0114-KDIP4-1.4012.203.2020.1.PS - Brak możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w związku z realizacją inwestycji dotyczącej przebudowy drogi wewnętrznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w związku z realizacją inwestycji dotyczącej przebudowy drogi wewnętrznej - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w związku z realizacją inwestycji dotyczącej przebudowy drogi wewnętrznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jako Jednostka Samorządu Terytorialnego będzie składać wniosek o przyznanie pomocy na operacje typu "Budowa lub modernizacja dróg lokalnych" w ramach poddziałania "Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Załącznikiem wymagalnym do dokumentacji dotyczącej pozyskania środków finansowych jest interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług VAT. Gmina jako Wnioskodawca zaliczy koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym będzie ubiegała się o ich dofinansowanie, musi jednak wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu. Przedmiotem projektu jest: Przebudowa drogi wewnętrznej w miejscowości (...) w Gminie (...).

Zadanie obejmuje wykonanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej wielobranżowej wraz z wszelkimi niezbędnymi uzgodnieniami, wykonanie robót budowlanych oraz pełnienie nadzoru inwestorskiego i teletechnicznego.

Przedmiotem zadania będzie:

Droga przebiega przez teren Gminy (...). Odcinek drogi objęty operacją łączy się z drogą o wyższej kategorii (droga krajowa nr (...)). Projektowana trasa znajduje się wzdłuż drogi publicznej i zapewni bezpośredni dostęp do nieruchomości gruntowej, na której znajduje się budynek administracyjno-biurowy przedsiębiorcy.

Stan istniejący - droga wewnętrzna o nawierzchni z kostki betonowej. Nawierzchnia jest skoleinowana i odkształcona. Na rozpatrywanym terenie bezpośrednio poniżej istniejącej konstrukcji drogowej występują grunty nasypowe. Głębokość zalegania nasypów wynosi 0,8 do 1,6 ppt. Na większych głębokościach stwierdzono obecność czwartorzędowych gruntów rodzimych w postaci lodowcowych glin piaszczystych, piasków gliniastych i glin oraz wodnolodowcowych piasków drobnych.

Stan projektowany:

Przyjęto kategorię ruchu KR3 i konstrukcję nawierzchni:

* kostka betonowa gr. 8 cm,

* posypka cementowo-piaskowa gr. 4 cm,

* kruszywo łamane stabilizowane mechaniczne 0-31,5 mm gr. 30 cm,

* warstwa mrozoodporna gr. 20 cm.

Przyjęto wymianę gruntu pod całą szerokością drogi na kruszywo naturalne niespoiste grubości 60 cm lub dogęszczenie podłoża do wskaźników zagęszczenia zgodnego z wymaganiami normy PN-S-02205 Drogi samochodowe. W ramach przebudowy drogi zostanie także wykonany kanał technologiczny KTu, KTp (wersja minimalna) na całej długości pasa drogowego wraz ze studniami kablowymi. Wybudowana zostanie kanalizacja z rur fi 110 mm, rurociągów kablowych fi 40 oraz z wiązki mikrorur.

Kolejność wykonywania robót:

* roboty ziemne,

* zabezpieczenie kabli,

* wykonanie wymiany gruntu,

* ułożenie warstwy mrozoodpornej,

* wykonanie krawężników,

* wykonanie podbudowy.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z planowaną inwestycją będą wystawione na Gminę.

Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina realizując projekt będzie realizowała zadanie własne nałożone na JST przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją. Gmina nie będzie mogła więc odzyskać w całości ani w części podatku VAT poniesionego na inwestycję zgodnie z ustawą z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) art. 86 ust. 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w wyżej opisanym zdarzeniu przyszłym dotyczącym przebudowy drogi wewnętrznej w miejscowości (...) w Gminie (...), Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizowaną inwestycją dotyczącą przebudowy drogi wewnętrznej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane. W opisanym przypadku zakup towarów i usług, w ramach projektu mieści się w katalogu zadań własnych Gminy określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.) realizując zadanie publiczne w tym zakresie Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), Gmina w związku ww. inwestycją nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia wydatków na inwestycję, jak i po jej zakończeniu. Miasto i Gmina (...) ma zatem prawo do potraktowania tego podatku jako koszt kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z wyżej powołanych przepisów ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe przepisy wskazują, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego. W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470) drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej, dzielą się na następujące kategorie:

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

Przepis art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych, wskazuje, że drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie dróg wewnętrznych oraz zarządzanie nimi należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku - do właściciela tego terenu.

Finansowanie zadań, o których mowa w ust. 2, należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku - do właściciela tego terenu (art. 8 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Stosownie do art. 19 ust. 2 pkt 4 ustawy o drogach publicznych, zarządcą dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, jest dla dróg gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Stosownie do zapisu art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności m.in.:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina będzie składać wniosek o przyznanie pomocy na wykonanie zadania pn.: "Przebudowa drogi wewnętrznej w miejscowości (...) w Gminie (...)".

Zadanie obejmuje wykonanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej wielobranżowej wraz z wszelkimi niezbędnymi uzgodnieniami, wykonanie robót budowlanych oraz pełnienie nadzoru inwestorskiego i teletechnicznego.

Przedmiotem zadania będzie opracowanie zgodnie z przepisami kompletnej dokumentacji projektowej dla zamierzenia inwestycyjnego w zakresie wszystkich branż wraz z wymaganymi uzgodnieniami i pozwoleniami, budowa tj. wykonanie na podstawie zatwierdzonej przez Zamawiającego dokumentacji projektowej dla ww. zadania inwestycyjnego, robót budowanych związanych z przebudową drogi wewnętrznej na działkach (...) oraz zapewnienie nadzoru inwestorskiego i teletechnicznego.

Droga ta przebiega przez teren Gminy (...). Odcinek drogi objęty operacją łączy się z drogą o wyższej kategorii (droga krajowa nr (...)). Projektowana trasa znajduje się wzdłuż drogi publicznej i zapewni bezpośredni dostęp do nieruchomości gruntowej, na której znajduje się budynek administracyjno-biurowy przedsiębiorcy. Przyjęto wymianę gruntu pod całą szerokością drogi na kruszywo naturalne niespoiste grubości 60 cm lub dogęszczenie podłoża do wskaźników zagęszczenia zgodnego z wymaganiami normy PN-S-02205 Drogi samochodowe. W ramach przebudowy drogi zostanie także wykonany kanał technologiczny na całej długości pasa drogowego wraz ze studniami kablowymi. Wybudowana zostanie kanalizacja z rur fi 110 mm, rurociągów kablowych fi 40 oraz z wiązki mikrorur.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z planowaną inwestycją będą wystawione na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina realizując projekt będzie realizowała zadanie własne nałożone na nią przepisami ustawy o samorządzie gminnym, a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania w całości lub części naliczonego podatku VAT w związku z planowaną inwestycją.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane, przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie związek powyższy nie występuje, bowiem nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT w związku z realizacją projektu. Wnioskodawca, realizując inwestycję wykonuje zadania własne nałożone ustawą o samorządzie gminnym.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Gmina nie ma prawa do odzyskania poniesionego podatku VAT ani w całości, ani w części zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu w związku z realizowaną inwestycją dotyczącą przebudowy drogi wewnętrznej. Tym samym, Wnioskodawca nie ma prawa do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy wskazać, że analiza kosztów kwalifikowanych, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.