0114-KDIP3-2.4015.37.2017.1.AK1 - Obowiązek informacyjny po stronie dłużnika spadkodawcy w świetle ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako dłużnik spadkodawcy dokonał wypłaty (zwrotu długu) na rzecz spadkobiercy będącego osobą prawną z siedzibą poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (na terytorium Republiki Litewskiej).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ("ustawa ") dłużnicy spadkodawcy są obowiązani przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informację o dokonanych wypłatach (zwrocie długu) i ich wysokości, w terminie 14 dni od dnia wypłaty.

Zgodnie z art. 1 ustawy podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułów wskazanych w przywołanej ustawie. Artykuł ten wskazuje więc krąg podatników podatku od spadków i darowizn - osoby fizyczne. Natomiast przy artykule 19 ust. 1 ustawy, odnoszącym się do obowiązków informacyjnych dłużnika spadkodawcy względem naczelnika urzędu skarbowego, brak wskazania expressis verbis, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie przypadków wypłaty (zwrotu długu) podatnikom podatku od spadków i darowizn, tj. osobom fizycznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy na dłużniku spadkodawcy ciąży obowiązek informacyjny, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, względem właściwego naczelnika urzędu skarbowego w związku z wypłatą (zwrotem długu) na rzecz osoby prawnej (bez względu na państwo jej siedziby)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ("ustawa"), brak wskazania expressis verbis, że obowiązek informacyjny dłużnika spadkodawcy względem naczelnika urzędu skarbowego dotyczy wyłącznie przypadków wypłaty (zwrotu długu) podatnikom podatku od spadków i darowizn, tj. osobom fizycznym, należy posłużyć się wykładnią funkcjonalną przepisów ustawy.

Nieodpłatne nabycie rzeczy lub innych praw majątkowych przez jednostkę inną niż osoba fizyczna nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu podatku od spadków i darowizn. Wykładnia funkcjonalna art. 19 ust. 1 ustawy wskazuje, że przepis ten ma zapewnić skuteczny pobór - obciążającego osoby fizyczne - podatku od spadków i darowizn. Ponadto przepis ww. art. 19 ust. 1 ustawy stanowi, że informacja o dokonanej wypłacie (zwrocie długu) powinna być przekazana naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela. Przytoczone sformułowanie wskazuje, że wierzycielem może być tylko osoba fizyczna.

Reasumując wypłata (zwrotu długu) na rzecz spadkobiercy będącego osobą inną niż osoba fizyczna nie powoduje powstania po stronie dłużnika spadkodawcy obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2017 r. poz. 833 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl ust. 2 powyższego przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 ustawy).

Powyższy katalog ujęty w ustawie o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało wymienione w sposób wyraźny w ustawie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako dłużnik spadkodawcy dokonał wypłaty (zwrotu długu) na rzecz spadkobiercy będącego osobą prawną z siedzibą poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (na terytorium Republiki Litewskiej). Problem poruszony we wniosku dotyczy ustalenia, czy na dłużniku spadkodawcy ciąży obowiązek informacyjny, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, względem właściwego naczelnika urzędu skarbowego w związku z wypłatą (zwrotem długu) na rzecz osoby prawnej (bez względu na państwo jej siedziby).

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, dłużnicy spadkodawcy lub osób, którym przysługują wierzytelności z tytułu zapisu (dalszego zapisu), wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci lub umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika tych funduszy na wypadek jego śmierci są obowiązani przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informację o dokonanych wypłatach (zwrocie długu) i ich wysokości, w terminie 14 dni od dnia wypłaty.

Jak wskazano powyżej, ustawa o podatku od spadków i darowizn odnosi się do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem wymienionym w art. 1 ustawy, wyłącznie przez osoby fizyczne.

W związku z powyższym, że Wnioskodawca, jako dłużnik spadkodawcy dokonał wypłaty (zwrotu długu) na rzecz spadkobiercy będącego osobą prawną z siedzibą poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (na terytorium Republiki Litewskiej), w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania ustawa o podatku od spadków i darowizn. Tym samym na Wnioskodawcy, jako dłużniku spadkodawcy nie ciąży obowiązek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, względem właściwego naczelnika urzędu skarbowego w związku z wypłatą (zwrotem długu) na rzecz osoby prawnej (bez względu na państwo jej siedziby).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4,00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.