0114-KDIP3-3.4011.470.2018.1.MS - Określenie skutków podatkowych otrzymania odstępnego za opuszczenie zajmowanego lokalu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odstępnego za opuszczenie zajmowanego lokalu - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej opodatkowania otrzymanego odstępnego oraz wykazania połowy kwoty w zeznaniu rocznym za 2018 rok,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej złożenia zeznania podatkowego za 2018 rok na formularzu PIT-37.

W dniu 1 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odstępnego za opuszczenie zajmowanego lokalu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Do dnia 31 maja 2018 r. Wnioskodawczyni oraz Jej mąż byli najemcami lokalu mieszkalnego. Stosunek najmu został nawiązany na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 4 maja 1978 r. z ówczesnym pracodawcą Wnioskodawczyni i Jej męża - spółką O. Przez okres korzystania z niego, wynajmowany lokal mieszkalny służył zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni z mężem poczynili w tym czasie liczne nakłady na przedmiotowy lokal mieszkalny, których koszt pokrywali z własnych środków.

W dniu 6 marca 2018 r., na mocy aktu notarialnego sporządzonym przed notariuszem prowadzącym Kancelarię Notarialną Wnioskodawczyni i Jej mąż zawarli z O. porozumienie, na mocy którego zobowiązali się rozwiązać umowę najmu lokalu mieszkalnego z dnia 4 maja 1978 r. z dniem 31 maja 2018 r. i opuścić przedmiotowy lokal najpóźniej do dnia 30 czerwca 2018 r. W zamian za rozwiązanie umowy najmu, opuszczenie lokalu i protokolarne zdanie lokalu w ustalonym przez Strony terminie Wnioskodawczyni oraz Jej mężowi zostało wypłacone odstępne stanowiące 60% wartości rynkowej lokalu, tj. w kwocie 204.180,00 zł. Co do obowiązku dobrowolnego opuszczenia, opróżnienia i wydania lokalu mieszkalnego oraz zapłaty kary umownej w związku z ewentualnym uchybieniem terminu realizacji tych obowiązków Wnioskodawczyni i Jej mąż dobrowolnie poddali się rygorowi egzekucji w trybie przewidzianym w art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c. Ponadto Strony porozumienia zrzekły się wobec siebie wszelkich roszczeń wynikających z umowy najmu, poza roszczeniami z tytułu rozliczenia czynszu i mediów.

Przyczyną zawarcia porozumienia była planowana sprzedaż przez O. budynku, w którym znajdował się lokal mieszkalny wynajmowany przez Wnioskodawczynię i Jej męża i konieczność uprzedniego opróżnienia tego budynku z lokatorów.

Odstępne przewidziane w porozumieniu w kwocie 204.180,00 zł zostało wypłacone do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża, którzy w momencie jego wypłaty pozostawali (i nadal pozostają) w stosunku małżeńskiej wspólności majątkowej. Wynikało to z faktu, że stronami umowy najmu (najemcami) była zarówno Wnioskodawczyni, jak i Jej mąż. Do wypłaty odstępnego doszło w marcu 2018 r. Jedyną podstawą do wypłaty odstępnego było wspomniane wyżej porozumienie w formie aktu notarialnego z dnia 6 marca 2018 r. W szczególności nie był nią wyrok sądu ani ugoda sądowa. W ramach porozumienia Wnioskodawczyni i Jej mąż zobowiązali się również przekazać do spółki do końca 2018 r., dane niezbędne do sporządzenia informacji podatkowych PIT-8C.

Środki uzyskane z odstępnego Wnioskodawczyni i Jej mąż przeznaczyli na zakup nowego lokalu mieszkalnego, w którym obecnie zamieszkują.

Poza przedmiotowym odstępnym jedynym źródłem dochodu Wnioskodawczyni oraz Jej męża w 2018 r. są (i do końca tego roku będą) otrzymywane emerytury.

W ostatnich dniach Wnioskodawczyni uzyskała od Spółki informację, że ww. spółka planuje wystawienie informacji PIT-8C dokumentującej wypłatę całej kwoty odstępnego wyłącznie na dane Wnioskodawczyni a nie osobnych informacji dla Wnioskodawczyni i Jej męża, w których byłyby wykazane części odstępnego przypadające na każde z nich. Taka praktyka wzbudziła zdziwienie Wnioskodawczyni, gdyż z treści porozumienia z dnia 6 marca 2018 r. wynika w sposób nie budzący żadnych wątpliwości, że odstępne jest wypacane Wnioskodawczyni i Jej mężowi do ich majątku wspólnego, oraz że obydwoje mają dostarczyć Spółce dane do wystawienia informacji PIT-8C. Poza tym mąż Wnioskodawczyni był stroną tego porozumienia i współnajemcą lokalu mieszkalnego w takim samym zakresie i na takich samych zasadach jak Wnioskodawczyni.

W zaistniałej sytuacji Wnioskodawczyni ma wątpliwości co do prawidłowego sposobu rozliczenia przychodu z tytułu wypłaconego odstępnego na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymane przez Wnioskodawczynię odstępne podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z tzw. innych źródeł, czy też jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych?

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie Nr 1 - czy przy założeniu, że poza otrzymanym odstępnym jedynym innym przychodem Wnioskodawczyni za 2018 r. będzie przychód z emerytury, Wnioskodawczyni powinna złożyć za ten rok zeznanie podatkowe na formularzu PIT-37?

3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie Nr 1 - czy Wnioskodawczyni w swoim zeznaniu rocznym za 2018 r. (lub w dotyczącej jej części zeznania składanego wspólnie z mężem) powinna wykazać całość otrzymanego odstępnego w kwocie 204.180,00 zł, czy też przypadającą na Nią połowę odstępnego w kwocie 102.090,00 zł?

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane przez Nią i Jej męża odstępne jest niczym innym, jak odszkodowaniem (rekompensatą) umownym z tytułu wyrażenia zgody na rozwiązanie umowy najmu i opuszczenie lokalu na zasadach przewidzianych w porozumieniu z dnia 6 marca 2018 r. W związku z powyższym będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i powinno zostać zaliczone do przychodów z innych źródeł. Otrzymane odstępne Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu rocznym na formularzu PIT-37, przy czym w składanym przez siebie zeznaniu, lub w dotyczącej jej części zeznania składanego wspólnie ze współmałżonkiem, będzie ona zobowiązana wykazać przypadającą na nią połowę odstępnego w kwocie 102.090,00 zł. Drugą połowę odstępnego będzie natomiast zobowiązany wykazać mąż Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm., dalej "Ustawa o PIT"), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, gdzie w pkt 9 wymieniono przychody z tzw. "innych źródeł".

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie przez ustawodawcę w cytowanym art. 20 ust. 1 ustawy o PIT sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe, których nie da się zakwalifikować do innego źródła przychodów.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku. Dotyczy to także dochodów z otrzymanych odszkodowań i rekompensat. Z kolei na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni i Jej mąż otrzymali odszkodowanie pieniężne (rekompensatę), w związku z podpisaniem porozumienia, które dotyczyło dobrowolnego opuszczenia przez nich lokalu mieszkalnego. Porozumienie to nie było zawierane w ramach wyroku sądowego, czy też ugody sądowej ale stanowiło ugodę w rozumieniu art. 917 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.). Skoro zaś przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób precyzyjny określają, że zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b tejże ustawy przysługuje wyłącznie w związku z otrzymaniem odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie wyroku lub ugody sądowej to w przedmiotowej sprawie rzeczone zwolnienie nie będzie przysługiwało Wnioskodawczyni w odniesieniu do otrzymanego odstępnego, które wynika jedynie z ustaleń zawartych pomiędzy stronami porozumienia (ugody), ma charakter czysto umowny, a jego wysokość uwzględnia interesy obu stron. W związku z tym należy uznać, że przedmiotowe odstępne nie jest "innym odszkodowaniem" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT. Nie kwalifikuje się ono również do zastosowania jakiegokolwiek innego zwolnienia przewidzianego w art. 21 ustawy o PIT.

Należy w tym miejscu podkreślić, że stanowisko tożsame ze stanowiskiem Wnioskodawczyni zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2018 r. Nr 0112- KDIL3-2.4011.263.2018.2.AK wydanej w zbliżonym stanie faktycznym.

Podsumowując, przedmiotowe odstępne otrzymane przez Wnioskodawczynię i Jej męża za rozwiązanie umowy najmu i opuszczenie lokalu mieszkalnego jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT i nie korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni powinna wykazać przychód z tytułu otrzymanego odstępnego w zeznaniu rocznym za 2018 r. gdyż w tym roku zostało ono jej wypłacone, przy czym, przy złożeniu, że poza tym przychodem uzyska wyłącznie przychód z emerytury, zeznanie takie powinna złożyć na formularzu PIT-37. W rzeczonym zeznaniu PIT-37 (lub w dotyczącej Wnioskodawcy części tego zeznania, jeżeli będzie ono składane razem ze współmałżonkiem), Wnioskodawczyni powinna wykazać połowę otrzymanej kwoty odstępnego, tj. 102.090,00 zł, zaś drugą połowę powinien wykazać Jej mąż. Powyższe wynika z faktu, że odstępne zostało wypłacone Wnioskodawczyni i Jej mężowi jako współnajemcom lokalu mieszkalnego do ich majątku wspólnego, zaś udziały małżonków w majątku wspólnym są równe, zgodnie z przepisem art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z późn. zm.). Nie ma tutaj znaczenia, że informacja PIT-8C będzie wystawiona wyłącznie na Wnioskodawczynię z wykazaną pełną kwotą odstępnego. Skoro z treści porozumienia z dnia 6 marca 2018 r. wynika w sposób nie budzący żadnych wątpliwości, że odstępne jest wypacane Wnioskodawczyni i Jej mężowi do ich majątku wspólnego, zaś mąż Wnioskodawczyni był stroną tego porozumienia i współnajemcą lokalu mieszkalnego w takim samym zakresie i na takich samych zasadach jak Wnioskodawczyni, zaś ich udziały w majątku wspólnym są równe to przychód z tytułu otrzymanego odstępnego powinien zostać wykazany przez każde z nich po połowie. Nie będzie mieć tutaj znaczenia ewentualne błędne wystawienie informacji PIT-8C przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania otrzymanego odstępnego oraz wykazania połowy kwoty w zeznaniu rocznym za 2018 rok oraz nieprawidłowe w części dotyczącej złożenia zeznania podatkowego za 2018 rok na formularzu PIT-37.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot "w szczególności" oznacza, że katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co oznacza, że do tej kategorii przychodów można zaliczyć również inne niż te, które zostały w nim wymienione. Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni i Jej mąż byli najemcami lokalu mieszkalnego. Stosunek najmu został nawiązany na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 4 maja 1978 r. Wnioskodawczyni z mężem poczynili w tym czasie liczne nakłady na przedmiotowy lokal mieszkalny, których koszt pokrywali z własnych środków. W dniu 6 marca 2018 r., na mocy aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli porozumienie, na mocy którego zobowiązali się rozwiązać umowę najmu lokalu mieszkalnego i opuścić lokal. W zamian za rozwiązanie umowy najmu, opuszczenie lokalu i protokolarne zdanie lokalu w ustalonym przez Strony terminie Wnioskodawczyni i Jej mężowi zostało wypłacone odstępne stanowiące 60% wartości rynkowej lokalu, tj. w kwocie 204.180,00 zł. Odstępne zostało wypłacone do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża, którzy w momencie jego wypłaty pozostawali (i nadal pozostają) w stosunku małżeńskiej wspólności majątkowej. Wynikało to z faktu, że stronami umowy najmu (najemcami) była zarówno Wnioskodawczyni, jak i Jej mąż. Do wypłaty odstępnego doszło w marcu 2018 r. Jedyną podstawą do wypłaty odstępnego było porozumienie w formie aktu notarialnego. W ramach porozumienia Wnioskodawczyni wraz z mężem zobowiązali się przekazać dane niezbędne do sporządzenia informacji podatkowych PIT-8C. Poza przedmiotowym odstępnym jedynym źródłem dochodu Wnioskodawczyni i Jej męża w 2018 r. są (i do końca tego roku będą) otrzymywane emerytury. Wnioskodawczyni uzyskała informację, że zostanie wystawiona informacja PIT-8C dokumentująca wypłatę całej kwoty odstępnego wyłącznie na dane Wnioskodawczyni a nie osobnych informacji dla Wnioskodawczyni i Jej męża, w których byłyby wykazane części odstępnego przypadające na każde z nich.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy otrzymane przez Wnioskodawczynię i Jej męża odstępne podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy Wnioskodawczyni powinna złożyć zeznanie podatkowe na formularzu PIT-37 a także wykazać w zeznaniu podatkowym za 2018 rok całość otrzymanego odstępnego w kwocie 204.180,00 zł, czy też przypadającą na Nią połowę odstępnego w kwocie, tj. 102.090,00 zł.

Należy wskazać, że Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała odstępne, w związku z podpisaniem porozumienia w formie aktu notarialnego, na mocy którego zobowiązali się rozwiązać umowę najmu lokalu mieszkalnego i opuścić przedmiotowy lokal. Porozumienie to nie było zawarte w ramach wyroku sądowego i ugody sądowej.

Wobec tego, zawarte pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej mężem, a właścicielem lokalu porozumienie stanowi ugodę w rozumieniu art. 917 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.).

Zauważyć należy, że ugoda jest jednym z typów umów regulowanych przez ustawę Kodeks cywilny.

Zgodnie bowiem z art. 917 ustawy - Kodeks cywilny przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania, czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień, czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że w sytuacji, gdy wypłata świadczenia następuje na podstawie zawartego przez strony porozumienia, a więc wyrażonej w ten sposób woli takiego ułożenia wzajemnych relacji prawnych, nie może być mowy ani o bezprawności działania wynajmującego ani też o poniesieniu jakiejkolwiek szkody, czy krzywdy wobec wynajmującego lokal.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle. Niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca. Skoro przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób precyzyjny określają, że zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje wyłącznie w związku z otrzymaniem odszkodowania lub zadośćuczynienia, to jeżeli Wnioskodawczyni nie otrzymała żadnego z tych świadczeń, takie zwolnienie Jej nie przysługuje.

Kwota otrzymanego świadczenia wynika jedynie z ustaleń zawartych pomiędzy stronami ugody, ma charakter czysto umowny, a jej wysokość uwzględnia interesy obu stron. W związku z tym należy uznać, że przedmiotowe świadczenie nie jest innym odszkodowaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy. Z wniosku wynika, bowiem że świadczenie to nie zostało otrzymane na podstawie ugody sądowej.

Dodatkowo wskazać należy, że już sama okoliczność zawarcia ugody pozasądowej - bez analizowania czy omawiane świadczenie mieści się w kategorii odszkodowań, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wyklucza zwolnienie z opodatkowania otrzymanej kwoty.

Wobec powyższego odstępne za rozwiązanie umowy najmu i opuszczenia przedmiotowego lokalu jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tak jak wskazała Wnioskodawczyni, nie korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera zwolnienia od podatku, kwoty rekompensaty otrzymanej przez Wnioskodawczynię i Jej męża, zatem należy wykluczyć możliwość zwolnienia w tym zakresie.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię i Jej męża odstępne stanowi przysporzenie majątkowe, i jako niespełniające przesłanek zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym, kwota wypłaconego odstępnego, którą Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała w związku z dobrowolnym opuszczeniem wynajmowanego lokalu mieszkalnego, stanowi przychód z "innych źródeł", o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, który Wnioskodawczyni powinna uwzględnić w zeznaniu podatkowym za rok, w którym odstępne zostało wypłacone, tj. za rok 2018, łącznie z innymi osiągniętymi dochodami i opodatkować według skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadmienić przy tym należy, że właściwy jest w takim przypadku formularz PIT-36 - a nie jak wskazała Wnioskodawczyni w PIT-37 - przeznaczony dla osób, które uzyskały przychód z innych źródeł, opodatkowany na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, od którego ani płatnik, ani podatnik w ciągu roku podatkowego nie miał obowiązku odprowadzenia zaliczek.

Natomiast w odniesieniu co do sposobu wykazania w zeznaniu rocznym całości, czy połowy otrzymanego odstępnego, należy wyjaśnić, że osobom, którym zostanie wypłacone odstępne płatnik winien wystawić informację PIT-8C, w której wykaże kwotę odstępnego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli zatem kwota odstępnego wypłacona jest na rzecz kilku osób (w przypadku Wnioskodawczyni zarówno dla Niej i Jej męża) wysokość przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię i Jej męża należy ustalić proporcjonalnie do otrzymanego odstępnego, tj. po połowie. Płatnik powinien wystawić PIT-8C każdej osobie, której przysługuje odstępne. Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że nie ma znaczenia, że informacja PIT-8C będzie wystawiona wyłącznie na Wnioskodawczynię z wykazaną pełną kwotą odstępnego. To płatnik powinien dołożyć wszelkich starań, by dysponować danymi osobowymi, które są niezbędne do sporządzenia informacji PIT-8C. Wnioskodawczyni wyraźnie wskazała, że razem z mężem przedłożyła płatnikowi swoje dane niezbędne do sporządzenia informacji podatkowych PIT-8C. W związku z czym płatnik takimi danymi dysponował i błędnie wystawił PIT-8C tylko na jedną z osób, która otrzymała odstępne, wykazując wysokość dochodów równą wysokości wypłaconego odstępnego uznając tym samym, że tylko ona uzyskała dochód. Płatnik powinien wystawić informację PIT-8C dla każdej z osób wykazując wysokości dochodów według posiadanego udziału w otrzymanym odstępnym, tj. po połowie kwoty odstępnego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi- Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.