0114-KDIP3-2.4011.680.2019.1.JK2 - Zwolnienie z PIT kwoty otrzymanej od ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia zawartej przez zmarłą ubezpieczoną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 18 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania kwoty otrzymanej od ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia zawartej przez zmarłą ubezpieczoną - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania kwoty otrzymanej od ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia zawartej przez zmarłą ubezpieczoną.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Mama Wnioskodawcy, która zmarła w dniu 9 lipca 2019 r., posiadała indywidualne kontynuowane ubezpieczenie typu X w B. S.A. Po zgłoszeniu się do oddziału Wnioskodawca poinformował o śmierci swojej mamy oraz przedłożył stosowne dokumenty. W korespondencji otrzymanej od B. S.A. Wnioskodawca został poinformowany, że przekazano do wypłaty kwotę 12.000 zł. Dalsze informacje zawarte w korespondencji otrzymanej od B. S.A.to:

Ubezpieczony: mama Wnioskodawcy;

Zdarzenie: śmierć;

Data śmierci: 9 lipca 2019 r.;

Nazwa ubezpieczenia: indywidualne kontynuowane ubezpieczenie typ P;

Nr polisy: X;

Nr sprawy: Y;

Wypłata pieniędzy: pieniądze zostaną wpłacone na konto.

Sposób wyliczenia kwoty 12.000 zł za zdarzenie - śmierć:

Ubezpieczenie jest na kwotę 12.000 zł (tzw. suma ubezpieczenia). Ubezpieczenie to gwarantuje, że za to zdarzenie wypłata wynosi 100% z 12.000 zł, czyli 12.000 zł. Wnioskodawca jest uprawniony do 100% ww. kwoty. Kwota 12.000 zł wpłynęła w dniu 16 sierpnia 2019 r. na konto Wnioskodawcy, tytułem przelewu - świadczenie z polisy. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy z tytułu otrzymanej kwoty świadczenia występuje w przypadku Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

2. Czy w przypadku Wnioskodawcy występuje obowiązek wykazania otrzymanej kwoty świadczenia w rocznym zeznaniu podatkowym PIT, a także w ewentualnych załącznikach do rocznego zeznania podatkowego PIT nawet, jeżeli przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sprawie nie występuje w przypadku Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania od U. S.A. kwoty świadczenia w wysokości 12.000 zł. Nawiązując do art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn.), że wolne od podatku dochdowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych (z wyjątkami), okoliczności i uwarunkowania uzyskania kwoty świadczenia mieszczą się w zakresie interpretacji niniejszego przepisu.

W ubezpieczeniach osobowych przedmiot ochrony odnosi się w szczególności do dóbr osobistych, a więc życia i zdrowia. Uzyskana kwota świadczenia ma na celu zrekompensowanie poniesionej szkody (straty moralnej), a nie wzbogacenie się.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że w przedstawionej sprawie nie występuje w przypadku Wnioskodawcy obowiązek wykazania otrzymanej kwoty świadczenia w wysokości 12.000 zł w rocznym zeznaniu podatkowym PIT, a także w ewentualnych załącznikach do rocznego zeznania podatkowego PIT nawet, jeżeli przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego. Art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn.) nie nakłada takiego obowiązku ani nie uzależnia zwolnienia od podatku dochodowego pod warunkiem wykazania uzyskanej kwoty świadczenia w rocznym zeznaniu podatkowym PIT, a także w ewentualnych załącznikach do rocznego zeznania podatkowego PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Równocześnie, przepis art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy zwalnia się od podatku kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych za wyjątkiem:

Zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 15 ww. ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Natomiast dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych przepisów, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:

1. ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo

2. równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik - jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu ubezpieczeń (art. 24 ust. 15a ustawy).

Ogólne warunki, zasady podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie ubezpieczeń majątkowych i osobowych określa ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381, z późn. zm.).

Z treści art. 805 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.) wynika, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

W myśl natomiast art. 831 § 1 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może wskazać jedną lub więcej osób uprawnionych do otrzymania sumy ubezpieczenia w razie śmierci osoby ubezpieczonej; może również zawrzeć umowę ubezpieczenia na okaziciela. Ubezpieczający może każde z tych zastrzeżeń zmienić lub odwołać w każdym czasie.

Jak stanowi § 3 art. 831 ustawy - Kodeks cywilny, suma ubezpieczenia przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym.

Należy zauważyć, przez kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń, objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 4 rozumie się świadczenia do wypłaty, których zobowiązany jest ubezpieczyciel w związku z zawartą umową ubezpieczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że mama Wnioskodawcy, która zmarła w dniu 9 lipca 2019 r., posiadała indywidualne kontynuowane ubezpieczenie typu P w B. S.A. Wnioskodawca jest uprawniony do wypłaty kwoty ubezpieczenia z polisy. W dniu 16 sierpnia 2019 r. na konto Wnioskodawcy, tytułem przelewu - świadczenie z polisy wpłynęła kwota 12.000 zł. Zdarzeniem na podstawie, której dokonano wypłaty kwoty z polisy była śmierć mamy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie pieniężne z polisy ubezpieczeniowej po zmarłej mamie stanowi dla Niego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek wykazywania ww. dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2019 r. i w jego załącznikach oraz odprowadzenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych nawet, jeżeli Wnioskodawcy przysługuje ww. zwolnienie od podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszedłem) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.