0114-KDIP3-3.4011.264.2018.3.IM - Opodatkowanie przychodu z tytułu wygranej w kasynie w Wielkiej Brytanii.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2018 r. (data wpływu 24 maja 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2018 r. (data nadania 18 lipca 2018 r., data wpływu 20 lipca 2018 r.) na wezwanie z dnia 22 czerwca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.167.2018.1.JK3 (data nadania 25 czerwca 2018 r., data doręczenia 11 lipca 2018 r.) oraz pismem z dnia 5 września 2018 r. (data nadania 7 września 2018 r., data wpływu 12 września 2018 r.) na wezwanie z dnia 10 sierpnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.167.2018.2.JK3 (data nadania 13 sierpnia 2018 r., data doręczenia 31 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku z wygraną w kasynie - jest prawidłowe.

W dniu 24 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku z wygraną w kasynie.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-3.4011.264.2018.1.JK3 z dnia 22 czerwca 2018 r. (data nadania 25 czerwca 2018 r., data doręczenia 11 lipca 2018 r.) oraz pismem Nr 0114-KDIP3-3.4011.264.2018.2.JK3 z dnia 10 sierpnia 2018 r. (data nadania 13 sierpnia 2018 r., data doręczenia 31 sierpnia 2018 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 18 lipca 2018 r. (data nadania 18 lipca 2018 r., data wpływu 20 lipca 2018 r.) oraz pismem z dnia 5 września (data nadania 7 września, data wpływu 12 września 2018 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przebywając w Wielkiej Brytanii w dniu 7 marca 2018 r. wygrał w kasynie online kwotę 625 tys. funtów, tj. ok. 2.900.000 zł. Kasyno, za pomocą którego Wnioskodawca wygrał to "...". Gra, w którą grał Wnioskodawca to odpowiednik tzw. jednorękiego bandyty, gra na automatach. Polega ona na losowym ułożeniu konfiguracji różnych symboli. Wygrana nastąpiła na skutek ułożenia w jednym momencie w jednym rzędzie identycznych znaków. Gra polega na ustawieniu odpowiedniej stawki, które są przeliczane na pieniądze. Im wyższa stawka, tym większy jest mnożnik i wielkość wygranej. Wnioskodawca, z racji na obowiązujący porządek prawny w Wielkiej Brytanii, był zwolniony od zapłaty podatku od wygranej. Z informacji, jakie Wnioskodawca otrzymał od Organizatora gry, to gry hazardowe, w kasynie w Wielkiej Brytanii podlegają całkowitemu zwolnieniu od zapłaty podatku od wygranej.

W połowie 2015 r. Wnioskodawca wyjechał do Wielkiej Brytanii w celach zarobkowych. Od tego czasu miał legalne zatrudnienie w firmach: A, B, C, D. Wnioskodawca w sposób nieprzerwany mieszkał w Wielkiej Brytanii, rozliczał się z brytyjskim fiskusem, nie planował powrotu do Polski. Wynagrodzenie, które otrzymywał pozwalało mu na samodzielne utrzymywanie się. W Polsce nie posiadał nieruchomości, nie ma dzieci, żony. Rodziców odwiedzał w trakcie urlopu w pracy. Jego ośrodkiem interesów życiowych była Wielka Brytania. To bowiem w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca planował założyć rodzinę, kupić mieszkanie, osiedlić się na stałe. W czasie w jakim Wnioskodawca przebywał w Wielkiej Brytanii wynajmował tutaj mieszkanie, prowadził codzienne gospodarstwo domowe. Wnioskodawca nie posiadał rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w dacie wygranej - Wnioskodawca przebywał w Wielkiej Brytanii. Takie samo miejsce było w dacie otrzymania wygranej. Wnioskodawca w połowie 2015 r. wyjechał do Wielkiej Brytanii w celach zarobkowych, miał podjęte zatrudnienie, do dnia 9 marca 2018 r. był zatrudniony w firmie A. Przebywał tam ze swoją partnerką życiową. Do dnia wygranej planował osiedlić się na stałe w Wielkiej Brytanii, kupić mieszkanie, założyć rodzinę. Ze względu na wygraną nie jest jeszcze w stanie określić swoich planów życiowych. W chwili obecnej przebywa w Polsce od kwietnia 2018 r., nie ma zatrudnienia w żadnym z krajów, nie osiąga żadnych dochodów. Od daty wygranej przebywa w Polsce. W chwili obecnej nie planuje zatrudnienia w żadnym z krajów. W czasie kiedy Wnioskodawca wygrał miał utworzone ognisko domowe w Wielkiej Brytanii. Tam bowiem pracował, mieszkał, żył, uczestniczył społecznie, podejmował inne aktywności życiowe. W Polsce przebywał sporadycznie, w trakcie krótkich urlopów. Wnioskodawca w dniu wygranej wynajmował mieszkanie w Wielkiej Brytanii, pracował, nawiązał liczne znajomości, planował założyć rodzinę i kupić mieszkanie w Wielkiej Brytanii ze swoją partnerką życiową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce, od dochodu w postaci wygranej w Wielkiej Brytanii? Jeżeli tak w jakim czasie powinien dochód ten wykazać, na jakiej podstawie prawnej? Na jakim formularzu PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega on obowiązkowi podatkowemu w Polsce od wyżej wymienionej wygranej, ponieważ przebywał on w tym czasie w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca wskazuje, że nie podlega on obowiązkowi podatkowemu w Polsce od wyżej wymienionej wygranej, ponieważ w momencie wygranej mieszkał, pracował i odprowadzał podatki w Anglii. To również w Wielkiej Brytanii toczyło się całe życie prywatne i zawodowe Wnioskodawcy, w Polsce zaś bywał jedynie kilka dni w roku. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy nie spełnia on przesłanek określonych w art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca nadto wskazuje - z ostrożności procesowej - że do stycznia 2018 r. Ustawa - Podatek dochodowy od osób fizycznych do polskiego porządku prawnego wszedł w życie art. 21 ust. 1 pkt 6a, zgodnie z którym wygrane w grach hazardowych, są zwolnione z podatku dochodowego, o ile jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2280 zł, urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Przed dniem wejścia w życie ustawy m.in. zwolnione z podatku dochodowego były wygrane analogiczne dla uzyskanych przez Wnioskodawcę. W dniu 1 stycznia 2018 r. został uchylony zapis art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy, a który regulował m.in. zagadnienie. Biorąc zaś pod uwagę szybkość wprowadzonej noweli ustawy zapis ten jest krzywdzący dla osób, które podatku od takich wygranych nie musiały odprowadzać. Z tego względu w ocenie Wnioskodawcy wygrana powinna zostać zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy - osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Jak z powyższego przepisu wynika, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polskiej rezydencji podatkowej) dana osoba musi posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego. Spełnienie którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Kryterium pobytu przekraczającego 183 dni w roku podatkowym będzie miało zastosowanie "wstecz", tzn. osoba, która nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych i nie jest traktowana jako rezydent podatkowy przez inne państwo, po przekroczeniu okresu 183 dni w roku podatkowym będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy od początku okresu przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. Konwencji, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie posiadał rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii, zatem brak jest podstaw do stosowania reguł kolizyjnych zawartych w Konwencji miedzy Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Oznacza to, że status podatkowy Wnioskodawcy należy oceniać jedynie na podstawie przepisów krajowych zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych w stanie faktycznym wynika, że w połowie 2015 r. Wnioskodawca wyjechał do Wielkiej Brytanii w celach zarobkowych. Od tego czasu miał legalne zatrudnienie. Wnioskodawca w sposób nieprzerwany mieszkał w Wielkiej Brytanii, rozliczał się z brytyjskim fiskusem, nie planował powrotu do Polski. Wynagrodzenie, które otrzymywał pozwalało mu na samodzielne utrzymywanie się. W Polsce nie posiadał nieruchomości, nie ma dzieci, żony. Rodziców odwiedzał w trakcie urlopu w pracy. Jego ośrodkiem interesów życiowych była Wielka Brytania. To bowiem w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca planował założyć rodzinę, kupić mieszkanie, osiedlić się na stałe. W czasie w jakim Wnioskodawca przebywał w Wielkiej Brytanii wynajmował tutaj mieszkanie, prowadził codzienne gospodarstwo domowe, tam posiadał ognisko domowe.

Wnioskodawca przebywając w Wielkiej Brytanii w dniu 7 marca 2018 r. wygrał w kasynie online kwotę 625 tys. funtów, tj. ok. 2.900.000 zł.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że w okresie kiedy Wnioskodawca uzyskał dochód z tytułu wygranej przebywał, a także posiadał centrum interesów osobistych i gospodarczych w Wielkiej Brytanii. Zatem mając na uwadze treść art. 3 ust. 1, 1a i 2a, ww. ustawy, Wnioskodawca w okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii, zatem w Polsce podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. w tym okresie podlega opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie podlega opodatkowaniu w Polsce z tytułu dochodu w postaci wygranej w Wielkiej Brytanii.

Odnosząc się do zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 6 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że zwolnienie to nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż wygrana uzyskana przez Wnioskodawcę nie stanowi przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo, należy wyjaśnić, że tut. organ nie odniósł się do pytań Wnioskodawcy dotyczących terminu wykazania dochodu w Polsce, podstawy prawnej i formularza, gdyż Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji, gdyby organ wskazał, że dochód z tytułu wygranej podlega opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 24, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.