0114-KDIP3-3.4011.471.2017.1.MS2 - Określenie skutków podatkowych otrzymania świadczenia pieniężnego w związku ze szkodą osobową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia pieniężnego w związku ze szkodą osobową - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia pieniężnego w związku ze szkodą osobową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 lipca 2013 r. została zawarta umowa ubezpieczenia na życie z M. SA na okres 25 lat, tj. do dnia 2 lipca 2038 r. W ramach ubezpieczenia została zawarta umowa podstawowa w zakresie indywidualnego ubezpieczenia na życie, oraz umowy dodatkowe, w tym umowa ubezpieczenia na wypadek poważnego zachorowania ubezpieczonego z sumą ubezpieczenia w wysokości 50.000,00 zł (potwierdzona polisą).

W maju 2015 r. został u Wnioskodawczyni zdiagnozowany nowotwór na lewym płacie tarczycy w postaci guza nieotorebkowanego barwy białej, o wymiarach 0,4 x 0,3 x 0,5 cm położony podtorebkowo. Tak położony guz naciekał torebkę narządową tarczycy. Zdiagnozowany guz został w obrazie mikroskopowym rozpoznany jako guzek o średnicy 0,5 cm o utkaniu raka brodawkowatego tarczycy - mikrorak (carcinoma papillare lobi dextri glandulae thyroideae - microcarcinoma).

W okresie od dnia 18 maja 2015 r. do dnia 21 maja 2015 r. Wnioskodawczyni była hospitalizowana w Centrum Onkologii w Warszawie z powodu podejrzenia raka tarczycy. Wykonany został zabieg chirurgiczny polegający na całkowitym zewnątrz torebkowym wycięciu lewego płata tarczycy oraz wycięciu węzłów chłonnych szyjnych środkowych.

W dniu 24 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wypłatę świadczenia z grupowego ubezpieczeniowego. Pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. ubezpieczyciel M. SA odmówił wypłaty świadczenia ubezpieczeniowego powołując się na § 3 ust. 2 pkt 3 lit. c Ogólnych warunków dodatkowego ubezpieczenia na wypadek poważnego zachorowania (dalej OWU). Zgodnie z powołanym postanowieniem OWU, nie jest objęty ochroną ubezpieczeniową brodawczakowaty rak tarczycy T1N0M0 o średnicy mniejszej niż 1 cm.

W marcu 2017 r. zostało wszczęte - na podstawie wniosku Wnioskodawczyni - przed Rzecznikiem Finansowym pozasądowe postępowanie w sprawie rozwiązania sporu z M. SA zgodnie z przepisami Rozdziału 4 (Pozasądowe postępowanie w sprawie rozwiązywania sporów między Klientem a podmiotem rynku finansowgo) ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 892, z późn. zm.).

W wyniku przeprowadzonego przez Rzecznika Finansowego postępowania mediacyjnego w dniu 28 września 2017 r. została zawarta ugoda zgodnie z brzmieniem której:

* przedmiotem ugody jest zakończenie sporu w zakresie wypłaty świadczenia kulancyjnego, w związku z realizacją umowy ubezpieczenia na życie potwierdzonej polisą (§ 1 ust. 1 ugody),

* odpowiednią kwotą tytułem świadczenia kulancyjnego będzie kwota 20.000,00 zł (§ 1 ust. 2 ugody),

* zawarcie ugody i wypłata na rzecz Wnioskodawczyni kwoty 20.000,00 zł stanowi zaspokojenie wszelkich roszczeń podatnika w stosunku do M. wynikających lub związanych z umową ubezpieczenia na życie, potwierdzonej polisą i w związku z tym podatnik zrzekł się wszelkich dalej idących roszczeń wobec M. wynikających lub związanych z wyżej wymienioną umową ubezpieczenia (§ 3 ust. 1 ugody).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłacona przez M. na podstawie § 1 ust. 1 i 2 ugody zawartej w dniu 28 września 2017 r. kwota 20.000,00 zł tytułem świadczenia kulancyjnego w związku z realizacją umowy ubezpieczenia na życie, potwierdzonej polisą o numerze 21486724 wolna jest od podatku na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jako faktycznie kwota wypłacona z tytułu umowy ubezpieczenia (z opisem w tytule przelewu WYPŁATA Z POLISY)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wypłata kulancji ubezpieczeniowej przez M. w wysokości 20.000,00 zł podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 4 Ustawy.

W dniu 2 lipca 2013 r. została zawarta umowa ubezpieczenia na życie z M. SA na okres 25 lat, tj. do dnia 2 lipca 2038 r. W ramach ubezpieczenia została zawarta umowa podstawowa w zakresie indywidualnego ubezpieczenia na życie, oraz umowy dodatkowe, w tym umowa ubezpieczenia na wypadek poważnego zachorowania ubezpieczonego z sumą ubezpieczenia w wysokości 50.000,00 zł (potwierdzona polisą). W odpowiedzi na wniosek z dnia 24 czerwca 2015 r. M. SA odmówił wypłaty świadczenia ubezpieczeniowego powołując się na § 3 ust. 2 pkt 3 lit. c Ogólnych warunków dodatkowego ubezpieczenia na wypadek poważnego zachorowania (dalej OWU), zgodnie z powołanym postanowieniem OWU, nie jest objęty ochroną ubezpieczeniową brodawczakowaty rak tarczycy T1N0M0 o średnicy mniejszej niż 1 cm. Na skutek wszczętego postępowania mediacyjnego przed Rzecznikiem Finansowym w dniu 28 września 2017 r. została zawarta z M. SA ugoda na podstawie której została wypłacona kwota 20.000,00 zł tytułem świadczenia kulancyjnego w związku z realizacją umowy ubezpieczenia na życie, potwierdzona polisą (§ 1 ust. 1 ugody).

Zgodnie z przepisem art. 805 Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega natomiast w szczególności na zapłacie: przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, natomiast przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej. Ze stosunku ubezpieczenia wynikają: dług i odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń.

Natomiast pojęcie "świadczenia kulancyjnego" nie zostało zdefiniowane w przepisach obowiązującego prawa (pewnych elementów konstrukcyjnych doszukać się można w brzmieniu przepisu art. 827 § 1 Kodeksu cywilnego), a rodzaje kulancji zostały wykształcone w praktyce ubezpieczeniowej. A zatem powodem spełnienia świadczenia może być chęć uwzględnienia słusznego interesu określonego podmiotu (tzw. kulancja dyspensywna) albo też przyczyną wypłaty jest chęć uniknięcia sporu sądowego w sytuacji, gdy zakład ubezpieczeń nie kwestionuje podstawy swojej odpowiedzialności wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia lecz jej zakres. Podstawową zasadą spełnienia świadczenia kulancyjnego jest ta, że "ubezpieczyciel, spełniając świadczenie, musi działać w granicach prawa, a w szczególności dokonywać czynności zaliczonych do katalogu czynności ubezpieczeniowych przez prawo publiczne" (zob. D. Fuchs, Implikacje spełnienia świadczenia kulancyjnego przez ubezpieczyciela w szczególności dla jego prawa regresu wobec sprawcy szkody, Przegląd Prawa Handlowego 2009, nr 7, s. 24 i nast., Dostęp elektroniczny: LEX 2009).

Kulancja jest zatem świadczeniem wynikającym z zawartej umowy ubezpieczenia. W szczególności należy stwierdzić, że bez zawarcia umowy ubezpieczenia nie ma możliwości wypłaty kulancji na rzecz uprawnionego.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawa) wyrażają generalną zasadę opodatkowania wszelkiego rodzaju dochodów osiągniętych przez podatnika, a od tej zasady przewidziano wyjątek między innymi w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 4 Ustawy, który wyraża zasadę ogólną dotyczącą zwolnienia z opodatkowania kwot wypłaconych z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych.

W sytuacji, w której zostaje dokonana przez zakład ubezpieczeń wypłata kulancji - jako wypłata kwoty pieniężnej z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia majątkowego lub osobowego - to korzysta ona ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Powyższe stanowisko podatnika znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych: "(...) świadczenie ex-gratia bezsprzecznie wynika z uprzednio zawartej przez ubezpieczonego umowy ubezpieczenia, gdyż bez zawarcia takowej wypłata kulancji nie byłaby w ogóle możliwa. Jednocześnie potwierdza to, że świadczenie ex-gratia należy traktować jako kwotę otrzymaną z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Świadczenie ex-gratia podlega powyższemu zwolnieniu również niezależnie od okoliczności, w jakich jest ono wypłacane, tj. niezależnie czy jest ono świadczeniem samoistnym wypłacanym przez Spółkę, czy też jest ono uiszczone obok świadczenia w pełnej wysokości z umowy ubezpieczenia, którego to wypłata podyktowana jest prawomocnym wyrokiem sądu. Są to bowiem okoliczności, które nie mają wpływu na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia (...)" - tak też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 stycznia 2014 r., znak: IPPB2/415-768/13-2/MK;

"(...) wypłata świadczenia ex gratia z tytułu umowy ubezpieczenia zarówno wypłaconego samoistnie, jak również obok wypłaty w pełnej wysokości świadczenia z umowy ubezpieczenia, na podstawie prawomocnego wyroku sądowego, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT (...)" - tak też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 września 2013 r., znak: IPPB2/415-515/13-2/MK.

Dodatkowym argumentem potwierdzającym stanowisko podatnika w niniejszej sprawy jest fakt, że skoro wypłata kulancji ubezpieczeniowej podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to po stronie zakładu ubezpieczeń nie ma obowiązku sporządzenia oraz przesłania informacji podatkowej PIT-8C. Obowiązek sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C wynika z art. 42a Ustawy i pojawia się w przypadku wypłaty należności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zakwalifikowanych do tzw. innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy. Co istotne, w przypadku, jeżeli wypłacona należność korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 Ustawy, wypłacający świadczenie nie ma obowiązku sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C. Powyższe potwierdzają interpretacje wydawane przez organy podatkowe:

"(...) W świetle powyższego, jeżeli świadczenie wypłacone zostało z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, a nie mieści się ono w punktach a i b powyżej, to takie świadczenie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i konsekwentnie na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C (...)" - tak też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 września 2010 r., znak: IPPB2/415-549/10-2/AK;

"(...) W świetle powyższego, jeżeli świadczenie wypłacone zostało z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych i nie należy do wyjątków wskazanych pod literą a) i b), to takie świadczenie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C. Kluczowym dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii jest więc ustalenie, czy świadczenia wypłacane przez Spółkę, na podstawie umowy ubezpieczeniowej, na rzecz ubezpieczonego, są świadczeniami z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. Nie ulega bowiem wątpliwości fakt, że przedmiotowe świadczenia znajdują się poza zakresem wyjątków wskazanych przez ustawodawcę pod literą a) i b) art. 21 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. (...) - tak też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lipca 2011 r., znak: IPPB2/415-445/11-2/AK.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawczyni, wypłata kulancji ubezpieczeniowej przez M. w wysokości 20.000,00 zł podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 4 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy zwalnia się od podatku kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych za wyjątkiem:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 2 lipca 2013 r. została zawarta umowa ubezpieczenia na życie na okres 25 lat, tj. do dnia 2 lipca 2038 r. W ramach ubezpieczenia została zawarta umowa podstawowa w zakresie indywidualnego ubezpieczenia na życie, oraz umowy dodatkowe, w tym umowa ubezpieczenia na wypadek poważnego zachorowania ubezpieczonego z sumą ubezpieczenia w wysokości 50.000,00 zł. W maju 2015 r. został u Wnioskodawczyni zdiagnozowany nowotwór na lewym płacie tarczycy w postaci guza nieotorebkowanego. W okresie od dnia 18 maja 2015 r. do dnia 21 maja 2015 r. Wnioskodawczyni była hospitalizowana z powodu podejrzenia raka tarczycy. Wykonany został zabieg chirurgiczny polegający na całkowitym zewnątrz torebkowym wycięciu lewego płata tarczycy oraz wycięciu węzłów chłonnych szyjnych środkowych. W dniu 24 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wypłatę świadczenia z grupowego ubezpieczeniowego. Pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. ubezpieczyciel M. SA odmówił wypłaty świadczenia ubezpieczeniowego powołując się na § 3 ust. 2 pkt 3 lit. c Ogólnych warunków dodatkowego ubezpieczenia na wypadek poważnego zachorowania. Zgodnie z powołanym postanowieniem OWU, nie jest objęty ochroną ubezpieczeniową brodawczakowaty rak tarczycy o średnicy mniejszej niż 1 cm. W marcu 2017 r. zostało wszczęte - na podstawie wniosku Wnioskodawczyni - przed Rzecznikiem Finansowym pozasądowe postępowanie w sprawie rozwiązania sporu. W wyniku przeprowadzonego przez Rzecznika Finansowego postępowania mediacyjnego w dniu 28 września 2017 r. została zawarta ugoda zgodnie z brzmieniem której:

* przedmiotem ugody jest zakończenie sporu w zakresie wypłaty świadczenia kulancyjnego,

* odpowiednią kwotą tytułem świadczenia kulancyjnego będzie kwota 20.000,00 zł,

* zawarcie ugody i wypłata na rzecz Wnioskodawczyni kwoty 20.000,00 zł stanowi zaspokojenie wszelkich roszczeń podatnika w stosunku do M. wynikających lub związanych z umową ubezpieczenia na życie, potwierdzonej polisą i w związku z tym podatnik zrzekł się wszelkich dalej idących roszczeń wobec M. wynikających lub związanych z wyżej wymienioną umową ubezpieczenia.

Podkreślenia wymaga, że zadośćuczynienie, analogicznie jak odszkodowanie, jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. Co prawda w doktrynie i judykaturze powszechnym jest wiązanie pojęcia odszkodowania jedynie z uszczerbkiem majątkowym, natomiast pojęcia "zadośćuczynienia" za doznaną krzywdę (uszczerbkiem niematerialnym), jednakże tego rodzaju rozróżnienia nie dokonują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji pojęcie odszkodowania odnosi się również do zadośćuczynienia, będącego formą wynagrodzenia szkody.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 950, z późn. zm.), zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie lub świadczenie na podstawie uznania roszczenia uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń dokonanych w postępowaniu, o którym mowa w art. 16, zawartej z nim ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu.

Jak stanowi art. 444 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z treści art. 805 § 1 i § 2 ustawy - Kodeksu cywilnego wynika, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

Zgodnie z art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej jest rodzajem ubezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 822 ustawy - Kodeks cywilny. Świadczenie należne od ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia OC ma wyrównywać uszczerbek majątkowy powstały już w wyniku wystąpienia zdarzenia wyrządzającego szkodę osobie trzeciej.

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że wypłacone Wnioskodawczyni świadczenie kulancyjne w związku z realizacją umowy ubezpieczenia na życie w drodze ugody pozasądowej, korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartych w nich stanowisk organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.