanu faktycznego, obejmującego budowę parku (...) i rewaloryzację parku miejskiego, wskazujący zakres prac, jednoznacznie świadczy, że Gmina realizowała zadania własne, określone w ustawie o samorządzie gminnym. Zadania własne Gminy są zadaniami nałożonymi odrębnymi przepisami prawa. Realizowane w ramach budowy parku (...) i rewaloryzacji parku miejskiego zadania zostały wykonane w miejscach ogólnodostępnych na terenie parku. Efekty prac były wykorzystywane w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie mogła być uznana za podatnika, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, gdyż realizowała w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W ocenie organu fakt, że w przestrzeni wybudowanego parku (...) Gmina w 2016 r. zawarła trzy umowy dzierżawy (tj. jedną na 6 miesięcy oraz dwie jednodniowe) gruntu pod stoiska handlowe z watą cukrową oraz pod działalność mobilnych kawiarni rowerowych, nie dowodzi bezpośredniego związku dokonywanych zakupów, niezbędnych do budowy parku (...), z realizowanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, w stopniu uzasadniającym odliczenie podatku naliczonego od tych zakupów. Zdaniem organu nie występował bezpośredni związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami na budowę parku (...) a incydentalną dzierżawą powierzchni gruntu. Nadrzędnym bowiem celem działań przez Gminę było wypełnienie zadań własnych, wynikających z wymienionych powyżej przepisów ustawy o samorządzie gminnym. Tym samym w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie został spełniony podstawowy warunek, wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy, dający prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie występował bowiem bezpośredni związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami na budowę parku (...), a dzierżawą gruntu pod stoiska handlowe z watą cukrową i balonami oraz pod działalność mobilnych kawiarni rowerowych.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)" w okresie trwałości projektu w roku 2016.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 uznano za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.