0114-KDIP4-1.4012.149.2020.DP - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej o łącznej powierzchni (...) m² położnej w miejscowości: Miejscowość_1, Miejscowość_2 i Miejscowość_3 w gminie (...), powiat (...), województwo (...). Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW. W dziale I-O Księgi Wieczystej nieruchomość gruntowa zostało oznaczona jako działka gruntu o nr. numer_1, numer_2 oraz numer_3. Opisana wyżej niezabudowana nieruchomość gruntowa będzie zwana w dalszej części wniosku "Nieruchomością".

Niniejszą nieruchomość Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego z dn. (...) 1998 r. Niniejszy wniosek o interpretację będzie dotyczył działki gruntu nr numer_1 wchodzącej w skład opisanej nieruchomości.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym wg stanu na dzień (...) 2017 r. z upoważnienia Starosty, działka gruntu numer_1 o pow. (...) ha położona jest na terenach oznaczonych symbolem RIIIa i RIIIb - grunty orne.

Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (...), zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia (...) 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy (...) działka gruntu numer_1 wchodząca w skład Nieruchomości położona jest na terenach oznaczonych symbolami: ZP - tereny zieleni urządzone, UPST - tereny wytwórczości, przemysłu, składów, przetwórstwa rolniczego, usług, w tym usług komunikacyjnych i obsługi rolnictwa, U/M - tereny usług oraz zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, KDL - teren drogi lokalnej, w związku z czym nieruchomości te nie stanowią nieruchomości rolnych w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2052) oraz art. 46 (1) Kodeksu Cywilnego.

Aktualnie dla opisanej Nieruchomości, w tym działki numer_1, nie został sporządzony nowy plan zagospodarowania przestrzennego ani też nie uzyskano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Na opisanych gruntach, w tym działce numer_1, dotychczas była i jest nadal prowadzona działalność rolnicza. Jako właściciel niniejszej nieruchomości Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r.

Powyższe opisy dają szerszy pogląd na stan omawianych nieruchomości, ale należy uznać je za obojętne wobec sprzedaży nieruchomości stanowiących prywatną własność, a czynność sprzedaży należy do czynności mieszczących się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że działka numer_1 mająca być przedmiotem planowanej transakcji nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze oraz nie była udostępniana odpłatnie osobom trzecim. Przed sprzedażą działki numer_1 Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmował zarówno osobiście jak i za pośrednictwem osób trzecich jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowej działki, tj. uzbrojenie działki, doprowadzenie mediów, wydzielenie drogi dojazdowej, ogrodzenia, oraz nie były podejmowane i nie będą podejmowane aktywne działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej działki.

Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości sprzedać niezabudowaną nieruchomość gruntową (działka numer_1), a w dalszej przyszłości może jeszcze następne części nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży opisanej niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej majątek prywatny, w tym działki numer_1, nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie Ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż części opisanej niezabudowanej nieruchomości gruntowej - działka numer_1 - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) zgodnie przepisami Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w aktualnym stanie prawnym z uwagi na to, że niniejsza sprzedaż działki numer_1 będzie dokonywana w ramach zwykłego zarządu swoimi prawami majątkowymi. Wyrazem takiego podejścia jest pogląd zaprezentowany w jednym z orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 maja 2014 r., I FSK 811/13, CBOSA, wg którego osoby podejmujące działanie, które nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonaniem prawa własności, nie można uznać za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o podatku od towarów i usług i przyjąć, że sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT "podatnikami są: osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalności gospodarczą o której mowa w ust. 2 bez względu na cle lub rezultat takiej działalności". Art. 15 ust. 2 definiuje o tym, że "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że sprzedaż nieruchomości gruntowej jako dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status czynnego podatnika VAT, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji, co nie dotyczy osoby Wnioskodawcy. Istotne również do określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatkiem VAT, jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy (tak wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej wydanej 19 lipca 2019 r. sygn. akt 0115-KDIT1 2.4012.325.2019.1.AD).

W sytuacji Wnioskodawcy sprzedaż posiadanej nieruchomości mieści się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym, co wyklucza z podlegania przepisom ustawy o VAT. Nieruchomość gruntowa, w tym działka numer_1 planowana do sprzedaży, została nabyta 21 lat temu w celach rolnych i przez cały ten okres była wykorzystywana do tego celu. Zbycie opisanych nieruchomości nie będzie miało znamion działalności gospodarczej prowadzonej w warunkach art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych unormowań wynika, że grunt spełnia definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że nie każda czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem tego podatku.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - o czym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r.s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "dyrektywą VAT", "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem właściwym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują one sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ktoś, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych bądź okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot, sprzedając grunt, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

W kwestii opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego typu obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, przybierające formę zorganizowaną, na przykład nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy VAT, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej. W dziale I-O księgi wieczystej, prowadzonej przez Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych, nieruchomość gruntowa zostało oznaczona jako działka gruntu o nr. numer_1, numer_2, numer_3.

Niniejszą nieruchomość Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego z dnia (...) 1998 r. Wniosek o interpretację dotyczy działki gruntu numer_1 wchodzącej w skład opisanej nieruchomości, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać w niedalekiej przyszłości.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym wg stanu na dzień (...) 2017 r. z upoważnienia Starosty, działka gruntu numer_1 o pow. (...) ha położona jest na terenach oznaczonych symbolem RIIIa i RIIIb - grunty orne.

Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (...), zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia (...) 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy (...) działka gruntu numer_1 wchodząca w skład Nieruchomości położona jest na terenach oznaczonych symbolami: ZP - tereny zieleni urządzone, UPST - tereny wytwórczości, przemysłu, składów, przetwórstwa rolniczego, usług, w tym usług komunikacyjnych i obsługi rolnictwa, U/M - tereny usług oraz zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, KDL - teren drogi lokalnej, w związku z czym nieruchomości te nie stanowią nieruchomości rolnych w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego oraz art. 46 (1) Kodeksu Cywilnego.

Aktualnie dla opisanej Nieruchomości, w tym działki numer_1, nie został sporządzony nowy plan zagospodarowania przestrzennego ani też nie uzyskano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Na opisanych gruntach, w tym działce numer_1, dotychczas była i jest nadal prowadzona działalność rolnicza. Jako właściciel niniejszej nieruchomości Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy.

Ponadto, działka numer_1 mająca być przedmiotem planowanej transakcji nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze oraz nie była udostępniana odpłatnie osobom trzecim. Przed sprzedażą działki numer_1 Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmował zarówno osobiście jak i za pośrednictwem osób trzecich jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowej działki, tj. uzbrojenie działki, doprowadzenie mediów, wydzielenie drogi dojazdowej, ogrodzenia, oraz nie były podejmowane i nie będą podejmowane aktywne działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej działki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy od sprzedaży opisanej niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej majątek prywatny, w tym działki numer_1, nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie Ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza sprawy w kontekście przywołanych przepisów oraz wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki numer_1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpią przesłanki do uznania Wnioskodawcy w związku z tą transakcją za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość drogą darowizny. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Na opisanych gruntach, w tym działce numer_1, prowadzona jest działalność rolnicza. Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie podejmował działań prowadzących do podniesienia atrakcyjności Nieruchomości dla potencjalnych nabywców, w szczególności nie uzbrajał terenu, nie doprowadzał mediów, nie wydzielał drogi dojazdowej, nie grodził terenu, a także nie zamierza tego robić przed transakcją, zarówno osobiście, jak i za pośrednictwem osób trzecich.

W celu zbycia udziału nieruchomości nie zostały podjęte działania marketingowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej działki.

Podsumowując powyższe, brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku z zaplanowaną transakcją - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności wynika, że analizowana transakcja sprzedaży będzie sprzedażą części majątku osobistego osoby fizycznej. W konsekwencji, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.