0114-KDIP4-1.4012.134.2020.2.BS - Odliczanie VAT od raty leasingowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 czerwca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od raty leasingowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od raty leasingowej.

Wniosek uzupełniony został w dniu 24 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 czerwca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi następujący rodzaj działalności - jednoosobowa działalność gospodarcza, podział:

* wynajem długoterminowy pow. mieszkalnych (gm. A.) (PKWiU 68.20.11.0 - Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z VAT). Przychód z tej działalności w 2019 r. - ok.... zł,

* obsługa techniczna i logistyczna budynku przemysł. (Gmina B) (sprzedaż opodatkowana stawką 23% VAT). Przychód z tej działalności w 2019 r. - ok.... zł.

Sprzedaż zwolniona z VAT (wynajem powierzchni mieszkalnych)

Wszystkie wydatki związane z tą działalnością Wnioskodawca rozlicza sprzedażą zwolnioną (nie odlicza VAT). Najmy pow. mieszkalnych są najmami długoterminowymi, nie wymagają obsługi technicznej. Lokale znajdują się w budynkach Wnioskodawcy, będących w obrębie sołectwa (dzielnicy) w obrębie kilku metrów od siebie.

Sprzedaż opodatkowana (obsługa budynku przem.)

Budynek znajduje się kilkanaście k.m. od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy. Wymaga ciągłej obsługi technicznej (naprawy, remonty, konserwacja). Wydatki związane z tą działalnością Wnioskodawca rozlicza sprzedażą opodatkowaną.

Wnioskodawca nie stosuje rozliczenia wydatków sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną (mieszaną).

Wnioskodawca wziął w leasingu śr. transportu (samochód osobowy).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 czerwca 2020 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu do doprecyzowania stanu faktycznego, Wnioskodawca w odpowiedzi na zadane pytania wskazał:

1. Czy Wnioskodawca założył dla samochodu objętego wnioskiem, właściwemu dla Wnioskodawcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację VAT-26, której wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r. poz. 371)?

Odp. Wnioskodawca nie składał VAT-26 dla samochodu objętego wnioskiem.

2. Czy dla ww. samochodu będzie prowadzona ewidencja zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, jakie dokładnie wpisy będzie zawierać ta ewidencja?

Odp. Dla ww. samochodu nie będzie prowadzona ewidencja zgodna z art. 86a ust. 7.

3. Czy samochód będzie wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcą, czy też z samochodu będą korzystać inne osoby (np. pracownicy)?

Odp. Z samochodu nie będą korzystać pracownicy ani inne osoby. Samochód przeznaczony do korzystania wyłącznie przez właściciela.

4. Czy będą istniały okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego?

Odp. Samochód będzie również wykorzystywany prywatnie.

Ponadto w ww. uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował zagadnienie wskazując:

Samochód jest samochodem osobowym w cenie zakupu... netto, wziętym w leasingu operacyjnym na okres 60 miesięcy z wykupem 40%.

* Koszty podatkowe związane ze sprzedażą zwolnioną (wynajem mieszkań - Wnioskodawca rozlicza jako wydatki związane ze sprzedażą zwolnioną (Wnioskodawca rozlicza koszty od wartości brutto nie odlicza VAT). Do prowadzenia tej działalności Wnioskodawca nie potrzebuje środku transportu (wynajmy bezobsługowe, długoterminowe, najbliższa lokalizacja).

* Koszty podatkowe związane ze sprzedażą opodatkowaną (obsługą techniczno-logistyczną budynku biurowo-produkcyjnego) Wnioskodawca rozlicza jako wydatki związane ze sprzedażą opodatkowaną (za usługę obsługi Wnioskodawca wystawia fakturę VAT 23% i koszty związane z uzyskaniem przychodu rozlicza od wartości netto - wymagane dojazdy codzienne do innego powiatu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć od raty leasingowej 100% kwoty VAT traktując ratę leasingową jako wydatek związany ze sprzedażą opodatkowaną?

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 24 czerwca 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował zagadnienie wskazując:

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy sposobu rozliczenia podatku VAT od raty leasingowej ww. pojazdu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Czy mając podzieloną działalność względem sposobu rozliczeń wydatków na:

* sprzedaż zwolniona - wynajem długoterminowy (brak odliczeń VAT od wydatków),

* sprzedaż opodatkowana - obsługa techniczna (odliczenia od VAT od wydatków) oraz rozliczając wydatki związane z danym rodzajem działalności Wnioskodawca może wydatek związany z ratą leasingową pojazdu zaliczyć do wydatków związanych ze sprzedażą opodatkowaną?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Kwotę podatku VAT z wydatków Wnioskodawca rozlicza jako wydatki związane z danym typem sprzedaży. Obsługa najmów długoterminowych pow. mieszkalnych nie wymaga posiadania żadnego środka transportu (brak ciągłej obsługi, lokalizacja w jednym obrębie).

Obsługa budynku przemysłowego realizowana jest poza miejscem zamieszkania Wnioskodawcy (inny powiat) wymaga ciągłych dojazdów i obecności. Wymagane jest do tego posiadanie środka transportu. Jako, że jest to działalność związana ze sprzedażą opodatkowaną, Wnioskodawca uważa, ze powinien mieć możliwość rozliczenia kosztu związanego ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwaną dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupów z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na treść cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Z opis sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na:

* wynajmie długoterminowym powierzchni mieszkalnych (gm. A.), sprzedaż zwolniona z VAT;

* obsługę techniczną i logistyczną budynku przemysłowego (Gmina B.), sprzedaż opodatkowana stawką 23% VAT.

Sprzedaż zwolniona z VAT (wynajem powierzchni mieszkalnych):

Wszystkie wydatki związane z wynajmem powierzchni mieszkalnych Wnioskodawca rozlicza sprzedażą zwolnioną (nie odlicza VAT). Najmy pow. mieszkalnych są najmami długoterminowymi, nie wymagają obsługi technicznej. Lokale znajdują się w budynkach Wnioskodawcy, będących w obrębie sołectwa (dzielnicy) w obrębie kilku metrów od siebie. Do prowadzenia tej działalności Wnioskodawca nie potrzebuje środku transportu (wynajmy bezobsługowe, długoterminowe, najbliższa lokalizacja).

Sprzedaż opodatkowana (obsługa budynku przemysłowego):

Budynek znajduje się kilkanaście k.m. od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy. Wymaga ciągłej obsługi technicznej (naprawy, remonty, konserwacja). Wydatki związane z tą działalnością Wnioskodawca rozlicza jako wydatki związane ze sprzedażą opodatkowaną (za usługę obsługi Wnioskodawca wystawia fakturę VAT 23% i koszty związane z uzyskaniem przychodu rozlicza od wartości netto - wymagane dojazdy codzienne do innego powiatu).

Wnioskodawca nie stosuje rozliczenia wydatków sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną (mieszaną).

Wnioskodawca wziął w leasingu śr. transportu (samochód osobowy). Samochód jest samochodem osobowym w cenie zakupu... netto, wziętym w leasingu operacyjnym na okres 60 miesięcy z wykupem 40%.

Wnioskodawca nie składał VAT-26 dla samochodu objętego wnioskiem.

Dla ww. samochodu nie będzie prowadzona ewidencja zgodna z art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Z samochodu nie będą korzystać pracownicy ani inne osoby. Samochód przeznaczony do korzystania wyłącznie przez właściciela.

Samochód będzie również wykorzystywany prywatnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, prawa do odliczenia od raty leasingowej 100% kwoty VAT traktując ratę leasingową jako wydatek związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Jak wskazano powyżej, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych nie tylko w działalności gospodarczej, ale również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Ograniczenie to - co do zasady - nie ma zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być jednak rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Odnosząc powyższe do analizowanej sprawy należy wskazać, że z uwagi na okoliczność, że przedmiotowy samochód w leasingu operacyjnym, jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z działalnością (do celów prywatnych), tj. do tzw. działalności "mieszanej", Wnioskodawcy - zgodnie z art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy - przysługuje ograniczone do wysokości 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących samochodu będącego przedmiotem wniosku. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, a warunkiem koniecznym w analizowanej sprawie dla uznania ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w związku z leasingowanym samochodem jest jego wykorzystywanie do działalności mieszanej, tj. do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT oraz na cele prywatne Wnioskodawcy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego przedmiotowy samochód wykorzystywany jest do czynności podlegających opodatkowaniu (obsługa techniczna i logistyczna budynku przemysłowego) i nie jest wykorzystywany do czynności zwolnionych od podatku, co oznacza że przepisy art. 90 ustawy (dotyczące zasad odliczania częściowego w przypadku wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i zwolnionych od podatku) nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy w okolicznościach analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków dotyczących leasingowanego samochodu (tj. raty leasingowej), który przez Wnioskodawcę - jak wynika z opisu sprawy - jest wykorzystywany do celów mieszanych, tj. do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT oraz na cele prywatne Wnioskodawcy.

Prawo to przysługuje z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.