0114-KDIP3-2.4014.8.2017.1.LS - PCC w zakresie cash-poolingu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cash-poolingu - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cash-poolingu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest polską spółką prowadzącą działalność w zakresie dostawy sprzętu IT oraz urządzeń i rozwiązań telekomunikacyjnych. Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy (dalej: "Grupa").

Na podstawie Umowy o Przystąpieniu, Wnioskodawca zamierza przystąpić do systemu zarządzania płynnością finansową (dalej: "Cash Pool" lub "System") działającego na podstawie Umowy Cash Pool. System jest zorganizowany przez bank z siedzibą w Holandii (dalej: "Bank").

Umowa Cash Pool została zawarta przez I. Inc., spółkę utworzoną zgodnie z prawem stanu Delaware, Stanów Zjednoczonych Ameryki, będącą rezydentem podatkowym w tym kraju oraz przez Bank. W ramach Systemu, I. Inc. pełni rolę głównego uczestnika oraz koordynatora Systemu (dalej: "Główny Uczestnik"). Operacje wykonywane w ramach Systemu przez Głównego Uczestnika są jedynie czynnościami technicznymi, mającymi charakter pomocniczy, niezbędnymi jednak do efektywnego zarządzania Systemem, np. przekazywanie stosownych poleceń Bankowi, zapewnianie Bankowi stosownego przepływu informacji o działaniu Systemu, monitorowanie i zarządzanie Systemem itp.

Po przystąpieniu Spółki, stronami Umowy Cash Pool będą Spółka, Główny Uczestnik, Bank oraz inne podmioty z Grupy, które przystąpiły (lub przystąpią) do niej (zwane dalej łącznie: "Uczestnicy").

System ma charakter wielowalutowego systemu cash-pool wirtualnego (tzw. notional cash-pool), co oznacza, że środki finansowe nie są faktycznie transferowane pomiędzy Uczestnikami (następują jedynie transfery pomiędzy Uczestnikiem a Bankiem). W ramach systemu nie mają miejsca operacje konwersji różnych walut, jako że salda wynikające z Cash Pool są konwertowane na USD jedynie na poziomie konta służącego do bilansowania sald kredytowych i debetowych Uczestników wynikających z ich imiennych rachunków. Wszystkie rachunki Uczestników prowadzone przez Bank w ramach Systemu są traktowane jako jeden rachunek z jednym saldem choć rzeczywiste salda są przypisywane do poszczególnych Uczestników.

Głównym celem Systemu jest wykorzytanie nadwyżek środków pieniężnych przy jednoczesnej redukcji kosztów kredytowania dla spółek z Grupy. Oznacza to, że wszelkie nadwyżki lub niedobory środków pieniężnych, które wynikają z bilansów sald na poszczególnych rachunkach Uczestników prowadzonych przez lokalne banki są koncentrowane w ramach Systemu prowadzonego przez Bank. Co istotne, każdy Uczestnik zachowuje swój dotychczasowy związek (-/ki) z lokalnymi bankami w jego kraju.

Wszystkie salda gotówkowe - zarówno debetowe jak i kredytowe - na rachunkach Uczestników są oprocentowane. Przez fakt, że środki na tych rachunkach są uzupełniane lub potrącane, koszty odsetkowe są minimalizowane, a przychody odsetkowe maksymalizowane.

Bank będzie świadczył różne usługi w ramach funkcjonowania Systemu. Główne operacje związane z funkcjonowaniem Systemu, to znaczy dokonywanie wirtualnych transferów środków pomiędzy rachunkami Uczestników oraz przeprowadzanie wzajemnych potrąceń pomiędzy rachunkami, należą do zakresu obowiązków Banku. Z tytułu świadczenia usług Bank będzie otrzymywać wynagrodzenie za te usługi od Głównego uczestnika oraz Uczestników.

Zgodnie z główną zasadą Systemu, wszystkie rachunki Uczestników prowadzone przez Bank w ramach Systemu są traktowane jako jeden rachunek, z jednym saldem, mimo, że rzeczywiste salda są przypisywane do poszczególnych Uczestników. Zgodnie z Umową Cash Pool poszczególne rachunki Uczestników prowadzone przez Bank w ramach Systemu mogą wykazywać salda dodatnie lub salda ujemne. Jednak łączne saldo wszystkich rachunków Uczestników prowadzonych przez Bank, powinno wykazywać zero lub saldo dodatnie, a każde slado ujemne powinno zostać wyeliminowane w ciągu jednego dnia rozliczeniowego.

Zgodnie z Umową Cash Pool, każdy Uczestnik, który wykazuje saldo ujemne na swoim rachunku, może potrącić kwotę należną Bankowi, z odpowiednią kwotą należną od Banku do innego Uczestnika, który w danym momencie wykazuje saldo dodatnie na swoim rachunku.

Celem wspomnianej umowy Cash Pool jest zarządzanie płynnością finansową Grupy oraz optymalizacja przepływów finansowych między jej stronami, poprzez między innymi:

* zapobieganie sytuacjom, w których występują debetowe oraz kredytowe salda na rachunkach różnych spółek w ramach Grupy, co pomaga zoptymalizować saldo odsetek płaconych przez Uczestników oraz płaconych Uczestnikom;

* konsolidację dziennych sald debetowych oraz kredytowych Uczestników;

* scentralizowany nadzór nad krótkoterminowymi pożyczkami i depozytami związanymi z zarządzaniem bieżącą płynnością Uczestników;

* zmniejszenie łącznego salda na rachunkach bankowych Uczestników przez konsolidację środków finansowych;

* usprawnienie współpracy Uczestników z Bankiem ze względu na wykorzystanie efektu skali;

* optymalizację zarządzania przepływami pieniężnymi, a w konsekwencji zapewnienie wypłacalności każdego z Uczestników.

Prawem, które znajdzie zastosowanie do umów regulujących uczestnictwo Spółki w Systemie jest prawo holenderskie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy uczestnictwo Spółki w Systemie nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: "p.c.c.")?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Spółka stoi na stanowisku, że uczestnictwo Spółki w Systemie nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w p.c.c.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie umów regulujących udział Spółki w Cash Pool z innymi Uczestnikami oraz Bankiem, jak również przepływy mające miejsce w związku z tym udziałem nie spowodują powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w p.c.c.

Należy wskazać, iż Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych z 9 września 2000 r. (Dz. U. z 2016 r. Nr 223, z późn. zm; dalej: "Ustawa o p.c.c.") zawiera enumeratywny katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Co do zasady, p.c.c. podlegają czynności, które zostały wymienione w art. 1 tej ustawy, tj.:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki (akty założycielskie).

Cash Pool, będący zasadniczo usługą świadczoną przez Banki, nie jest wymieniony jako czynność cywilnoprawna podlegająca p.c.c. Jednocześnie, umowa regulująca udział Spółki w Systemie nie została wymieniona w zamkniętym katalogu art. 1 Ustawy o p.c.c. W związku z tym, przystąpienie do umowy Cash Pool nie powinno podlegać opodatkowaniu p.c.c.

Umowa cash pool pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. Nr 380, z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny") - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja Systemu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi Uczestników, pomimo zawierania w sobie jedynie wybranych pewnych elementów pożyczki czy depozytu nieprawidłowego, nie wyczerpuje istotnych znamion tego typu umów.

System, do którego planuje przystąpić Wnioskodawca, polega na umożliwieniu lepszego zarządzania płynnością finansową Grupy. Dzięki usłudze świadczonej przez Bank możliwe jest odpowiednie kompensowanie niedoborów środków pieniężnych Uczestników z nadwyżkami innych Uczestników oraz racjonalne gospodarowanie istniejącymi nadwyżkami środków pieniężnych.

Spółka stoi na stanowisku, iż czynności przez nią wykonywane w związku z uczestnictwem w Systemie nie spełniają definicji pożyczki uregulowanej w art. 720 Kodeksu cywilnego. W myśl tego artykułu "dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości".

Zdaniem Spółki, czynności te nie powinny również prowadzić do zaklasyfikowania tego stosunku, jako umowy depozytu nieprawidłowego, uregulowanego w art. 845 Kodeksu Cywilnego. W myśl tego artykułu: "Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu".

Należy podkreślić, że w przypadku Systemu mamy do czynienia przynajmniej z trzema podmiotami (tj. Uczestnikiem, Głównym Uczestnikiem oraz Bankiem), podczas gdy umowa pożyczki jest co do zasady zawarta przed dającego pożyczkę i biorącego pożyczkę (tj. są jedynie dwie strony tej umowy).

Wprawdzie z tytułu uczestnictwa w Systemie, dla wszystkich Uczestników powstają określone prawa i obowiązki, jednakże nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia lub realizacji umowy pożyczki (lub depozytu nieprawidłowego). Wynika to z tego, że umowa Cash Pool nie nakłada na żadną ze stron obowiązku przeniesienia pewnej ilości środków pieniężnych na określony podmiot. Co więcej, w ramach Systemu nie dochodzi do rzeczywistych przepływów środków pieniężnych pomiędzy Uczestnikami, ponieważ transfery środków pieniężnych mają charakter wirtualny.

Uczestnicy w momencie zawarcia Umowy nie wiedzą, czy ich środki zostaną wykorzystane, a jeżeli tak, to przez którego z Uczestników. Zatem w ramach Systemu, nie można jednoznacznie rozróżnić pożyczkodawcy oraz pożyczkobiorcy, jako że Uczestnicy mogą zarówno korzystać z nadwyżki środków, jak i przekazać swoje środki w ramach Systemu w różnych momentach.

Tym samym Cash Pool nie spełnia niezbędnych warunków (essentialia negotii) dla zaistnienia umowy pożyczki czy też depozytu nieprawidłowego, które podlegają opodatkowaniu p.c.c., jako że w przypadku Cash Pool nie jest określony przedmiot (przeniesienie ściśle określonej ilości pieniędzy) oraz strona transakcji (konkretny podmiot, który przekazuje / otrzymuje środki finansowe).

Zatem, jeżeli Umowa Cash Pool nie przyjmie charakteru żadnej z czynności wymienionych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy o p.c.c. - omawiane czynności dokonywane w ramach Systemu nie podlegają opodatkowaniu p.c.c. W konsekwencji, uczestnictwo w Cash Pool nie powinno rodzić dla Spółki obowiązku podatkowego w zakresie p.c.c.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że transfery w ramach Cash Pool mają miejsce w ramach wykonywania przez Bank usługi na rzecz Uczestników. Ze względu na to, że usługa ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (pomimo zastosowania zwolnienia z VAT), to zgodnie z art. 2 pkt 4 Ustawy o p.c.c. nie podlega ona opodatkowaniu p.c.c.

Podsumowując, Spółka jest zdania, iż ani umowa, na podstawie której Spółka będzie uczestniczyć w Cash Pool, ani przepływy pieniężne mające miejsce w ramach Cash Pool nie podlegają opodatkowaniu p.c.c.

Zaprezentowane powyżej stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach wydanych przez organy skarbowe w podobnych sprawach, m.in. w:

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 13 czerwca 2016 r. (nr IBPB-2-1/4514-188/16/HK),

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 3 lutego 2016 r. (nr IPPB2/4514-572/15-2/KW1),

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 8 stycznia 2016 r. (nr IPPB2/4514-441/15-4/LS),

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 9 lipca 2015 r. (nr IPPB2/4514-134/15-4/LS),

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 8 lipca 2015 r. (nr IPPB2/4514-190/15-4/MK1),

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 3 marca 2015 r. (nr ITPB2/436-288/14/TJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223, z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu pozostaje umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) - w księdze trzeciej zobowiązania - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie jest taką umową, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest - co do zasady - rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.

Umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, wymienionego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego, przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Umowa cash poolingu nie wyczerpuje zatem znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

Zatem jeżeli umowa cash poolingu nie przyjmie charakteru żadnej z czynności wymienionych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - omawiane czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym - z powyższych przyczyn - czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem umowa o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową - zerowanie sald (umowa cash poolingu), do której przystąpi Wnioskodawca oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie i nie będzie wiążące dla organu wydającego interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.