0114-KDIP3-3.4011.79.2017.2.JK2 - PIT w zakresie opodatkowania emerytury po zmarłym mężu otrzymywanej z Niemiec.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu 6 kwietnia 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 17 maja 2017 r. (data nadania 18 maja 2017 r., data wpływu 19 maja 2017 r.) na wezwanie z dnia 9 maja 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.79.2017.1.JK2 (data nadania 10 maja 2017 r., data doręczenia 17 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury po zmarłym mężu otrzymywanej z Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury po zmarłym mężu otrzymywanej z Niemiec.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 9 maja 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.79.2017.1.JK2 (data nadania 10 maja 2017 r., data doręczenia 17 maja 2017 r.) wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 17 maja 2017 r. (data nadania 18 maja 2017 r., data wpływu 19 maja 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest obywatelem Polski. Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z ZUS w wysokości średnio 900 zł (przez lata 2011-2016 miesięcznie). Wnioskodawczyni rozlicza się z podatku poprzez ZUS. Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z Niemiec - rentę po zmarłym mężu, który od urodzenia, aż do śmierci był obywatelem Niemiec i posiadał obywatelstwo niemieckie. Podatek od renty po mężu Wnioskodawczyni opłaca w Republice Federalnej Niemiec na podstawie umowy między Rzeczpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Mąż Wnioskodawczyni nie był urzędnikiem państwowym, do emerytury pracował na terenie Niemiec w firmie prywatnej i na terenie Niemiec przeszedł na emeryturę.

Emerytura po zmarłym mężu jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec. Z podatku po zmarłym mężu Wnioskodawczyni rozlicza się w Urzędzie Skarbowym Finanzam Neubraidenburg.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy rozliczając się z emerytury po zmarłym mężu (obywatelu Niemiec) na terenie Republiki Federalnej Niemiec Wnioskodawczyni jest zobowiązana do kolejnego rozliczania się na terenie Polski?

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek po zmarłym mężu od renty, którą otrzymuje, powinna opłacać w Republice Federalnej Niemiec.

Mąż Wnioskodawczyni zmarł, w dniu 13 grudnia 2010 r., a emeryturę po nim otrzymała w lipcu 2011 r. Emerytura z Niemiec przysyłana była do banku, który przez dwa lata (2011, 2012) potrącał podatek co miesiąc odprowadzając go do Urzędu Skarbowego, co było niezgodne z prawem. Za lata 2011-2012 Wnioskodawczyni rozliczała się w Urzędzie Skarbowym. Niemiecki urząd skarbowy przysłał Wnioskodawczyni pismo z informacją, że powinna rozliczać się w Niemczech i podatek zapłacony za lata 2011-2012 powinien zostać Jej zwrócony powołując się na art. 18 pkt 2 umowy między Rzeczyspospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Wnioskodawczyni od 2013 r. rozlicza się z podatku od renty po mężu w Niemczech.

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że nie unika płacenia podatku, wyjaśniono Jej i podpisała dokumenty, że rozlicza się w Niemczech i tak Wnioskodawczyni czyni. Wnioskodawczyni zaczerpnęła informacji u radcy prawnego, który poinformował ją, że powinna rozliczać się w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski i otrzymuje po zmarłym mężu emeryturę (rentę) z Niemiec.

Zatem w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie uregulowania zawarte w polsko-niemieckiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 4 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w rozumieniu niniejszej umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Na podstawie art. 4 ust. 2 jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W myśl art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytura (renta) po zmarłym mężu otrzymywana z Niemiec, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenie jest wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

* ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

* ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

* ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

* ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

* ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych.

Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Świadczenia pieniężne związane ze śmiercią ubezpieczonego przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są więc świadczeniami pochodzącymi z ustawowego ubezpieczenia socjalnego.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz stan prawny, należy stwierdzić, że emerytura (renta) wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o którym mowa w art. 18 ust. 2 ww. umowy podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.