0114-KDIP3-3.4011.534.2018.4.MS2 - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 20 listopada 2018 r. (data wpływu 20 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 19 grudnia 2018 r.), na wezwanie Nr 0114-KDIP1-1.4012.729.2018.2.JO oraz Nr 0114-KDIP3-3.4011.534.2018.3.MS2 z dnia 19 grudnia 2018 r. (data nadania 19 grudnia 2018 r., data doręczenia 19 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 19 grudnia 2018 r., Nr 0114-KDIP1-1.4012.729.2018.2.JO oraz Nr 0114-KDIP3-3.4011.534.2018.3.MS2 (data nadania 19 grudnia 2018 r., data doręczenia 19 grudnia 2018 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dniu 19 grudnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku, potwierdzające wniesienie w dniu 19 grudnia 2018 r. brakującej opłaty od ww. wniosku.

We wniosku złożonym przez: * Zainteresowanego będącą stroną postępowania:

M. S.A.; * Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana D.

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan D. (dalej: "Sprzedający") jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę 7/6 o obszarze 1,7989 ha, oznaczonej w sposobie korzystania jako R-grunty orne, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (Dalej: "Nieruchomość").

Nieruchomość stanowi odrębny majątek Sprzedającego. Została przez Niego nabyta tytułem darowizny od osoby fizycznej na podstawie umowy z dnia 7 maja 2004 r. Nieruchomość nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani w działalności rolniczej.

Sprzedający nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Sprzedający nie podejmował również żadnych działań zmierzających do znalezienia nabywcy Nieruchomości, bądź jej części. To przedstawiciele Kupującego skontaktowali się ze Sprzedającym.

W dniu 27 lipca 2018 r. Sprzedający zawarł z M. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, którego następcą prawnym jest M. Spółka Akcyjna (dalej: "Kupujący"), przedwstępną warunkową umowę sprzedaży (dalej: "Umowa"), na mocy której Sprzedający zobowiązał się do sprzedaży na rzecz Kupującego części działki, o obszarze nie mniejszym niż 14.000 m² i nie większym, niż 14.350 m². Wydzielenie działki będącej przedmiotem sprzedaży (dalej: "Działka") nastąpi według wskazań zawartych w umowie przedwstępnej, zgodnie z wstępnym planem wydzielenia, który stanowi załącznik do tej umowy.

Według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego przyjętego uchwałą Rady Miasta z dnia 23 września 2010 r., (dalej: "MPZP") Nieruchomość znajduje się częściowo na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług (symbol 8.8 MN (U)) i częściowo w liniach rozgraniczających ulicy zbiorczej (symbol 9a KD-Z).

W Umowie Sprzedający udzielił osobom działającym z ramienia Kupującego pełnomocnictwa m.in. do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę na Nieruchomości oraz prowadzenie w tym zakresie procedury budowlanej. Warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej, zastrzeżonym dla Kupującego, jest uzyskanie przez Kupującego ostatecznej, prawomocnej decyzji administracyjnej, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę na Działce budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Kupujący może bowiem domagać się zawarcia umowy przyrzeczonej także wówczas, gdy pozwolenie na budowę nie zostanie uzyskane w wymaganym czasie.

Sprzedający zobowiązał się także do udzielenia wskazanym przedstawicielom Kupującego pełnomocnictw do przeprowadzenia określonych analiz dotyczących Nieruchomości, jak również do doprowadzenia do podziału Nieruchomości i uzyskania pozwolenia na budowę. Uzyskanie pozwoleń na budowę będzie wymagało wyodrębnienia działek pod każdy z budynków, przy czym każda z działek będzie nie mniejsza, niż 800 m². Stosowny wniosek o dokonanie podziału działki wraz z dokumentami towarzyszącymi ma złożyć Sprzedający.

Zawarcie umowy przyrzeczonej ma nastąpić nie później, niż do dnia 26 kwietnia 2019 r. Sprzedający i Kupujący łącznie zwani są w dalszej części: "Wnioskodawcami".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Sprzedający w ramach planowanej transakcji będzie występował w charakterze podatnika VAT?

2. W razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy planowana transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej?

3. W razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2, czy Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Działki?

4. Niezależnie od odpowiedzi na pytanie nr 1, czy planowana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Zainteresowanych, niezależnie od odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 1, planowana transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza - oznacza działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1. 2 i 4-9.

Jak zauważa się w doktrynie i orzecznictwie "Działalność gospodarcza zdefiniowana dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, co do zasady jest jednocześnie działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u.p.t.u. Nie są to jednak oczywiście definicje tożsame, pokrywające się całkowicie co do zakresu. Art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług inaczej definiuje działalność gospodarczą niż art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja zawarta w tym pierwszym unormowaniu ma bowiem charakter przedmiotowo-podmiotowy" (wyrok NSA z 16 grudnia 2008 r., II FSK 1339/07) (Golat. Rafał. Pozarolnicza działalność gospodarcza w orzecznictwie sądowym - omówienie orzecznictwa. Publikacje Elektroniczne ABC).

Dokonując analizy definicji działalności gospodarczej na gruncie przepisów ustawy o PIT, warto posłużyć się słowami Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 31 sierpnia 2018 r., sygn. akt II FSK 489/18 stwierdził: "Na pojęcie "zorganizowanie" w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonej działalności, jak i w fazie realizacyjnej. Może dotyczyć to również działań podejmowanych w odniesieniu do przedmiotu sprzedaży (np. jego przetworzenie, jak cięcie złomu, którego dokonywał skarżący). Z kolei przez "ciągłość" działań należy rozumieć stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność. Te wszystkie jednakże działania, o ile mają spełniać kryteria działalności gospodarczej, winny mieć charakter profesjonalny, zawodowy, tj. wykraczać poza czynności zwyczajowo podejmowane w ramach zwykłego zarządu przez właściciela składników majątkowych, kierującego się normalnymi w takich przypadkach zasadami gospodarności". O ile planowaną transakcję można częściowo uznać za zorganizowaną - zwłaszcza w razie przyjęcia, że działania podejmowane formalnie w imieniu Sprzedającego będą uznane za działania podejmowane przez tę stronę transakcji, o tyle nie można jej przypisać cechy ciągłości. Będzie ona bowiem podjęta w odniesieniu do składnika majątku prywatnego zbywanego jednorazowo.

Kolejnym czynnikiem decydującym o możliwości zakwalifikowania danej czynności do działalności gospodarczej, jest brak możliwości zaliczenia jej do pozostałych źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ustawy o PIT.

Kwestia sprzedaży działek z majątku prywatnego w kontekście uznania jej za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, była wielokrotnie przedmiotem analizy dokonywanej przez sądy administracyjne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 18 października 2018., sygn. akt I SA/ Łd 540/18 stwierdził: "Wracając do regulacji art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., za poglądem NSA wyrażonym w opisanym wyroku kasacyjnym, a także innymi wyrokami tego sądu (II FSK 3760/17 z dnia 30 maja 2018 r., czy też II FSK 1423/14 z dnia 9 marca 2016 r. oraz II FSK 1011/14 z 19 dnia maja 2016 r. i powołanymi w nich wyrokami sądu odwoławczego) przypomnieć należy, dokonując interpretacji tej normy prawnej, że zarobkowy charakter działalności gospodarczej oznacza, że zamiarem (celem) jej podjęcia jest osiągnięcie zysku. Zysk z kolei powinno się definiować jako nadwyżkę przychodów nad wydatkami. Należy też liczyć się z możliwością nieuzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, czyli z poniesieniem straty. Tym samym o zarobkowym charakterze działalności gospodarczej nie decyduje faktyczne osiągnięcie zysku, lecz zamiar jego osiągnięcia. Z drugiej jednak strony, sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzanymi przez niego transakcjami (czynnościami), nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., bez jednoczesnego spełnienia pozostałych przesłanek z art. 5a pkt 6 tej ustawy. Wola uzyskania zysku w przytoczonym wyżej rozumieniu, stanowić bowiem może również imperatyw, którym kierować się będzie podatnik zamierzający osiągnąć przychód zaliczany do innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza, w tym np. z najmu lub dzierżawy (art. 10 ust. 1 pkt 6), czy też wreszcie z odpłatnego zbycia składników majątkowych (art. 10 ust. 1 pkt 8). Z tej perspektywy truizmem jest twierdzenie zaskarżonej decyzji, że dążenie do osiągnięcia zysku nie jest powszechną cechą sprzedaży nieruchomości na cele prywatne".

W analizowanej sprawie Sprzedający nabył Nieruchomość w drodze darowizny dawno temu. Nie podejmował on żadnych działań w celu zbycia Nieruchomości w całości, bądź w części, a jedynie przystał na propozycję sprzedaży otrzymaną przez osoby, które się do niego zgłosiły. W tym kontekście planowanej sprzedaży nie można uznać za czynność wykonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż jest to sprzedaż składnika majątku prywatnego. W kontekście powyższego należy stwierdzić, że niezależnie od powyższego, sprzedaż Działki stanowiącej składnik majątku prywatnego, nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie cechuje się ona ciągłością, ani też dostatecznym stopniem zorganizowania. W konsekwencji ich sprzedaż będzie wyłączona z opodatkowania ww. podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych - na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy - istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

Jak wskazano, odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Zainteresowanych do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz ze sprzedażą działek, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że "Sprzedający" jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Nieruchomość stanowi odrębny majątek Sprzedającego. Została przez Niego nabyta tytułem darowizny od osoby fizycznej na podstawie umowy z dnia 7 maja 2004 r. Nieruchomość nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani w działalności rolniczej. Sprzedający nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Sprzedający nie podejmował również żadnych działań zmierzających do znalezienia nabywcy Nieruchomości, bądź jej części. To przedstawiciele Kupującego skontaktowali się ze Sprzedającym. W dniu 27 lipca 2018 r. Sprzedający zawarł z M. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, którego następcą prawnym jest M. Spółka Akcyjna przedwstępną warunkową umowę sprzedaży, na mocy której Sprzedający zobowiązał się do sprzedaży na rzecz Kupującego części działki, o obszarze nie mniejszym niż 14.000 m² i nie większym, niż 14.350 m². Wydzielenie działki będącej przedmiotem sprzedaży nastąpi według wskazań zawartych w umowie przedwstępnej, zgodnie z wstępnym planem wydzielenia, który stanowi załącznik do tej umowy.

Według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, Nieruchomość znajduje się częściowo na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i częściowo w liniach rozgraniczających ulicy zbiorczej. W Umowie Sprzedający udzielił osobom działającym z ramienia Kupującego pełnomocnictwa m.in. do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę na Nieruchomości oraz prowadzenie w tym zakresie procedury budowlanej. Warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej, zastrzeżonym dla Kupującego, jest uzyskanie przez Kupującego ostatecznej, prawomocnej decyzji administracyjnej, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę na Działce budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Kupujący może bowiem domagać się zawarcia umowy przyrzeczonej także wówczas, gdy pozwolenie na budowę nie zostanie uzyskane w wymaganym czasie. Sprzedający zobowiązał się także do udzielenia wskazanym przedstawicielom Kupującego pełnomocnictw do przeprowadzenia określonych analiz dotyczących Nieruchomości, jak również do doprowadzenia do podziału Nieruchomości i uzyskania pozwolenia na budowę. Uzyskanie pozwoleń na budowę będzie wymagało wyodrębnienia działek pod każdy z budynków, przy czym każda z działek będzie nie mniejsza, niż 800 m². Stosowany wniosek o dokonanie podziału działki wraz z dokumentami towarzyszącymi ma złożyć Sprzedający. Zawarcie umowy przyrzeczonej ma nastąpić nie później, niż do dnia 26 kwietnia 2019 r.

Okoliczności przedstawione w powyższym opisie wskazują, że Sprzedający nie nabył przedmiotowej nieruchomości w celu jej zbycia i czerpania korzyści. Sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie długiego czasu od jej nabycia w darowiźnie.

Zatem, całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności, a Sprzedający zbywając ww. nieruchomość, będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania tym majątkiem.

Biorąc pod uwagę powyższe, planowana sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Zainteresowanych, skutki podatkowe planowanej transakcji odpłatnego zbycia ww. nieruchomości, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Należy podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje liczyć bieg określonego w nim pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że nieruchomość została nabyta tytułem darowizny na podstawie umowy z dnia 7 maja 2004 r.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Zatem, planowana transakcja sprzedaży nieruchomości nabytej w 2004 r. w świetle powołanych wyżej przepisów, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.