0114-KDIP4-1.4012.113.2020.2.DP - Brak możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 10 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP - 5 maja 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP4 1.4012.113.2020.1.DP (doręczone za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 22 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP - 5 maja 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP4 1.4012.113.2020.1.DP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina zrealizowała projekt pod nazwą " (...)", który na podstawie umowy z dnia (...) 2013 r. zawartej z Samorządem Województwa był dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 (...).

Przedmiotem projektu było stworzenie zintegrowanej platformy programowej polegającej na wdrożeniu dla Urzędu Gminy w (...) i dla podległych mu jednostek (Zakład Gospodarki Komunalnej i Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej) platformy teleinformatycznej. Mieszkańcy gminy mogą korzystać z wybranych usług publicznych za pośrednictwem Internetu, co usprawnia zarządzanie w Urzędzie, ZGK i GOPS poprzez przetwarzanie i obsługę pism w formie elektronicznej. Koncepcja ww. systemu zakładała m.in. możliwość stworzenia platformy, dzięki której użytkownik będzie mógł zweryfikować wszystkie dane, informacje, polecenia czy skorzystać z elektronicznych formularzy, które pomogą mu zrealizować sprawy do tej pory w takiej formie niedostępne.

Celem wdrożenia tego typu technologii informatycznych była poprawa zadowolenia mieszkańców Gminy z pracy samorządu, co przełożyło się na oszczędność czasu, niższe koszty świadczenia usług publicznych, podniesienie ich jakości oraz standaryzację usług świadczonych drogą elektroniczną. Świadczenie usług publicznych drogą elektroniczną spowodowało wzrost efektywności pracy administracji oraz osiągnięcie takiego wskaźnika efektywności kosztowej, że realizacja inwestycji miała uzasadnienie z ekonomicznego punktu widzenia.

W ramach projektu wymieniono sprzęt komputerowy w Urzędzie, ZGK i GOPS, część stacji roboczych została zmodernizowana i rozbudowano serwerownię w urzędzie. Było to niezbędne, by uruchomić nowy system.

W ramach platformy cyfrowy urząd zostały wdrożone:

* system elektronicznego obiegu dokumentów,

* biuletyn informacji publicznej,

* archiwum elektroniczne,

* e-usługi: e-deklaracje, e-decyzje, e-podatki/e-opłaty, e-odczyt wodomierzy, e-pomoc społeczna, e-zwiedzanie,

* elektroniczne biuro obsługi interesanta,

* systemy dziedzinowe do obsługi ksiąg rachunkowych oraz naliczania, poboru i windykacji podatków i opłat lokalnych.

Właścicielem zakupionego sprzętu komputerowego i oprogramowania jest Gmina. Po zakończeniu realizacji projektu, zarządcą zmodernizowanej infrastruktury oraz zakupionego sprzętu jest nadal Gmina. Jest ona podmiotem zarządzającym infrastrukturą, co ze względu na posiadany status prawny, zagwarantowało trwałość utrzymania rezultatów projektu.

Do realizacji swoich zadań Gmina powołuje jednostki organizacyjne - GOPS, ZGK, Urząd Gminy. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki wystawiane były na Gminę w latach 2014-2015 (w 2013 r. wystawiona była faktura za studium wykonalności).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

* towary i usługi nabywane w ramach ww. projektu służyły do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

* rozbudowana i zmodernizowana w ramach ww. projektu infrastruktura oraz wdrożona platforma teleinformatyczna wykorzystywana była do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma/miała możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina w ramach wyżej wymienionego zadania, realizując inwestycję polegającą na wyposażeniu Urzędu Gminy oraz jednostek mu podległych w sprzęt komputerowy, inne niezbędne środki trwałe, odpowiednie oprogramowanie, urządzenia a także odpowiednią infrastrukturę informatyczną wraz z poszczególnymi e-usługami, stworzyła środek trwały przyjmując go na majątek trwały. Realizacja i finansowanie projektu należało do Gminy i zarządzanie powstałą infrastrukturą teleinformatyczną dalej należy do Gminy poprzez swój urząd i podległe jednostki. Część sprzętu była wykorzystywana przez Zakład Gospodarki Komunalnej i Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej do prowadzania wybranych e-usług oraz elektronicznego obiegu dokumentów. Po okresie trwałości projektu, tj. po upływie 5 lat od otrzymania ostatniej płatności, sprzęt zostanie nieodpłatnie przekazany jednostkom realizującym te zadania.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zezwala na obniżenie kwoty podatku lub zwrot podatku należnego w przypadku związku nabytych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Gmina realizując powyższe zadanie nabyła usługę lecz nie uzyskała dochodów z tytułu sprzedaży opodatkowanej - zakupione środki trwałe i usługi nie są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej. Powstała infrastruktura teleinformatyczna nie służy działalności gospodarczej prowadzonej przez gminę a służy realizacji zadań własnych gminy. Gmina nie czerpie z tego tytułu korzyści majątkowych, jedynie ponosi koszty. Gmina wykonuje zadania użyteczności publicznej, podatek VAT stanowi poniesiony koszt i nie ma możliwości jego odzyskania.

W związku z tym Gmina stoi na stanowisku, że nie ma/miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. " (...)".

Na etapie wnioskowania o dofinansowanie koszty podatku VAT zostały uznane za koszty kwalifikowane i Wójt Gminy złożył oświadczenie mówiące o tym, że Gmina nie może w żaden sposób odzyskać podatku VAT stanowiącego tym samym koszt inwestycji.

Zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie beneficjent, jakim jest Gmina, przed zakończeniem okresu trwałości projektu zobowiązany jest załączyć indywidualną interpretację właściwego organu o możliwości lub o braku możliwości odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją wyżej opisanej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatków od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy podkreślić, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują, lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które w szczególności obejmują m.in. działalność w zakresie telekomunikacji, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, o czym mowa w pkt odpowiednio 3a i 15. Należy dodać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Do realizacji swoich zadań Gmina powołuje jednostki organizacyjne - GOPS, ZGK, Urząd Gminy.

Gmina zrealizowała projekt pod nazwą " (...)", który na podstawie umowy z dnia (...) 2013 r. zawartej z Samorządem Województwa był dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.

Przedmiotem projektu było stworzenie zintegrowanej platformy programowej polegającej na wdrożeniu dla Urzędu Gminy w (...) i dla podległych mu jednostek platformy teleinformatycznej. Mieszkańcy gminy mogą korzystać z wybranych usług publicznych za pośrednictwem Internetu, co usprawnia zarządzanie w Urzędzie, ZGK i GOPS poprzez przetwarzanie i obsługę pism w formie elektronicznej. Celem wdrożenia tego typu technologii informatycznych była poprawa zadowolenia mieszkańców Gminy z pracy samorządu, co przełożyło się na oszczędność czasu, niższe koszty świadczenia usług publicznych, podniesienie ich jakości oraz standaryzację usług świadczonych drogą elektroniczną. W ramach projektu wymieniono sprzęt komputerowy w Urzędzie, ZGK i GOPS, część stacji roboczych została zmodernizowana i rozbudowano serwerownię w urzędzie.

Właścicielem zakupionego sprzętu komputerowego i oprogramowania jest Gmina. Po zakończeniu realizacji projektu, zarządcą zmodernizowanej infrastruktury oraz zakupionego sprzętu jest nadal Gmina.

Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki wystawiane były na Gminę w latach 2014-2015 (w 2013 r. wystawiona była faktura za studium wykonalności).

Towary i usługi nabywane w ramach ww. projektu służyły do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Rozbudowana i zmodernizowana w ramach ww. projektu infrastruktura oraz wdrożona platforma teleinformatyczna wykorzystywana była do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina ma/miała możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, ponieważ - jak wskazano w okolicznościach sprawy - efekty realizacji ww. projektu nie są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nabywane w ramach projektu towary i usługi służyły do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Wnioskodawca nie ma/nie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)". Tym samym, Wnioskodawca nie ma/nie miał prawa do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.