0114-KDIP3-2.4014.112.2017.1.AK1 - Wyłączenie z VAT kwot otrzymywanych na pokrycie kosztów wychowania przedszkolnego uczniów przeszkoli publicznych i niepublicznych zamieszkujących inne gminy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot otrzymywanych przez Wnioskodawcę na pokrycie kosztów wychowania przedszkolnego uczniów przeszkoli publicznych i niepublicznych zamieszkujących inne gminy zgodnie art. 79a ust. 2 oraz art. 90 ust. 2c ustawy o systemie oświaty - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot otrzymywanych przez Wnioskodawcę na pokrycie kosztów wychowania przedszkolnego uczniów przeszkoli publicznych i niepublicznych zamieszkujących inne gminy zgodnie art. 79a ust. 2 oraz art. 90 ust. 2c ustawy o systemie oświaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest miastem na prawach powiatu. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina posiada odrębny od Urzędu Miasta NIP.

Gmina jest organem prowadzącym dla przedszkoli publicznych działających w formie gminnych jednostek budżetowych. Na terenie Miasta funkcjonują także przedszkola niepubliczne prowadzone przez osoby prawne inne niż jednostki samorządu terytorialnego lub przez osoby fizyczne. Do przedszkoli publicznych i niepublicznych uczęszczają dzieci mieszkające w (...) oraz dzieci mieszkające w innych gminach.

Przedszkola niepubliczne otrzymują z budżetu Miasta dotację zgodnie z art. 90 ust. 2b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że niepubliczne przedszkola niebędące przedszkolami specjalnymi, niespełniające warunków, o których mowa w ust. 1b, otrzymują na każdego ucznia dotację z budżetu gminy w wysokości nie niższej niż 75% podstawowej kwoty dotacji dla przedszkoli, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na takiego ucznia niepełnosprawnego przedszkola w części oświatowej subwencji ogólnej dla gminy, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczne przedszkole poda organowi właściwemu do udzielenia dotacji informację o planowanej liczbie uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji. Z uwagi, że do niepublicznych przedszkoli, które otrzymują dotacje z budżetu Miasta uczęszczają uczniowie zamieszkujący inne gminy, gminy te pokrywają koszty dotacji udzielonej na tych uczniów. Obowiązek pokrycia kosztów dotacji przez gminę, której mieszkańcem jest uczeń dotowanego przedszkola niepublicznego wynika z art. 90 ust. 2c ustawy o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 90 ust. 2c jeżeli do niepublicznego przedszkola, o którym mowa w ust. 2b, uczęszcza uczeń w wieku do lat 5 niebędący mieszkańcem gminy dotującej to przedszkole, który nie jest uczniem niepełnosprawnym, gmina, której mieszkańcem jest ten uczeń, pokrywa koszty dotacji udzielonej zgodnie z ust. 2b, do wysokości iloczynu podstawowej kwoty dotacji dla przedszkoli określonej dla gminy dotującej i wskaźnika procentowego ustalonego na potrzeby dotowania niepublicznych przedszkoli, o których mowa w ust. 2b, w gminie zobowiązanej do pokrycia kosztów udzielonej dotacji, pomniejszając powyższy iloczyn o kwotę dotacji, o której mowa w art. 14d ust. 1, przewidzianej na ucznia na dany rok budżetowy. W przypadku braku na terenie gminy zobowiązanej do pokrycia kosztów udzielonej dotacji niepublicznego przedszkola, o którym mowa w ust. 2b, zamiast wskaźnika procentowego określonego w zdaniu pierwszym przyjmuje się wskaźnik procentowy w wysokości 75%.

Miasto wystawia gminom, w których mieszkają uczniowie uczęszczający do dotowanych przedszkoli niepublicznych noty obciążeniowe, na podstawie których gminy te zwracają Gminie koszty dotacji udzielonej na tych uczniów. Noty obciążeniowe wystawiane są zwykle za okresy obejmujące kilka miesięcy.

Do publicznych przedszkoli, prowadzonych przez Miasto w formie jednostek budżetowych także uczęszczają uczniowie zamieszkujący inne gminy, które to gminy zobowiązane są pokrywać koszty wychowania przedszkolnego tych uczniów.

Obowiązek ten wynika z art. 79a ust. 2 ustawy o systemie oświaty, zgodnie z którym jeżeli do publicznego przedszkola, oddziału przedszkolnego w publicznej szkole podstawowej lub publicznej innej formy wychowania przedszkolnego, prowadzonych przez gminę, uczęszcza uczeń w wieku do lat 5 niebędący jej mieszkańcem, który nie jest uczniem niepełnosprawnym, gmina, której mieszkańcem jest ten uczeń, pokrywa koszty wychowania przedszkolnego tego ucznia w wysokości równej odpowiednio podstawowej kwocie dotacji dla przedszkoli, podstawowej kwocie dotacji dla szkół podstawowych, w których zorganizowano oddział przedszkolny, lub podstawowej kwocie dotacji dla innych form wychowania przedszkolnego, określonej dla gminy, w której uczeń uczęszcza do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub innej formy wychowania przedszkolnego, pomniejszonej o kwotę dotacji, o której mowa w art. 14d ust. 1, przewidzianej na ucznia na dany rok budżetowy. Gminy, w których mieszkają uczniowie uczęszczający do przedszkoli prowadzonych przez Gminę koszty wychowania przedszkolnego tych uczniów, na podstawie wystawionych not obciążeniowych. Noty obciążeniowe wystawiane są zwykle za okresy obejmujące kilka miesięcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwoty otrzymane przez Miasto od innej gminy na podstawie art. 79a ust. 2 oraz art. 90 ust. 2c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, z późn. zm.) stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie ze wskazanymi przepisami i opisanym stanie faktycznym czynność zwrotu kosztów wychowania przedszkolnego lub kosztów dotacji nie podlega przepisom ustawy o VAT i nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zapewnienie wychowania przedszkolnego jest zadaniem własnym gminy nałożonym przepisami ustawy o systemie oświaty oraz wynikającym z ustawy o samorządzie gminnym. Kwoty przekazane przez inne gminy zgodnie z art. 79a ust. 2 i art. 90 ust. 2c ustawy o systemie oświaty nie stanowią zapłaty za świadczone usługi w rozumieniu ustawy o VAT, lecz stanowią zwrot kosztów poniesionych przez Miasto.

Zwrot kosztów wychowania przedszkolnego lub kosztów dotacji przez inną gminę nie odbywa się na podstawie umowy cywilnoprawnej. Zgodnie z zasadą swobody umów gminy mogłyby kształtować taką umowę według swego uznania, w szczególności mogłyby decydować czy w ogóle ją zawrzeć. Przepisy art. 79a ust. 2 i art. 90 ust. 2c ustawy o systemie oświaty nie pozwalają przyjąć, że gminy w drodze umowy nakładają na siebie obowiązek zwrotu określonej kwoty kosztów wychowania przedszkolnego lub kosztów dotacji. Obowiązek ten wynika wprost z przepisów prawa. Przepisy szczegółowo regulują także sposób ustalenia wysokości kwoty podlegającej zwrotowi. Zwrot kosztów wychowania przedszkolnego lub kosztów dotacji, jak i wysokość kwoty podlegającej zwrotowi nie są uzależnione od woli gmin. Gminy nie mogą samodzielnie regulować tych kwestii.

W opisanym stanie faktycznym Miasto występuje jako organ władzy publicznej realizujący zadanie własne w zakresie zapewnienia wychowania przedszkolnego. Miasto nie zawiera z innymi gminami umów cywilnoprawnych w celu obciążenia tych gmin kwotami stanowiącymi pokrycie kosztów wychowania przedszkolnego lub kosztów dotacji. Obowiązek pokrycia tych kosztów wynika wprost z przepisów ustawy o systemie oświaty. Te same przepisy zobowiązują Miasto do obciążania tymi kosztami inne gminy. W takim ujęciu Miasto nie może być uznane za podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie, tut. organ informuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.