0114-KDIP3-2.4011.604.2019.2.MT - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 23 stycznia 2020 r. (data nadania 22 stycznia 2020 r., data wpływu 24 stycznia 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 16 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.604.2019.1.MT (data doręczenia 16 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. (data nadania 16 stycznia 2020 r., data doręczenia 16 stycznia 2020 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.604.2019.1.MT, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 23 stycznia 2020 r. (data nadania 22 stycznia 2020 r., data wpływu 24 stycznia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, uzyskującym dochody z udziału w spółce komandytowej (dalej: Spółka) z siedzibą dla celów podatkowych w Polsce jako komandytariusz.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie rozwoju oprogramowania dla podmiotów z branży energetycznej i finansowej. W szczególności Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę o świadczenie usług rozwoju oprogramowania ze spółką kapitałową mającą siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej: Klient).

Klient świadczy usługi dla podmiotów z branży usług finansowych, polegające na udostępnianiu innowacyjnej, elektronicznej platformy chmurowej ułatwiającej zawieranie transakcji finansowych.

Oprogramowanie Klienta (elektroniczna platforma chmurowa) jest podstawowym instrumentem świadczenia przez niego specjalistycznych usług instytucjom finansowym. Oznacza to, że ulepszanie tego oprogramowania (obejmujące eliminowanie błędów i dodawanie nowych funkcjonalności) stanowi dla Klienta priorytet umożliwiający utrzymanie konkurencyjności świadczonych usług.

Spółka, której wspólnicy (w tym Wnioskodawca) posiadają specjalistyczną, unikalną wiedzę i doświadczenie z zakresu IT i działalności instytucji finansowych, w ramach zawartej umowy, jest w stanie świadczyć usługi rozwoju oprogramowania Klienta na wysokim poziomie. Zatem Spółka rozwija kod źródłowy (tj. zestaw sekwencji instrukcji wykonywanych komputerowo w określonym języku programowania) należącego do Klienta oprogramowania, przenosząc na Klienta autorskie prawa majątkowe do stworzonego (zmodyfikowanego) w ramach tego rozwoju kodu źródłowego.

W praktyce, w przypadku wykrycia istotnego błędu w oprogramowaniu, który znacząco utrudnia lub uniemożliwia lub utrudnia świadczenie usług lub stwierdzenia potrzeby rozszerzenia funkcjonalności oprogramowania. Spółka przygotowuje odpowiedni kod źródłowy (sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo), przenosząc na Klienta autorskie prawa majątkowe do stworzonego kodu. Klient akceptuje stworzony (zmodyfikowany) kod źródłowy i wtedy zostaje on zaimplementowany przez Spółkę do działającego na bieżąco oprogramowania Klienta.

Spółka w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie specjalistyczną wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia dla Klienta nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych funkcjonalności produktów, procesów lub usług) elektronicznej platformy chmurowej ułatwiającej zawieranie transakcji finansowych lub eliminowania błędów w funkcjonowaniu tej platformy.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach systematycznie prowadzonej, w szczególności, bezpośrednio przez wspólników Spółki (w tym Wnioskodawcy oraz drugiego komandytariusza) działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca oraz drugi komandytariusz Spółki nabywali wiedzę w zakresie tworzenia oprogramowania dla sektora finansowego, w szczególności pracując w przeszłości dla największych amerykańskich instytucji finansowych.

Kod źródłowy stanowiący produkt przekazywany Klientowi stanowi rezultat indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, będący zatem utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm., dalej: ustawa o PA). Spółka nie jest natomiast właścicielem praw do oprogramowania Klienta, które jest w ramach działalności Spółki rozwijane. Klient udostępnia Spółce i jej podwykonawcom kod źródłowy tego oprogramowania w celu umożliwienia Spółce prac związanych z rozwojem tego oprogramowania.

W ramach zawartej umowy Klient za wynagrodzeniem nabywa majątkowe prawa autorskie do kodu źródłowego wytworzonego w ramach usług rozwoju Spółki. Wynagrodzenie Klienta jest kalkulowane w oparciu o zakres wytworzonego i implementowanego przez Spółkę kodu źródłowego. Klient płaci kwotę uzależnioną od czasu, jaki został poświęcony na wykonanie, bądź ulepszenie oprogramowania Klienta.

Ze względu na dużą liczbę zleceń, których Wnioskodawca i drugi wspólnik nie są w stanie wykonać samodzielnie, dodatkowo (uzupełniająco) muszą oni korzystać z usług podwykonawców, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w branży IT. Podwykonawcy nie są podmiotami powiązanymi z żadnym ze wspólników Spółki. Jednak istotna część tworzenia kodu (w tym kontrola jakości) pozostaje rolą wspólników Spółki (w tym Wnioskodawcy), co związane jest m.in. z unikatową wiedzą i doświadczeniem wspólników.

Podwykonawcy w ramach działalności gospodarczej również nabywają, łączą, kształtują i wykorzystują dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Do zadań podwykonawców należą dwie grupy usług:

I. Usługi w zakresie tworzenia oprogramowania obejmujące tworzenie i modyfikowanie fragmentów programów i systemów komputerowych, w szczególności systemów informatycznych dla sektora finansowego i sektora energetycznego (dalej: Usługi twórcze).

Wynagrodzenie należne podwykonawcom, jest kalkulowane odrębnie dla Usług twórczych oraz odrębnie dla Usług B+R. Wynagrodzenie za Usługi twórcze obejmuje swoim zakresem wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez podwykonawców fragmentów kodu źródłowego. Nie można wykluczyć sytuacji, w których podwykonawca będzie świadczył wyłącznie Usługi twórcze lub wyłącznie usługi B+R.

Ewidencja rachunkowa prowadzona przez Spółkę umożliwia wykazanie w rocznym zeznaniu podatkowym łącznej sumy przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów związanych ze świadczeniem usług rozwoju oprogramowania dla Klienta, przypadających na Wnioskodawcę.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 16 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.604.2019.1.MT Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe poprzez wskazanie, że:

* Rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej, tj. działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

* Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od początku swojej działalności, tj. od roku 2016. Dochody z tytułu umowy z Klientem uzyskiwane są od 2017 r.

* Działania Spółki polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

* Spółka w ramach świadczonych usług wytwarza unikalne oprogramowanie (elementy oprogramowania - kod źródłowy) dla Klienta i przenosi na niego własność tego oprogramowania. Klient poza wytworzonym specjalnie dla niego oprogramowaniem (kodem źródłowym) nie otrzymuje od Spółki innych świadczeń. Z tego względu, pomimo, że umowa nazywa się "umową o świadczenie usług rozwoju oprogramowania", to jednak jej praktycznie efektem jest sprzedaż praw autorskich do programu komputerowego. Umowa przewiduje przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych na Klienta. Z tego względu w ocenie Spółki, kwalifikowane prawo własności intelektualnej nie jest "uwzględnione w cenie produktu", ponieważ jest po prostu samym produktem. Zatem dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Spółkę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

* Spółka posiada odrębną ewidencję, w której na bieżąco wykazywane są poszczególne prawa własności intelektualnej (tj. stworzone przez Spółkę fragmenty kodu źródłowego, które w okresie rozliczeniowym zostały przekazane Klientowi). Spółka dokonuje zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. praw autorskich do programu komputerowego) przekazywanych w ramach umowy z Klientem. Ze względu na dużą liczbę zleceń od Klienta w tym zakresie i system wynagradzania wynikający z umowy z Klientem, Spółka otrzymuje łączne wynagrodzenie, które obejmuje wszystkie wytworzone fragmenty kodu w danym okresie rozliczeniowym. Tym samym nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne prawa własności intelektualnej (poszczególne kody źródłowe przekazywane na podstawie zleceń Klientowi), lecz łącznego dochodu oraz kwalifikowanego dochodu dla wszystkich kodów źródłowych wytworzonych dla Klienta w danym okresie rozliczeniowym. Spółka prowadzi ewidencję w tym zakresie od kiedy została zawarta umowa z Klientem, tj. od 2017 r.

* Nie jest prowadzona podatkowa księga przychodów i rozchodów.

* Usługi świadczone na rzecz Klienta są wykonywane w Polsce. Spółka nie posiada na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki stałej placówki działalności gospodarczej.

* Wnioskodawca wskazał dane identyfikacyjne Klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochód Wnioskodawcy z tytułu udziału w Spółce osiągnięty z umowy z Klientem opisanej w stanie faktycznym stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, który w kwalifikowanej części, ustalonej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, podlega opodatkowaniu stawką 5%?

2. Czy dla ustalenia przez Wnioskodawcę wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podlegającego opodatkowaniu stawką 5%, z tytułu umowy z Klientem, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wynagrodzenie wypłacane podwykonawcom z tytułu Usług B+R powinno być traktowane jako nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT?

3. Czy dla ustalenia przez Wnioskodawcę wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającego opodatkowaniu stawką 5%, z umowy z Klientem, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wynagrodzenie wypłacane podwykonawcom z tytułu Usług twórczych powinno być traktowane jako nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W ocenie Wnioskodawcy, dochód Wnioskodawcy z tytułu udziału w Spółce, osiągnięty z umowy z Klientem opisanej w stanie faktycznym stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, który w kwalifikowanej części, ustalonej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, podlega opodatkowaniu stawką 5%.

2. W ocenie Wnioskodawcy, dla ustalenia przez Wnioskodawcę wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podlegającego opodatkowaniu stawką 5%, z tytułu umowy z Klientem, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wynagrodzenie wypłacane podwykonawcom z tytułu Usług B+R powinno być traktowane jako nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

3. W ocenie Wnioskodawcy, dla ustalenia przez Wnioskodawcę wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającego opodatkowaniu stawką 5%, z umowy z Klientem, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wynagrodzenie wypłacane podwykonawcom z tytułu Usług twórczych powinno być traktowane jako nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 1.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o PIT dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o PIT oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT: "Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania".

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT: "Kwalifikowanymi prawami własności

intelektualnej są: (...) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej."

Artykuł 30ca ust. 7 ustawy o PIT stanowi natomiast, że: "Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa

własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o PA.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PA, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o PA, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane 1P w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Kod źródłowy, do którego autorskie prawa majątkowe są sprzedawane przez Spółkę Klientowi, stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego, a dodatkowo służy ulepszeniu osobnego kwalifikowanego IP, jakim jest oprogramowanie Klienta. Spółka, w ramach umowy zawartej z Klientem, sprzedaje Klientowi dostosowany specjalnie do jego potrzeb kod źródłowy. Działania Spółki w tym zakresie oparte są o specjalistyczną wiedzę i doświadczenie. Usługi Spółki w zakresie rozwoju oprogramowania Klienta prowadzą do istotnego ulepszenia tego oprogramowania (wyeliminowania błędów lub powstania nowych funkcjonalności). Nie budzi wątpliwości, że działania Spółki mają charakter rozwojowy, a nie tylko rutynowy.

Zatem uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży usług rozwoju oprogramowania, obejmujących sprzedaż majątkowych praw autorskich, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%, w części " kwalifikowanej", zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który wskazał w interpretacji indywidualnej z dnia 1 października 2019 r. nr 0112-KD1L3-3.4011.272.2019.3. AA, że:

"Reasumując - należy stwierdzić, że zbycie wytworzonego oprogramowania lub rozwinięcie i ulepszenie istniejącego (...), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych."

Podobnie w interpretacji z dnia 17 października 2019 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.399.2019.1.MM,

Dyrektor KIS wskazał, że: "dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z realizowanych projektów (Produktów - systemów komputerowych), polegających na tworzeniu nowego oprogramowania albo ulepszaniu istniejącego, stanowiącego utwór prawnie chroniony, który został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%".

Ad. 2 i 3

Artykuł 30ca ust. 4 ustawy o PIT: "Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

- -------------

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Powyższe równanie określane jest jako wskaźnik nexus.

W tym zakresie Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: "Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus."

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie w jakim podwykonawcy świadczą Usługi B+R, wynagrodzenie z tego tytułu powinno być uwzględnione w lit. b równania powyżej. W tym przypadku z zakresu usług jasno wynika, że Spółka nie nabywa od podwykonawców kwalifikowanych praw IP (a wyłącznie autorskie prawa majątkowe do dokumentacji projektowej, która nie jest programem komputerowym).

Czynności podwykonawców w tym zakresie pozwalają Spółce (w tym wspólnikom Spółki) stworzyć lub ulepszyć kwalifikowane IP, jednak same nie tworzą takiego IP. Innymi słowy usługi B+R służą stworzeniu kwalifikowanego IP, jednak same go nie generują. Zatem spełniona zostaje przesłanka nabycia wyników prac rozwojowych od podmiotu niepowiązanego innych niż nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Usługi te, bez wątpienia stanowią element działalności badawczo-rozwojowej (np. poprzez dokonanie analizy funkcjonalności kodu przygotowanego przez Spółkę) i powinny tak właśnie być traktowane.

Inaczej jest w przypadku nabycia przez Spółkę kodu źródłowego od podwykonawców. Wynagrodzenie wypłacone z tego tytułu powinno zostać uwzględnione w literze d wzoru nexus, gdyż obejmuje ono przeniesienie autorskich praw majątkowych, które są potem przekazywane Klientowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji, a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

- -----------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania (rozwiniętego oprogramowania/kodu źródłowego).

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W przypadku, gdy Wnioskodawca będzie dokonywał rozwinięcia oprogramowania na zlecenie Spółki (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia "przedmiotu cudzej własności", ponieważ Wnioskodawca dokona ww. rozwinięcia oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem "cudzego" IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem "całego IP" (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Ze stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka rozwija kod źródłowy (tj. zestaw sekwencji instrukcji wykonywanych komputerowo w określonym języku programowania) należącego do Klienta oprogramowania, przenosząc na Klienta autorskie prawa majątkowe do stworzonego (zmodyfikowanego) w ramach tego rozwoju kodu źródłowego. Kod źródłowy stanowiący produkt przekazywany Klientowi stanowi rezultat indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, będący zatem utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm., dalej: ustawa o PA).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do rozwijanego oprogramowania/kodu źródłowego kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do kwestii odpowiedniego zakwalifikowania kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, co następuje.

Wytworzenie przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego kwalifikowanego IP od podstaw, zatem do kosztów kwalifikowanych należy zaliczyć koszty, które są bezpośrednio związane w wytworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej autorskiego prawa do programu komputerowego (wskaźnik nexus). Do wydatków tych nie zalicza się zatem wszystkich kosztów prowadzenia działalności gospodarczej jako takiej, lecz tylko te, które są związane bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP. Do kosztów kwalifikowanych IP nie można zaliczyć zatem kosztów pośrednich (poniesionych przez podatnika), nie związanych bezpośrednio z prowadzeniem kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym za koszty związane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej należy uznać np. wydatki ponoszone na oprogramowanie komputerowe wykorzystywane w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych (licencje opłacane miesięcznie lub jednorazowo). Wydatki te stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru, tj. wydatki poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W tym miejscu wskazać również należy, że z objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX jednoznacznie wynika, że "przepisy o IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych, jak i niepowiązanych. Podatnik musi jednak pamiętać, że koszty przez niego poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanego - w literze c.

Należy również zauważyć, że przepisy IP BOX nie nakładają na podatnika obowiązku samodzielnego wytworzenia kwalifikowanego IP. Podatnik może nabyć kwalifikowane IP od innego podmiotu w celu jego dalszej komercjalizacji.

Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

W myśl art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach niepowiązanych - oznacza to podmioty inne niż podmioty powiązane.

Z kolei zgodnie z art. 23m ust. 1 pkt 4 ww. ustawy: ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

Reasumując dla ustalenia przez Wnioskodawcę wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podlegającego opodatkowaniu stawką 5%, z tytułu umowy z Klientem, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

* koszty wynagrodzenia wypłacanego podwykonawcom z tytułu Usług B+R powinny być traktowane jako nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ujęte w literze b wzoru nexus,

* koszty wynagrodzenia wypłacanego podwykonawcom z tytułu Usług twórczych powinny być traktowane jako nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i ujęte w literze d wzoru nexus.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i nr 3 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.