0114-KDIP3-3.4011.289.2017.1.MS2 - Prawo do odliczenia VAT w związku z leasingiem samochodu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia za I kwartał 2017 r. podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez leasingodawcę, dokumentującej m.in. pierwszą ratę leasingową oraz z faktur dokumentujących nabycie paliwa - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia za I kwartał 2017 r. podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez leasingodawcę, dokumentującej m.in. pierwszą ratę leasingową oraz z faktur dokumentujących nabycie paliwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jawna, prowadząca działalność pod firmą:.., zwana dalej Spółką, stroną, podatnikiem lub Wnioskodawcą, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów dziewiarskich. Strona jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania od 2010 r. deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług, kwartalnie. Wnioskodawca wykorzystuje przy prowadzeniu działalności pojazdy samochodowe. Strona w dniu... marca 2017 r. zawarła ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącą działalność pod firmą:.., podatnikiem VAT czynnym, zwana dalej Leasingodawcą, umowę leasingu samochodu ciężarowego marki Citroen Berlingo, zwanym dalej samochodem ciężarowym lub pojazdem samochodowym, i przyjęła do użytkowania ww. samochód ciężarowy, o dopuszczalnej całkowitej masie... kg, który jest oraz będzie przez Spółkę wykorzystywany wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Strony umowy leasingu cenę leasingowanego samochodu ciężarowego ustaliły na kwotę... zł (...) oraz ustaliły:

1. opłatę pierwszą wraz opłatą rejestracyjną w kwocie brutto... zł, w tym podatek należny... zł,

2.... rat leasingowych w kwocie brutto... zł, które będą udokumentowane przez Leasingodawcę fakturami, w okresie od dnia... kwietnia 2017 r. do dnia... stycznia 2020 r.,

3. Wartość wykupu pojazdu samochodowego w kwocie brutto... zł.

Wnioskodawca postanowił, iż od dnia... marca 2017 r. będzie odliczał od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy podatek naliczony w wysokości 100,00% z faktur dokumentujących raty leasingowe, opłaty związane z nabyciem paliwa do przedmiotowego pojazdu samochodowego oraz z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z jego eksploatacją, Strona po dniu... marca 2017 r., do chwili obecnej nie złożyła w.... Urzędzie Skarbowym w... informacji (na druku VAT-26), o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r., w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 371), dalej w skrócie rozporządzenie, iż będzie użytkować ww. samochód ciężarowy wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz nie założyła od dnia... marca 2017 r. dla niniejszego samochodu osobowego oraz nie prowadzi do chwili obecnej oraz nie ma zamiaru prowadzić w przyszłości, ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. W dniu... marca 2017 r. Spółka otrzymała od Leasingodawcy fakturę nr..., dokumentującą pierwszy czynsz miesięczny w kwocie netto... zł, opłatę rejestracyjną w kwocie... zł oraz opłatę za Assistance Leasing w kwocie netto... zł, wraz z naliczonym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie.... zł, zwanej dalej fakturą z dnia... marca 2017 r., którą (kwotę podatku naliczonego) strona zaewidencjonowała w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług oraz odliczyła od podatku należnego za I kwartał 2017 r. W dniu... marca 2017 r. Spółka uzyskała od Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów w... zaświadczenie, iż samochód ciężarowy spełnia dodatkowe warunki techniczne przewidziane ustawą o podatku od towarów i usług przewidziane dla VAT-1, informacja została wpisana przez stronę do dowodu rejestracyjnego samochodu ciężarowego. Kwartalna deklaracja dla podatku od towarów i usług (VAT-7K) za I kwartał została złożona przez Spółkę dnia... kwietnia 2017 r.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy w związku z zawarciem w dniu... marca 2017 r. umowy leasingu samochodu ciężarowego marki Citroen Berlingo, który jest oraz będzie użytkowany przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, przysługiwało prawo odliczania od podatku należnego za I kwartał 2017 r. 100,00% podatku naliczonego (tj. w kwocie... zł), wynikającego z faktury z dnia... marca 2017 r. wystawionej przez Leasingodawcę, dokumentującej między innymi pierwszą ratę leasingową oraz z faktur dokumentujących nabycie paliwa do powyżej opisanego samochodu ciężarowego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Strony, znaczenie w przedmiotowej sprawie ma fakt, iż Spółka uzyskała zaświadczenie, o którym mowa w art. 86a ust. 10 i ust. 11 p.t.u. w Okręgowej Stacji Pojazdów w... w dniu... marca 2017 r., iż ww. samochód ciężarowy spełnia warunki określone ustawą o podatku od towarów i usług o uznaniu go za samochód ciężarowy, które (informacja) zostało wpisane do dowodu rejestracyjnego pojazdu samochodowego. Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, iż do dnia złożenia niniejszego wniosku Spółka nie złożyła w. Urzędzie Skarbowym w... informacji na druku (VAT-26), iż ww. opisany pojazd samochodowy będzie użytkowany wyłączenie przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz fakt, iż Wnioskodawca nie prowadzi i nie ma zamiaru prowadzić dla ww. pojazdu ewidencji przejazdów, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Reasumując powyższe należy uznać, iż Wnioskodawcy, na podstawie 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z zawarciem w dniu... marca 2017 r. umowy leasingu samochodu ciężarowego marki Citroen Berlingo, który jest oraz będzie użytkowany przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, przysługiwało prawo odliczania od podatku należnego za I kwartał 2017 r. 100,00% podatku naliczonego (tj. w kwocie... zł), wynikającego z faktury z dnia... marca 2017 r., wystawionej przez Leasingodawcę, dokumentującej między innymi pierwszą ratę leasingową oraz z faktur dokumentujących nabycie paliwa do powyżej opisanego samochodu ciężarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) - zwanej dalej "ustawą" - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, o czym stanowi art. 86 ust. 10 ustawy.

Według ar. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (pkt 1).

Według art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 z 28 grudnia 2013 r., str. 51). Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany". Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych". Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki. I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Jak stanowi art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Zgodnie z art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy - do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Na podstawie art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Stosownie do treści art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Według art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - art. 2 pkt 34 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 128), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów - dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) wykorzystuje przy prowadzeniu działalności pojazdy samochodowe. W dniu... marca 2017 r. zawarł z Leasingodawcą (podatnik VAT czynny) umowę leasingu samochodu ciężarowego marki Citroen Berlingo (dopuszczalnej masie całkowitej... kg) i przyjął go do użytkowania - samochód jest oraz będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Strony umowy leasingu ustaliły m.in.:

1. pierwszą opłatę wraz z opłatą rejestracyjną,

2.... raty leasingowe, które będą udokumentowane przez Leasingodawcę fakturami, w okresie od dnia... kwietnia 2017 r. do dnia... stycznia 2020 r.,

3. Wartość wykupu pojazdu samochodowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu oraz nie dokonał zgłoszenia samochodu na druku VAT-26.

W dniu... marca 2017 r. uzyskano od Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów w... zaświadczenie, iż samochód ciężarowy spełnia dodatkowe warunki techniczne przewidziane ustawą o podatku od towarów i usług przewidziane dla VAT-1, informacja została wpisana przez stronę do dowodu rejestracyjnego samochodu ciężarowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego (100% z faktury dokumentującej między innymi pierwszą ratę leasingową oraz z faktur dokumentujących nabycie paliwa), w związku z wydatkami poniesionymi na używanie samochodu ciężarowego, na podstawie umowy leasingu, za I kwartał 2017 r.

Reasumując, oceniając charakter działań Wnioskodawcy należy stwierdzić, że spełnione zostały warunki wymienione w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z ust. 4 pkt 2, ust. 9 i ust. 10 ustawy, a zatem Wnioskodawca uprawniony był do pełnego odliczenia podatku wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z użytkowaniem pojazdu na podstawie umowy leasingu, tj. z tytułu raty leasingowej oraz z nabycia paliwa, w rozliczeniu za I kwartał 2017 r. z uwzględnieniem art. 86 i art. 88 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie zaznacza się, że nie w interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości wskazanych kwot podatku naliczonego do odliczenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.